Bloggang.com : พนอจัน : *+*+*+* บุญคุณไข่ต้ม *+*+*+*

*+*+*+* บุญคุณไข่ต้ม *+*+*+*

พักนี้มีไฟที่จะเขียนเรื่องราวต่างๆ ครั้งจะเขียนเรื่องคนอื่นก็อาจจะโดนค่อนว่า เก็บแต่เรื่องคนอื่นมานินทา

งั้นเพื่อไม่ให้ไปกระทบกระเทือนจิตใจผู้ใด ทำให้เขาของขึ้นโดยเราไม่รู้ตัว ก็แฉเรื่องตัวเองดีกว่า ปลอดภัยว่า

หลานๆน้องๆจะได้รู้ว่า กว่าป้าพนอจันจะผ่านชีวิตมาถึงปัจจุบัน ต้องพบความลำบากยากไร้อะไรมาบ้าง

คนเราก็มีทั้งสุขและทุกข์คลุกเคล้ากันไป จึงจะมีรสชาด ถ้าเกิดมามีแต่ความสุขไม่เคยพบความทุกข์ยากลำบากเลยก็จะจืดชืด

ถ้าย้อนกลับไปอ่านเรื่องเก่าๆที่ป้าเล่าเอาไว้ตั้งแต่ชีวิตตอนเด็ก ก็ต้องบอกว่า ป้าเป็นเด็กบ้านแตก

พ่อไปทาง แม่ไปทาง ซึ่งจนปัจจุบัน ยังมีเด็กบ้านแตกอีกเยอะแยะและยิ่งจะมากขึ้น เพราะความอดทนต่อชีวิตคู่มีน้อยลง

พ่อป้าเป็นคนเจ้าชู้ เจ้าสำอาง เป็นหนุ่มสังคมของสมัยก่อน ถ้าใครเคยดูเรื่องวนิดา ก็จะเป็นแบบสมัยนั้น

พ่อป้าหล่อมาก น้องๆพี่ติ๊กแหละ แม่ป้าก็สวยมาก น้องๆอภัสรา นางงามจักรวาล

อือ...เดี๋ยวจะมีคนมาด่าอีกไหมนี่ว่า เอาพ่อแม่มาเผา

แต่เพียงเล่าให้ฟัง ว่า พ่อแม่ป้าเขารักและแต่งงานกันจนมีป้า ป้าเกิดมาท่ามกลางความรักของพ่อและแม่

ตอนเกิด พ่อกำลังอยู่ในสมัยรุ่งเรือง ฟู่ฟ่า มีรถรุ่นล่าสุดของสมัยก่อนขับโฉบไปมา

ป้าได้ของเล่นดีๆที่ไม่มีขายทั่วไป เช่นมีรถม้าตัวๆโตที่ขี่โยกไปมา โก้เสียไม่มี

ย่าของป้า รักพ่อมาก ทั้งๆที่มีลูกหลายคน เพราะพ่อเป็นลูกคนเล็ก และหน้าตาดีที่สุด เขาก็รักและทุ่มเทให้พ่อทุกอย่าง

ดังนั้น ย่าจึงรักเลยมาถึงป้า เมื่อพ่อกับแม่เลิกกันตอนที่มีลูกคนที่สอง พ่อแม่ตกลงแบ่งลูกกันคนละคน

ป้าได้อยู่กับพ่อและย่า ส่วนน้องสาว แม่เอาไปเลี้ยง

เมื่อขาดแม่ ป้าก็อยู่ในความดูแลของย่า ย่าของป้าเป็นคนปากร้าย แต่ใจดี

ป้ารักย่ามาก ย่าจะคอยปกป้องป้าจากญาติคนอื่นๆที่รังแกป้า

ครอบครัวป้าเป็นครอบครัวใหญ่ มีญาติพี่น้องลูกป้าลูกลุงอาศัยอยู่ในบริเวณบ้านเดียวกัน

