1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31
สมบัติผลัดกันชม ภาค 2 กระเป๋าแบรนด์เนมมือสอง Shinjuku
ได้รับความสนใจจากสาวๆหลายท่าน เรียกร้องให้มาอัพบล็อกของมือสองอีก ต้องขอบคุณเป็นอย่างมากที่ให้กำลังใจ วันนี้ป้าขอนำภาพและเรื่องราวของกระเป๋าแบรนด์เนมมือสองมาให้ได้ชมกันถึงหน้าคอมพ์ คราวนี้ป้าจะพาไปที่ Shinjuku แหล่งแบรนด์เนมมือสองแห่งใหญ่อีกแห่งหนึ่ง ร้านนี้คิดว่าหลายๆคนที่เคยมาญี่ปุ่นและนิยมชมชอบที่จะแวะซื้อแวะชมกระเป๋าสวยๆราคาไม่แพงเท่าของใหม่ๆ ซึ่งเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของคนที่ ชอบเปลี่ยนกระเป๋าบ่อยๆ โดยไม่ต้องไปถอยกระเป๋าใหม่ให้เปลืองเงิน ป้าชื่นชมคนที่รู้จักใช้ของ รู้จักใช้เงิน ซื้อมาขายไป เปลี่ยนกันใช้ อย่าได้อาย ใครจะนินทาว่าใช้ของมือสองก็อย่าไปสนใจ มือหนึ่งหรือมือสอง เป็นแค่ความพอใจส่วนตัว คนที่พูดข่มคนอื่น ว่าไม่มีปัญญาใช้ของมือหนึ่ง ป้าคิดว่า เขามีความคิดตื้นเขิน ยกตนข่มผู้อื่น เมื่อเขาพอใจที่จะใช้มือหนึ่ง ก็เป็นเรื่องของเขา อย่าไปพูดจาดูถูกคนอื่นจะน่ารัก ของอย่างนี้ เป็นเรื่องของความพอใจ เมื่อเราพอใจที่จะซื้อมือสอง เราก็ภูมิใจในส่วนของเรา ไม่ได้ไปขอเงินใครมาซื้อ ป้าจะบอกวิธีไปร้านนี้ให้ ร้านเขาชื่อ Daikokuya วิธีเดินทางไปร้าน สำหรับท่านที่มาจากไทย หรืออยู่ญี่ปุ่น บางท่านอาจจะไม่ชำนาญทาง ป้าจะนำไปจากสถานีชินจูกุเลย เมื่อเรามาถึงสถานีชินจูกุ ให้ออกมาทาง Lumine Est หรือออกมาทางด้านตะวันออก เมื่อขึ้นมาบนถนน มองไปทางขวามือ จะเป็นร้านขายเครื่องไฟฟ้า Big Camera ฝั่งตรงข้ามบิคคาเมร่า จะเป็น ร้านรองเท้า ABC MART หรือถ้ามารถไฟใต้ดิน Marunouchi Line ให้ขึ้นที่ประตูทางออก B 13 เมื่อขึ้นมาแล้วก็ให้เลี้ยวซ้ายมือ ก็จะมองเห็นร้านขายรองเท้าเอบีซี ดังกล่าว ซอยที่เราจะเลี้ยวไป คือถนนนี้ เลี้ยวไปถนนนี้ จะเห็น City Bank จากแยกนี้ มองไปจะมีถนนตัด ร้าน Best มือสองระดับไฮโซ จะอยู่ตรงแยกพอดี แต่เราจะยังไม่ไปร้านนี้ ร้านที่เราจะไป อยู่ติดๆกันกับร้านดังกล่าว สังเกตุได้ง่ายๆ ที่บอกว่า เรายังไม่ไปร้านเบสท์ ก็เพราะร้านนั้น ค่อนข้างหรูกว่า แพงกว่า การเดินดู หรือจะเก็บภาพ จะอยู่ในสายตาของพนักงาน ส่วนร้าน Daikoku ya ร้านนี้เป็นร้านรับจำนำด้วย สินค้าจะไม่แพงเท่า และเป็นกันเองกว่า พนักงานไม่สนใจที่จะติดตามดูลูกค้า เราสามารถเลือก หรือหยิบสินค้ามาชื่นชมได้ตามสบายกว่า เลือกหยิบ เลือกชม ได้ตามสบายสำหรับกระเป๋าที่ไม่ได้อยู่ในตู้ ชอบใบไหนค่อยเรียกพนักงานมา เรียกว่าสบายๆกว่า