ค ว า ม รั ก ดี ๆ อ ยู่ ร อ บ ตั ว เ ร า
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
25 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ต้องทำหรืออยากทำ?

สิ่งที่อยากทำกับสิ่งที่ต้องทำ ผมเองเกิดในครอบครัวที่แสนธรรมดา

แต่มีสิทธิ์ในการที่จะเลือกชีวิตของตัวเองไม่ว่าเดินทางซ้ายขวา

หน้าหรือหลัง จนบางครั้งผมเองไม่เข้าใจ ในหลายๆครอบครัวที่ทำไม

ต้อง”บังคับ”หรือสั่งให้ทำในสิ่งที่ที่อยากให้เป็นและอยากให้ทำด้วย

ถ้อยคำที่สวยหรูว่า “รัก,เป็นห่วง,และหวังดี” แต่บางครั้งเคยมองย้อน

กลับไปถามไหมว่าจริงแล้วในสิ่งที่เราอยากให้ กับสิ่งที่เค้าอยากได้

และอยากทำมันตรงกันหรือไม่ การมีชีวิตอยู่ในสังคม อะไรที่เป็นตัวชี้

วัดระดับขั้น และแบ่งแยกว่าชั้นว่าใครสูงใครต่ำใครเหนือใคร

เพียงเพราะเงินในกระเป๋าหรือมีบ้านหลังใหญ่ มีรถราคาแพงๆขับ

ถ้าคำตอบเป็นแบบนั้น ผมว่าคนที่คิดแบบนี้ไม่รู้จักคำว่าชีวิตสะด้วย

ซ้ำ ทุกคนเกิดไม่มีใครเหนือใคร เกิดมาก็ต้องแหกปากร้องทุกคน

ไม่มีใครพูดได้ก่อน มีใครอยู่ๆดีลุกขึ้นเดินโดยที่ไม่ตั้งไข่

มีใครที่เดินโดยที่เท้าไม่ติดดิน มีใครที่เดินบนน้ำได้ สุดคือ “ไม่มี”

แล้วอะไรที่แบ่งแยกว่าคนละระดับ ในเมื่อเหล่าทั้งหลายก็เดินอยู่บน

พื้นดินเดียวกัน กินข้าวเหมือนกัน แล้วทำไมมันถึงแตกต่างเพราะว่า

แค่ไม่ชอบ หรือเกลียด ทำให้ทุกอย่าง ผิดไปหมด อะไรก็ไม่ถูกสัก

อย่าง ขนาดมีลมหายใจยังผิด ผมว่าการมองคนถ้าเรามองแค่ด้าน

เดียว ผมว่าคุณนั่นแหละที่เป็นคนล้มเหลว ในชีวิต ไม่ใช่คนที่ประสบ

ความสำเร็จหรอก เพราะพระพุทธเจ้าก่อนท่านจะตรัสรู้ท่านยังไม่เห็น

แค่ด้านเดียว องคุลีมาร ชั่วช้าขนาดไหน หลงผิดขนาดไหน

พระพุทธเจ้าเองยังมองเห็นอีกด้านและดึงให้องคุลีมารเป็นพระอรหันต์

ได้ ผมเชื่อว่าในตัวคนทุกคนมีทั้งด้านดีและไม่ดีไม่มีใครดี 100% ผม

เองก็คนเดินอยู่บนดิน ไม่มีทางที่จะไม่เจอคนนินทาและดูถูก

แต่ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่และถ้าผมไม่ได้คิดและไม่ได้ทำแบบนั้น

