นายช่างและคุณหนิง
หลังจากดอง Blog ไว้หลายวัน วันนี้ เลยถึงเวลาตัดริบบิ้นเขียนอีกรอบ สองสามวันมานี้ผม
นั่งหาเพลงเก่าๆ สมัยผมเป็นเด็กๆ และวัยรุ่น (คุณครูเรด แอบบวกอายุผม ตกลงเดาถูกมั้ยครับ)
แน่นอนครับว่าผมต้องมีเลข 2 หลักเป็นของตัวเองแน่นอน 555+ เอาน่าเรื่องอายุพักไว้ก่อน
ที่ฮาคือผมคิดได้แต่รุ่น ต้อม เรนโบว์ , ก้อย พรพิมล ,หนุ่มเสก , เอ อนันต์ ,เบริ์ดกับฮาร์ท,ภูสมิง
เพื่อน, ฟรีเบริ์ด,ดิ อินโนเซ้นต์ ฯลฯ อะไรประมาณนี้แหละครับ คุณหนิงเล่นมา รุ่นเก่าแบบว่า
บางคนผมลืมไปแล้วนะ เช่น ศรีศไลย สุชาติวุฒิ (จำได้แม้กระทั่งนามสกุลเหอะๆ) ,สุชาติ ชวางกูล
พัชรา แวงวรรณ,พิงค์แพนเตอร์,ดอกไม้ป่า,เพื่อน,สวรี ผกาพรรณ,ฟอร์เรฟเวอร์,อรวรรณ วิเศษพงษ์
แต่ละคนนี้แค่ยกตัวอย่าง ไหนบอกว่าไม่ชอบฟังเพลงเก่า แต่ที่รู้จักแต่ละคน ไม่ใช่รุ่นป้านะครับนั่น
รุ่นยายลูกหลานเต็มบ้านเลยนะนั่น สุดยอดแล้วบอกคุณหนิงไม่ชอบฟังเพลงเก่า นายช่างฟังคนเดียวเถอะ
แต่ขอโทษเล่นคิดมาเป็นชุดๆ ผมฟังคุณหนิงไล่ชื่อแต่ละคน นั่งขำไปเพราะเก่าได้ใจมากแต่ละคน
แบบนี้ไม่ต้องเดาอายุคุณหนิงแล้วละครับ 555+ มีคนถามเราบ่อยๆว่าคู่เราไม่อยากมีลูกเหรอ
เราสองคนมองหน้ากันแล้วก็บอกว่า ไม่มีครับ แต่ผมเองก็มีนะบางครั้งที่อยากมี แต่คุณหนิงเอง
บอกว่าไม่เอา คุณหนิงเห็นแก่ตัว ไม่อยากให้ใครนายช่างดูแลใคร เดี๋ยวนายช่างรักคุณหนิงน้อยลง
ก็นะด้วยเหตุผลทั้งหมดผมยอมทั้งนั้นครับ อาจะเพราะว่าเราสองคนมีเรื่องคุยกันเยอะไปหมด
ยังไม่ไหมดเรื่องคุย แล้วมาคุยเรื่องลูกกัน เพราะคุณหนิงบอกว่า แต่เจ้าแจ๊ค (น้องหมา แจ๊ครัสเซล)
กับน้องปลาน้องกุ้งของผม ก็แย่งเวลาไปจากคุณหนิงแล้ว แถมยังมี โคนัน ที่ผมติดมากมายอีกด้วย
ที่คุณหนิงแอบน้อยใจบ่อยๆว่า รักโคนันมากกว่าคุณหนิง 555+ ไม่จริงสักหน่อย เราสองคนอยากเที่ยว
แบบไม่มีห่วง และอีกอย่างเราสองคนอายุไม่น้อยแล้ว ถ้ามีลูกกว่าลูกจะเรียนจบมหาลัย เราสองคนคงจะ
เกือบ 70 แล้วคงไม่ไหวแน่ๆ เพราะงั้นเพื่อสุขภาพของคุณหนิงด้วยเราเลยคิดว่า เราไม่ควรมีมากกว่า
เรามีเจ้าแจ๊คที่แสนจะกวนๆและน่ารักในแบบของเค้า น้องหมาของผมมีท่าหลับที่สุดแสนจะฮาเมื่อไหร่
ที่ลูกค้าคุณหนิงเห็น มักจะบอกหัวเราะแล้วถามว่ามันเป็นอะไร คือท่านอนของแจ๊คแหละครับ
เค้าจะนอนหงายท้อง และขาตั้งชี้ขึ้นฟ้าทั้ง 4 ขา และเท้าเค้าก็จะชักกระเด๊กๆ เวลานอนเป็นแบบนั้นประจำ
แจ๊คเคยไปนอนชักแบบนี้แถวๆปลั๊กไฟ ตกใจกันทั้งออฟฟิคเพราะคิดว่าแจ๊คโดนไฟดูด มีแต่คนขอแจ๊ค
