Bloggang.com : wingang : กำลังใจและความเชื่อ ทำให้เกิด "ปาฏิหาริย์"

กำลังใจและความเชื่อ ทำให้เกิด "ปาฏิหาริย์"

กำลังใจและความเชื่อ หากเราเชื่อว่าตัวเราเองทำได้

และให้กำลังตัวเองอยู่เสมอว่าเรานี้แหละจะทำทุกอย่างตามความฝัน

ให้เป็นจริงได้ แน่นอนว่าความฝันที่เราเคยมองเห็นว่ามันห่างไกล

มันก็จะเกิดขึ้นได้จริง กำลังใจจากคนรอบข้างมีส่วนผลักดันให้เรา

เดินต่อไปข้างหน้า หลายครั้งที่ตัวผมเองล้มลง และมองทางข้างหน้า

แทบไม่เห็นเลยว่าจะต้องไปทางไหนต่อ จะมีคน 2 คนที่คอยให้กำลัง

ให้ผมเดินต่อไปข้างหน้า คอยบอกให้ลุกขึ้นสู้ และไม่เคยที่จะต่อว่า

หรือซ้ำเติมในสิ่งที่ผมทำผิดพลาด ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่หรือเล็ก

คน 2 คนนี้คอยให้กำลังใจจนผมผ่านปัญหาเหล่านั้นมาได้เสมอ

วันนี้ใครคนหนึ่งไม่ได้อยู่กับผม แต่ผมรู้ว่าใครคนนั้นไม่ได้หายไปไหน

เค้ายังอยู่ในตัวผมเสมอ และคอยมองผมจากข้างบนฟ้าเมื่อไหร่ที่ผม

ท้อใจ และคอยให้กำลังให้ผมลุกขึ้นสู้เสมอ วันนี้ที่ผมก้าวเดินมาถึง

วันนี้บอกได้เลยว่า ครอบครัวที่เข้มแข็งและสิ่งที่คน 2 คนคือ พ่อกับ

แม่ผมสอนผมมาเสมอไม่ว่าจะเจอเรื่องหนักแค่ไหน ท้อแค่ไหนให้มอง

ว่าในความโชคร้ายมักจะยังมีสิ่งที่ดีเสมอ ต่อให้ตัวเราเองว่าไม่เหลือ

อะไรเลย แต่ถ้าคุณยังก้มมองว่าชีวิตคุณไม่เหลืออะไรเลย ก็แสดงว่า

คุณยังมีลมหายใจ ตอนเด็กผมและครอบครัวไปเที่ยวทะเล

ผมเองพยายามที่ก่อปราสาททรายให้สวยเหมือนในนิทาน และ

พยายามสร้างให้มันเป็นบ้าน ผมบอกว่าพ่อว่า

”สักวันผมจะสร้างบ้าน และตึกใหญ่ๆให้ป๊าดู”

พ่อผมมองและอมยิ้ม แต่หลังจากนั้นไม่นาน

ปราสาททรายที่สร้างใกล้จะเสร็จก็เจอคลื่นพัดเอาน้ำทะเลมา

จำได้ว่าผมยืนทำหน้างง แล้วทำท่าเหมือนจะร้องไห้

ก็ผมพยายามมาหลายชั่วโมงมากเลยนะ พ่อผมเดินเข้ามาก่อนที่

ผมจะกลายเป็นเด็กขี้แย “ไงเราน้ำมาพังหมดเลยเหรอ”

ผมก็แค่พยักหน้า พ่อผมพูดต่อว่า “ดีแล้วไง” (ในใจตอนนั้นอ้าวไงงั้นละป๊า) “

ก็เรานะมาทำตรงนี้เมื่อกี้ก็เห็นแล้วว่าน้ำมันพัดมา

ลูกยังเอารองเท้าไปกั้นน้ำไว้เลย แล้วก็ทำต่ออีก

ถ้าลูกหยุดแล้วหาที่ทำใหม่ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่เสียเวลาแล้ว