และร้านนี้นอกจากจะมีกระเป๋าแบรนด์เนมแล้ว ยังมีนาฬิกา เครื่องประดับเพชร ของยี่ห้อดังๆ เช่นบูการี่ ทิฟฟานี่ หลุยส์ ดิออร์ โชปาร์ด นาฬิกาโรเล็กซ์ แฟรงค์ มูลเลอร์ หรืออื่นๆอีกมาก ราคาถูกกว่าร้านใหญ่ หลายคนคงข้องใจว่า คนญี่ปุ่นนี่ร่ำรวยกันมากหรือไร จึงมีของราคาแพงมากมายเช่นนี้ เขาเอาเงินมาจากไหน เพื่อมาหาซื้อสินค้าฟุ่มเฟือย ราคาแพงแบบนี้ ก็ต้องบอกว่า เมื่อสมัยก่อน เศรษฐกิจญี่ปุ่นยังดี เงินทองหากันไม่ยากเหมือนปัจจุบัน และย่านชินจูกุนี้ ก็เป็นแหล่งเริงรมย์ของคนกลางคืน เมื่อได้เงินมาง่าย บางคนทำงานแค่ข้ามคืน ก็สามารถมีเงินมาจับจ่ายซื้อหาสินค้าแบรนด์หรู มาประดับร่างกาย เพื่อสร้างเสริมบุคคลิกให้เป็นที่น่าเชื่อถือยกย่อง และเมื่อยามที่ขาดเหลือเงินทอง ก็นำสินค้าเหล่านั้น มาแลกเปลี่ยนเป็นเงินกลับไปอีกที ทำให้มีสินค้าหมุนเวียนมาวางล่อตาล่อใจไม่เคยขาด เมื่อสิบกว่าปีก่อน ย่านชินจูกุ คาบูกิโจ เป็นแหล่งเริงรมย์ของบรรดานักธุรกิจ เมื่อมีเงิน ก็นิยมมาหาความสุขความสำราญจากหญิงสาว มีหญิงสาวมากมายจากหลายประเทศในแถบเอเซีย มาทำงานหาเงิน บ้างก็ประสบความสำเร็จ ร่ำรวยเงินทอง หอบเงินกลับไปตั้งตัวที่บ้านเกิดเมืองนอนได้ บ้างก็จมปลัก ไม่สามารถหลุดไปจากวงเวียนน้ำกาม เพราะติดการพนัน ติดเหล้า ติดผู้ชาย แต่ในปัจจุบัน ถนนโลกีย์แห่งนี้ เปลี่ยนไป กลายเป็นแหล่งทำมาหากินของหนุ่มหน้าตาดี บริการเอาอกเอาใจสาวๆที่มาหาความสุข หรือจะเรียกว่า โลกมันเปลี่ยนไป สาวสวยรวยเสน่ห์ที่ทำงานเก่งๆ หรือแม่หม้ายสามีลืม ก็จะหาทางออกด้วยการมาหาความสุขกับหนุ่มๆ สาวๆเหล่านั้น จะขนเงินมาเป็นฟ่อนๆ เพื่อทุ่มให้กับชายหนุ่มที่พึงพอใจ นักศึกษามหาวิทยาลัยดังๆที่ญี่ปุ่นหลายคน แอบมาทำงานที่คลับย่านชินจูกุ บ้างก็ทำงานแค่พอเป็นค่าใช้จ่ายในการเรียน บ้างก็ติดใจ เลิกเรียนไปกลางคัน เพราะเงินที่ได้มาอย่างง่ายๆ เล่าเสียยืดยาว เพื่อให้เป็นข้อมูลว่า เหตุใด ย่านนี้จึงมีสินค้าราคาแพงมาวางขาย เพราะเขามักจะซื้อเป็นของขวัญของกำนัลเมื่อยามรัก บางคนมีคนรักหลายๆคน พร้อมๆกัน ก็จะหาเล่ห์เพทุบาย ด้วยการให้ซื้อสินค้าแบรนด์เดียวกันเหมือนกันทุกคน แต่จะนำสินค้านั้น กลับคืนมาขายเอาเงินสดกลับไป เพราะคนญี่ปุ่นนิยมการซื้อของกำนัลให้คนรัก การจะเอ่ยปากขอเงินสดๆมา เป็นเรื่องน่าอับอาย ก็ต้องใช้วิธีว่าอยากได้โน่นอยากได้นี่ เมื่อตอนแต่งงานกับสามีใหม่ๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับนิสัยคนญี่ปุ่น แต่มาสังเกตุในตอนหลังว่า ถ้าเราขอเงิน จะไม่ค่อยยินดีให้ แต่ถ้าเราเอ่ยปากว่า อยากได้กระเป๋า หรือนาฬิกา