สวัสดีค่าป้าพนอจัน
นู๋อยู่นิวซีแลนด์ อ่านบล๊อกของป้าแล้วได้ทั้งความรู้ กำลังใจ หลายอย่าง อ่านแล้วก็ทำให้คิดถึงแม่เสมอ อ่านแล้วอบอุ่นดีค่า
ปกตินู๋ก็จะอ่านเฉพาะของนิวซีแลนด์นะค่า ตอนนี้นู๋ก็จะติดตามเรื่องของป้าเป็นประจำ
รักษาสุขภาพทั้งลุงและป้านะค่า
อ้อ ไปเมืองไทย อิจฉาจังได้กินของหร่อย ๆ ทั้งน้านเลยอ่ะ

เวลาเราไปเจอรูปเก่าๆๆ นี่พอหยิบมาดูทำให้คิดถึงมันขึ้นมาทันทีนะค่ะ

เป็นเหมือนกันค่ะคุณป้า ดูทีไรก็ยิ้มไปทุกที วันหนึ่ง ๆๆ ผ่านไปเร็วจังนะค่ะ

คุณป้าตอนยังสาวดูสวยจังนะค่ะ

ดูแลสุขภาพทั้งสองท่านด้วยนะค่ะ

ป้าสวยจังเลยค่า ถึงจะไม่เหมือนเดิม ป้าก้อยังเทห์ค่ะ และสวยค่ะ เพราะในความรู้สึกของนกแล้ว ป้าดูเป็นคนใจดีค่ะ ชอบเข้ามาอ่านบล๊อคป้า เพราะบางทีมีปัญหา แล้วเข้ามาอ่าน มันมีกะลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณค่า

น่ารักมากๆ ทั้งคู่เลยค่ะ ดูไปก็ยิ้มไปด้วย ขอให้มีความสุขกันมากๆนะคะ

ชอบจังเลยค่ะ ภาพเก่าๆมักจะบันทึกอะไรหลายอย่างไว้โดยที่เราไม่คาดคิด
พอได้ย้อนกลับมาดูความรู้สึกที่ได้ก็ไม่เหมือนครั้งที่ถ่าย
ป้าของคุณป้าชุดนี้ ได้ดูแล้วรู้สึกอิ่มใจจังค่ะ ชีวิตอยู่ที่เดินทางมายาวไกลแต่ก็ยังเคียงข้างกันอยู่
ความรักคุณลุงกับคุณป้าน่ารักมากๆเลยค่ะ

เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ เลยค่ะ เห็นภาพแล้วอดยิ้มตามไม่ได้

คุณป้าตอนสาวๆ สวยและแต่งตัวสวยน่ารักจังค่ะ

ประทับใจมาก ๆ ค่ะ เห็นรูปคุณลุงคุณป้าทีไรแล้วก็รู้สึกดีทุกที

หวานซ่ะะะะะะะะะ
ใบไม้เปลี่ยนสีเลย อิๆๆๆ

รูปคุณป้ากับคุณลุง ตอนหนุ่มสาว น่ารักมั่กมากค่ะ

happy happy

วันวานยังหวานอยู่ คุณป้าคงเป็นสาวเปรี้ยวแน่ๆตอนสาวๆ ตอนนี้ก็ยังเปรี้ยวอยู่เลย

ดูรูปนึกว่าลูกสาวคนเล็กของป้าอ่ะค่ะ

ป้าสวยจัง

เ้พิ่งเห็นรูป ลูกสาวคนเล็กของป้าหน้าตาเหมือนป้ามากๆเลย...สวยเหมือนกันเลยค่ะ...

