|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ของขวัญวันเกิดจากสามี
ได้เคยขอสามีเอาไว้ว่า เมื่ออายุครบ ๖๐ ปี ขอของขวัญวันเกิดเป็นการไปถือศีล ปฏิบัติธรรมที่วัดปากน้ำ ญี่ปุ่น
การไปครั้งนี้ ถือเอาฤกษ์วันวิสาขบูชาเป็นสำคัญ จึงได้กำหนดวันเป็นวันที่ ๑๕ พ.ค. เป็นวันแรกที่ถือศีล
ตั้งใจเอาไว้นานแล้วว่า ในวัยอันล่วงเลยมาถึงช่วงปลายตอนต้นนี้ ขอโอกาสได้ไปปฏิบัติธรรม ห่างไกลจากความกังวลทั้งหลาย
และโชคดีที่ประเทศญี่ปุ่น มีวัดปากน้ำ ซึ่งเป็นวัดที่เคยไปถือศีลปฏิบัติเมื่อตอนอยู่เมืองไทย เหมือนได้กลับไปบ้านเก่า วัดเก่า
ด้วยความเลื่อมใสในหลวงพ่อสด และพระภิกษุสงฆ์ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เป็นระเบียบเรียบร้อย

ไปถึงวันเมื่อบ่ายวันเสาร์ที่ ๑๔ พ.ค. ได้ห้องพักเรียบร้อย มีเพื่อนที่เคยไปปฏิบัติธรรมแนะนำ ชี้วิธีปฏิบัติให้
เช้าวันที่ ๑๕ พ.ค.ได้ทำพิธีรับศีลแปด จากพระมหาเผด็จ

เมื่อรับศีลแปด เรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ

วันที่ไปมีคนมาปฏิบัติธรรม เพียงสองคน วันแรกเก็บภาพที่ออกจากอุโบสถไว้เพียงภาพเดียว

เวลาสิบเอ็ดโมง เป็นเวลาอาหารกลางวัน มีญาติโยมนำอาหารมาเลี้ยงพระหลายอย่าง เราได้แยกมาทานในส่วนของผู้ปฏิบัติธรรม

หลังจากทานอาหารแล้วก็พักผ่อนนิดหน่อย เพื่อรอเวลาทำสมาธิในเวลาบ่ายสามโมง หลังจากนั้นเวลา ห้าโมงเย็นจะสวดมนต์ทำวัตรเย็น การปฏิบัติธรรม ถือศีลแปดนี้ จะไม่รับประทานอาหารเย็น แต่สามารถดื่มเครื่องดื่มเช่นน้ำผลไม้ หรือจะทานโยเกิร์ตเนยแข็งได้ เวลา ทุ่มครึ่ง จะมีการนั่งสมาธิ อีกครั้งหนึ่ง การสวดมนต์ใช้เวลาสามสิบนาที ตอนวันแรกๆก็ปวดเมื่อยไปหมด ขาแข็งเป็นเหน็บแล้วเป็นเหน็บอีก เรียกว่าต้องใช้ความอดทน ดังนั้นอยากให้หลานๆและน้องๆที่ยังสาวๆอยู่ อย่ารอให้อายุมาก จึงไปปฏิบัติธรรม เพราะเมื่อมาถึงตอนนั้น สุขภาพอาจไม่อำนวย ในยามที่เรายังสาว ยังไม่มีอาการปวดเมื่อยมาเยือน ถ้ามีโอกาส ควรไปปฏิบัติธรรม

วันที่ ๑๖ มีผู้มาปฏิบัติธรรมเพิ่มอีกสามคน เริ่มทำวัตรเช้าเวลา ๖ โมงเช้า นั่งสมาธิอีกครั้งตอนเก้าโมงที่ในพระอุโบสถ
เช้าวันที่ ๑๗ เป็นวันวิสาขบูชา ญาติโยมมาทำบุญกันมาก น่าชื่นใจ ต่างนำอาหารมาถวายพระ

