!~--~ เมื่อแม่ไม่อยู่บ้าน ~--~! หลายวันมานี่ปั่นป่วนกับชีวิต เฉาหู เพราะแม่ไม่อยู่ ก็เลยได้แต่คุยกับสิ่งมีชีวิต ที่ตอบเราไม่ได้ ที่บ้าน อันได้แก่ ปลาในบ่อ หมาในบ้าน นกในกรง และกระรอกในกรงที่มัน งอแงจะกินข้าวสุข ก็จะกินยังไงฟ่ะ ก็ตรูไม่หุงข้าวอ่ะ อดข้าวตั้งแต่วันที่แม่ ไปกรุงเทพฯ แระ ก็ไดเอทอ่ะ กินแต่น้ำซุป กับ นมพร่องมันเนย แล้วก็ ไก่ต้ม อะไรเทือกนี้ แล้วจะเอาข้าวสุขให้มันกินได้ไงฟ่ะ สุดท้ายทนมันตะแง้วไม่ไหว เลยต้องหุงข้าวให้มันกิน แม่รู้ขำกลิ้ง หุงข้าวให้กระรอกกิน เวงกำ กินนมวันละสามกล่อง ไม่รู้สึกหิวสักเท่าไรนะ แต่ว่า มันอยากนอนมากกว่า และแม่ไม่อยู่ก็เป็นโอกาสอันดี ที่จะทำการไดเอท เพราะหนึ่งไม่ต้องทำกับข้าว สอง ไม่ต้องซื้อขนมมาให้แม่กิน แล้วก็จะถูกชวนกินด้วย และสาม ถึงเวลากินข้าวไม่กินก็ไม่มีใครว่า นั่นแหละถึงบอกว่าเป็นฤกษ์ดี แง่มมม วันนี้งานไซไฟ ได้ลงนิตยสารไปเป็นเรื่องที่สองแล้ว แต่โดนแก้ชื่อพระเอก โดยไม่มีการบอกกล่าว ก็เสียความรู้สึกพอสมควรนะ ส่วนการเกลาเนื้อเรื่อง ก็โอเค ทำใจได้ เพราะเราไม่ได้ถนัดแนวนี้ ส่วนอีกที่ ตีงานกลับมาให้แก้ไข กะว่าคืนนี้คงมีอารมณ์แก้ เพราะตอนนี้ อยากจะเขียนงานรถแข่งให้มันเสร็จ ๆ ไป กำลังอินอยู่เชียว เมื่อวานขยันมากหน่อย ได้งานมาบทกว่า ๆ วันนี้ก็อีกบทหนึ่ง ก็โอเช หลังจากขี้เกียจมาหลายวัน เหมือนร่างกายมันอยากนอน เหมือนนอนไม่พอ ชักจะเหมือนคุณชายอะไรสักอย่างใน รักใส ๆ หัวใจสี่ดวงเข้าไปแระ ต้องนอนวันละ สิบสี่ชั่วโมง โอ้ นรกแตก ถ้านอนวันละสิบสี่ชั่วโมงจริง ๆ โดนเหยียบม้ามแลปแน่เลย ไม่ บก ก็ แม่นี่แหละ วันนี้ไปบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์มา เพราะว่า ประธานโครงการพัฒนาศักยภาพหมู่บ้านไม่อยู่ วันนี้เลยต้องไปทำหน้าที่แทน ทำไรเหรอ หุหุ... สำคัญมาก ไปช่วยเค้าขนท่อ พีวีซี ไปทิ้งตามจุดต่าง ๆ ที่จะต่อ ปะปาหมู่บ้านอ่ะดิ กลางวันก็มีหน้าที่ไปหาอาหารให้คนงาน บ่าย ๆ ก็หาเอ็มร้อยห้าสิบไปฝากพร้อมเหล้าขาว แหม พวกบอกว่า พร่งนี้มาคุมงานใหม่นะ กรั่กๆๆๆๆ ถูกใจท่าน ๆ ล่ะ วิ่งไปวิ่งมา ก็ร้อนอะดิ แถมน้ำอัดลมก็กินไม่ได้ ทรมานอ่ะ พักนี้ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักเท่าไร อ้อ มีงานพรุนต้นองุ่นด้วยสิ ที่นับว่ายังเป็นชิ้น ๆ อยู่ เพราะพรุนอยู่คนเดียว สามสี่วันเข้าไปแระยังไม่เสร็จ เสียที แง่มมมมมมม ตอนแรกว่ามันดูง่าย ๆ แต่พอถึงเวลาทำมันไม่ง่าย อ่ะดิ อ่ะนะในโลกนี้ไม่มีอะไรง่าย ๆ เหมือนการหายใจนั่นแหละ บางที ก็ตั้งคำถามเหมือนกันว่า พยายามทำอะไรอยู่ พยายามหายใจ เพื่ออะไร ตอบไม่ได้เหมือนกัน ตอนนี้ เหมือนหายใจไปวันๆ มีชีวตอยู่กับตัวเองนาน ๆ นี่ไม่ค่อยดีสักเท่าไร มันทำให้เราว้าวุ่น และวุ่นวายมาก ๆ จนมากที่สุด คุยกับเพื่อนเรื่องไปทำงาน support สงสัยคงต้องเลื่อนไปอีก เพราะโปรแกรมไม่เสร็จ เพราะฉะนั้นการทำงานเป็น support คงต้องรอไปอีกระยะยาว ๆ เลยล่ะ นึกว่าจะได้ล่อนไปที่อื่นเสียแล้วในเดือนหน้ากับงานนี้ แต่คงต้องรอ และรอ การอยู่กับที่นาน ๆ ไม่ใช่สิ่งดี เพราะมันจะทำให้ความคิดตัน และการมีเวลากับตัวเองมาก ๆ ก็ไม่ดี มันทำให้จิตตก เซ็ง และโรคเหงาจะกำเริบ จบมันดื้อ ๆ อย่างนี้แหละ เจ้านัท   Create Date : 10 สิงหาคม 2549 2 comments Last Update : 10 สิงหาคม 2549 21:46:20 น. Counter : 397 Pageviews. Share Tweet

หลายวันมานี่ปั่นป่วนกับชีวิต เฉาหู เพราะแม่ไม่อยู่ ก็เลยได้แต่คุยกับสิ่งมีชีวิต ที่ตอบเราไม่ได้ ที่บ้าน อันได้แก่ - เวลาเขาอยู่ก็บ่นแถมอารมณ์บ่จอย พอเขาไม่อยู่ก็เฉา จะเอายังไงกะชีวิตค่ะคุณพี่ ปลาในบ่อ มันไม่ได้หนีไปหมดแล้วเหรอ หมาในบ้าน อ้าวมันไม่ได้อยู่นอกบ้านเหรอ นกในกรง เลี้ยงนกตรงไหนหว่ะ นึกไม่ออก และกระรอกในกรงที่มันงอแงจะกินข้าวสุข เลี้ยงตรงไหนหว่ะ นึกไม่ออก ก็จะกินยังไงฟ่ะ ก็ตรูไม่หุงข้าวอ่ะ อดข้าวตั้งแต่วันที่แม่ ไปกรุงเทพฯ แระ ก็ไดเอทอ่ะ ไม่เห็นยากเดินไปบ้านเอ๋ แล้วก็บอกน้าเน้ย ข้าวกระเพราไก่ไข่เจียวที่นึง กินแต่น้ำซุป กับ นมพร่องมันเนย แล้วก็ ไก่ต้ม อะไรเทือกนี้ แล้วจะเอาข้าวสุขให้มันกินได้ไงฟ่ะ ไม่เห็นยากเดินไปบ้านเอ๋ แล้วก็บอกน้าเน้ย ข้าวเปล่าถุงนึง สุดท้ายทนมันตะแง้วไม่ไหว เลยต้องหุงข้าวให้มันกิน แม่รู้ขำกลิ้ง หุงข้าวให้กระรอกกิน เวงกำ บอกแล้วให้ทำตามข้างบนก็ไม่เชื่อ กินนมวันละสามกล่อง ไม่รู้สึกหิวสักเท่าไรนะ แต่ว่า มันอยากนอนมากกว่า และแม่ไม่อยู่ก็เป็นโอกาสอันดี ที่จะทำการไดเอท กินนมวันละ 3 กล่องไม่ได้หมายความว่าจะผอมลงนะคุณพี่ เพราะหนึ่งไม่ต้องทำกับข้าว สอง ไม่ต้องซื้อขนมมาให้แม่กิน แล้วก็จะถูกชวนกินด้วย และสาม ถึงเวลากินข้าวไม่กินก็ไม่มีใครว่า นั่นแหละถึงบอกว่าเป็นฤกษ์ดี แง่มมม ระวังกระเพาะจะทะลุนะคุณ วันนี้งานไซไฟ ได้ลงนิตยสารไปเป็นเรื่องที่สองแล้ว แต่โดนแก้ชื่อพระเอก โดยไม่มีการบอกกล่าว ก็เสียความรู้สึกพอสมควรนะ ส่วนการเกลาเนื้อเรื่อง ก็โอเค ทำใจได้ เพราะเราไม่ได้ถนัดแนวนี้ เอามาตรวจสอบและวิจารณ์ด่วนจ้า มุขอ่านฟรีอีกแหละ ส่วนอีกที่ ตีงานกลับมาให้แก้ไข กะว่าคืนนี้คงมีอารมณ์แก้ เพราะตอนนี้ อยากจะเขียนงานรถแข่งให้มันเสร็จ ๆ ไป กำลังอินอยู่เชียว