สวัสดีค่ะ

คุณป้าพนอจันกับคุณลุงนี่
น่ารักดีนะคะ
เห็นแต่ละภาพหวานๆทั้งนั้นเลย

ผอมก็สวย ท้วมก็น่ารักนะพี่ต้อย
ท้วมดีกว่า ได้กินของอร่อยๆ
อยากผอม ต้องอด

อ่านบล็อกของป้าพนอจัน ทำให้ใจสงบลงมากๆค่ะ
สมัยสาวๆคุณป้าสวยสุดๆ

ตอนสาวๆหว้าน หวานค่ะ แต่งตัวดูเป็นสาวเหนือดีจัง
หน้าไม่เห็นเปลี่ยนเท่าไรเลยค่ะ ท้วมขึ้นเท่านั้น ตามวัยล่ะเนอะ
ปล ทรงผมเป็นเอกลักษณ์มากค่ะ

สวยและน่ารักจังค่ะ

แวะมาอ่านค่ะ

ชอบเรื่องของป้าพนอจัน แวะมาอ่านประจำเลยค่ะ

เข้ามาดูรูปและเรื่องราวในวันวานของป้าต้อยค่ะ

ป้ากับลุงสวยหล่อเหมาะสมกันมากที่สุดเลยค่ะ แค่ดูรูปกับอ่านเรื่องราวก็มีความสุขไปด้วย

ป้าสวยจังค่ะ

คนโน้นคนนี้ก็มาตอบ
แต่คุณป้าเจ้าของblog ไม่เห็นมาตอบคนเยี่ยมเยยยย ...คะ อิอิ

วันวานยังหวานอยู่เสมอเลยนะคะชอบอ่านของป้า ติดตามตลอดแต่ไม่ค่อยเม้นเท่าไหร่คร๊า

ขอบคุณที่หลายท่าน ชมว่าตอนสาวสวย ตอนสาวป้าก็มีหลายช่วงที่อ้วน ถ้าตั้งใจลดก็จะลง แต่เป็นคนชอบรับประทาน ก็เลยไม่ได้สนใจลดความอ้วน

ไม่คิดว่าจะมีเม้นท์มากเท่านี้ เขียนบันทึกไว้เล่นๆเก็บไว้ดู
ก็ต้องขอบคุณที่แวะกันเข้ามา มิตรไมตรีที่มอบให้
ต้องขอขอบคุณ อาจจะไม่ค่อยได้แวะไปบล็อกใคร เพราะบางทีก็ลืม เพราะท่องเวปไปเรื่อยๆ

ไปเจอเวปดีอะไรก็เฝ้าอยู่ ทำให้เข้ามาบล็อกช้า ต้องขอโทษด้วย

สวัสดีค่ะคุณป้าพนอจัน
รูปถ่ายตอนที่คุณป้ายังสาว
ยังดูสวยอยู่เลยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่า
ผ่านมาตั้ง 15 ปีแล้ว ก็ยังดู
สดใสอยู่เหมือนเดิมค๊า
ออยขอให้คุณป้าและคุณลุง
มีความสุขม๊ากๆๆๆนะคร๊า

หวานซ้าาาาา อิจฉาจังเลยค่า ฮ่าๆ
ขอให้คุณป้าและคุณลุงมีความสุขมากๆ นะคะ (เป็นอีกเสียงๆ)

อ่านไปดูรูปไปยิ้มไปด้วย หวานแหวว^_^เป็นคู่ที่น่ารักมากๆค่ะ ภาพป้าพนอจันตอนโน้นสวยจังเลย คุณป้าพนอจันเป็นคนสดใสร่าเริงเสมอเลยนะคะสังเกตุจากรอยยิ้มนี่จะยิ้มแย้มตลอดเวลาเลยจริงๆค่ะ

ตอนท้ายที่ป้าบอกว่า"ยังโชคดีที่ได้สามีที่เป็นคนดี ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน เอาใจใส่เมียดี ยามสุขเราก็สุขด้วยกัน
ยามทุกข์เราก็จับมือกันทุกข์ไปด้วยกัน ขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้กับเรา ส่วนเรื่องเลวๆก็ลืมมันไปหมดแล้ว
ทุกวันนี้ก็อยู่กันอย่างเพื่อนตาย คือไม่เขาก็เราคงอยู่กันจนตายไปข้างหนึ่ง
" อ่านแล้วน้ำตาซึมเพราะซึ้งจริงๆค่ะ