เมื่อเราไม่มีแม่คอยคุ้มครอง จะว่าขาดความอบอุ่นก็ใช่ มองไปทางไหนเขาก็มีพ่อมีแม่อยู่ครบสมบูรณ์

เวลาเขาไปไหนกัน เขาก็ไปกันทั้งครอบครัว ไม่มีใครพาเราไปด้วย แต่ป้าก็ไม่แคร์ ไม่มีใครพาเราไป เราก็ไปเอง

ป้าเที่ยวคนเดียวมาตั้งแต่อายุสิบขวบ สามารถไปดูหนังคนเดียวได้ตั้งแต่อายุสิบขวบ

จะว่าว้าเหว่ก็ไม่เชิง เรียกว่าชอบชีวิตอิสระมากกว่า สมัยก่อนอาชญากรยังไม่เยอะเหมือนปัจจุบัน

บ้านเมืองยังมีศีลธรรม คนกลัวบาปกลัวกรรม ฉกชิงวิ่งราวก็ไม่เยอะเหมือนตอนนี้

ป้าดำเนินชีวิตเด็กขาดพ่อแม่ไปเรื่อยๆ จนแม่โดนยิงตาย ชีวิตยิ่งเหมือนขาดหางเสือสำคัญในชีวิตไป

คิดถึงแม่มาก เมื่อก่อนเวลาคิดถึงแม่ยังไปหาแม่ได้ แต่เมื่อแม่จากไปอย่างกระทันหัน ป้าเหมือนขาดสิ่งที่สำคัญที่สุดไป

พ่อก็ไปมีภรรยาใหม่ ไม่สนใจป้าอีกเลย ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดู หน้าที่ส่งเสียจึงตกเป็นของพี่สาวลูกของป้า

พี่สาวส่งให้เรียนจนจบมัธยมปลาย ไม่มีโอกาสได้เรียนมหาวิทยาลัย เพราะพี่สาวบอกให้ไปทำงานได้แล้ว

ป้ายังโชคดีที่พี่สาวเป็นเลขาผู้จัดการ สามารถฝากเข้าทำงานในบริษัทได้ เรียกว่าไม่ต้องลำบากหางานทำ

ป้าได้ทำงานเลี้ยงตัวเองตั้งแต่อายุ19 ปี เงินเดือนสตาร์ทสมัยก่อนระดับเสมียนพิมพ์ดีด ก็เริ่มที่ 600 บาท เทียบสมัยนี้ก็คงหกพัน

เพราะทองบาทละ 400 บาท ข้าวแกงจานละ 5 บาท

เมื่อมีงานมีเงินใช้เอง ชีวิตยิ่งมีความสุข อยากได้อยากมีอะไรก็หาซื้อได้เอง

จนมาพบกับพ่อของลูกๆ เขายังเรียนไม่จบ เพราะเขาเรียนมหาวิทยาลัย

อาจจะเป็นเพราะเราอิสระ ไม่มีพ่อแม่คอยบังคับ จึงไปมีอะไรกับเขาจนท้องขึ้นมา
พอบอกว่าท้องเขาก็รับผิดชอบ พาไปจดทะเบียนสมรส และเริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกัน
จนคลอดลูกคนแรก เมื่อต้องกลับไปทำงาน จึงนำลูกไปให้ย่าของลูกเลี้ยงที่ต่างจังหวัด

ชีวิตก็เดินไปเรื่อยๆสบายๆ พอดีได้สามีเก่าดี เขาตั้งใจทำงานเก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง และพ่อแม่เขาช่วยมาอีกจำนวนหนึ่ง
จึงซื้อบ้านในกทม ได้หนึ่งหลังเมื่ออายุเพียงยี่สิบห้าปี นับว่าเป็นการเริ่มต้นที่เร็วมาก

