Bloggang.com : พนอจัน : เส้นทางชีวิตของน้องนิว...ทำไมน้องนิวไม่รวยเสียที

เส้นทางชีวิตของน้องนิว...ทำไมน้องนิวไม่รวยเสียที

อย่างที่เล่าเมื่อตอนที่แล้วว่า เส้นทางการเดินทางเข้าประเทศญี่ปุ่นของน้องนิว สาวห้าวจากเมืองเหนือสุดเขตชายแดนไทย

ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ น้องนิวต้องรอนแรมมาในเรือสินค้า ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน จากประเทศเกาหลีสู่ประเทศญี่ปุ่น

เมื่อมาถึงญี่ปุ่นได้ตามหวัง เรามาดูกันว่า น้องนิวจะทำฝันให้เป็นจริงได้ไหมที่ดินแดนปลาดิบ เมืองที่สาวๆและหนุ่มหลายคนใฝ่ฝันจะมาเหยียบ

น้องนิวเริ่มงานขายบริการด้วยการต้องร่วมหลับนอนกับลูกค้าชาวญี่ปุ่น ไม่ว่าหนุ่มว่าแก่
น้องนิวไม่มีทางเลือกได้ เพราะต้องทำงานให้มากที่สุด เพื่อความเป็นไทแก่ตัว
หลายคนคงไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่า สาวๆที่ต้องทำงานขายบริการด้วยการแลกเรือนร่างกับชายอย่างเลี่ยงไม่ได้นี้
เธอจะต้องฝืนใจ ทนขยะแขยงแค่ไหน น้องนิวเล่าให้ฟังว่า แต่ละคนที่มาใช้บริการของเธอ
บางคนก็สกปรก ฟันไม่แปรง เรียกว่าเหม็นขี้ฟันสุดๆ บางคนก็ลามก เรียกร้องให้ทำอะไรที่พิศดารแปลกประหลาด
โดยจะให้ทิปอย่างงาม ถ้ายอมตามใจ น้องนิวเล่าว่า บางอย่างเธอพอได้ เธอก็ทำให้ เพื่อเงินทิป ที่จะทำให้เธอหมดแท็คเร็วๆ

วันแล้ววันเล่า ที่น้องนิวต้องวนเวียนอยู่ในวังวนน้ำกาม เธอเฝ้ารอวันที่เธอจะหมดหนี้สินก้อนโตนั้น

น้องนิวทำงานอยู่ได้สามเดือน เธอก็สามารถเป็นไท ตอนนี้เธอเริ่มมีเพื่อน เริ่มรู้จักถนนหนทางในญี่ปุ่นบ้าง

เมื่อหมดแท็ค น้องนิวก็ได้รับการชักชวนให้ไปทำงานอีกแห่งหนึ่ง เพราะที่นี่เธอกลายเป็นของเก่าไปเสียแล้ว
มีสาวหน้าใหม่มาจากเมืองไทย ซึ่งเป็นธรรมดาของสาวขายบริการ เมื่อเก่าที่นี่ ก็ต้องไปใหม่ที่อื่น

น้องนิวบินเดี่ยวสู้ชีวิตตามลำพัง พร้อมด้วยใจที่มุ่งมั่นว่า สักวันฉันจะรวยให้ได้ ฉันจะต้องมีบ้าน มีรถ มีทุกสิ่งทุกอย่าง

แต่ด้วยความที่ต้องเจอเรื่องที่ทำให้เธอกร้านชีวิตอย่างนึกไม่ถึงหลายเรื่องในญี่ปุ่น ไม่ว่าเหล้า หรือบุหรี่ การพนัน

น้องนิวเธอไปไดวิชานี้มาทุกอย่างครบครัน เมื่อเธอเป็นอิสระ เธอสามารถทำตามใจตัวเองได้

เมื่อหาเงินมาได้ เธอก็เข้าไปผ่อนคลายความเครียดที่ร้านปาจิงโกะ เรียกว่ากลางคืนทำงาน กลางวันอยู่ร้านปาจิงโกะ