ประทับใจจนไม่รู้จะพูดว่าอะไรเลยค่ะ
เนื้อคู่ แม้อยู่แสนไกลก็ได้พบกันเนอะ

เขาว่าเจอคู่ชีวิตที่ดีก็เหมือนถูกรางวัลที่หนึ่ง อย่างป้าต้อยนี่ ต้องบอกได้หวยชุด ถูกรางวัลที่หนึ่ง20ใบ(55) แต่มีอย่างหนึ่งที่บุ๋มได้มาจากแม่ของเพื่อน(รัก)ที่บอกว่าก่อนแต่งงานมันคือความรักแต่หลังจากแต่งงานแล้วมันคือ"ความรักและหน้าที่"หากวันใดที่หมดรักก็ให้คิดถึงหน้าที่ให้มาก ป้าต้อยว่าจริงไหม บุ๋มคิดว่ายังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจและแยกแยะว่าไหนคือความรักและไหนคือหน้าที่น่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ของคุณbumdd@hotmail.com

คงไม่ถึงขนาดนั้นค่ะ เพราะป้าและลุงก็กินอยู่กันอย่างชาวบ้านทั่วไป มีก็กินด้วยกัน อดก็อดด้วยกัน เมื่อก่อนยังมีฐานะดี แต่พอลุงเขาป่วย เงินทองที่มีอยู่ก็ต้องนำไปรักษา ตอนนี้ก็อยู่อย่างประหยัด แต่เราก็ยังรักกันดีอยู่ และยิ่งรักกันมากขึ้น ทุกวันลุงเขาจะเอาอกเอาใจ เพราะเขารู้ว่า ป้าทำหน้าที่ภรรยาที่ดีของเขา มาตลอดสิบห้าปี แค่นี้ก็ทำให้ชีวิตครอบครัวเรามีความสุขตามอัตถภาพ

ป้าต้อยน่ะโชคดีแล้วค่ะ ผู้หญิงหลายๆคนไขว่คว้าซะมากมาย สุดท้ายปัจจัยที่เราต้องการก็แค่การได้อยู่กับคนที่เรารัก ได้ดูแล ได้อยู่ใกล้กัน ตัดสินใจด้วยกัน อย่างอื่นถึงมีมากก็แค่ทำให้ชีวิตสบายขึ้นแต่ไม่ได้ทำให้มีความสุขมากขึ้น ป้าต้อยมีความสุขแบบนี้ได้บุ๋มเชื่อว่าเป็นเพราะความคิดบวกของป้าและความรักที่ลุงกับป้ามีให้กัน(อิจฉาจังเลยอ่ะ)

ตอนเเรกเข้ามาอ่านเเกงคั่วหน่อไม้ดองเเล้วเลยอ่านหัวข้อต่างๆอ่านเเล้วเเอบซึ้ง น่ารักดี ยุ้ยก็เป็นคนหนึ่งที่มีความรักกับคนยุ่นปี่ญี่ปุ่นนะค่ะความรักก็หายหวานไปเเล้วบ้างคะ เเต่มีตัวเล็กมาเติม อยู่ๆๆกันไปเหมือนหน้าที่ไปเเล้วการมาอยู่ที่ญี่ปุ่นไม่ง่ายเลยสำหรับยุ้ยภาษาก็ไม่ค่อยเก่งมาอยู่ไม่ถึงสองปีเลย

คู่ของป้าพนอน่ารักจังค่ะ ปลาแต่งงานมายังไม่ถึงปีเลย(กับคนญี่ปุ่น)
รูปเก่าๆเป็นความทรงจำดีๆนะคะ

น่าอิจฉาจังเลยค่ะ

Frankly I think that's asblouetly good stuff.