แวะมาทักทายยามเช้าระหว่างทำงานค่ะ

ขวัญก็คงคล้ายๆนายช่างนะคะที่เพิ่งมารู้ตัวว่า
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐที่สุดแล้ว
แต่เมื่อเป็นแล้วก็สู้ๆกับมันนะคะ
แวะมาพร้อมกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ

สวัสดีเช่นกันนะครับน้องวิน

แวะมาทักทายจ้ะ...สู้ ๆ ..บางอย่างไม่อยากทำก็ต้องฝืนค่ะ เพราะ..นี่แหล่ะชีวิต ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน.....

โห คุณวิน ทำงานหนักพักผ่อนน้อยมาก

ดูลักษณะงานเครียด ๆนะคะ

คุ้มไหม กับสิ่งที่ได้มา
สุขภาพที่สูญเสียไปนั้น

แต่ตอนนี้คุณวินรู้แล้วว่าเป็นเพราะอะไร ก็ควรถอยห่างและดูแล ยิ้มสู้กับมันนะคะ

ในเมื่อเรา ทุกคนมีเวลาเท่ากัน 24 ชม.

ใครบอกกันนะว่า ต้องใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด แต่รินเห็นว่าเวลาพักผ่อนก็คือเวลาพัก อย่าได้เอาเวลานั้นมาทำงานหนักเลยค่ะ

นาฬิกาชีวิตคนเราเสียมานักต่อนักแล้วด้วยเหตุนี้

ยังไงก็ยังคงเอาใจช่วยคุณวิน+คุณหนิงตลอดไปนะคะ

มาแบบอารมณ์ง่วงค่ะวันนี้ ไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่

มาเฉลยค่ะเมื่อก่อนนั้สมัยสาวๆเจนมีแฟนอยู่คนนึงและเค้าก็หนีเราไปแต่งงานกับคนอื่นตอนที่เพลงนี้ดังมากๆ เค้าไม่ได้เชิญเราไปงานแต่งหรอกค่ะ แต่เชิญเพื่อนเราไป ใจเราก็อยากไปเห็นเค้าเพราะอยากเจอเค้า อีกใจก็กลัวเราฟูมฟายมากกว่าเดิม

พอผ่านไปเกือบ 5 ปีเจนก็มาเจอพี่ช้าง(แฟนปัจจุบัน) มีครี้งนึงที่เราทะเลาะกันแล้วเราก็ฟังเพลงนี้แหล่ะค่ะ ในวันที่เค้ามาขอเจอเราก่อนกลับเมกา เราก็ไม่เอาไม่อยากเจอ อยากเลิก 555 พอเอาเข้าจริงๆก็ไปเจอเค้าอ่ะนะ ทำไงได้คะ ก็รักเค้าจนหมดใจนี่คะ อิอิอิ

เพลงเดียวแต่คนละอารมณ์เลยค่ะ เพลงนี้กับคนแรก เสียใจแค้นใจ
เพลงนี้กับคนที่สองคืออารมณ์น้อยใจล้วนๆค่ะ
(น้ำเน่าดีค่ะ)

ทักทายวันศุกร์ค่ะคุณวิน และฝากไปถึงคุณหนิงด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้พบกับความสงบและความสุขที่แท้จริงอย่างที่เราพบแล้วจะรู้ว่าความสุขไม่ต้องมีเงินมากมายเงินไม่สามารถซื้อความสุขให้เราได้

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ อากาศหนาวแล้ว

สวัสดีค่ะน้องวิน พักผ่อนบ้างนะคะ