อาหารที่ญาติโยมนำมาถวายพระ

ภาพในพระอุโบสถ ขอให้เพื่อนช่วยถ่ายให้ไว้เป็นที่ระลึก

รู้สึกปลื้มใจที่เมื่ออายุ ๖๐ ปี ได้ทำในสิ่งที่เป็นมงคลกับชีวิต การปฏิบัติธรรม แม้จะเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ทำให้จิตใจสงบ อาจจะมีการแว๊บไปแว๊บมาบ้าง ไม่ถึงกับร้อยเปอร์เซนต์ แต่ก็เพียงเสี้ยวที่เราหยุดอยู่นิ่งๆ ก็สัมผัสได้ถึงความสุขที่แท้จริง

ความสุขของคนเรามีหลายอย่าง บ้างก็มีความสุขกับการมีกระเป๋าแบรนด์เนม มีเครื่องเพชร มีทรัพย์สินเงินทองมากๆ แต่สิ่งเหล่านั้น ไม่สามารถติดตัวเราไปได้ ยามที่เราจากไป แต่สิ่งที่จะติดตัวเราไปในชาติภพหน้า คือ บุญ
ป้าไม่ใช่คนดีอะไรมาก แต่ก็ไม่ใช่คนเลว ในชีวิตนี้ ทำผิดพลาด มาก็หลายอย่าง หลายครั้ง
ถ้าเรามีเวลาหยุดคิด ทบทวนเรื่องราวในอดีต ความชั่วความเลว ไม่สามารถลบไปได้ แต่เราสามารถสร้างความดี สร้างบุญได้

ถ้าน้องๆหลานๆ มีโอกาสที่ทำได้ ไม่ว่าจะอยู่ในประเทศไทยหรือต่างประเทศ หาโอกาสไปวัด จะไปปฏิบัติธรรม หรือ นำข้าวปลาอาหาร สิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวัน นำไปถวายพระ ก็จะได้ความอิ่มใจในการบุญนี้ เริ่มเสียแต่วันนี้ ไม่มีคำว่าสายสำหรับการทำบุญ เพื่อเป็นเสบียงไปรอเราเมื่อลาจากโลกไป ไม่มีใครบอกได้ว่า ชาติหน้ามีจริงหรือไม่ แต่เมื่อเราลงมือทำ ลงมือปฏิบัติ สิ่งที่ได้ ก็คือความเบิกบาน ความสุข

ไม่ต้องไปตัดเวร ตัดกรรม หรือแสกนกรรม ที่ไหน ให้เขาหลอก ป้าไม่เคยเชื่อเรื่องการตัดกรรม หรือแสกนกรรม คนเรารู้อยู่แก่ใจดีว่าทำดีทำชั่วอะไรไว้บ้าง ตัวของเรานี่แหละที่จะเปลี่ยนชีวิตตัวเอง ทำไมต้องไปให้คนที่ตั้งตัวเป็นผู้รู้อดีตชาติของผู้อื่น ชี้นำในสิ่งที่เหมือนเพ้อเจ้อ ตัวของเรานี่แหละที่จะแก้ไข รู้ว่าทำอะไรไม่ดี ก็ละเลิก ทำดีอยู่แล้ว ก็ยิ่งเพิ่มทำความดีให้มากยิ่งขึ้น จะลาจากโลกไปวันไหนไม่มีใครรู้

เมื่อทานอาหารกลางวันกันเรียบร้อย ก็เริ่มพิธีวันวิสาขบูชา โดยมีท่านเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ เป็นผู้กล่าวนำสวดมนต์

กล่าวคำบูชาสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยพร้อมเพรียงกัน

หลังจากนั้นก็เวียนเทียนประทักษิณรอบพระอุโบสถสามรอบ

....ด้วยความเบิกบาน

ทางวัดในจัดให้มีการเวียนเทียนเป็นสองรอบ เวียนเทียนอีกครั้งเวลาทุ่มครึ่ง สำหรับผู้ที่ติดภาระกิจในช่วงกลางวัน
และก็ถึงเวลาที่จะต้องลากลับบ้าน ก่อนลาศีลได้ทำบุญผ้าป่า เพื่อซื้อเครื่องซักผ้าให้พระภิกษุ ซึ่งเดิมที่มีอยู่เล็ก ไม่พอใช้งาน