ไปเลี้ยง ไม่ทางที่เราจะให้แน่นอน เอาไว้วันหลังจะเอารูปแจ๊คหลับมาให้ดูนะครับ ในมือถือคุณหนิงมีเพียบเลย
เคยมีอยู่เช้าวันหนึ่ง ป้าที่ทำงานคุณหนิงตกใจมาก เพราะแจ๊คไปนอนกลางถนน ด้วยท่านี้ ชักเด๊กๆแบบนี้
ป้าเค้าตกใจมากคิดว่าแจ๊คโดนรถชน แกบอกคิดในใจ ตายแน่พ่อแม่ไอ้แจ๊คเอาตายแน่ พอแกออกไปดู
มันก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาในร้านหน้าตาเฉย นี้แหละครับน้องแจ๊คตัวแสบ ที่คุณหนิงมักจะออกมาตะโกนหน้าตึก
เสมอเวลาเห็นแจ๊คแอบหนีเที่ยว ไปบ้านไมโล (หมาลาบาดอฝั่งตรงข้าม) คุณหนิงจะเรียกดีๆก่อน
แจ๊คเข้าบ้าน ,แจ๊คมานี้,แจ๊คแม่เรียกได้ยินไหม(อันนี้เริ่มโมโหเพราะแจ๊คจะใช้วิชาหูทวนลม)
สุดท้ายถ้าไม่กลับมาจริงๆ ไอ้แจ๊ค กลับบ้าน เท่านั้นแหละครับ เจ้าแจ๊คหางจุกตูดวิ่งกลับทันที
เพราะมันจะรู้ว่าแม่มันเอาจริง อย่าว่าแต่แจ๊คเลยเป็นผมก็กลัว เวลาคุณหนิงเอาจริงดุมากๆ
แต่คุณหนิงก็ไม่เคยดุผมนะ ใจดีมากกกก(เหรอ?) 5555+
P.s ผมและคุณหนิง ขอบคุณน้องขวัญ และคุณพระจันทร์ สำหรับของขวัญปีใหม่นะครับ ยังไงช่วยฝากที่อยู่ไว้หลังไมค์ด้วยนะครับ คุณริน,คุณเจน,น้องขวัญ-พี่ตั้ม,คุณวี,คุณ song pee,ครูเรด,และตามรายชื่อที่ผมadd ไว้นะครับ(ขอโทษที่อาจจะกล่าวชื่อได้ไม่หมดนะครับ)
แต่ด้านข้างนี้เลย ทุกคนเป็นคน VIP ทั้งนั้นแหละครับ --->
P.s 2 เพลงนี้ ต้องขอบคุณ โนบุ ซัง เพื่อนชาวญี่ปุ่นเล่นเพลงนี้เพราะมากเค้ามาเป็นครูสอนกีต้าร์ที่เชียงใหม่ ขอบอกว่าเป็นแชมป์อันดับ 2 ญี่ปุ่นเลยนะส่วนปีไหนจำไม่ได้แล้วครับ คุณหนิงชอบมาก ผมก็พอเล่นได้แต่ไม่เก่งเท่านี้ออกแนวฟังไม่เพาะด้วยซ้ำไป 555+
| Create Date : 23 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 29 ธันวาคม 2553 13:18:07 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 673 Pageviews. |
 |
|
|
แซวก่อนเลย 
เล่นเก่งจังเท่ห์เนาะ....งั้นเราก็คงจะรุ่น ๆ เดียวกันไม่งั้นก็ใกล้เคียง หุหุหุหุหุ เพราะเพลงที่พูด ๆ มา สมัยเมื่อยังเป็นสาวโน๊นนนนน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สวัสดีค่ะคุณวิน
อ่านของคุณวินแล้วยิ้ม ๆ
และรินขอทายก่อนว่าอายุเกิน 30 ละนะ อิอิ
ก็เพราะเพลงเหล่านั้นสมัยรินละอ่อนเลยค่ะเนี่ย
อิอิ
นั้นแสดงว่าเพลงนั้นคุณวินก็คงยังหนุ่มเฟี้ยวแน่เลย
ทำไมต้องรอให้มีลูก มีเลยค่ะ เห็นเด็ก ๆ แล้วทุกคนจะนึกรักในความไร้เดียงสาของเด็กเอง
เพราะคือแรงใจและกำลังใจอย่างมาก อย่างเรากลับถึงบ้านเหนื่อย ๆจากการทำงาน
พอลูกวิ่งมา เราก็จะมีแรงใจและหายเหนื่อยได้มากมาย
จริง ๆนะคะ