เขาจะกระตือรือล้นที่จะหามาให้ และการที่ภรรยามีกระเป๋าดีๆ นาฬิกาดีๆใส่ ก็เป็นหน้าตาให้กับสามีด้วยว่า สามารถเลี้ยงดูภรรยาได้ไม่น้อยหน้าใคร เหตุนี้แหละที่ทำให้ป้าไม่รู้สึกริษยาใคร เมื่อเขาได้กระเป๋าใหม่ นาฬิกาใหม่จากสามี เพราะเชื่อมั่นร้อยเปอร์เซนต์ว่า ถ้าวันใดที่สามี กลับมามีเงินอีกครั้ง เขาก็จะหาซื้อของดีๆให้ป้าใส่เหมือนเคย แต่ตอนนี้อาศัยชมตามร้านไปก่อนพอชื่นหัวใจ แต่กว่าสามีจะมีเงินขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ป้าอาจจะไม่สนใจที่จะถือกระเป๋าแพงๆ หรืออยากได้นาฬิกาแพงอีกต่อไป ความสนใจอาจจะเปลี่ยนไปที่เรื่องอื่น เพราะเท่าที่มานึกๆดู ไม่ว่าเราจะถือกระเป๋าแพงแค่ไหน หรูแค่ไหน ก็ไม่เห็นจะมีใครมาสนใจว่าเราจะถือหลุยส์ หรือแอร์เมส เขาคบเรา ชอบเรา เพราะเราเป็นเรานี่แหละ ถ้าเรามีความดี ความเมตตา ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น เป็นเครื่องประดับ หน้าตาเราก็จะแจ่มใส จิตใจเราก็จะเบิกบาน ถ้าจิตใจไม่ดี ไม่มีเมตตา ใส่ร้ายผู้อื่น มองโลกในแง่ร้าย ไม่สนใจคนอื่นนอกจากตัวเอง มองคนรอบตัวด้วยสายตาดูถูกดูหมิ่น ต่อให้ถือแอร์เมสใบละสองสามล้าน ก็ไม่ทำให้งามขึ้นมาได้ ดูก่อนสาวๆทั้งหลาย ฟังคำป้าไว้ รูปกายภายนอก อาจจะปรุงแต่ง เติมให้สวยงามได้ไม่ยาก แต่รูปกายภายในนี่สิ ต้องหมั่นฝึกหมั่นสร้าง คิดว่าหลายคน คงเคยคิดอิจฉาเพื่อนๆที่มีฐานะดีกว่า มีสามีร่ำรวย ให้เงินทองทรัพย์สินใช้จ่ายอย่างไม่อั้น นั่นเป็นเพราะว่า เขาคงทำบุญมาดี ชาตินี้จึงได้พบสามีที่ฐานะเอื้ออำนวยกับความต้องการสิ่งปรุงแต่ง ถ้าชาตินี้เราเกิดมาไม่มีวาสนา เราก็ต้องหมั่นทำความดี สร้างกูศลผลบุญให้มากๆ ชาติหน้าไม่รู้มีจริงหรือไม่มีจริง แต่สิ่งหนึ่งที่เราจะได้แน่ๆเมื่อเราทำบุญ คิดดีทำดี ก็คือจะมีจิตใจที่เบิกบานแจ่มใส ใครเห็นใครรัก อยากคบหาพูดคุยด้วย นี่แหละคือทรัพย์อันประเสริฐ เครื่องประดับร่างกายที่งดงามที่สุด คนที่ไม่เข้าใจป้า คงเกิดความ งง ว่า ป้าเขาเป็นบ้าอะไร เอาของแพงๆ ฟุ่มเฟือยมาให้ดู แล้วก็มาเทศน์ ให้เห็นความสวยงามของจิตใจมากกว่าความสวยงามภายนอก อันของฟุ่มเฟือยทั้งหลายที่ป้านำมาให้ชมนั้น เราก็ชื่นชมได้ มีกำลังทรัพย์ก็ซื้อหามาหิ้วมาถือได้ แล้วแต่รสนิยม แต่มาชี้ให้เห็นสัจจธรรมของชีวิตว่า สิ่งของนอกกายทั้งหลายทั้งปวงนี้ ไม่สำคัญเท่าความดีภายในจิตใจเรา ดูหนังดูละครสมัยนี้ นางดีนางร้าย ก็หิ้วก็ถือกระเป๋าแบรนด์หรูกันทั้งนั้น แยกไม่ออกหรอกว่า ใครดีใครชั่ว ถือกระเป๋าใบเป็นแสนเป็นล้าน แต่ปากสำรอกออกมาแต่ละคำ ไม่น่าดู น่าฟังเสียเลย