กับสามีเก่านี้ อยู่กินกันถึงสิบสี่ปี มีลูกเพิ่มมาอีกคนเป็นลูกสาว

ตอนนี้สามีก็ไม่ค่อยปรกติแล้ว กว่าจะรู้ว่าได้ยกตำแหน่งเมียหลวงให้ เขาก็มีเมียเพิ่มอีกตั้งสองคน

ก็เลยตกลงเลิกกันโดยดี ไม่มีทะเลาะเบาะแว้งกันเลย อยู่กับพ่อของลูกนี้ แทบจะไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง

อย่างมากก็แค่ ไม่พูดกัน ทำให้เราจากกันด้วยดี ยังคงเป็นเพื่อนเป็นญาติสนิทกันเหมือนเดิม

หลังจากเลิกกับสามีเก่าไม่นาน ไม่รู้เกิดอะไรกับชีวิต ทำให้มีเรื่องมากมายเข้ามา

จนเกิดการทะเลาะกับเจ้านาย และน้อยใจลาออกจากงานที่ทำมาสิบสี่ปี

ได้เงินชดเชยมานิดหน่อย ใช้ไม่กี่เดือนก็หมด

ตอนที่เลิกกับสามี เขาออกไปอยู่กับภรรยาใหม่ ส่วนเราอยู่กับลูกสาวคนเล็กสองคนในบ้าน

เงินทองที่ได้รับมาตอนออกจากงานก็หร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ

แม้จะไม่ต้องเสียค่าบ้าน แต่ก็ต้องเสียค่ากินอยู่

เคยจนมากถึงขนาดไม่มีเงินซื้อกับข้าวเลย มีไข่อยู่สองใบ ก็ต้มคลุกข้าวกับน้ำปลา แบ่งกินกันกับลูกสาว

จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่องนี้ว่า บุญคุณไข่ต้ม

ใครเลยจะคิดว่า วันหนึ่งเราจะไม่มีกิน แม้ไข่ต้มเพียงลูกเดียว ก็ช่วยให้เราไม่อดตายได้

เดี๋ยวนี้พอมองเห็นไข่ต้มทีไร ก็นึกถึงวันนั้น วันที่ไม่มีเงินจะซื้อกับข้าว ต้องต้มไข่กิน

ป้าจึงเป็นคนเข้าใจและเห็นใจคนที่ไม่มีจะกิน

เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า วันหนึ่ง เราจะไม่มีเงินเลย ต้องกินไข่ต้มกับข้าวคลุกน้ำปลา

แต่ในเมื่อชิวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป

ป้าโชคดีที่ได้เพื่อนแนะนำงานให้ จึงได้ไปทำงานอีกหลายอาชีพ เช่นบริษัทท่องเที่ยว
และก่อนที่จะได้แต่งงานมาอยู่ญี่ปุ่น ก็ไปช่วยเพื่อนขายเสื้อผ้าแถวนารายณ์ภัณท์ ได้พบปะลูกค้าจากหลายๆประเทศ

ซึ่งยิ่งทำให้ป้าได้หูตากว้างมากยิ่งขึ้น ได้พบผู้คนที่มาจากทั่วโลก

เพราะร้านที่ป้าขายของอยู่ในย่านราชประสงค์ มีนักท่องเที่ยวจากทุกมุมโลกผ่านมาซื้อสินค้า

การได้พบปะพูดคุยกับน้กท่องเที่ยวเหล่านั้น ทำให้เราได้ประสบการณ์การสร้างมิตรภาพกับชาวต่างชาติ

เราคุ้นเคยกับชาวต่างชาติ ได้ใช้ภาษาอังกฤษทุกๆวัน ป้าทำงานขายเสื้อผ้าอยู่ถึงห้าปี

แต่ก่อนหน้านั้นก็เคยเดินทางมาญี่ปุ่นสองสามครั้ง ครั้งแรกมาเลี้ยงลูกให้เพื่อน
ครั้งที่สองพาคนงานไทยไปส่ง และครั้งที่สาม ไปเลี้ยงเด็กอีก