ความสาวความสวยที่เคยทำเงินให้เธอ เริ่มหร่อยหรอลงด้วยฤทธิ์เหล้าและบุหรี่ และการที่ไม่ได้พักผ่อนเพียงพอ

น้องนิวเล่นปาจิงโกะ กินเหล้า สูบบุหรี่ หนักขึ้น และในปาจิงโกะ ทำให้เธอพบรักกับหนุ่มคอเดียวกัน

เธอเล่าว่า สามีญี่ปุ่นคนแรกของเธอ ได้มาจากร้านปาจิงโกะ คุยกันถูกคอ เรียกว่าชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้

หลังจากที่ดูใจกันได้เดือนเดียว น้องนิวก็หอบเสื้อผ้าไปอยู่กินกับสามีญี่ปุ่นคนแรก
เธอเล่าว่า ใหม่ๆความรักก็หวานชื่น กลางคืนเธอไปทำงานร้านเสน็ก ร้านออกแขก ได้เงินมา กลางวันก็ไปเล่นปาจิงโกะ

สามีเธอก็จะไปเล่นด้วยพร้อมกัน เธอบอกช่วงนั้นมีความสุขที่สุข ชีวิตไม่คิดอะไรมาก มีคนรักเคียงข้าง

กินเหล้าเมาเบียร์ เล่นปาจิงโกะ เธอคิดว่า เธอพบสวรรค์แล้ว ชีวิตที่ญี่ปุ่นนี่ช่างมีความสุขเหลือเกิน

จากเล่าปาจิงโกะ สามีเธอก็ชวนเธอเข้าบ่อน เล่นได้เสียกันเป็นร้อยๆหมื่น เธอบอกว่า ช่วงนั้นเธอมีเงินใช้ฟุ่มเฟือยมาก

ในกระเป๋ามีเงินไม่เคยต่ำกว่าห้าสิบหมื่น หรือคิดเป็นเงินไทย หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท เธอลืมญาติพี่น้องที่เมืองไทยหมดสิ้น

ลืมความหวัง ความฝันที่จะมีบ้านที่บ้านเกิด ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง เธอตกเข้าไปอยู่ในแวดวงการพนันอย่างหน้ามืดตามัว

เมื่อมีเงิน ทำให้เธอกลายเป็นอีกคน เธอเริ่มความคิดที่จะซื้อเด็กใหม่ ริทำตัวเป็นแม่แท็คเสียเอง
เธอทำเด็กขึ้นมาจากเมืองไทย โดยลงทุนไปสองร้อยหมื่น หรือเจ็ดแสนบาท เพื่อมาทำกำไร
โดยลืมนึกไปว่า เมื่อครั้งที่เธอมาทำงานครั้งแรก เธอต้องลำบากแค่ไหน เธอคิดว่า เธอได้ช่วยให้ผู้หญิงคนอื่นได้มาอยู่ญี่ปุ่น

เธอลงทุนไปครั้งนี้ เป็นครั้งแรก และก็นำมาซึ่งผลที่เธอคิดไม่ถึง เด็กเธอเมื่อมาถึงญี่ปุ่น ไม่ทราบไปทำท่าไหน
ถูกตำรวจจับ เงินที่ลงทุนไปสูญเปล่า เด็กเมื่อถูกจับก็ซัดทอด ชี้นำมาจับเธอถึงบ้าน

นิวถูกตำรวจจับติดคุกอยู่หลายเดือน เงินที่สะสมไว้หมดหายไปในพริบตา เธอโดนส่งกลับไทยเมื่อคดีสิ้นสุด

เธอโดนแบล็กลิสค์ ห้ามเข้าประเทศญี่ปุ่นห้าปี

น้องนิวกลับไปอยู่ไทย อย่างคนสิ้นเนื้อประดาตัว ด้วยที่ไม่เคยซื้อบ้านซื้ออะไรไว้ที่เมืองไทย ด้วยความประมาทว่ายังทำเงินได้

