ค ว า ม รั ก ดี ๆ อ ยู่ ร อ บ ตั ว เ ร า
Group Blog
 
<<
เมษายน 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
28 เมษายน 2554
 
All Blogs
 
เมื่อฝนไม่ยอมหยุดตกในใจคุณหนิง

ตั้งแต่ต้นเดือนมาเริ่มนับตั้งแต่วันที่หนึ่ง(อาจจะมีตอนปลายเดือนของมีนาคม

ด้วยซ้ำไป) คุณหนิงไม่เคยมีวันไหนที่ไม่ร้องไห้เลย ร้องทุกวันจนกลายเป็น

ภาพที่ชินตาของลูกน้องและลูกค้า บางทีแม้กระทั้งตอนถอนเงินให้ลูกค้า

ก็น้ำตาไหล บรรดาลูกน้องที่เคยซ่าส์เคยร่าเริงกับเริ่มซึมเพราะเป็นห่วงว่าลูก

พี่จะพาลชิงตายซ่ะก่อน เค้าคงอยากถามว่าลูกพี่ที่เคยเข้มแข็งบู้ล้างผลาญ

ของพวกผมหายไปไหน เหลือแต่ผู้หญิงที่อ่อนแอวันๆก็นั่งซึมไม่ร่าเริง

เหมือนเดิม ลูกพี่ที่เคยปราดเปรียวคล่องแคล่วเหลือแต่ผู้หญิงที่ทำงานอย่าง

ซังกะตายไปวันๆไม่มีชีวิตไม่มีวิญญาณ หลายเรื่องที่ถาโถมลงมาในแต่ละวัน

แต่ละชั่วโมงแต่ละนาทีช่างหนักเหลือเกิน เหมือนคนที่เป็นตะคริวค่อยๆจะจม

น้ำช่วยตัวเองไม่ได้ แต่สิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวไว้คือความฝัน ฝันว่าสักวันจะมี

ใครที่ยื่นมือมาแค่เพียงแตะให้รู้ว่าอย่างน้อยก็ยังมีน้ำใจที่จะช่วยเหลือให้ได้

ชื่นใจบ้าง แต่บางทีก็ได้แค่ฝันเหมือนหลอกตัวเองไปทุกวัน ฝันว่าจะมีคนสัก

คนฉุดมือให้ขึ้นมาแม้ว่าจะยากลำบากแค่ไหนคุณหนิงก็จะตะเกียกตะกายขึ้น

ไปให้ได้แต่ก็แค่ฝัน แต่สุดท้ายก็ต้องตื่นมาพบกับความจริงว่าตนเป็นที่พึ่ง

แห่งตนแหละ ขาก็ขาเราจะให้ใครมาใช้ยืนแทนได้ไง เหนื่อยนักก็นั่งพักจะ

ได้มีแรงเดินต่อ ยิ่งมาเจอคำพูดของท่านว.วชิรเมธีว่า ความทุกข์แท้ๆอายุ

สั้น แต่เรามักต่ออายุให้มันด้วยด้วยความคิดวนเวียนซ้ำซาก เลยยิ่งได้คิดว่า

ควรปล่อยวางปัญหาบ้าง นายช่างไม่อยู่มีเรื่องมากมายที่คุณหนิงต้องเจอ แต่

คุณหนิงก็สัญญาแล้วว่าจะไม่เอาเรื่องของคนอื่นรวมทั้งเรื่องปัญหาของคุณ

หนิงมาทำให้นายช่างปวดหัวอีก แต่บางทีเรื่องบางเรื่องมันก็หนักเหลือเกินจน

คุณหนิงแอบเก็บมาร้องไห้ไม่ได้จริงๆ นายช่างเจอเรื่องแย่ๆมามากแล้วทั้ง

เรื่องส่วนตัวเรื่องสุขภาพอีก หนักกว่าคุณหนิงเยอะเลย วันนี้คุณหนิงนึกว่าตัว

เองจะไม่ร้องไห้แล้วน่ะ แต่ก็ไม่รอดจนได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้คงต้องเริ่มใหม่ หรือ

ว่าเหมาให้หมดเดือนไปเลยดีกว่าแบบว่าเอาให้คุ้มออกแนวงกทุกเรื่อง แต่

เอ๊ะ!!ไม่ดีกว่าเพราะเดือนนี้ใช้คอนแทรกเลนซ์หมดไปหกคู่แล้วเพราะมันเป็น

ฝ้าน้ำตาแต่ยังไงก็คงไม่แคล้วตาบวมเป็นตากบอีกแล้วหล่ะ ไอ้ที่ไม่สวยอยู่

แล้วเลยน่าเกลียดมากขึ้นทุกวัน (แต่อย่าใช้คำว่าสวยเลยเอาแค่คำว่าพอดู

ได้ดีกว่า ประมาณว่าไปวัดได้ก่อนพระท่านออกบิณฑบาตรแต่ท่านคง

รีบออกวัดเช้ากว่าปกติถ้ารู้ว่าคุณหนิงไปวัด 555++)

คิดถึงนายช่างมากครับ









Create Date : 28 เมษายน 2554
Last Update : 28 เมษายน 2554 23:45:26 น. 2 comments
Counter : 779 Pageviews.

 
สบายดีค่ะ น้องวินหายป่วยหรือยังคะ


โดย: redclick วันที่: 29 เมษายน 2554 เวลา:5:19:30 น.  

 
อ่านแล้วผมเองก็คงต้องบอกว่า ผมก็น้ำตาไหล ผมเองรับรู้ปัญหามาตลอดไม่ว่าเรื่องอะไรพยายามจะไม่คิดมาก ไม่เอาอารมณ์ไปลงที่คุณหนิง แต่บางทีคุณหนิงเองก็เงียบและิ่งจนผมไม่รู้อะไรเลย ผมคงต้องบอกว่าผมชอบเวลาที่เรา "คุยกัน"มากกว่า วันนี้จะออกจากโรงพยาบาลแล้วตอนเย็นเจอกันนะครับรักและคิดถึงคุณหนิงเสมออยากกอดแน่นๆให้หายคิดถึงเลย


โดย: wingang วันที่: 29 เมษายน 2554 เวลา:7:07:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

wingang
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Life is always the default.
Facebook
Friends' blogs
[Add wingang's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.