ขออย่ายอมแพ้ ....อย่าอ่อนแอ ...แม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
18 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
วันที่อ่อนแอของป้าพนอจัน

เมื่อวันจันทร์ที่ ๑๖ มิถุนายน ตื่นมาตอนเช้าก็ปรกติดี มีธุระต้องไปทำในวันนั้น ขี่จักรยานไปประมาณยี่สิบนาที

ตอนไปก็ปรกติดีทุกอย่าง แต่เริ่มมีอาการปวดแขนนิดๆตอนเวลาสิบเอ็ดโมง ก็ไม่ได้คิดอะไร

คิดว่าคงปวดแบบปรกติ อายุมากขึ้นก็ปวดตรงนั้น เจ็บตรงนี้ จัดการธุระปะปังเสร็จ ซื้อกับข้าวเข้าบ้าน

ขี่จักรยานกลับเข้าบ้านมาเวลาเกือบเที่ยง รีบเตรียมอาหารให้สามีตามปรกติ สามีกลับมาทานอาหารกลางวัน

เราก็เตรียมอาหารกลางวันของตัวเอง ขณะที่เตรียมอาหารอยู่ ก็รู้สึกปวดเแขนมากขึ้นเรื่อยๆ

ก็ไม่ได้คิดอะไรอีก คิดว่าเดี๋ยวคงหาย ทำอาหารเสร็จเรียบร้อย สามีกลับไปทำงาน

เราเตรียมอาหารมาสำหรับตัวเอง ตอนนี้ยกแขนไม่ขึ้นแล้ว ไม่สามารถถือถาดใส่อาหารได้

นำอาหารมาทานหน้าคอมพ์ อ่านโน่นอ่านนี่ไปเรื่อยๆ ยกมือขวาตักข้าวไม่ได้ก็เปลี่ยนเป็นมือซ้ายตักข้าวทานอย่างทุลักทุเล

เอาซิ....ชักปวดมากขึ้นมากขึ้น ...ปวดร้าวไปทั้งแขน อาการเหมือนตอนถูกฉีดยาเข้าเส้น ปวดกระดูก ปวดข้อ

เอ๊ะ....เราเป็นอะไรไป พยายามทานข้าวจนหมด ตอนนั้นมือขวาลากเม้าท์ไม่ไหวแล้ว

ก็เลยหยุดเล่น ปิดเครื่อง เก็บจานชามไปแช่ไว้ก่อน มานอนดูอาการ พยายามขยับมือกำเข้าคลายออก

กลัวเป็นอัมพาต อัมพฤกษ์ กลัวเส้นโลหิตในสมองแตก กลัวเป็นมะเร็ง เพราะเคยอ่านหนังสือ

และเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เคยเล่าให้ฟังว่าเขามีอาการปวดขาอย่างมาก บวมจนเดินไม่ได้

ไปหาหมอตรวจ ปรากฏเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เข้าโรงพยาบาลเพียงอาทิตย์เดียวแล้วทำเรื่องกลับเมืองไทย

ไปอยู่โรงพยาบาลที่เมืองไทยได้อาทิตย์เดียวเสียชีวิตเลย อายุเพิ่งจะสามสิบเจ็ด เธอเป็นมะเร็งที่ปอด

ทั้งๆที่ไม่ได้สูบบุหรี่ แต่ทำงานกลางคืน ต้องกินเหล้าและอยู่ในวงบุหรี่มาเกือบสิบห้าปี

และเพิ่งไปอ่านมาในเวปหนึ่งว่า มี่เด็กคนงานทำงานบ้านคนหนึ่ง ทานแต่มาม่า ไม่ชอบอาหารอื่น

วันหนึ่งเธอปวดท้องอย่างมาก ปวดขาจนเดินไม่ได้ นายจ้างพาไปหาหมอ ปรากฏเธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ลามไปหมดแล้ว ลามไปถึงมดลูก ทั้งๆที่เธอยังสาวไม่เคยมีลูกมี่สามี อยู่โรงพยาบาลไม่กี่วันก็เสียชีวิต

เรายิ่งจิตตกไปใหญ่ บอกตามตรงว่ากลัวเป็นมะเร็งมากๆ ถ้าเป็นจะทำอย่างไร รักษาก็ตายไม่รักษาก็ตาย

จิตตกมาก.... คิดไปคิดมาอยากจะมีใครสักคนที่จะพูดฝากสั่งเสียเป็นภาษาไทยไว้ได้

พอดีเพิ่งได้พูดคุยพบปะกับเพื่อนใหม่จากห้องเอดแจแปน ชื่อน้องความฝัน มีความรู้สึกว่าน้องคนนี้เป็นคนใช้ได้

มีรายละเอียดเยอะดี ไม่ว่าน้องเขาจะตอบอะไรมีหลักการณ์ เรียกว่าเป็นคนรู้จริง และเป็นคนมีน้ำใจมาก

เพิ่งจะรู้จักกัน แต่ทำไมอยากจะพูดอยากจะระบายกับเขา เพราะเขาเคยบอกว่า เขาเคยไม่สบายมาก

ปวดหัวมากๆจากการเป็นไทรอยส์ ดังนั้นเราจึงคิดว่า ถ้าเราพูดกับคนที่เคยได้รับการเจ็บปวดมาก่อนคงจะเข้าใจความรู้สึก