เธอกลับไปครั้งนี้ เธอจึงใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา จนมาเจอพ่อของลูก เธอได้เขาช่วยไว้ในช่วงที่ตกต่ำสุดๆ

น้องนิวท้องและได้เข้าไปอยู่บ้านพ่อแม่ของสามี ก็คงเหมือนนิยายน้ำเน่าทั่วไป แม่ผัวกับลูกสะใภั
ยิ่งแม่ผัวที่ไม่รู้หัวนอนปลายตีนลูกสะใภ้ ยิ่งมีเรื่องกระทบกระทั่งกันทุกวัน และเมื่อเธอคลอดลูกออกมาเป็นผู้หญิง
แม่ผัวที่เป็นคนจีน ยิ่งเพิ่มความเกลียดชังเธอ เพราะเขาต้องการหลานชาย ไม่ใช่หลานสาว

น้องนิวทนกินน้ำตาต่างข้าวกับลูกอยู่จนลูกอายุได้สองขวบ เธอคิดว่าจะไม่ทนอยู่ให้แม่ผัวสับโขกต่อไปอีก

เธอนึกถึงประเทศญี่ปุ่นขึ้นมา คราวนี้เธอเริ่มมีเพื่อนฝูงอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น รู้ลู่ทางการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นมากขึ้น

และเธอได้พบกับหนุ่มญี่ปุ่นคนหนึ่ง ที่เดินทางมาท่องเที่ยวประเทศไทย และพบกันที่ร้านอาหารที่เธอไปทำงานอยู่

ด้วยความที่เธอพูดภาษาญี่ปุ่นได้ ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอเดินไปอย่างง่ายดายรวดเร็ว

หนุ่มญี่ปุ่นหลงรักเธอมาก เมื่อเขากลับไปก็พยายามไปเดินเรื่องแต่งงาน เธอได้แต่งงานกันโดยยังไม่ได้เดินทางไปญี่ปุ่น
เขาส่งเงินทองมาให้เธอใช้อยู่เสมอ จนเธอหมดอายุที่โดนแบล็กลิสต์ สามีทำเรื่องแต่งงาน พาเธอเดินทางมาญี่ปุ่นอย่างเปิดเผย

คราวนี้เธอไม่ต้องหลบๆซ่อนอยู่ในท้องเรืออีกแล้ว น้องนิวบอกการมาญี่ปุ่นของเธอครั้งนี้ เธอมีความสุขมากที่ได้นั่งเครื่องบิน

เธอบอกเมื่อเธอถือวีซ่าแต่งงานเข้ามา เธออยากจะร้องไห้เมื่อก้าวเท้าเหยียบสนามบินนาริตะ

การมาถึงสนามบินนาริตะครั้งนี้ เธอเดินมาอย่างสง่าผ่าเผย เดินทางมาในฐานะภรรยาของชาวญี่ปุ่น

ความฝันของเธอครั้งนี้ ขอเพียงได้เป็นแม่บ้านที่ทำหน้าที่ดูแลปรนนิบัติสามี เธอลืมเรื่องเลวร้ายต่างๆที่เคยเกิดขึ้น

น้องนิวทิ้งลูกไว้กับญาติ โดยสัญญากันว่าจะส่งเสียเงินมาให้ทุกเดือน ส่วนสามีคนไทยเธอก็เลิกไปโดยปริยาย
เพราะเขาไม่สามารถเป็นผู้นำที่ดีของเธอได้ เขาต้องอยู่ในโอวาทของครอบครัว ขืนอยู่ต่อไปเธอก็คงไม่พ้นเป็นเมียทาส

การเริ่มชีวิตแต่งงานครั้งใหม่ของน้องนิวครั้งนี้ เริ่มด้วยความหวานชื่น เธอทำหน้าที่ดูแลสามีเป็นอย่างดี