กับชาวบ้านถือกระเป๋าใบละ 199 แต่กิริยามารยาทงดงาม พูดจาไพเราะ อ่อนน้อม ถ่อมตน อย่างไหนจะดูงามกว่ากัน อย่างไหนที่คนจะมองไปถึงเถือกเถาเหล่ากอ พ่อแม่ ที่อบรมสั่งสอน ป้าชอบใบนี้ ใบใหญ่เหมาะกับการเดินทาง ราคาใบละ 52,290 Yen หรือประมาณสองหมื่นกว่าบาท ใบนี้ก็เหมาะสำหรับถือยามเดินทาง ทรงนี้ขนาดนี้ ไม่คอยเห็นบ่อย ลืมราคา ใบนี้ราคาหมื่นกว่าเยน เหมาะกับป้าดี เอาไว้หิ้วไปชอปปิ้ง ใบนี้มีตำหนิรอยเปื้อนน้ำมันนิดหน่อย ราคาหมื่นเยน โคลเอ้ ลดเหลือ 6,090 Yen ตามสภาพ MIU MIU ใบนี้ป้าก็ชอบ 41,790 Yen หลุยส์ใบน้อยเหมาะสำหรับสาวๆ หมื่นเยน หลุยส์สำหรับงานกลางคืนใบนี้ ไม่ค่อยเคยเห็นบ่อยนัก ป้ารู้สึกแอนตี้ที่เห็นภาพคุณนายที่เมืองไทยหลายคน ถือกระเป๋าไม่รู้จักกาละเทสะ เอาสปิดดี้ไปถืองานแต่งงาน แต่งชุดยาวผ้าไหม แต่ถือสปิดดี้ มันไม่เหมาะไม่รับกันเลย ชาแนลแบบนี้เห็นสาวๆนิยม และรู้สึกของปลอมจากจีนจะออกมาเยอะ เวลาซื้อก็ตรวจสอบให้แน่ใจก่อนจ่ายเงิน ใบนี้ถูกลงมาครึ่งต่อครึ่ง หลุยส์อีกใบที่ไม่ค่อยเคยเห็นที่ไหน Prada ใบเก๋ สีสวยจริงๆ เหมาะกับเมืองไทย ดูกันพอหอมปากหอมคอ แก้อยาก ไม่ซื้อไม่หา มาดูกันฟรีๆ ป้าวันที่ไปก็สนุกมาก ได้หยิบได้จับใบโน้นใบนี้ เหมือนว่าได้ซื้อมาหลายใบ แต่ตังส์อยู่ครบ กลับมาบ้านก็มาโหลดรูปลงคอมพ์ นั่งพิจารณาไปมา แค่นี้ก็สุขใจ ท่านที่มาเที่ยวญี่ปุ่น สนใจแบรนด์เนมมือสอง ลองไปเที่ยวชมย่านชินจูกุ รับรองไม่ผิดหวัง เขาว่าที่เมืองไทย ดารากำลังนิยมแอร์เมสกันมาก ใบล่าสุดที่อั้มถือออกงานเปิดคอนโดนุ่น ก็งามไม่เบา คิดว่า อีกหน่อยสาวๆต้องตามหารุ่นที่อั้ม พัชราภา คนสวยถือเป็นแน่ เพราะอั้มเป็นไอดอลของสาวๆหลายคน ถือกระเป๋าแพงมีระดับแล้ว อย่าลืมทำตัวให้น่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส มีอัธยาศัยดีกับทุกคนที่ได้พูดคุย กายจะงาม จิตใจก็ต้องงามตามไปด้วย อย่าให้คนเขาว่าได้ว่า สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล เขาจะดูถูกไปถึงพ่อแม่เอาได้ ว่าไม่อบรมสั่งสอน หรือพ่อแม่สั่งสอนแล้วไม่จดจำ ขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ฝากไว้ ความสุข สดชื่น จงมีแด่ทุกท่านในเดือนกรกฏาคม เดือนที่ร้อนมากๆ สวัสดี
Create Date : 01 กรกฎาคม 2554
Last Update : 1 กรกฎาคม 2554 10:50:24 น.
61 comments
Counter : 44899 Pageviews.
โดย: PatPDX IP: 68.0.188.74 วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:07:49 น.
โดย: Sao'Padlung วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:03:17 น.