น้องคงพอช่วยให้เราสบายใจขึ่้นได้บ้าง จึงกดไปหาเขา เพื่ออยากให้ใครสักคนได้รู้ว่า กำลังเจ็บกำลังปวด

มีความกลัวอยู่ลึกๆว่าจะมีอาการเส้นโลหิตในสมองแตก ไม่สามารถพูดกับใครได้อีก

เพราะมีญาติเป็นแบบนี้หลายคน กลัวจริงๆ กลัวไม่ได้สั่งเสียใคร อยู่ต่างประเทศคนเดียว

สามีแม้จะดูแลเอาใจใส่ดี แต่เวลานั้นอยากพูดไทยมาก อยากระบายออกมาเป็นภาษาไทย

แล้วก็ไม่ผิดหวัง น้องเขารับรู้ด้วยความเข้าใจ ให้กำลังใจ แค่นี้เราก็พอใจแล้ว จะโทรทางไกลไปหาลูกก็กลัวลูกกังวล

จะโทรไปบอกสามีว่าไม่สบาย ก็เกรงใจกลัวเขาเสียงาน เป็นกังวลกับเรา เดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้ว

ถ้าโทรไปบอกก่อนเดี๋ยวเขาไม่เป็นอันทำงาน เสียการงาน รอเขากลับมาแล้วค่อยไปหาหมอ

ต้องขอขอบคุณ ความฝันและสุดที่รัก ไว้ในบล็อกนี้ ที่โทรไปรบกวน

พอตอนเย็นห้าโมงสามีกลับจากทำงาน เล่าให้เขาฟังว่าเจ็บปวดแขนจนยกไม่ขึ้น แล้วเริ่มมีไข้ตัวร้อน

สามีพาไปหาหมอ โดยเรียกแท็กซี่มารับ ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรากลัว เราอ่อนแอ กลัวเป็นมะเร็งที่สุด

เมื่อไปถึงคลีนิคที่รักษากันประจำเกี่ยวกับโรคความดันโลหิตสูง ไปถึงไม่ต้องรอนานเหมือนทุกที

ได้เข้าไปตรวจเข้าเครื่องแสกนสมอง ใจไม่ค่อยดีเลย นอนเฉยๆเข้าอุโมงค์อยู่ห้านาที

หลังจากนั้นก็ไปเอ็กซเรย์แขนสองครั้ง กลับมานั่งรอหมอเรียก ยังคงปวดแขนอยู่

ก่อนเข้าพบหมอ วัดความดันได้ ๑๓๐ ปรกติดี พบหมอก็เล่าให้ฟังว่าเริ่มปวดแต่กี่โมง
หมอดูเอ็กซ็เร่ย์ก็ไม่มีอะไรผิดปรกติ สมองก็ไม่มีปัญหา กระดูกแขนก็ปรกติ
ตรวจหัวใจก็เต้นปรกติ แต่มีไข้เล็กน้อย สรุปหาสาเหตุไม่ได้ จัดยามาให้สามชนิด และขอตรวจเลือด

เพราะเราบอกว่าเรากลัวการเป็นมะเร็ง หมอก็ให้ไปเจาะเลือด หาเส้นนานหน่อยเพราะอ้วน

พยาบาลที่นี่ดีจริงๆ ขอโทษเราตลอดเวลา กลัวเราเจ็บ จริงๆแล้วพยาบาลมือเบามากไม่เจ็บเลย

ได้เลือดไปสี่หลอด วันรุ่งขึ้นจึงรู้ผล เรากลับบ้าน สามีไปซื่้อข้าวต้มมาให้ทาน ทานข้าวแล้วทานยา

นอนแต่สองทุ่มจนถึงเช้า ตื่นขึ้นมาแขนหายปวด แต่ยังเจ็บที่ข้อศอกอีกหน่อย ดีใจว่าหายปวดแล้ว

แต่ยังไม่เต็มที่ สามีตื่นมาตีห้า ซักผ้าตากให้ เตรียมอาหารมาให้ถึงที่นอน เอาใจเสียจนเกรงใจมาก

ทานอาหารและยาเสร็จก็นอนต่อ สามีโทรมาเช็คอาการตลอด ตอนกลางวันก็ไม่ต้องทำอาหารให้

เพราะเขาซื้ออาหารปินโตทานเอง เราก็ได้พักเต็มที่ ตอนบ่ายคุณรัตน์โทรมาถามอาการ

นอนพักจนถึงเย็นสามีกลับมา แล้วรีบไปคลีนิค ไปฟังผลเลือด กลับมาหน้าตาสดชื่นเราค่อยใจชื้นหน่อย

ผลการตรวจเลือด ปรกติดี ไม่เป็นเบาหวานอย่างที่กลัว ไม่เป็นมะเร็ง แต่ที่ต้องกังวลกลายเป็น

เม็ดเลือดขาวมากกว่าเม็ดเลือดแดง เออแล้วมันจะเป็นอย่างไรหรือ ไม่รู้เลยว่าจะเป็นผลทำให้เกิดอะไร

ตอนนี้ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ ปรกติแล้ว ไม่มีไข้ ไม่เวียนหัว ไม่ปวด สามารถพิมพ์ได้ปรกติ

เฮ้อ....โล่งอกไป คิดว่าจะเป็นอะไรมากแล้ว ไม่เจ็บป่วยนี่ดีกว่าอะไรทั้งหมด เพิ่งคิดก่อนที่จะเป็นวันเดียว