ไม่เคยหันกลับไปเล่นปาจิงโกะหรือการพนันใดๆอีกเลย ความหวานชื่นอยู่กับเธอได้ไม่นาน

อยู่ๆสามีที่เธอคิดจะฝากชีวิตทั้งหมดไว้ให้ กลับเปลี่ยนแปลงไป เขาเริ่มดุด่าว่าเธอ หาเรื่องเธอไม่เว้นแต่ละวัน

ดูถูกไปถึงพ่อแม่ที่เมืองไทย และร้ายสุดเขาเริ่มทำร้ายร่างกายเธอเมื่อเธอจับได้ว่า เขานอกใจ

วันหนึ่งมีเสียงโทรศัพท์มาขณะที่เขานอนหลับอยู่ ด้วยความหวังดี เธอก็ไปรับโทรศัพท์ เสียงปลายทางที่เรียกมาเป็นเสียงผู้หญิงญี่ปุ่น

เธอไม่สามารถระงับความสงสัยไว้ได้ จึงไปปลุกสามีและถามที่มาของเสียงผู้หญิงญี่ปุ่นคนนั้น

สามีเธอไม่พูดอะไร ลุกขึ้นเตะเธอ ใช้เท้ากระทืบไปที่ท้อง และตบเธอจนเลือดกลบปาก

เธอเล่าว่า เธอตกใจมาก ทำไมสามีจึงทำร้ายเธอรุนแรงถึงเพียงนี้ เขาหมดรักเธอแล้วใช่ไหม

น้องนิวเล่าให้ฟังแล้วก็ร้องไห้ (การเล่าเรื่องของน้องนิวให้ป้าฟังนี้ ไม่ใช่เล่าวันเดียว ป้าเจอเธอสองสามครั้งเธอค่อยๆเล่า)

น้องนิวบอกว่า เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไมเขาจึงฉุนเฉียว อารมณ์หงุดหงิดกับเธอบ่อย เพราะเขาไปมีผู้หญิงคนใหม่นี่เอง

สามีบอกไล่เธอออกจากบ้าน โดยเขาจะหย่า ให้เธอไปอยู่ที่อื่นก่อน เพราะน้องนิววีซ่ายังเหลืออยู่อีกหลายเดือน

น้องนิวได้รู้จักกับพี่เจ้าของร้านนวด และเคยไปเรียนนวดมาก่อนหน้านี้ที่เมืองไทย เลยได้มาทำงานนวด

น้องนิวตั้งใจจะทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตอีกครั้ง เธอขอร้องให้ป้าช่วยแนะนำผู้ชายญี่ปุ่นดีๆให้เธอได้แต่งงาน

เพื่อเธอจะได้มีวีซ่าอยู่ญี่ปุ่นต่อไป เธอไม่อยากกลับไปเมืองไทยแบบไม่เหลืออะไรเลยเหมือนครั้งที่แล้ว

ป้าก็ไม่รับปากอะไร เพราะเรื่องการแนะนำให้เขาแต่งงานกัน มีแต่เสีย เพราะเห็นมาหลายคู่
ถ้าแนะนำเขาไปได้ดี เขาก็ไม่ได้จดจำอะไร แต่ถ้าแนะนำแล้วเขาอยู่กันไม่ได้ เขาก็มาว่าเรา ว่าแนะนำคนไม่ดีมาให้

จึงตั้งใจไว้เลยว่า ไม่แนะนำใครให้ใคร ถ้าไม่รู้จักกันจริงๆทั้งสองฝ่าย

ชีวิตของหญิงไทยในญี่ปุ่นยังมีเรื่องเล่าอีกมากมาย บางคนวนเวียนอยู่กับเหล้า บุหรี่ และการพนัน

บางคนก็มีความสุขกันไปตามอัตถภาพ แล้วแต่บุญแต่วาสนาของใครทำมาอย่างไร

ผู้ที่มีการศึกษา เขาก็อยู่ส่วนของเขา เส้นทางการเดินต่างกัน ป้าซึ่งเป็นผู้ใหญ่ ได้พบได้เห็นมาหลายรูปแบบ