หลังจากนั้นก็กลับมาช่วยเพื่อนขายของ จนมาวันหนึ่งได้รับโทรศัพท์จากน้องสาวว่า เดี๋ยวจะมีคนญี่ปุ่นโทรมาให้รับด้วย

สักพักก็มีเสียงผู้ชายญี่ปุ่น โทรมาคอนนิจิวะ แนะนำชื่อแซ่ เราก็ตอบรับไปตามมารยาท

คุยทักทายกันนิดหน่อยแล้วก็บอกให้เขาโทรมาใหม่ตอนสามทุ่ม

เมื่อขายของเสร็จกลับบ้านไป สามทุ่มตรงเป๊ะ เขาก็โทรมา

แต่โทรมาครั้งนี้ ไม่พูดพล่ามทำเพลงอะไร พูดคำว่า แต่งงานกับผมไไหมครับ เล่นเอาเราตกใจ คิดไม่ถึงว่าจะรวดเร็วอะไรปานนั้น

กลางวันโทรมาสวัสดี ตอนกลางคืน โทรมาขอแต่งงานเลย

เราก็เป็นหม้ายมาหลายปี จะทำเล่นตัวก็ใช่ที่ ตอบรับเขาไปเลยว่า ถ้าวีซ่าผ่านจะแต่งงานด้วย

ซึ่งเพียงอีกวันเดียว ไปรับวีซ่า ก็ผ่านได้อย่างง่ายดาย

ใครเลยจะคิดว่า อยู่ๆจะมีคนมาขอแต่งงานง่ายๆแบบนี้

ชีวิตเกี่ยวเนื่องกับเลขสิบสี่ จะมีการเปลี่ยนแปลงทุกสิบสี่ปี ไม่น่าเชื่อ

ป้าทำงานที่บริษัทเป็นเวลาสิบสี่ปี แต่งงานกับสามีเก่าสิบสี่ปี แล้วก็เลิกกัน

เป็นหม้ายอยู่สิบสี่ปี ก็ได้สามีใหม่โดยไม่ได้คาดหมาย

ตอนนี้แต่งงานอยู่กินกับสามีมาเป็นเวลาสิบหกปี เลยเลขอาถรรพ์สิบสี่ปีไปแล้ว ก็คงอยู่กันตลอดจนตายจากกัน

ชีวิตนี้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก็มาก สุขทุกข์ก็ผ่านมาหมดแล้ว กินอาหารมื้อละสี่หมื่นบาทก็กินมาแล้ว

กินไข่ต้มลูกเดียวกับน้ำปลาคลุกข้าวก็กินมาแล้ว

ชีวิตเกิดมามีแต่กำไร ตายวันนี้พรุ่งนี้ไม่เคยเสียดายชีวิต

ป้ายังมีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟังอีกเยอะ ถ้าไม่เบื่อกันเสียก่อน วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อน ลุงกวนเหลือเกิน

เรียกตลอด ลุงเขาภูมิใจมากที่อยู่กินกับป้ามาถึงสิบหกปี เขาจะพูดตลอด เพราะเขาไม่เคยอยู่กับเมียคนไหนได้ทนเท่าป้า

เขารักป้ามาก เขาสั่งไว้ว่า ถ้าเขาตายให้เผาแล้วเอากระดูกเก็บไว้รอป้า เผาป้าแล้วเอากระดูกรวมกันไปรอยน้ำที่เมืองไทยด้วยกัน

เกิดชาติหน้าจะได้เกิดที่เมืองไทย เป็นสามีภรรยากันทุกชาติไป ฟังแล้วซึ้งมาก ไม่รู้ว่าใครจะไปก่อนก้น

Create Date : 28 มกราคม 2554

Last Update : 28 มกราคม 2554 9:35:42 น. 29 comments

Counter : 2456 Pageviews.