ว่าเราปีนี้ดีจัง ไม่เป็นอะไรเลย ไม่เป็นไข้เป็นหวัด คิดได้วันเดียวเป็นเลย เสียเงินค่ายาค่าตรวจไปหมื่นเยน

สามีเอาใจซื้อผลไม้มาให้อีกเพียบ การไม่สบายครั้งนี้ ได้เห็นน้ำใจสามี และขอบคุณเพื่อนๆที่โทรมาถามไถ่ด้วยความห่วงใย

มีคุณเต่าญี่ปุ่นและคุณกระตุกหนวด ขอขอบคุณทุกคนไว้ในนี้

ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ

คนเราอายุมากขึ้น โรคนั้นโรคนี้ก็ถามหา ตอนนี้อายุห้าสิบเจ็ดปี หลายอย่างเปลี่ยนแปลง

ใครที่ยังหนุ่มยังสาวอยู่ ก็ให้ระวังสุขภาพด้วย รับประทานอาหารที่เป็นประโยชน์ อะไรที่จะเป็นเรื่องเสี่ยงก็อย่าไปลอง

วันที่ป้าพนอจันอ่อนแอ ป้าพนอจันร้องไห้ เพราะกลัว กลัวเป็นมะเร็ง ไม่อยากรู้จักกับเขาเลย


Create Date : 18 มิถุนายน 2551
Last Update : 18 มิถุนายน 2551 11:32:13 น. 61 comments
Counter : 1830 Pageviews.

 
รักษาสุขภาพนะคะ หายเร็วๆ ด้วยค่ะ


โดย: kokophiz วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:20:32 น.  

 
คุณป้าหายไวไวนะคะ
อย่าคิดมาก นอนพักเยอะๆ


โดย: morinaga IP: 122.214.128.153 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:27:05 น.  

 
เห็นหัวข้อแล้วตกใจค่ะ เลยรีบคลิกเข้ามา ขอให้หายไวๆนะคะ ดีใจที่ไม่เป็นอะไรมาก


โดย: pixp IP: 134.134.136.32 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:36:51 น.  

 
หายป่วยเร็วๆนะคะ อย่าคิดมากกำลังใจดีซ่ะอย่าง พระท่านต้องคุ้มครองเรา คิดดีทำดี หนูเป็นกำลังใจให้นะคะ ตอนนี้หนูก็นอนป่วยอยู่เหมือนกัน ผลเกิดจากอาการแพ้ท้องอย่างหนัก แต่มีกำลังใจดีคะ ยิ้มให้กับเช้าวันใหม่และเรื่องราวต่างๆที่จะเกิดขึ้นกับเรานะคะ คุณป้าสู้ สู้ นะคะ


โดย: จุ๋งจิ๋งน้อย IP: 119.72.58.45 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:37:42 น.  

 
ตอนแรกตกใจคิดว่าป้าพนอจันเป็นอะไร

แต่พอรู้ว่าดีขึ้นแล้วก็โล่งอก ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: ตกตะกอน วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:43:23 น.  

 
ดูแลสุขภาพนะค่ะ ขอให้หายไวๆนะค่ะ


โดย: thattron วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:45:13 น.  

 
ทีแรกที่เห็นกระทู้ ตกใจหมดเลย
อ่านจบแล้วก็สบายใจขึ้นเยอะ...
ป้าคะ...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: cutykero วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:58:01 น.  

 
เพิ่งเข้ามาครั้งแรกค่ะ

ขอเรียกพี่พนอจันนะคะ
อ่านที่พี่พนอจันเล่าแล้ว
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เคยเห็นคนที่
เป็นเส้นโลหิตในสมองแตก พูดไม่ได้
คิดแล้วทุกข์ทรมาน บอกใครไม่ได้
บางคนจากไปไม่สั่งเสีย..

โชคดีจังเลยค่ะที่พี่พนอจันไม่เป็นไร
ร้ายแรง...และมีน้องข้างบ้านที่ดี
วันอายุ 42 แล้วค่ะแต่หลายปีที่ผ่านมา
มีปัญหาปวดข้อปวดเข่าปวดไปหมดทั้งตัว
ไม่ดีเลย x-ray กระดูกสันหลังคด
เหมือนคุณแม่แม้ไม่มากเท่าแต่หมอก็ให้คอยมาจับ และกายภาพบ้าง
มีผลให้นั่งนาน ยืน เดินนานไม่ได้ค่ะ
เคยจู่ๆ แขนยกไม่ได้เจ็บปวด
เคยจู่ๆ ตื่นนอนลุกไม่ได้เพราะขาบวมไปหมด
เท้าบวมข้อเท้าบวมดูเป็นขาโต๊ะสนุ๊กเลยค่ะ
หาข้อไม่ได้เลย...
ตรวจเลือดตรวจร่างกาย
ก็พบเพียงมีความเสี่ยงเรื่อง
การแพ้ แพ้ยา แพ้สารพัด
เป็นมาตั้งแต่ 30 ต้นๆ จนบัดนี้ดีขึ้น
อายุน้อยกว่าแต่ดูจะแย่กว่าเลยค่ะ

ช่วงนี้ห่างหายไปไม่รู้เหตุ
บางคนว่าเพราะวันช่วยชีวิตสัตว์เยอะ
แบ่งเบากรรมมั้งคะ

อยากแข็งแรงๆ ค่ะ
ให้พี่พนอจันแข็งแรงๆ ด้วยนะคะ
ลูกๆ วันยังเรียนไม่จบเลย

สู้ๆ ค่ะ


โดย: Jiji&Kaka วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:02:04 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: klint77 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:10:52 น.  