บางคนไม่เคยรู้ด้วยซ้ำไปว่า ชีวิตของคนอื่นเขาเป็นอย่างไรบ้าง กว่าจะมายืนอยู่ถึงจุดนี้

ผู้มีการศึกษา ได้พบคู่ครองที่มีการศึกษาทัดเทียมกัน ปัญหาก็จะไม่ค่อยมี เพราะการเป็นปัญญาชน
ทำให้รู้จักคิด รู้จักเลือกทางที่ถูกที่ควร ไม่ต้องมามีชีวิตสลดหดหู่เหมือนกับผู้ที่เดินมาคนละเส้นทาง

ป้าเป็นคนช่างสังเกตุ ชอบนั่งฟังและรับฟังปัญหาชาวบ้าน ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้สุขสบายอะไรไปกว่าคนอื่น
แต่ก็ยังนับว่าไม่ได้ลำบากอะไรมาก แต่งงานมาก็มาเป็นแม่บ้านสบายๆ จะมาทุกข์ก็ตอนสามีเจ็บป่วยนี่แหละ

ยังมีเรื่องอื่นๆอีก ถ้าได้รับความสนใจจากสมาชิก คงพอมีกำลังใจที่จะนำมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นการศึกษา

ชีวิตมนุษย์ เกิดมาต่างหวังจะได้พบความสุข แต่จะมีใครสักกี่คนที่จะได้สมปรารถนาไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง

เราจดจำบทเรียนชีวิตของคนที่เล่าให้ฟังมา ย้อมมาดูตัวเองว่า เราลำบากกว่าเขามากน้อยแค่ไหน
อะไรควรปรับปรุง อะไรควรแก้ไข เพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไปอย่างราบเรียบ การได้มาซึ่งทรัยพ์สินเงินทอง
ที่บางครั้งต้องแลกด้วยเรือนร่าง จะคุ้มไหมกับการต้องเสียอะไรๆไปหลายๆอย่าง
น้องนิวเล่าว่า ตั้งแต่เธอเลิกอาชีพขายบริการ เธอไม่ยอมไปนอนกับใครง่ายๆ เธอเบื่อเรื่องนั้นมากๆ
สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือ คนที่รักและจริงใจต่อเธออย่างแท้จริง ถึงแม้เขาจะไม่ร่ำรวยเลย แต่ถ้ารักเธอจริง เธอก็จะยอมมอบกายใจให้

ป้าชอบคำๆนี้ของน้องนิวมาก และดูเธอก็ทำตามที่พูดเสียด้วย เพราะทั้งหนุ่มๆแก่ๆที่มาเวียนติดพันเธอตอนนี้
เธอบอกเธอยังไม่ยอมไปนอนกับใครเลย เพราะถ้าไม่แน่ใจ ไม่ได้รัก เธอจะไม่ยอมไปเด็ดขาด

สุดท้ายนี้ป้าขออวยพรให้ชีวิตน้องนิวมีแต่สิ่งดีๆเข้ามา ขอให้ได้พบความรักที่แท้จริงโดยเร็ว

Create Date : 29 มีนาคม 2552

Last Update : 29 มีนาคม 2552 9:09:23 น.

21 comments

Counter : 2747 Pageviews.

อ่านแล้วรู้สึกหดหู่จังค่ะ
ฝากผ่านป้าขอเป็นกำลังใจให้น้องนิวด้วยนะคะ

โดย: uncha

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:9:53:43 น.

อ่านแล้วแอบเศร้าค่ะ
แต่มันก็เป็นหนทางที่เค้าได้เลือกแล้ว
โบราณถึงว่า การเลือกคู่เหมือนการเสี่ยงโชค
ได้ดีก็โชคดีไป ได้ไม่ดีก็ต้องตัดสินใจเองว่าจะทำยังไงต่อไป

ขอบคุณ คุณป้าพนอจัน มากๆค่ะ
ทำให้คิดว่า อย่ามองอะไรสวยหรูจนเกินไป

โดย: yammy IP: 124.122.168.104 วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:9:56:14 น.