แต่ป๊าว่าดีแล้วละที่มันพัง เพราะต่อไปลูกจะระวังมากขึ้นและจะ

ทำอีกกี่หลังมันก็ไม่มีทางพัง แต่ลูกรู้มั้ยเราก็จะเจอปัญหาเรื่องใหม่ไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่ลูกได้เค้าเรียกว่า “บทเรียน” เอ้าจะมายืนมองทำไมละครับ จะทำใหม่รึเปล่าไหนบอกจะสร้างบ้านให้ป๊าไม่ใช่เหรอแค่นี้ท้อสะแล้ว มันพังได้ก็สร้างใหม่ได้ ทรายมีอยู่เต็มหาด กลัวอะไร”

แต่ในวันนั้นผมอายุแค่ 7 ขวบไม่ได้รับรู้อะไรมากมายได้แต่ยืนมอง

แบบงง แล้วก็ปาดน้ำตาแล้วก็ทำใหม่ก็ได้ แต่ผมรู้รับรู้สึกได้กำลังใจ

จากพ่อของผม แต่ในตอนนี้ผมอายุขนาดนี้ผมก็รู้ว่า อืมจริงด้วยพอ

วันนี้นั่งนึกถึงคำพูดและคำสอนของพ่อผมวันนั้น มันทำให้ผมฮึดสู้ขึ้น

มาได้อีกรอบ และทั้งๆที่ก็สู้อยู่ทุกวัน แต่ก็ใช่มันก็เหมือนชีวิตผมตอนนี้

ที่ผมเองกำลังทำปราสาททรายต่อให้ผมจะเจอน้ำพัด

พายุฝนอีกกี่รอบผมเองก็จะมีประสบการณ์และแกร่งขึ้นไปเรื่อยๆ

หลายคนถามผมว่าผมอยู่ได้ยังไง เป็นเค้าคงอยู่ไม่ไหวแล้ว

ผมบอกแค่ว่าผมไม่ได้อยู่เพื่อตัวเอง

”แต่ผมอยู่เพื่อคนที่ผมรักและรักผม” เพราะถ้าลำพังตัวผม

แค่ความเชื่อ ผมคงไม่ไหวเหมือนกันกับสิ่งที่ผมเจออยู่

แต่ผมมีกำลังใจจากแม่ผมจากคุณหนิงผู้หญิงที่ผมรัก

ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่คน 2 คนบนโลกที่อยากให้ผมอยู่และสู้

แต่มันมากพอแล้วที่ผมจะทำเพื่อเค้าทั้ง 2 คน

P.s ป๊าครับผมยังไม่ว่างไปหาป๊านะครับ ผมรู้ว่าป๊ารีบเลยไปก่อนผม แต่ผมขออยู่หม่าและคุณหนิงก่อนนะครับ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ

P.s 2 ขอบคุณหม่าที่คอยให้กำลังและอยู่ข้างผมมาตลอด
ขอบคุณคุณหนิงที่ไม่เคยเลยที่จะปล่อยมือไปจากผม
เรายังคงจับมือกันเสมอมาไม่ว่าผมจะต้องเจอกับเข็มฉีดยากี่เข็ม
ไม่ว่าผมจะร่วงมากขนาดไหน ร่างกายจะเปลี่ยนไป ผมดำลงกว่าเดิมแค่ไหน คุณหนิงยังอยู่ข้างผมและคอยส่งยิ้มให้ผมสู้เสมอและทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นคุณหนิงจะบอกผมว่า “ไม่เป็นไรเนอะ คุณหนิงจะอยู่กับนายช่างนะครับ” คำพูดสั้นง่ายๆแต่รู้ไหมครับมีความหมายสำหรับผมมาก

Create Date : 22 มกราคม 2554

Last Update : 25 มกราคม 2554 4:19:55 น.

3 comments

Counter : 1130 Pageviews.

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:20:03:28 น.