 
สวัสดีคะ ติดตามอ่านบล๊อค และในพันทิป ของป้าพนอจัน มาตลอดเลยคะ
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

เรื่องปวดแขนนี่ อยากเล่าให้ฟังว่า เมื่อ 3 เดือนก่อน ตาก็ปวดแขน ยไม่ขึ้นเลยคะ ต้องไปหาหมอ เอ็กซเรย์ แล้วก็หาหมอกายภาพบำบัด
คุณหมอ บอกว่า เป็นกล้ามเนื้อรัดตัวคะ เจ็บปวด มากเลย ต้องทำกายภาพอยู่ เกือบ 2 เดือน ตอนหมอหมุนแขน แล้วมันดังคลิก โห...ร้องได้ ลั่นโรงพยาบาลเลยคะ ทำงานไม่ได้ 2 วัน ต้องประคบด้วยน้ำแข็ง และ น้ำอุ่น ทันที
ตอนนี้ก็ต้องคอยออกกำลังแขนทุกวันคะ ไม่อยากเป็นอีก
ขอให้สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ


โดย: tukata001 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:16:58 น.  

 
คุณป้าคะ อย่าเพิ่งกังวลไปคะ แม้ว่าเม็ดเลือดขาวมากกว่าเม็ดเลือดแดง อาจเป็นเพราะร่างกายเราอ่อนแอ หรือติดเชื้อแบคทีเรีย/ไวรัส พอร่างกายแข็งแรงก็จะสู้กับเชื้อโรคพวกนี้ได้ กังวลไปไม่ดีต่อสุขภาพคะ ขอให้หายไวๆ นะคะ


โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 60.52.203.179 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:27:16 น.  

 
หายไว ๆ นะค่ะป้าพนอจัน


โดย: futomomo วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:45:36 น.  

 
คุณป้า อย่าคิดมากนะคะ ขอให้หายไวๆค่ะ หนูเองก็เคยปวดหลังมากจนเดินไม่ได้ เคยกังวลมากเหมือนกัน แต่ก้หายเป้นปรกติค่ะ เพียงแต่ต้องระวังเรื่องการยกของหนัก การก้มให้ถูกท่าเท่านั้น

เป้นกำลังใจให้นะคะ บางทีเราคิดมากไป แต่จริงแล้ว อาจไม่มีอะไรอย่างที่เราคิดก็ได้ค่ะ คิดมากไป กังวลไป ทำให้เครียด ไม่สบายใจเปล่าๆ


โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:50:29 น.  

 
ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้ป้า
รู้สึกดีมากๆเลยเมื่อเวลาเราเจ็บป่วยแล้วได้รับกำลังใจ

เพื่อนสมาชิกพันทิป แม้บางท่านไม่เคยเห็นหน้าเห็นตา
รู้จักกันผ่านตัวอักษร ทักทายพูดคุยกัน ด้วยอัธยาศัยอันดี

ยามสุขยามเศร้าก็ได้รับรู้ความรู้สึกกัน
ชาวไกลบ้าน มีเน็ตเป็นที่พักพิงยามเหงา

ตอนที่จะไปหาหมอ รู้สึกอยากกลับไปหาลูกมาก
คิป้าดถึงลูกคิดถึงหลาน ไม่ได้เจอเขาเกือบหนึ่งปีแล้ว
การอยู่ห่างไกลบ้าน ห่างไกลครอบครัวอันเป็นที่รัก
ก็เป็นอะไรที่ถ้าใครไม่เคยจะไม่รู้ว่า เราคิดถึงพวกเขาแค่ไหน

ป้าพยายามเขียนอะไรไว้ในบล็อกเพื่อเกิดอะไรขึ้น
ลูกเขาจะได้มีที่ที่เข้ามาหาแม่ได้ ชีวิตคนเราไม่แน่นอน

ขอบคุณ คุณลิตเติ้ลเกิร์ล ที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องเม็ดเลือดขาว

ขอบคุณ คุณ Tukata ที่เล่าเรื่องที่เคยเป็นให้ป้าได้รับฟัง
และขอให้หายจากโรคดังกล่าว มีอะไรคืบหน้าเล่าให้ฟังอีก

ขอบคุณ คุณ Jiji&Kaka และขอบคุณน้ำใจทุกๆท่านที่ให้กำลังใจ

เดี๋ยวป้าจะนอนพักผ่อน ทานยาไปแล้ว อีกไม่กี่วันคงปรกติ

ขอบคุณทุกท่าน จากใจ



โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:54:30 น.  

 
อ่านหัวข้อแล้วตกใจเหมือนกันค่ะ แต่คุณน้าดีขึ้นแล้ว ก็โล่งใจค่ะ อ่านคุณน้ามานานเหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: k_tickka IP: 58.8.133.217 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:12:03:34 น.  

 

GOODLUCK To YOU


โดย: Cheria (SwantiJareeCheri ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:12:44:04 น.  

 
ขอให้ป้าแข็งแรงเร็วๆนะคะ ดีแล้วที่อ่านหนังสือเยอะและกลัว ดีกว่า..ไม่เป็นไรๆ เด๋วก็หายนะคะป้า

เทคแคร์ค่า


โดย: jenifaae วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:12:54:06 น.  