สวัสดีคะ แวะมาทักทายในวันหยุด มองภาพนี้แล้วอาจจะทำให้คลายร้อนได้บ้างนะคะ

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:10:29:37 น.

โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:12:34:46 น.

อ่านแล้วต้องชมเชยชีวิตหญิงไทยนักสู่คนหนึ่ง แต่ที่ทำให้ต้องอ่านจนจบ คือลีลาการเขียนของ จขบ. ครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:12:59:14 น.

กราบสวัสดีค่ะ

แอบอ่านบล๊อกของคุณพนอจันมาหลายปีแล้ว วันนี้เห็นฤกษ์งามยามดีก็ขอเข้ามาสมัครเป็นแฟนคลับด้วยอีกคนค่ะ จริง ๆแล้วติดตามตั้งแต่คุณพนอจัน เขียนเรื่องราวชีวิตลงใน คู่สร้างคู่สม เมื่อหลายปีไว้เมื่อครั้งกระโน้นน่ะค่ะ
ปล.หวังว่าคงจะได้มีโอกาสเจอตัวจริงเสียงจริงสักวันหนึ่งค่ะ..สวัสดีค่ะ

โดย: มินนี่ (น้ำใจมิใช่น้ำจิ้ม

) วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:13:28:30 น.

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากเลยค่ะคุณป้า อ่านแล้วก็รู้สึกว่าชีวิตเรายังดีกว่าคนอื่นเยอะแยะ มาทุกข์อยู่ทำไม ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าให้ฟังค่ะ

โดย: k_tickka IP: 58.8.143.8 วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:14:27:34 น.

ขอให้น้องนิวพบความสุขในเร็ววัน

โดย: ตา (ta/'o-o/'

) วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:15:42:35 น.

ชอบเข้ามาอ่านค่ะ
ได้อ่านหลายรสชาดในบล็อคนี้ค่ะ
ถึงแม้บางครั้งจะไม่ได้เขียนเม้น

โดย: มาม่าธัญญา (Tanja-nl

) วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:16:26:30 น.

ชอบการมองชีวิตของคุณป้าจังเลยค่ะ เรื่องแนะนำคู่ เคยเห็นที่นี่เหมือนกันค่ะ ถ้าเขาไม่มีความสุขก็โทษคนแนะนำจริง ๆ แล้วความคาดหวังของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน

โดย: Bananarumba

วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:16:27:36 น.

ตามมาอ่านต่อค่ะ
เป็นภาพสะท้อนเรื่องราวชีวิตอีกด้านนึง

โดย: mame (@FirstblusH

) วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:18:03:27 น.

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ
สงสารลูกที่ต้องอยู่เมืองไทยด้วยค่ะ

โดย: zuling68 IP: 59.140.220.54 วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:19:30:50 น.

ข้อคิดของชีวิตน้องนิวคือ "ตนต้องตั้งอยู่ในความไม่ประมาท" ดังคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจริงๆค่ะ

น้องนิวประมาทในการดำเนินชีวิตช่วงเดียว ทำให้ชีวิตของน้องนิวพลิกผันมากขนาดนี้

ขอให้ชีวิตน้องนิวเจอแต่สิ่งดีๆต่อแต่นี้ไปนะคะ

โดย: fudge-a-mania IP: 58.159.153.34 วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:21:31:05 น.

ขอให้คุณนิวได้พบเจอกับสิ่งที่ต้องการค่ะ
อดีตคือบทเรียนค่ะ ทำในสิ่งที่ดีให้กับชีวิตเนอะ

โดย: thattron (thattron

) วันที่: 29 มีนาคม 2552 เวลา:22:23:53 น.

Hope she finds the way out soon na ka.

โดย: yr_naughty_annie

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:8:50:31 น.