Share
Tweet

มาติดตามอ่านและให้กำลังใจค่ะ

โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:8:39:42 น.

ขอบคุณค่ะ คุณกรุ๊ปบีราศีสิงห์ ติดตามอ่านต่อไป

โดย: พนอจัน (พนอจัน

) วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:9:04:26 น.

คุณน้าเป็นคนดีและน่ารักมากค่ะ ชอบมาเอาสูตรอาหารของคุณน้าเสมอ ติดตามอ่าน Blog มาตลอดค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: Milky Way IP: 99.130.109.144 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:9:53:32 น.

เคยอ่านเรื่องราวของป้านานมากแล้วค่ะ ในหนังสือคู่สร้างคู่สม ตอนนั้นเราเรียนมหาวิทยาลัยอยู่เลย พอมาเล่น Pantip เราก็เจอป้าในเวปนี้ด้วย ดีใจจังเลยค่ะ

โดย: น้องด้า (JACQUETTE

) วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:9:59:10 น.

ตอนเด็กๆ ยายเคยเอาไข่ต้มบี้ละลายน้ำปลาให้กินกับข้าวสวยร้อนๆ อร่อยนะคะ
ชอบประโยค: ชีวิตเกิดมามีแต่กำไร ตายวันนี้พรุ่งนี้ไม่เคยเสียดายชีวิต
เห็นด้วยค่ะ

โดย: kim_tiger

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:10:11:36 น.

ประทับใจจังค่ะป้า

โดย: Boo IP: 119.240.148.200 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:10:25:26 น.

ชอบอ่านเรื่องราวของป้ามากค่ะ
แต่เพิ่งมาอ่านตอนมาญี่ปุ่น เสิร์จหาเรื่องการอยู่ญี่ปุ่นจนมาเจอ blog ของคุณป้านี่แหละค่ะ
รู้สึกประทับใจมาก หนูได้เข้าใจคนญี่ปุ่นมากขึ้น ตอนนี้ก็เลยสนุกกับชีวิตที่นี่มากค่ะ
แต่อีกไม่นานก็กลับบ้านแล้วค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณป้านะคะ เจอคนวีนคนเหวี่ยงบ้างถือว่าเป็นรสชาติของชีวิตค่ะ
สู้ๆ ค่า

โดย: ทราย (zaijaidee

) วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:12:43:43 น.

ตอนจบ ซึ้งจังเลยค่ะป้า

โดย: taiyokun

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:12:51:53 น.

ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านนะค่ะ
ชอบรูปสุดท้ายมากๆค่ะ คุณป้าหน้าใสๆ

โดย: Joyce IP: 124.85.61.158 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:13:03:19 น.

มาปาดน้ำตาตอนจบ ซึ้งค่ะ
มาลงชื่อค่ะ

โดย: ไก่อเมริกา IP: 24.6.62.187 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:13:08:11 น.

มาเป็นอีกเสียงนึงค่ะ จะติดตามเรื่องราวของป้าต่อไปนะคะ ช่วงนี้หนาวมากดูแลตัวเองนะคะ

โดย: gogogo IP: 126.202.241.103 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:15:32:35 น.

ขอบคุณทุกท่านค่ะ ชีวิตยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ศึกษา
ค่อยๆเรียนรู้และปรับตัวให้ผ่านมันไปให้ได้ ล้มก็ลุกขึ้นมาสู้ใหม่
ถ้าวันนี้ยังไม่ใช่วันของเรา วันหน้าก็ยังมี คนเราไม่ว่ารวยหรือจน ก็จะมีเรื่องราวผ่านเข้ามาให้ตัดสินใจ และค้นหา ถ้าแน่ใจว่าสิ่งนั้นไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ลุยไปให้ถึงเป้าหมาย ไม่ลองไม่รู้

โดย: พนอจัน IP: 218.230.65.195 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:18:59:47 น.