 
หายป่วยเร็วๆ นะคะ เป็นแฟนคุณป้ามานานแล้วค่ะ ตามจากห้องสมุดน่ะค่ะ แต่ไม่เคยโพสต์เลย วันนี้เลยถือโอกาสทักทายและขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ สวัสดีจากนอรเวย์ค่ะ


โดย: chareerat IP: 85.200.174.114 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:12:54:09 น.  

 
ขอให้หายป่วยไว ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ส่วนตัวก็เคย เวียนหัว หูอื้อ หมอเค้าก็หาสาเหตุไม่ได้เหมือนกัน..จู่ ๆมันก็หายไปเอง....คิดว่าอาการของพี่พนอจันก็คงจะหายเองเช่นกันค่ะ...รักษาสุขภาพนะคะ....


โดย: vipavee IP: 210.194.205.104 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:12:55:47 น.  

 
เห็นหัวกระทู้ตกใจ รีบคลิ๊กเข้ามาดูเลย

คุณน้าพักผ่อนมากๆนะคะ
เมื่อวันก่อนคุยกับเพื่อนคนนึงทางเนตเค้าบอกว่าคุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง เค้าก็เลยซื้อประกันโรคมะเร็งไว้

คนในครอบครัวคุณน้ามีใครเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งมาก่อนหรือเปล่าคะ ถ้ามี ฟัดจ์ก็อยากแนะนำให้คุณน้าซื้อประกันไว้เหมือนกันค่ะ เพราะว่าโรคนี้รักษาทีใช้เงินเยอะ

น้องปู (เพื่อนฟัดจ์ ไม่ทราบว่าคุณน้าจำได้ไหม) เค้าก็ซื้อประกันโรคที่ผู้หญิงส่วนใหญ่เป็น ก็จะมี มะเร็งเต้านม มะเร็งมดลูก และก็อะไรอีกอย่างจำไม่ได้น่ะค่ะ

ฟัดจ์ไม่เคยซื้อประกันอะไรเลย พอฟังๆจากเพื่อนก็มีความรู้สึกว่าสงสัยเราต้องซื้อบ้างแล้ว

พออายุมากขึ้น ก็ต้องใส่ใจกับสุขภาพมากขึ้นแล้วนะคะ คุณน้าก็ด้วยนะคะ ถึงจะไม่เป็นโรคอะไร แต่ควรไปตรวจสุขภาพประจำปีบ่อยๆนะคะ เพราะป้องกันไว้แต่เนิ่นๆจะได้ปลอดภัย

สาเหตุเม็ดเลือดขาวมากกว่าเม็ดเลือดแดงมีเยอะค่ะ แค่ในร่างกายเราอักเสบ หรือมีแผลร่างกายก็จะผลิตเม็ดเลือดขาวออกมามากเป็นปกติแล้ว มันเป็นกลไกของทางร่างกายมนุษย์น่ะค่ะ

คุณน้าพักผ่อนให้เยอะๆ และออกกำลังกายเบาๆ เป็นประจำทุกวันนะคะ แล้วก็ไปหาคุณหมอบ่อยๆนะคะ

เป็นห่วงนะคะ ขอให้คุณน้าหายไวๆ สุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิม


โดย: fudge-a-mania IP: 58.159.153.34 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:13:07:18 น.  

 
เห็นหัวเรื่องก็รีบเข้ามาเลยค่ะ หวังเพียงแต่ว่าจะให้กำลังใจป้าพนอจันได้

ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ

ปล.คิดถึงรูปเค้กสวยๆของป้าจัง


โดย: อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:13:13:47 น.  

 
รักษาสุขภาพด้วยนะ


โดย: Irish girl วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:13:52:35 น.  

 
นั่งอ่านจนจบค่ะ

ขอให้ตอนนี้ทำจิตใจให้สบายนะคะ

สุขภาพจิตก็มีส่วนนะค่ะ กำลังใจดี

ปราบโรคได้หมดค่ะ เข้มแข็งเข้าไว้ค่ะ สู้ๆๆค่ะ

ป.ล.เรื่องมือยกไม่ขี้น ขอบอกว่า
ผ่านมาแล้วเหมือนกันค่ะ กำไม่ได้เลย จะชา จานยังยกไม่ขึ้นเลยค่ะ
หาหมอไม่รู้กี่หมอค่ะ จนมาฝังเข็มหมอจีนทานยาหม้อ และดีขึ้นค่ะ
ตอนปวดทรมานสุดๆเข้าใจค่ะ
เข้ากระดูก ใครไม่เป็นไม่รู้หรอกค่ะ
เพราะมันปวดอยู่ข้างใน ไม่ได้แกล้ง
ล.ป.ให้ขยันนวดมือ หายาหม่อง
ทาไว้เรื่อยๆนะค่ะ แล้วจะดีกลับมาปกติค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:14:27:42 น.  

 
หายวันหายคืนนะคะ


โดย: Oops! a daisy วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:14:33:36 น.  