เข้ามาอ่านอีกครั้ง อ่านแล้วเหนื่อยแทน ทำไมชีวิตบางคนถึงได้เจอเรื่องสาหัสๆหลายๆที และยังวนเวียนทำบาป ไม่หลุดพ้น น่าสงสารเขามากๆ

ส่วนตัวเชื่อในเรื่องกรรมเก่าที่สร้างไว้ค่ะ ชาตินี้ขอทำดีเท่าที่จะทำได้ เป็นกำลังใจให้น้องนิวค่ะ

ขอบคุณๆป้าที่เข้ามาเล่าให้ฟังค่ะ

โดย: มูมู IP: 114.152.89.149 วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:20:11:57 น.

ตกใจกับเรื่องนี้ เป็นอุทาหรณ์ที่ดีมากๆ แต่เรื่องแบบนี้เคยได้ยินมาบ้าง ประเภทได้เงินมาง่ายๆ ก็ใช้จ่ายไปง่ายๆ เหมือนกัน สุดท้ายก็ซมซานกลับบ้าน เกาะพ่อแม่ญาติพี่น้องกิน ชอบอ่านและติดตามเรื่องเล่าต่างๆ ของป้าพนอจันทร์มาก เพราะ ชื่อเพราะมาก พอเห็นรูปป้าก็รู้ว่า ป้าต้องมันส์มากๆ หลายเรื่องของป้าเป็นประโยชน์(อย่างวันนี้เข้ามาอ่านสูตรกุ้งแช่น้ำปลา) เขียนมาให้อ่านเยอะๆ นะคะโดยเฉพาะชีวิตในญี่ปุ่น เพราะหนูชอบทุกอย่างที่เป็นประเทศญี่ปุ่น

โดย: Rarin IP: 10.0.221.174, 203.151.46.130 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:9:17:57 น.

ชอบลีลาการเขียนของคุณป้าพนอจันจังค่ะ

ขอติดตามเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคะ

โดย: กล้วยหอมรสนม

วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:19:28:18 น.

ตอนสองนี้ เศร้าค่ะเพราะป้าต้อยบรรยายซะทำให้อินตาม แหะแหะ ถึงขนาดทำร้ายร่างกายก็ไม่ไหว เป็นหนูก็ไม่ยอม!!!

ปัญหามาแล้วก็ไป แต่ก็ไม่ใช่จะไม่มาอีก อยู่ที่ตัวเราเองที่จะเลือกเดิน เลือกทำ

คิดดีทำดี -/l\\-

โดย: หยก IP: 115.67.230.72 วันที่: 18 กรกฎาคม 2552 เวลา:1:57:57 น.