อิน-จัน หรือเปล่าจ๊ะเจ๊ เมื่อวานขยันมากหน่อย ได้งานมาบทกว่า ๆ วันนี้ก็อีกบทหนึ่ง ก็โอเช หลังจากขี้เกียจมาหลายวัน งี้ก็มีตังค์พาน้องคนนี้ไปกินหมูกะทะแล้วจิ เหมือนร่างกายมันอยากนอน เหมือนนอนไม่พอ ชักจะเหมือนคุณชายอะไรสักอย่างใน รักใส ๆ หัวใจสี่ดวงเข้าไปแระ ต้องนอนวันละ สิบสี่ชั่วโมง เต้าหมิงซื่อ (Jerry). ซานไช่ (Da.S). เหมยจั้ว (Vanness). ฮัวเจ๋อเล่ย (vic ). ซีเหมิน (Ken) ... โอ้ นรกแตก ถ้านอนวันละสิบสี่ชั่วโมงจริง ๆ โดนเหยียบม้ามแลปแน่เลย ไม่ บก ก็ แม่นี่แหละ เอ๋ว่าบรรดาน้องหมาหน้าบ้านพี่แหละจะเหยีบพี่ก่อน เพราะความหิว วันนี้ไปบำเพ็ญสาธารณะประโยชน์มา เพราะว่า ประธานโครงการพัฒนาศักยภาพหมู่บ้านไม่อยู่ วันนี้เลยต้องไปทำหน้าที่แทน ทำไรเหรอ หุหุ... สำคัญมาก ไปช่วยเค้าขนท่อ พีวีซี ไปทิ้งตามจุดต่าง ๆ ที่จะต่อ ปะปาหมู่บ้านอ่ะดิ ดีเลย เราจะมีน้ำประปาใช้แล้วใช่ไหมคับท่าน กลางวันก็มีหน้าที่ไปหาอาหารให้คนงาน บ่าย ๆ ก็หาเอ็มร้อยห้าสิบไปฝากพร้อมเหล้าขาว แหม พวกบอกว่า พร่งนี้มาคุมงานใหม่นะ กรั่กๆๆๆๆ ถูกใจท่าน ๆ ล่ะ จะถูกใจมากๆ ถ้าซื้อจากบ้านดิฉัน วิ่งไปวิ่งมา ก็ร้อนอะดิ แถมน้ำอัดลมก็กินไม่ได้ ทรมานอ่ะ ทำไมกินน้ำอัดลมไม่ได้ งง พักนี้ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักเท่าไร อ้อ มีงานพรุนต้นองุ่นด้วยสิ ที่นับว่ายังเป็นชิ้น ๆ อยู่ เพราะพรุนอยู่คนเดียว สามสี่วันเข้าไปแระยังไม่เสร็จ เสียที แง่มมมมมมม ตอนแรกว่ามันดูง่าย ๆ แต่พอถึงเวลาทำมันไม่ง่าย อ่ะดิ อ่ะนะในโลกนี้ไม่มีอะไรง่าย ๆ เหมือนการหายใจนั่นแหละ บางที ก็ตั้งคำถามเหมือนกันว่า พยายามทำอะไรอยู่ พยายามหายใจ เพื่ออะไร ตอบไม่ได้เหมือนกัน ตอนนี้ เหมือนหายใจไปวันๆ มีชีวตอยู่กับตัวเองนาน ๆ นี่ไม่ค่อยดีสักเท่าไร มันทำให้เราว้าวุ่น และวุ่นวายมาก ๆ จนมากที่สุด หุหุ คุยกับเพื่อนเรื่องไปทำงาน support สงสัยคงต้องเลื่อนไปอีก เพราะโปรแกรมไม่เสร็จ เพราะฉะนั้นการทำงานเป็น support คงต้องรอไปอีกระยะยาว ๆ เลยล่ะ นึกว่าจะได้ล่อนไปที่อื่นเสียแล้วในเดือนหน้ากับงานนี้ แต่คงต้องรอ และรอ การอยู่กับที่นาน ๆ ไม่ใช่สิ่งดี เพราะมันจะทำให้ความคิดตัน และการมีเวลากับตัวเองมาก ๆ ก็ไม่ดี มันทำให้จิตตก เซ็ง และโรคเหงาจะกำเริบ จบมันดื้อ ๆ อย่างนี้แหละ ขี้เกียจเขียนแหละ พรุ่งนี้เจอกันที่ไร่ เจ้านัท ใต้เงาไม้เหงาฯ   โดย: เงาไม้เหงาฯ 11 สิงหาคม 2549 18:50:53 น.

ด้วยความเคารพรัก คิดถึงอย่างแรงค่ะ อยากไปนอนบ้านเจ๊อ่ะ   โดย: เจ้ากานต์ (เอ่อ่อ่ะนะคะ ) 14 สิงหาคม 2549 11:40:48 น.