 
เห็นหัวข้อก็ให้เป็นกังวลว่าเกิดอะไรขึ้นกับป้าพนอจันทร์ค่ะ เลยรีบเข้ามาอ่านค่ะ เพราะปกติที่เคยได้อ่านกระทู้ของคุณป้า คุณป้าเป็นคนที่มีอารมณ์ดีตลอด ต้องรีบเข้ามาให้กำลังใจอย่างที่คุณป้ากล่สวนั้นหละค่ะ คนอยู่ต่างแดนกำลังใจจากคนไทยเป็นสิ่งสำคัญนะค่ะ
ยินดีด้วยนะค่ะที่ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณป้ากังวล และขอให้หายป่วยไวๆนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะคุณป้า เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หนูคนหนึ่งค่ะที่มีเม็ดเลือดขาวจางเพราะว่าขาดสารอาหารค่ะ ตอนนี้ก็ต้องกินอาหารที่มีธาตุเหล็กเยอะหน่อย


โดย: กวนฐานฮวา ณ อเบิอร์ดีน IP: 88.105.75.184 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:14:41:59 น.  

 
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ เห็นด้วยนะคะ
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ


โดย: แมงหวี่ (แมงหวี่@93 ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:14:55:25 น.  

 
หวัดดีคะ พี่ต้อย..
แค่พี่หาย ก้อ ดีจายยยย แล้วคะ..
เดี๋ยวมาเขียนต่อ นะคะ ขอ ปั่น จกย.ไปซื้อกับข้าวก่อน
เพราะเดี๋ยว 6 โมงมีนัด..


โดย: **ความฝัน..และ..สุดที่รัก** วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:15:00:45 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าคิดมาก อย่าท้อแท้ค่ะ สู้ๆๆๆๆค่ะ


โดย: Patarawan H วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:15:06:28 น.  

 
ดีใจที่ป้าหายแล้วค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: Compute วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:15:25:19 น.  

 
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ หายวันหายคืนะ สุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: saralove&Dan วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:16:41:13 น.  

 
มาให้กำลังใจค่ะ คุณป้าไม่เป็นอะไรแล้วก็ค่อยโล่งใจด้วยค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ ร่างกายจะได้แข็งแรงค่ะ


โดย: Madame Kp วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:17:18:47 น.  

 
จะรอวันที่คุณน้าพนอจันทร์แข็งแรง......

หายไวไวนะคะ


โดย: ไทเอะ IP: 202.180.203.101 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:17:20:08 น.  

 
นอนหลับไปหนึ่งตื่น ได้เวลาสามีกลับ
เขาก็เป็นห่วงเหมือนเดิม ถามย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่เป็นอะไรแล้วนะ

ก็ยืนยันไปว่าไม่เป็นไรแล้ว หายปวดแขนแล้วกำลังฟื้นตัว

เริ่มทานอาหารได้ จากวันที่สองที่เป็นแล้วทานอะไรไม่ได้เพราะขมในคอ

ต้องขอขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้ง คิดไม่ถึงว่าจะมีคนห่วงใยมากถึงเพียงนี้

ซาบซึ้งจริงๆ ตั้งใจเขียนเพื่อระบายความในใจออกมา
เพราะวันที่เป็นบอกจริงๆว่า กลัว เพราะหลานสาวอายุแค่สี่สิบกว่า
เส้นโลหิตตีบ เป็นอัมพฤษก์ไปเลยสามีก็คอยบอกว่า ระวังจะเหมือนเขา เพราะอ้วนเหมือนๆกัน

ตอนนี้จะเริ่มลดอาหาร ไม่ทานมากหันมาทานผัก ผลไม้ให้มากขึ้น

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความห่วงใยที่มอบให้ป้า


โดย: พนอจัน IP: 218.230.56.24 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:17:30:25 น.  

 
รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: ฮะเก๋า IP: 58.8.17.12 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:01:13 น.  

 
มาส่งกำลังใจให้ก่อนค่ะ

เพิ่งรู้ว่าพี่ต้อยป่วย และก็หายแล้ว
ด้วย รักษาสุขภาพร่างกายให้
แข็งแรงจะได้มีความสุขกายและ
ตามมาด้วยสบายใจค่ะ


โดย: khun jim IP: 220.147.121.232 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:17:29 น.  

 
เป็นสมาชิกห้องแม่บ้านเหมือนกันค่ะ แอบดูบลอกคุณป้ามาหลายครั้ง เก็บเคล็ดลับสูตรทำก๋วยเตี๋ยวไปด้วย หนูว่าคุณป้าน่ารัก อารมณ์ดี ตกใจเหมือนกันที่เห็นจั่วหัวบลอก แต่ตอนนี้น่าจะเริ่มค่อยยังชั่วแล้วใช่ไม๊คะ ยังไงก็ยังอยากให้กำลังใจค่ะ หายไวๆ นะคะ
รักษาสุขภาพด้วย

ด้วยความเคารพค่ะ


โดย: AccessError วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:17:34 น.  

 
มาให้กำลังใจค่ะ หายไวไวนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าคิดมากนะคะ สู้ๆๆๆๆค่ะ


โดย: a.miyazaki วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:18:30 น.  

 
พักผ่อนแยะๆ อย่ากังวลมาก....บางทีพอกังวลมากก็ทำให้คิดว่าเป็นโน่นเป็นนี่ยิ่งเครียดใหญ่

หายไวๆ นะคะ


โดย: narellan วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:21:42 น.  

 
มาให้กำลังใจพี่ต้อยค่ะ คนดีพระคุ้มครองค่ะ สู้ๆนะค่ะ


โดย: meaw_1985 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:19:49:52 น.  

 
ขอให้ป้าพนอจันทร์ หายเจ็บหายป่วยนะคะ เพี้ยงงง



โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:10:33 น.  