สวัสดีค่ะ พี่พนอจัน
ขอเรียกพี่นะคะ เพราะอายุห่างกันไม่มาก มาอ่านบล็อกของพี่หลายครั้งแล้ว อยากคุยด้วย เลยขอเข้ามาสวัสดีกัน พี่เขียนเรื่องอ่านได้สนุกและมีข้อคิดดีมาก
ตอนนี้ติ๊กอยู่ที่อเมริกา มาอยู่ ๒ ปีกว่าแล้ว ชีวิตที่นี่ไม่เหมือนที่ผ่านมาตอนอยู่เมืองไทย จริง ๆ ก็ไม่ได้ลำบากอะไร มีบ้านอยู่ มีอาหารกิน มีเงินใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ ติ๊กไปทำงานทำความสะอาดที่โรงแรม ซึ่งหลายคนเรียกว่างาน maid งานหนักและเป็นงานที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาทำ แต่ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง งานนี้จึงเหมาะที่สุดสำหรับตอนนี้ ตอนอยู่เมืองไทยสมัยที่ยังทำงาน ติ๊กทำงานเป็นเลขาของครูใหญ่ที่โรงเรียนนานาชาติ มีเงินเดือนและสวัสดิการดี อยู่ในแวดวงของคนมีการศึกษา มันก็เลยเป็นสิ่งที่ค่อนข้างยากที่จะยอมรับว่าตัวเองต้องมาทำงานแบบนี้ เงินเดือนก็น้อย ไม่มีสวัสดิการ ไม่มีประกันสุขภาพ ถ้าเจ็บป่วยก็กะว่าจะรักษาตัวเองทางวิธีธรรมชาติที่ได้อ่านจากหนังสือเป็นสิบ ๆ เล่ม ไม่มีเพื่อนสนิท เพื่อนร่วมงานเขามีชีวิตกันคนละแบบกับติ๊ก ทั้งชีวิตส่วนตัวและชีวิตครอบครัว ติ๊กก็เลยไม่มีเพื่อนจริง ๆ มีแต่คุยกันแบบเผิน ๆ เวลาเจอกันที่ทำงาน หลายครั้งที่ติ๊กรู้สึกท้อกับชีวิตมาก น้อยใจในโชคชะตา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่คนเคยรู้จักที่ทำงานตอนอยู่เมืองไทยเอาไปพูดกันว่า สามีติ๊กส่งติ๊กมาเป็น maid ที่อเมริกา คนไม่มาอยู่ที่นี่ก็ไม่เข้าใจ คนไทยมีชนชั้น ติ๊กคิดว่าคงไม่กลับไปอยู่เมืองไทยอีกแล้ว คงแค่ไปเที่ยว เยี่ยมครอบครัว แล้วก็กลับมาทำงานที่อเมริกา ติ๊กไม่ชอบอเมริกาในบางอย่าง แต่สิ่งหนึ่งที่ชอบก็คือ คนอเมริกันทำงานหนักและไม่เลือกงาน และไม่ดูถูกคนทำงานระดับล่างด้วย ที่เล่ามายืดยาวก็เพราะอยากบอกพี่ว่า พออ่านเรื่องของคนอื่น ๆ ที่พี่เล่าไว้ แล้วรู้สึกเลยว่าตัวเองโชคดีกว่ามาก ที่เคยคิดว่าตัวเองลำบากนั้น เป็นความคิด ที่โง่เขลามาก ติ๊กโชคดีที่ไม่มีหนี้สิน ไม่ต้องไปมีเพศสัมพันธ์เพื่อเงิน ถึงสามีจะไม่สามารถให้เงินทองได้ เขาก็เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูก และไม่เคยนอกใจติ๊กเลย แค่นี้ก็ดีพอแล้ว ไว้จะเข้ามาอ่านอีกนะคะ
สุดท้ายนี้ ก็ขออวยพรให้พี่มีสุขภาพที่ดี และเขียนเรื่องให้พวกเราได้อ่านกันอีกนะคะ

โดย: ติ๊ก IP: 208.101.205.67 วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:23:43:31 น.

สวัสดีคุณติ๊ก

ไม่ทราบจะกดเข้ามาอ่านอีกหรือเปล่า

สามารถไปคุยกับป้าได้ที่บล็อกที่ป้ากำลังจะเปิดต่อไป

ป้าอยากรับฟังชีวิตของหลานๆหรือน้องๆ

ใครอยากมีเพื่อน อยากระบาย อยากให้ช่วยคิดอะไร

ขอเชิญได้เลย ป้ายินดีเป็นป้าเป็นน้าของหลานๆที่ต้องการความรักความอบอุ่นจากป้าคนนี้

ชีวิตของคนเรา กว่าจะเดินไปจนถึงวันลาโลก

ต้องผ่านร้อนผ่านหนาวมา ไม่ว่าจะเป็นคนรวยล้นฟ้น

หรือคนจนติดดิน ความทุกข์ความสุขมีด้วยกันทุกคน

เราต้องลองมองคนอื่น แล้วหันกลับมามองตัวเอง

เราอาจจะโชคดีกว่าคนอื่นก็เป็นได้

โดย: พนอจัน (พนอจัน

) วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:17:57:13 น.