|
|
เพื่อคุณคนเดียว
ล้มลุกคลุกคลานมาสะจนเกือบลืมมองใครสักคนที่คอยให้กำลังใจ
ยืนข้างผมเสมอ อาทิตย์ที่ผ่านมาผมมีคำถามในใจ "รักผมบ้างไหม"
ผมถามคำถามนี้หลายครั้งสงสัยคุณหนิงแอบเบื่อในใจ (จะถามทำไมหนักหนายะ)
แต่ก็อยากรู้ถึงได้ถามไง คุณหนิงไม่ค่อยบอกรักผมเท่าไหร่
นานๆๆๆถึงนานมากจะบอกสักที แต่สำหรับผมๆว่ามันเป็นคำที่เพาะที่สุด
เท่าที่ผมเคยได้ยินมา อาจจะไม่เหมือนคนอื่นๆที่บอกว่าดูที่การกระทำ
(จะบอกการกระทำก็เห็นแต่อยากได้ยินให้ชื่นใจ) ผมไม่ได้ขาดความอบอุ่น
ในครอบครัวแต่อย่างใด อย่าเข้าใจผิด เพียงแต่ที่บ้านผมคุณพ่อผม
เป็นศิลปินเต็มตัวที่มีอารมณ์อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอนะครับ
ป๊าแสดงความรักในแบบของท่านให้ผมเห็นบ่อยๆ เช่นเดินสวนกับหม่าหม้า
ป๊าก็จะบอกว่า "ผู้หญิงคนนี้สวยจังเลยใครนะช่างโชคดีจริงๆที่เป็นสามีเธอ"
ผมแอบทำหน้าเลี่ยนๆบ่อยๆ 555+ จริงอิจฉาก็ว่าได้
บางทีเห็นหม่าหม้ายุ่งกับงานกองโต ป๊าก็เดินเข้าไปหอมแก้ม
หรือไม่ก็กอด แล้วบอกว่า "เหนื่อยไหมครับ มีอะไรให้ป๊าช่วยรึเปล่า"
บางทีเห็นหม้าเหนื่อยก็จะเข้าไปนวดให้ หรือไม่ก็หาน้ำอุ่นมาให้แช่เท้า
เห็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแบบนี้ผมจะไม่คุ้นเคยได้ไง
แต่ก็นั่นแหละบางทีการมาจากคนละครอบครัวก็อาจจะมีบ้างที่ความเห็น
และการแสดงออกไม่เหมือนกันจนหลายๆครั้งทำให้เกิดปัญหา
ผมว่าความรักมันไม่ยากที่จะพูดหรือบอกใคร แต่มันยากตรงที่เข้าใจและ
รักอย่างจริงใจมากกว่า ผมได้ยินเด็กสมัยนี้มีแฟนคบกันสวยหน้าตาดี
หล่อก็เข้าไปจีบ (บางทีผู้หญิงจีบผู้ชายก่อนก็มีเยอะไป)พอมีโอกาศ
เหมาะก็บอกรักทั้งทีอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักหรือหลง
หรือแค่ชอบแต่เหมาว่ารักไว้ก่อนบอกๆไป บางคนหวังแค่อยากมีอะไร
ด้วยเลยบอกรักไป สุดท้ายมันไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะตอนเลิกๆ
ยากกว่าบอกรักเยอะ ผมเชื่อว่าผู้หญิงส่วนใหญ่รักยากและเลิกยาก
เพราะหลายๆคนคงเคยได้ยินคำนี้ว่า ผู้ชายรักจาก 100 ไปหา 0
แต่ผู้หญิงรักจาก 0 ไปหา 100 อาจจะใช้ไม่ได้กับบางคนนะครับ
สำหรับผมแล้วผมรักคุณหนิงจาก 0 รึเปล่า อาจจะไม่ใช่นะครับ
อาจจะเริ่มที่ 5 เพราะวันแรกที่ผมเห็นเธอผู้รู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอน่ารักจริงๆ
จนทำให้ผมพยายามตามหาเธอว่า เธอเรียนคณะอะไร สาขาอะไร และ
ชื่ออะไร ขยับไปเรื่อย 555+ สุดท้ายได้แต่มองเพราะไม่กล้าจีบ
ใครจะกล้าละครับ ยิ่งพอรู้ว่าที่บ้านเธอฐานนะเป็นยังไง ห่างจากผมราวฟ้า
กับเหว ผมมันพวกต้องดิ้นรนด้วยตัวเองทุกอย่างกว่าจะเรียนจบ จริงๆป๊า
หม้าก็เลี้ยงผมได้สบายอาจจะไม่ถึงกับมีกินมีใช้มีจ่ายเต็มที่ แต่ก็ไม่ถึงกับ
ขัดสน แต่ความที่สำนึกว่าตอนสมัยเรียนมัธยม ป๊า หม้าเหนื่อยขนาดไหน
ต้องประหยัดแค่ไหนให้ลูกเรียนโรงเรียนดีๆ เลยทำให้ทำงานหาเงินเรียนเอง
ดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่รบกวนท่านมาก แต่ก็นั่นแหละยิ่งทำให้ผมกับคุณหนิง
ไกลกันออกไปอีก ในตอนนั้นคิดแค่ว่า "สักวันผมต้องดีกว่านี้และดีพอสำ
หรับคุณหนิง" แต่คุณหนิงบอกว่า"หายไปทำอะไรมา 17 ปี นี้ถ้ากล้าจีบ
ตั้งแต่ตอนนั้นป่านนี้ลูกเรียนมหาลัยแล้ว มัวแต่คิดว่าตัวเองไม่พอ
เคยถามคุณหนิงรึยังว่าพอดีกับคุณหนิงรึเปล่า" แป่ว
จริงด้วยไม่เคยถาม 55+ ใครจะกล้าละจริงไหม เล่นห้าวสะขนาดนั้น
เข้าไปจีบนอกจากจะหัวเราะผมแล้วอาจจะมีศอก เข่า แข้ง แถมมาด้วยก็ได้ 555+ ใครจะรู้
ช่วงนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองซึมๆ เบื่อๆ ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่รู้ทำไม
เหมือนกัน วันๆนอกจากออกไปทำงานแล้วก็ไม่ได้ไปไหน
ไม่อยากจะไปด้วย หมดเวลางานก็หมกตัวอยู่ในคอนโด
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปเที่ยวกับคุณหนิง น้ำตก,น้ำพุร้อน,
โครงการหลวงหนองเขียว ก็สนุกดีครับ แอบเก็ยอโวคาโดมาเพียบๆเลย
แวะไปเที่ยวสวนเงาะที่แม่แตงด้วย คุณหนิงบอกว่า
"ไม่เห็นต้องไปถึงจันทบุรีเลยเชียงใหม่ก็มี" จริงครับมีทั้งเงาะ
ทั้งลองกองเลย เรื่องรูปขอติดไว้คราวหน้านะครับ
เพราะอาทิตย์หน้าก็คุยกันว่าจะไปเที่ยวกันอีกรอบผมอยากเล่นน้ำ
เพราะน้ำตกสวยมากๆเลยครับ อ๋อเกือบลืมเราไปเที่ยวชาวล้านเผ่า
คะฉิ่นด้วย คุณหนิงได้ผ้าทอสวยมา 1 ผืน จริงเค้าไม่ยากขายให้เรา
เราสองคนขับรถตามถึงบ้านเลย ก็นะคุณหนิงอยากได้ วันที่ 26-27 เดือน
หน้าที่นี้จะมีพิธี "รำมะหน่าว" ด้วยตอน 9 โมงเช้า อยากไปเหมือนกันแต่ว่า
มันเป็นวันศุกร์กับวันเสาร์ท่าทางจะอด คุณหนิงบอกว่า
"นายช่างไปบอกหัวหน้าเผ่าให้เลื่อนเป็นวันอาทิตย์ได้ไหมบอกว่าคุณหนิงไม่ว่างไปไม่ได้"
นั่น!  เค้าจะเลื่อนมั้ยเนี้ยะ 555+
P.s 1 ผมขอโทษนะครับถ้าอาทิตย์ที่ผ่านมาทำตัวไม่น่ารักกับคุณหนิง ผมจะทำเพื่อคุณหนิงให้มากกว่านี้นะครับ ก็ผมมีคุณหนิงคนเดียวนี้หน่า หนิงอื่นสวยแค่ไหนก็ไม่สน สนอยู่หนิงเดียวนี้แหละครับ
| Create Date : 18 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 18 ตุลาคม 2553 17:38:23 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 984 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:18:22:28 น. |
|
|
|
| โดย: เชิญจุติ วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:20:27:16 น. |
|
|
|
| โดย: kwan_3023 วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:7:30:50 น. |
|
|
|
| โดย: ภายใต้ วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:12:38:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เค้าจะเลื่อนมั้ยเนี้ยะ 555+
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อัพบล็อกใกล้กันเลย..
ขวัญเลยแวะมา...
ซึมซับความรัก..ที่มีอยู่ทั่วบล็อกเหมือนเดิมค่ะ
ฝากความคิดถึงถึงคุณหนิงด้วยนะคะ