 
หายไวๆ นะคะ รักษาสุขภาพดีๆ นะคะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยซะด้วย

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐค่ะ

ตอนนี้จะอวยพรอะไรใคร มักจะขอให้สุขภาพกายแข็งแรงและสุขภาพใจดีเป็นอันดับแรกเลยค้า




โดย: zuling68 IP: 59.140.220.54 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:40:04 น.  

 
เข้ามาครั้งแรกคะ กำลังลุ้นให้ป้าคะ ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะคะ ตอนนี้เพื่อนหนูจะผ่าตัดเร็วๆ เห็นด้วยกับป้าคะเรื่องความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ โชคดีนะคะ


โดย: dolores วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:52:39 น.  

 
ไม่ว่าจะอ่อนแอแค่ไหนแค่มีใครซักคนอยู่ข้างๆก้อทำให้เข้มแข็งได้นะคะ โชคดีจังที่คุณสามีของคุนป้าน่ารักมากๆค่ะ
หายเร็วๆนะคะ


โดย: PaNgJi IP: 125.24.124.166 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:59:50 น.  

 
หายเร็วๆนะ ไม่งั้นบุกถึงบ้านเลย
อาทิตย์ไปกินปูกันนะ
คิดถึงนะ จุ๊บ จุ๊บ


โดย: รัตน์ jp IP: 219.183.79.64 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:22:21:40 น.  

 
ตามอ่านเรื่องของคุณพนอจันในห้องแม่บ้านฯ
มาตลอดค่ะ แต่ไม่เคยมีโอกาสได้คุยด้วยเลย ตอนนี้อิชั้นเพิ่งกลับมาเล่นบล๊อกใหม่ และเห็นบล๊อกของคุณพนอจันเข้า รีบเข้ามาอ่านค่ะ แล้วก็ขอเอาใจช่วยเป็นอย่างมาก ขอให้แข็งแรง ไม่เป็นโรคอะไรร้ายแรงนะคะ

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของคุณมากๆเลยค่ะ และก็คิดถึงตัวเองด้วย ว่าวันหนึ่งในอนาคตอันใกล้นี้ ตัวเองก็คงต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน
คนเราพออายุมาถึงรุ่นนี้ ความเจ็บไข้ก็จะถามหา ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นธรรมดาโลก แต่อิชั้นก็ยังอดกลัวไม่ได้ เฮ้อออ.......


โดย: P.Ta วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:23:32:58 น.  

 
แฮ่ะๆ มือไวรีบกดคลิ๊กส่งไปหน่อยค่ะ ว่าจะเข้ามาปลอบใจคุณพนอจัน แต่กลับมาแสดงความหวาดกลัว
ของตัวเองซะนี่

พยายามรักษาสุขภาพนะคะ ขอให้หายวันหายคืนค่ะ จะได้มาเล่าเรื่องสนุกๆให้พวกน้องๆฟังกันอีก


โดย: P.Ta วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:23:42:21 น.  

 
มาลงชื่อเป็นกำลังใจด้วยคนครับ

อย่าคิดมากเรื่องเจ็บป่วยนะครับ ทำสมาธิ คิดแต่เรื่องที่ดีๆอื่นๆ เดี๊ยวโรคภัยไข้เจ็บก็งอน หายไปเองนะครับ


โดย: MM (ongchai_maewmong ) วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:0:48:36 น.  

 
เคยเข้ามาเอาสูตรอาหารจากบล็อคของป้าค่ะ
แล้วก็เข้ามาอ่านเป็นครั้งคราว พอเห็นหัวข้อบล็อคของป้าก็รีบคลิ๊กเข้ามาเลยค่ะ
เป็นห่วงนะคะ ถึงเราจะไม่เคยคุยกันไม่เคยเห็นตัวตนกันจริงๆแต่ด้วยว่า
อ่านบล็อคของป้ามาบ้างเห็นการเขียนบอกเล่าเรื่องทำให้เราอ่านเพลิน
รู้สึกชอบป้ามากๆๆๆค่ะ

ป้าดูแลสุขภาพร่างกายนะคะ ขอให้อย่าเป็นอะไรอีกเลยค่ะ^___^


โดย: May IP: 88.65.65.138 วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:3:09:09 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจอีกครั้ง
วันนี้ตื่นมาดีกว่าเมื่อวานมาก เพราะสามารถลุกขึ้นทำงานบ้านได้ตามปรกติ
ไม่มีอาการเวียนหัวอ่อนเพลียเหมือนเมื่อวาน

กำลังใจที่ได้รับขอรับไว้เพื่อเติมพลังให้กับชีวิต
น้ำใจจากเพื่อนสมาชิกไกลบ้านในครั้งนี้จะไม่ลืมเลย

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ


โดย: พนอจัน IP: 218.230.56.24 วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:5:09:54 น.  

 
รู้สึกดีใจมากที่ป้าพนอจัน...หายจากป่วยแล้ว...
คือว่าวันนี้เปิดเครื่องปุ๊บ..ก็ตั้งใจมาที่ blog ของป้าพนอจันก่อนเลย
เพื่อมาติดตามอาการของป้าน่ะค่ะ

ป้าคะ...แต่ยังไงก็อย่าประมาทนะคะ พักผ่อนต่ออีกซักระยะน่ะค่ะ เอาให้หายดี ๆ เลย....
เอาใจช่วย แล้วจะตามมาดูอาการเรื่อย ๆ ค่ะ

กำลังใจให้ป้าพนอจัน นั้นล้นหน้า blog แล้ว ปลื้มใจแทนจริงๆ ค่ะ


โดย: cutykero วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:11:48:54 น.  