Good day ค่ะพี่วิน อ่านแล้วขนลุกเลยค่ะ
เจนก็มีคนที่เจนรักเยอะนะคะพี่วินและก็มีคนไม่ถึง 10 ที่เจนรักและแคร์มากเค้าเหล่านั้นก็คือครอบครัวค่ะพี่วิน
เจนจะสนิทกับน้องชายและแม่มากๆ มีหลายๆบล๊อกที่เจนเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับพวกเค้าเหล่านี้ เขียนไปยิ้มไป หัวเราะไป วันนี้เจนได้อ่านบล๊อกเพื่อนๆหลายๆคนที่เขียนเกี่ยวกับครอบครัว พอเจนอ่านแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ ไม่ใช่เพราะเศร้าหรือสงสารนะคะ แต่เพราะความตื้นตันมากกว่าที่เราได้เกิดเป็นคนไทย ที่มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีเมตตาอารีต่อกันและเราเองจริงๆแล้วเป็นชนชาติที่มีความอ่อนโยนมากที่สุดในโลกเลยะนะพี่วิน เคยรู้มั้ย เจนก็รู้เมื่อไม่นานมานี้ค่ะ มันมีผลวิจัยอบู่ตัวนึงเกี่ยวกับจิตวิทยามนุษย์ที่อเมริกาเค้าทำขึ้นมาเค้าถามว่าทวีปใดที่คนอมริกันอยากไปอยู่ที่สุด เอเชีย
ประเทศใดที่คนอยากมาอยู่มากที่สุด ไทยแลนด์
สาวงามประเทศใดสวยที่สุด ไทยแลนด์ค่ะพี่วิน ฟังที่พี่ช้างพูดมาแล้วเราก็ปลื้มแทนคนไทยไม่ได้ค่ะพี่วิน

พี่หนิงเค้าน่ารักเนาะพี่วินคือเจนว่าพี่หนิงเค้าจะเป็นคนที่โรแมนติกมากๆเลยนะแต่พี่วินจะชอบแกล้วพี่หนิงแน่ๆเลย

เจนเคยทะเลาะกับแม่เพราะคิดว่าแม่ไม่รักก็ทะเลาะกับน้องนี่แหล่ะค่ะเพราะแย่งของเล่นกันก็กลัวผี ก็เลยกลับไปง้อแม่ พอง้อแม่เค้าก็จะบอกว่า ใครเค้าโกรธแกหล่ะ แกหน่ะน้อยใจไปเอง ฉันหน่ะนะไม่อยากจะพูดกับแกเลย หมั่นใส้ แล้วจะไม่กลับใช่มั้ยบ้านหน่ะ (ร้องไห้ทะเลาะกับน้องแล้วแอบหนีออกจากบ้านค่ะ โมโหน้องกัดนิ้วน้องด้วยค่ะพี่วินแต่ตอนนั้ยังเด็กไง แม่ก็เข้าข้างน้องเราก็หาว่าแม่ไม่รัก พาลโกรธแม่อีก ขู่จะหนีออกจากบ้านพอดึกมากก็กลัวผีค่ะ มาเคาะหน้าต่างห้องแม่แล้วก็ฟังว่าแม่จะได้ยินมั้ยแม่ได้ยินค่ะ เคาะกลับเราอีกต่างหาก)

copy flie มาจาก fb ของน้องชายค่ะ เค้าจะแต่งงานแล้ว เพื่อนๆของน้องเค้าก็ส่งนั่น นี่มาให้ตลอดเห็นภาพนนี้น่ารักดีก็เลยเอามาฝากค่ะ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสุดโรแมนติกในเมืองไทยที่คู่รักน่าจะพากันไปดื่มด่ำความสุขค่ะ เห็นแล้วก็อดที่จะเก็บมาฝากไม่ได้ น่ารักดีเนาะ

Have a nice day นะคะ

โดย: ภายใต้

วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:15:03:29 น.

เห็นรอยยิ้มคุณหนิงแล้วโลกสดใสจริงๆ คะคุณวิน

สิ่งดีดีที่อยู่รอบข้างกาย

กำลังใจที่มากล้น และจริงใจที่สุด
คือกำลังใจจากคนรักและครอบครัวเรานี่เอง

ขอให้คุณวินรับเอากำลังใจไปเยอะๆ เลยนะคะ

ทุกทางเดิน ทุกทางมีปัญหา
เพียงเราเดินก้าวผ่านด้วยใจแน่แน่
และมั่นคง

รินยินดีและดีใจมาก ๆ เลยคะคุณวิน
เมื่อบทความคุณวินในวันนี้
บ่งบอกให้รู้ว่า การสู้กับปัญหาต่าง ๆ นั้น
ไม่ยากอย่างที่คิดเลย

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:17:41:36 น.