โดย: มรรคณิชา วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:06:02 น.
โดย: honeynut วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:13:46 น.
โดย: tuk...tuk IP: 180.180.142.3 วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:15:47 น.
โดย: Pattama Chao IP: 119.171.131.60 วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:27:57 น.
โดย: juju IP: 58.9.222.115 วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:32:49 น.
โดย: Jujastar วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:59:06 น.
โดย: แมว IP: 79.209.84.251 วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:49:39 น.
โดย: beeze IP: 219.126.145.21 วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:17:32 น.
โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:06:45 น.
โดย: stj IP: 223.207.38.132 วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:26:36 น.
โดย: แม่น้องฮานอย IP: 203.149.3.106 วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:52:10 น.
โดย: หยก IP: 223.205.233.76 วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:05:49 น.
โดย: Thairabian วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:22:17 น.
โดย: แหม่ม IP: 202.151.122.157 วันที่: 10 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:42:51 น.
โดย: แก้วใจ IP: 126.223.110.144 วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:57:24 น.
โดย: แก้วใจ IP: 126.223.110.144 วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:57:25 น.
โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:7:49:44 น.
โดย: เด็กหญิงพระจันทร์ IP: 182.53.60.202 วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:26:04 น.
โดย: คุณนู๋อารมณ์ร้าย IP: 183.89.169.196 วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:57:49 น.
โดย: โชกาไน้! IP: 58.8.71.69 วันที่: 3 กันยายน 2554 เวลา:8:53:21 น.
โดย: Beebeck IP: 58.8.101.43 วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:23:07:17 น.
โดย: น้องฟ้า IP: 110.49.235.137 วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:10:12:10 น.
โดย: น้องฟ้า IP: 110.49.235.137 วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:10:12:11 น.
โดย: Mitsubachi วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:19:27:31 น.