ผมก็ไม่เดือดร้อน แต่คนที่เกลียดผม ไม่ชอบผม แน่นอนในใจของเค้า

ก็คงคิดวนเวียนแต่เรื่องที่เค้าเกลียดและไม่ชอบ สิ่งที่ตามมา

คือ “ทุกข์” ไม่มีใครสร้างขึ้นมาได้นอกจากตัวเราเอง เราทุกข์ก็เพราะ

รับความรู้สึกว่าเราทุกขฺแล้วยึดมั่นถือมั่น เอามาเก็บใส่ใจไว้ ตัวเราเอง

ที่เผาใจตัวเอง ไม่มีใครรู้แม้กระทั่งคนที่เราเกลียดหรือไม่ชอบ

เค้าไม่ทุกข์ด้วยเพราะคนที่คุณเกลียดเค้าไม่เคยรู้สึกอะไรเลย

ไม่จำเป็นจะต้องสนใจว่าคุณเกลียด หรือไม่ชอบ ตัวคุณเองต่างหากที่

เก็บทุกข์ไว้กับตัว คิดวนเวียนอยู่วังวน ว่า”มันไม่ดี” สุดท้ายคนที่ทุกข์

ที่สุดคือตัวเราเอง แต่ถ้าเราปล่อยให้เป็นไปตามกฎของธรรมชาติและ

กาลเวลา ไม่มีใครหรอกที่ฝืนกฎของธรรมชาติไปได้ เพราะทองก็ยัง

เป็นทองอยู่วันยังค่ำ แต่กะลาเอามาทาสีทอง ยังไงพอสีมันจางลงมัน

ก็เป็นแค่กะลาที่ไร้ค่าจะมีประโยชน์อะไรที่จะเก็บมันไว้ คนที่มีทรัพย์

สมบัติมากมายแต่ มีความสุขแค่ได้ครอบครอง แต่ไม่มีความสุขเลย

เพราะ คนในบ้านแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน กลัวจะได้น้อยกว่าพี่น้องคน

อื่น หรือไม่ก็กลัวคนอื่นจะมาเอาไป แบบนี้มีแล้วมีทุกข์แบกมันไว้แบบ

นี้พอวันหนึ่งที่เราจากโลกนี้ไป เราเอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง

แถมคนที่เค้าจ้องจะเอาจากเรา เค้าก็ต้องกลับมาเอาอยู่ดีไม่มีใครอยู่

ค้ำฟ้า ถ้าจะคิดว่าตราบใดที่ฉันยังแกไม่มีทางเอาไปได้ แล้วทุกข์ไหม

ที่จะต้องมาระวัง ต้องมาคอยดูว่าใครจะมาจ้องเอาของฉัน

แต่ถ้าเราใจเราเป็นสุขมองทุกอย่างด้วยสติว่าของเราคือของเราใช้สติ

ในการใช้ชีวิตว่ามันอยู่กับเราถ้าเรามีสติ ในการคิดจะให้ใครไม่ให้ใคร

ใครจะมาเอาของคุณได้ ใครมาขออะไรคิดแบบมีสติ ไม่มีทางที่คุณจะ

ถูกหลอกได้แน่นอน เงินเป็นแค่วัถุที่มนุษย์สมมุติขึ้นมาให้มันมีค่ามี

ราคา แต่ถ้าวันหนึ่งเราเปลี่ยนการใช้เงินเป็นก้อนหิน กระดาษพวกนี้ก็

ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ก้อนหินสิที่ต้องมีค่าแล้วต้อนนั้นก็ต้องมา

แบ่งแยกกันอีกเหรอว่า ฉันมีก้อนหินมากกว่า ทองคำก็เหมือนกันเราตั้ง

ให้มันมีค่ามีราคา ทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่กับจิตใจมนุษย์ที่จะให้วัตถุเหล่า