ชีวิตเกิดมามีแต่กำไร ตายวันนี้พรุ่งนี้ไม่เคยเสียดายชีวิต
คุณป้าคิดบวกมาก ๆ ค่ะ ถึงว่าทุก ๆ วันของชีวิตคุณป้ามีความสุขมากมายกับคุณลุง
ถ้าหนูแวะไปญี่ปุ่นขอถ่ายรูปร่วมสักครั้ง ทานข้าวด้วยสักมื้อน่ะค่ะ

(มีแพลนจะไปเที่ยวค่ะ)

โดย: Madame Kp

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:19:28:28 น.

วันนี้หลานได้รับโทรศัพท์ จากทางบ้านเป็นเรื่องที่ไม่ดี พยามปลอบใจตัวเอง ว่าไม่เป็นไร แต่ในใจก็ยังหดหู่ เพราะเรื่องพึ่งเกินยังไม่ข้ามคืน บอกเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ แต่พอได้อ่านคำพูดของคุณป้า(ชีวิตยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ศึกษา
ค่อยๆเรียนรู้และปรับตัวให้ผ่านมันไปให้ได้ ล้มก็ลุกขึ้นมาสู้ใหม่
ถ้าวันนี้ยังไม่ใช่วันของเรา วันหน้าก็ยังมี คนเราไม่ว่ารวยหรือจน ก็จะมีเรื่องราวผ่านเข้ามาให้ตัดสินใจ และค้นหา ถ้าแน่ใจว่าสิ่งนั้นไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ลุยไปให้ถึงเป้าหมาย) ซึ้งจับใจ จนน้ำตาคลอ ค่ะ เพราะโดนใจค่ะ ขอบคุณค่ะ เข้ามาอ่านทีไรก็ไม่เคยผิดหวังเลยค่ะมีแต่ได้ข้อคิดดี ๆ ค่ะ

โดย: Beeze IP: 219.126.144.50 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:20:06:57 น.

ตอนสิบสี่ปีครั้งหลังก็ที่คุณลุงสาหร่ายไม่สบายไงคะคุณป้าพี่ต้อย

เดี๋ยวไปต้มไข่คลุกข้าวกินกับน้ำปลาบ้างดีกว่า

โดย: ตา (ta/'o-o/'

) วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:20:14:31 น.

อ่านแล้วซึ้งจริงๆค่ะป้า ลุงน่ารักมากๆ ตอนสาวๆป้าสวยจัง ดูแล้วก็ไม่แปลกถ้าป้าจะบอกว่า พ่อ-แม่ของป้าสวยหล่อ จะมารออ่านตอนต่อไปนะค่ะ
ปล.ตอนลุงมาขอแต่งงาน ป้าไม่กลัวลุงเค้ามาหลอกไปขายหรือค่ะ (ก็แหมป้าสวยออก แล้วลุงก็โทรมาเช้า พอเย็นขอแต่งแล้ว

)

โดย: javee

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:20:36:04 น.

ซึ้งที่คุณลุงพูดมากๆเลยค่ะ สุดยอดด

โดย: haveAhope IP: 223.207.172.149 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:22:14:08 น.

เขารักป้ามาก เขาสั่งไว้ว่า ถ้าเขาตายให้เผาแล้วเอากระดูกเก็บไว้รอป้า เผาป้าแล้วเอากระดูกรวมกันไปรอยน้ำที่เมืองไทยด้วยกัน donjai mak makkkkk...

ka..

โดย: lin IP: 98.235.241.219 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:22:21:29 น.

สวัสดีค่ะ เมื่อวานเข้ามารอบหนึ่งแล้วแอบไปดูวิธีทำขนมจีบมาค่ะ อุปกรณ์มีครบแล้วจะลองทำดูบ้างค่ะ

ไม่เรียกป้านะค่ะ ขออนุญาติเรียกพี่ แล้วกันนะค่ะ และขอaddด้วยนะค่ะวันหลังจะแอบเข้ามาดูสูตรอาหารอีกค่ะ

รูปคู่น่ารักมากเลยค่ะดูอารมณ์ดีมากมากเลยนะค่ะ

โดย: หมวยไทย

วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:19:08:40 น.