การบวชครั้งนี้เป็นโอกาสดี ที่ได้ทำบุญร่วมสร้างพระประธานที่วัดอู่ยา จ.สุพรรณบุรี ก่อนกลับถวายเงินทำบุญค่าน้ำ-ค่าไฟ ภัตตาหาร หรืออื่นๆตามจิตศรัทธา
นำมาเล่าให้น้องๆหลานๆฟัง เพื่อเป็นเครื่องนำทางสำหรับท่านที่สนใจในการบุญ กลับบ้านมา สามีซึ่งไม่ได้ไปด้วย เพราะป้าห้ามไป ตลอดเวลาสี่วันสามคืนที่ไม่ได้เห็นหน้ากัน ทำให้รู้สึกขอบคุณสามีมากที่เปิดโอกาสให้เราได้ไปทำในสิ่งที่ต้องการ ไม่ขัดขวางทางบุญของเรา
กลับบ้าน รีบก้มลงกราบขอบคุณเขา สามีก็รู้สึกดีที่เราปฏิบัติกับเขาอย่างนั้น
ปรกติป้าเป็นคนแข็งๆ ไม่อ่อนหวาน แต่จริงใจ สามีเห็นเรากราบเขาสำนึกในการสนับสนุนครั้งนี้ เขายิ้มแก้มปริ เพิ่มพูนความรักนับถือกันมากขึ้น นี่ก็เป็นผลขของการทำดีที่เห็นกันได้ชัดๆ ไม่ต้องไปตัดเวร ตัดกรรมที่ไหน
ขอบคุณสามีสำหรับของขวัญวันเกิดปีที่ ๖๐ จุ๊บ...จุ๊บ ...จ้ะที่รัก
Create Date : 20 พฤษภาคม 2554 |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2554 20:24:48 น. |
|
21 comments
|
Counter : 4414 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ซัง IP: 14.207.231.68 วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:00:14 น. |
|
|
|
โดย: Jujastar วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:24:14 น. |
|
|
|
โดย: ไก่อเมริกา IP: 24.6.62.187 วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:39:46 น. |
|
|
|
โดย: เรไรไอด้า วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:01:56 น. |
|
|
|
โดย: Sao'Padlung วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:07:17 น. |
|
|
|
โดย: แม่ลุกสาม IP: 131.191.12.97 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:34:37 น. |
|
|
|
โดย: หัวใจสีส้ม IP: 125.205.129.123 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:5:45:09 น. |
|
|
|
โดย: beeze IP: 219.126.145.21 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:17:22 น. |
|
|
|
โดย: jasmine U.S.A. IP: 24.16.116.66 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:21:39 น. |
|
|
|
โดย: k_tickka IP: 14.207.132.176 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:12:26 น. |
|
|
|
โดย: อำพร IP: 78.20.107.171 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:44:42 น. |
|
|
|
โดย: daikon วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:18:54 น. |
|
|
|
โดย: Mona Ghan IP: 110.168.200.255 วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:28:50 น. |
|
|
|
โดย: k. หนิง IP: 99.62.113.192 วันที่: 22 พฤษภาคม 2554 เวลา:3:17:28 น. |
|
|
|
โดย: Boo IP: 49.134.67.241 วันที่: 22 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:29:25 น. |
|
|
|
โดย: น้อง IP: 24.63.34.220 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:2:45:45 น. |
|
|
|
โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:17:43:05 น. |
|
|
|
โดย: por IP: 75.120.18.45 วันที่: 5 กันยายน 2554 เวลา:9:45:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 291 คน [?]

|
ป้าพนอจัน เกิด วันที่ ๒ พฤกษภาคม ๒๔๙๔ เป็นคนกรุงเทพ เกิด ที่ เขตดุสิต ถนนสุโขทัย
ชอบทำอาหาร ชอบดอกไม้ ชอบท่องเที่ยว
ตอนนี้แต่งงาน มาอยู่ประเทศญี่ปุ่น ได้ 16 ปี
|
|
|
|
|
|
|
|