นั้นมีค่ามีราคาเป็นที่ยอมรับหรือไม่ แต่เราทุกคนคือมนุษย์ ทุกคนมีคุณ

ค่าในตัวเองทุกคนมีสิทธิ์ที่จะกำหนดให้ตัวเองมีค่าหรือไม่มีค่า แต่ไม่

ใช่ใครคนอื่นจะมากำหนด พ่อแม่ให้กำเนิดเรามา ท่านเลี้ยงดูเรามา

ด้วยความรักเอาใจใส่และความเข้าใจ แต่ถ้าบังคับ หรืออยากให้เราทำ

ตามโดยที่ไม่มีเหตุผลใดๆมาอธิบาย และไม่ฟังคำอธิบายจากเราเลย

ผมก็ว่าไม่ผิดนะที่ท่านจะบอกแบบนั้น แต่ท่านคงลืมไปอย่างว่าตอน

ให้ชีวิตเรามาทำไมไม่ควักสมองออกไปด้วย จะได้ทำตามคำสั่ง

ทุกอย่างแบบนี้ไม่มีสมองก็ได้คงไม่เป็นไหร่ แต่หลายๆบ้านลืมไปรึ

เปล่าว่าเราไม่ได้อยู่กับเค้าไปตลอดชีวิตวันหนึ่งเค้าก็ต้องเจอโลก

กว้างถ้าเราไม่เคยปล่อยให้เค้าเจอเลยวันหนึ่งที่เค้าจะต้องเจอกับ

ทุกอย่างเพียงลำพังโดยไม่มีทดสอบให้ได้ลองใช้ชีวิตเลย แบบนี้ถ้า

เป็นคนที่ตั้งรับไหวก็ดีไปแต่ถ้าไม่ไหวละอะไรจะเกิดขึ้นกับคนๆนั้น

ในวันที่ไม่มีใครคอยปกป้องเค้าแล้วต้องเดินเองแล้วตัดสินเองแล้ว

แล้วถ้าเค้าตัดสินใจผิดละ เพราะเค้าไม่มีโอกาสได้คิดได้ตัดสินเลย

แล้วตอนนั้นชีวิตเค้าจะเป็นอย่างไรและใครกันละที่ผิด จะบอกว่า

เพราะเค้าไม่รักดี หรือเพราะรักแต่ไม่เคยเข้าใจเลย ไม่เคยรู้ว่าเค้าต้อง

การอะไรชอบอะไร แต่สิ่งที่รู้คือ”ตัวฉันต้องการอะไร”

ส่วนใครหลายๆคนที่เจอกับเรื่องแย่ๆในชีวิตไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่

ก้อนหินก้อนนั้นผมขอให้โยนมันทิ้งแล้วทำสิ่งที่ถูกต้องที่สุดไม่ทำร้าย

ใครและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ทำหน้าที่ของตัวเองให้สมบูรณ์ที่เหลือ

ก็ชีวิตของคุณที่คุณเองจะรับผิดชอบชีวิตของคุณให้สมบูรณ์ได้อย่างไร
เพราะก็ถือเป็นหน้าที่อย่างหนึ่งเช่นกัน ถ้าเราเองดูแลตัวเองและทำ

หน้าของตัวให้สมบูรณ์ไม่ได้ ถูกสั่งให้ทำมากกว่าคิดที่จะทำ ถ้ามี

โอกาสผมเชื่อทุกคนอยากออกนอกกรอบเสมอ อย่างตัวผมก็เหมือนที่

โรงเรียนบังคับให้เรียนๆ ผมเองยังเคยโดดเรียนเลยรู้ว่าผิดแต่อยาก

ทำ แบบนี้แหละไม่มีใครจับให้ใครทำอะไรได้ตามใจต้องการเพราะสิ่ง

ที่คุณให้เค้ามาชีวิตและทุกชีวิตมีทางเลือกของตัวเอง ตำลึงข้างรั่ว

บังคับให้มันขึ้นเป็นก่อยังไงมันก็จะแตกยอดไปในทิศทางของมันเสมอ

แม้จะคอยตัดแต่งย้ายให้มันไปในทิศทางที่ต้องการ แต่แน่นอนคุณ

ต้องเฝ้าคอยดูมันตลอดเวลา แต่ถ้ามีโอกาสมันก็จะเลือกทางไปของ

มันเสมอ ยอดตำลึงไม่เหนื่อยกับการหาช่องทางอิสระ

แต่คนที่เหนื่อยคือคนที่ต้องคอยระวังให้มันอยู่ทิศทางที่ต้องการ

และนั่นแหละคือ “ทุกข์”ที่ตัวคุณเองสร้างขึ้นเองไม่ใช่คนอื่น


P.s ผมกับสุดที่รักของผมยังรักกันเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแต่วันนี้ผมนึกเรื่องอะไรก็เขียน อย่าเข้าใจผิดว่าเราสองคนทะเลาะกันนะครับ

P.s 2 ผมเลือกเพลงนี้เพราะอยากฟังเท่านั้นเองไม่มีเหตุผลอื่นครับ








Create Date : 25 มกราคม 2554
Last Update : 26 มกราคม 2554 9:46:49 น. 7 comments
Counter : 853 Pageviews.

 
คนเราเลือกเกิดไม่ได้
แต่ที่เลือกได้คือ ทำในทุกๆๆวันให้เป็นวันที่ดีดีค่ะ
พี่หนิง มีส่วนมากสำหรับขวัญ
ขอบคุณนะคะ
พี่ทั้งคู่น่ารักมากจริงๆๆค่ะ อิอิ


โดย: kwan_3023 วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:7:14:51 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆค่ะนายช่าง
คนดี 2 คนรักกัน..
เท่านั้นคงเพียงพอแล้ว
สำหรับโลกใบนี้
สุขทั้งวันและทุกวันนะคะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:10:02:53 น.  

 
สวัสดีค่ะ
รบกวนหน่อยนะคะ
คือ อยากจะรบกวนขอที่อยู่ค่ะ


ขอบคุณนะคะ ^^


โดย: โสดในซอย วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:10:11:35 น.  

 
มาทักทายน้องวินตอนเที่ยงวันครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:11:47:01 น.  