ขอให้ป้ากับลุงมีความสุขมากๆค่ะ

โดย: mangokoi IP: 83.226.224.64 วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:22:14:03 น.

เข้ามาอ่านแล้วได้แง่คิดทุกครั้ง
ขอบคุณนะคะ

โดย: toon IP: 27.130.191.104 วันที่: 30 มกราคม 2554 เวลา:7:26:31 น.

ขอบคุณทุกท่านค่ะ ดีใจที่เรื่องที่เขียนไม่ไร้สาระเกินไป พอเป็นประโยชน์อยู่ แม้เพียงเล็กน้อย ก็ทำให้มีกำลังใจที่จะหาข้อคิดดีๆมาเล่าสู่กันฟัง

โดย: พนอจัน (พนอจัน

) วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:7:42:37 น.

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ ตอนแรก พอเจอตัวหนังสือเยอะ ๆ กะจะออกแล้วสิ แต่ไหงอ่านจนจบได้ เพราะเรื่องราวน่าติดตามค่ะ

อ่านเรื่องราวชีวิต ไข่ต้มใบเดียว และม้าไม้เท่ ๆ ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แล ถ้าราบเรียบไป เราก็ไม่รู้จักความสุขความสนุกในชีวิต
ของป้ามีครบทุกรสเลย อ่านเพลินเลยค่ะ

โดย: โบว์ (myshumi

) วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:23:14:54 น.

น่ารักจังค่ะ อ่านไปยิ้มไป

โดย: กันย์นลิน

วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:53:56 น.

อ่านแล้วประทับใจมากๆๆคุณพี่น่ารักจัง เป็นกำลังใจให้เขียน เล่าเรื่องราวเป็นประโยนช์ต่อไปนะค่ะ

โดย: พิม IP: 86.31.123.79 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:1:43:41 น.

ขอบคุณค่ะที่ชอบ เดี๋ยวอารมณ์ดีๆจะเล่าเรื่องสนุกๆให้ฟังอีกค่ะ

โดย: พนอจัน (พนอจัน

) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:6:46:51 น.

ป้าพนอจันค่ะ หนูติดตามเป็นแฟนคลับป้ามานานแล้วค่ะ
ป้าค่ะ หนูรบกวนขอเบอร์โทร ตำหนักแม่ลักษมี รังสิตคลอง 8 กับอาจารย์เคี้ยงได้มั้ยอ่ะค่ะ ป้ายังมีเบอร์โทรอยู่รึเปล่าอ่ะค่ะ
ตอบหนูหน่อยนะค่ะ พอดีตอนนี้ชีวิตมีปัญหาเรื่องเรียนอยู่ ยังหาทางออกไม่ได้
ขอบคุณนะค่ะ

โดย: เบสท์ค่ะ IP: 203.158.208.28 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:43:21 น.

ดูรูปคุณป้าตอนสาวนี่สวยมากเลยค่ะ
คุณลุงกับคุณป้าน่ารักดี น้องชอบเรื่องที่คุณป้าเล่าค่ะ

โดย: น้อง IP: 24.63.34.220 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:11:58:05 น.

สมัยสาวๆพี่ต้อยสวยมากเลย ได้พ่อได้แม่มานี่เอง

แต่วัยกล้วยไม้(ที่พี่ต้อยว่า)นี่แล้ว..พี่ก็ยังสดใสน่าดูน่าชมอยู่เสมอ

ชอบดูแล้วก็ชอบอ่านเรื่องที่พี่เล่าค่ะ

โดย: PatPDX IP: 68.0.188.74 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:03:49 น.