โดย: ปอ. IP: 75.121.61.128 วันที่: 21 มกราคม 2555 เวลา:23:05:38 น.
โดย: เย่น IP: 101.109.199.78 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:41:12 น.
โดย: ตะเกียง IP: 124.120.67.180 วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:1:27:44 น.
โดย: น้ำฟ้า IP: 180.183.103.126 วันที่: 20 เมษายน 2555 เวลา:11:50:35 น.
โดย: น้ำฟ้า IP: 180.183.103.126 วันที่: 20 เมษายน 2555 เวลา:11:52:46 น.
โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 24 เมษายน 2555 เวลา:9:13:03 น.
โดย: Pat IP: 27.55.13.11 วันที่: 22 มิถุนายน 2555 เวลา:12:25:44 น.
โดย: แหม่ม IP: 223.206.74.130 วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:15:00:54 น.
โดย: แม่ลูก1 IP: 126.214.25.192 วันที่: 21 กรกฎาคม 2555 เวลา:14:28:44 น.
โดย: ไก่อเมริกา IP: 67.164.108.10 วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:8:58:11 น.
โดย: Cherry IP: 124.122.245.216 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2555 เวลา:2:08:47 น.
โดย: พลอยกับไพลิน IP: 124.122.148.151 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:48:31 น.
โดย: Lek IP: 125.24.81.82 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:15:33 น.
โดย: เที่ยวจัง IP: 149.135.146.1 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:23:53:26 น.
โดย: แอม IP: 49.231.98.18 วันที่: 14 มิถุนายน 2556 เวลา:21:45:43 น.
โดย: Tong IP: 125.27.58.77 วันที่: 27 มิถุนายน 2556 เวลา:21:00:42 น.
โดย: ชมชม IP: 27.130.243.139 วันที่: 3 กรกฎาคม 2556 เวลา:22:18:45 น.
โดย: นู๋หน่อย IP: 171.6.191.151 วันที่: 4 กรกฎาคม 2556 เวลา:18:44:10 น.
โดย: may IP: 58.11.58.205 วันที่: 27 กรกฎาคม 2556 เวลา:18:22:01 น.
โดย: Aey IP: 180.180.200.220 วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:14:58:16 น.
โดย: Mumoo IP: 124.122.145.197 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2556 เวลา:22:15:44 น.
โดย: โอม IP: 110.168.84.12 วันที่: 9 ธันวาคม 2556 เวลา:16:26:10 น.
โดย: just like to recommend IP: 58.9.44.211 วันที่: 11 ธันวาคม 2556 เวลา:22:27:33 น.
โดย: Toomtim IP: 101.108.66.72 วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:15:43:59 น.
โดย: Sand IP: 125.27.80.169 วันที่: 12 ตุลาคม 2557 เวลา:7:09:54 น.
โดย: ณปราง IP: 171.96.245.65 วันที่: 4 มกราคม 2558 เวลา:18:07:52 น.
โดย: ณปราง IP: 171.96.245.65 วันที่: 4 มกราคม 2558 เวลา:18:09:54 น.
โดย: ณปราง IP: 171.96.245.65 วันที่: 4 มกราคม 2558 เวลา:18:13:18 น.
โดย: ต้นสน IP: 49.230.80.209 วันที่: 12 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:00:50 น.
โดย: teerada kato IP: 157.7.52.183 วันที่: 7 ธันวาคม 2558 เวลา:20:58:52 น.
Location :
กรุงเทพฯ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 291 คน [? ]
ป้าพนอจัน เกิด วันที่ ๒ พฤกษภาคม ๒๔๙๔ เป็นคนกรุงเทพ เกิด ที่ เขตดุสิต ถนนสุโขทัย ชอบทำอาหาร ชอบดอกไม้ ชอบท่องเที่ยว ตอนนี้แต่งงาน มาอยู่ประเทศญี่ปุ่น ได้ 16 ปี
อยากไปเดินดูอย่างพี่ต้อยมั่ง หยิบๆ จับๆ แล้วก็กลับบ้านนอน อิอิ