 
วันนี้บทความโดนใจจัง....ขอก๊อปปี้ไปไว้ที่บล็อกหน่อยนะจ้ะ...เพราะบางเรื่องราวที่ผ่านมานาน...มันกลับมาตอกย้ำจิตใจ ได้ไงไม่รู้....แต่จะพยายามไม่ทุกข์นะจ้ะ....ขอบคุณที่เอาเรื่องนึกอยากจะเขียนอะไรก็เขียนมาให้อ่าน...


โดย: ไหมพรมสีสวย วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:11:53:13 น.  

 


โดย: ไหมพรมสีสวย วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:11:54:14 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่วิน
เด็กจะดีได้ต้องมีพ่อแม่ปลุกฝังสิ่งดีๆตั้งแต่เล็กค่ะพี่วิน สภาพแวดล้อมที่เด็กอยุ่ก็มีส่วนนะคะ สอนเค้าให้คบคนดีคนดีจะพาไปหาสุข คบคนไม่ดีเค้าก็จะพาไปหาทุข์ค่ะ

พ่อและแม่ของเจนไม่ได้สอนอะไรมากเพื่อที่เจนจะจดจำมันมาตลอดแต่มีอยู่คำนึงที่พ่อบอกไว้ว่า ไม่มีอะไรจะให้นอกจากการศึกษานะ มีให้ได้เท่านี้ก็ตั้งใจเอา ใมครทำได้มากก็มีมาก ใครทำได้น้อยก็มีน้อย แต่แม่ของเจนจะคอยกระทำให้เห็นในการเอาใจใส่คนรอบข้าง พูดดี ออดอ้อนคนให้เมตตาเรา และแม่เจนก็เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆค่ะ อ้อนเก่งและงอนเก่งด้วย รู้อย่างนี้แล้วเจนก็เหมือนแม่เป๊ะเลย
เจนจำได้ว่าวันรับปริญญาเจนแม่นั่งน้ำตาซึมนะคะ ที่สวนอัมพรที่เราไปรับนั้นจะมีจอคอยบอกว่าถึงใครที่รับแล้ว พอถึงชื่อเรา-นามสกุลเรา พ่อก็แอบน้ำตาซึมค่ะพี่วิน แต่แม่เจนนั้นฮามากว่าค่ะ พอถึงเราเท่านั้นแหล่ะ นี่ลูกฉัน ลูกฉัน เป็นไงหล่ะ สวยเหมือนแม่ 55555 น้องชายมาเล่าให้ฟังก็ขำดีค่ะ

เมื่อวานเจนได้คุยกับผู้ชายที่เจนรักมากอีกคนนึงเค้าโทรทางไกลมาหาเจน (อาทิตย์ที่แล้วงอนเค้าอยู่ค่ะ ทำแต่งานจนลืมเราไปเลย แต่ตอนนี้หายแล้วค่ะ )และก็บอกว่า ไม่มีวันใหนที่ฉันไม่คิดถึงเธอนะ ฉันคิดถึงเธออยู่ตลอดเวลา เวลาที่เธองอน น้อยใจ เสียใจ ฉันอยากจะอยู่ข้างๆแต่ก็ทำไม่ได้ แล้วอย่าคิดถึงมันได้มั้นเรื่องไกลกันแล้วไม่ได้เจอหน่ะ คิดถึงความสุขที่เราไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าว ไปดูหนัง ขี่รถมอเตอร์ไซค์ เล่นน้ำทะเลกันได้มั้ย ชีวิตคนเรามันสั้นมาก ถ้าฉันเห็นเธอเศร้าอย่างนี้ฉันจะทำงานได้อย่างไร พี่ช้างเค้าก็พูโปเรื่อยๆ เจนก็นั่งน้ำตาไหลพรากๆเลยพี่วิน เจนคิดถึงเค้าหน่ะ มันไกลกันจริงๆนะพี่วิน เจนหลับไปแล้วพี่ช้างเค้าทำงาน พอพี่ช้างหลับไปเจนก็ทำงานหน่ะพี่วิน
พี่ช้างบอกจะมาเดือนหน้านี้แต่งานยังไม่เสร็จก็คงเลทไปถึงมีนานู่นแหน่ะค่ะ แต่ถ้าจะมาก็ได้แต่มาได้ไม่นาน มายังไม่หายเหนื่อยก็ต้องกลับแล้วมันไม่ไหวนะ เค้าเป็นผู้ใหญ่ค่ะพี่วิน หรือเรียกง่ายๆว่าแก่แล้วนั่นแหล่ะ อิอิอิ


โดย: ภายใต้ วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:12:47:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

wingang
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Life is always the default.
Facebook
Friends' blogs
[Add wingang's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.