 
สู้ๆนะค่ะ เรื่องร้ายคุณป้ายังผ่านมาได้ เรื่องแค่นี้ขี้ปะติ๊วค่ะ


โดย: K'runya วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:14:54:45 น.  

 
หวัดดีคะ พี่ต้อย..อาทิตย์นี้ ยุ่งทุกวันเลยคะ..กลับมืด กลับดึก..

บ่ายๆ วันจันทร์ ตอนพี่ต้อยโทรมา..คำถามแรก เลย..ที่หนูถามไป
พี่ต้อยเป็นไรคะ ไม่สบายรึเปล่า เพราะ น้ำเสียง ดูแย่มากๆๆๆๆ..
พี่ต้อย ก้อเล่า อาการ สารพัดให้ฟัง..จริงๆ แล้ว โทรมาหาหนู
คงช่วยอะไร ไม่ได้ ถ้าอยู่ใกล้ๆ คงเผ่น ไปรับ พาไป รพ.แล้วละคะ
แต่นี่ ไกลจนไม่สามารถ..
(ส่วนลึกๆ ดีใจมากคะ ที่พี่นึกถึง เพราะเราเพิ่งเคยเจอกันครั้งเดียวเอง)

จึงแนะนำ โทรไปหาน้อง(หมอ)ชล..หนูช่วยอะไรไม่ได้เลย
เพียงแค่แนะนำ ว่า ปิดคอม งดเล่นเนต นอนอย่างเดียว
ห้ามเครียด จะช่วยเรื่องความดันได้..แล้วให้โทร บอกสามี..
จะโทรหา พี่เต่า ให้โทรถามอาการ เป็นระยะ พี่ต้อย ก้อบอกไม่ต้อง..
พอดี หนู ต้องออกไปทำงาน
คืนนั้น กลับถึงบ้าน เกือบ 3 ทุ่ม ไม่กล้าโทรไปรบกวน..

เช้าวันอังคาร โทรไปถามอาการพี่ บอกว่า ดีขึ้น ยกแขนได้แล้ว
โล่งอกเป็นอย่างมาก เลยคะ..พอเห็น บล๊อกพี่ ดีใจเป็นอย่างมาก
(แสดงว่า ดีขึ้น จน เข้ามาอัพบล๊อกได้ อิอิ)..

จะเข้ามาเขียน ก้อไม่ว่างซักที..ไม่ค่อยได้ อยู่ติดบ้านเลย 555
ตอนนี้ ทำใจให้สบาย พักผ่อนเยอะๆ นะคะ..อย่าเพิ่งออกไปไหน
หายดีแล้ว เดี๋ยวเราไปทานข้าวกัน (ยังไม่เข็ด 5555)

ปล.ไม่คิดว่า เป็นการ รบกวน เลยคะ..มีอะไรช่วยได้ ยินดีเป็นอย่างยิ่ง..
หายไวๆ แข็งแรงมากๆๆๆ แล้วพบกัน เมาส์ต่อคะ ..



โดย: **ความฝัน..และ..สุดที่รัก** วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:16:29:54 น.  

 
ขอบคุณมากอีกครั้งสำหรับ น้องๆหลานๆที่เข้ามาให้กำลังใจ

ขณะนี้หายดีแล้ว ไม่ปวดแขนไม่มีไข้ แต่ยังกินยาให้หมด

กิน

ยาไปแล้วก็นอน เรียกว่านอนได้นอนดี
แต่ตั้งแต่ได้ตรวจเลือดไปแล้วก็สบายใจขึ้นมากว่าไม่เป็นเบาหวาน
และก็ไม่ได้เป็นมะเร็ง

มีโอกาสได้ตรวจเช็คเสียแบบนี้ก็ทำให้หายกังวลไปได้

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับนั้ำใจน้องๆหลานๆที่มอบให้ป้า


โดย: พนอจัน IP: 218.230.56.24 วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:5:06:18 น.  

 
....ดีใจจัง..ป้าพนอจันหายแล้ว
พักผ่อนต่ออีกซักนิดนะคะ ทานยาให้หมดตามหมอสั่ง

พอหายดีแล้วมาเล่าเรื่องให้น้องๆ หลาน ๆ ฟังต่อนะคะ..


โดย: cutykero วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:11:37:47 น.  

 
อ่านครั้งแรกตกใจ กังวลกับคุณพนอจันไปด้วย...ตอนนี้ทุกอย่างเป็นปกติ ดีใจด้วยค่ะ


โดย: ธิดาดอง วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:10:39:39 น.  

 
ดูแลรักษาตัวด้วยนะครับ เป็นห่วงคนดีดีอย่างคุณป้าคร้าบ......


โดย: humer9 IP: 61.19.144.194 วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:20:51:02 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง ป้าพนอจันหายดีแล้วจ้า
จะพยายามรักษาสุขภาพ ลดน้ำหนักลงเพราะเดี๋ยวเดินไม่สะดวก ขอบคุณมากเลยทุกท่าน


โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:19:31:45 น.  

 
Get well soon na ka


โดย: Amy H.U. IP: 82.43.175.202 วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:20:52:26 น.  

 
แวะเข้ามาขอบคุณอีกครั้ง อยากเข้าไปขอบคุณที่บล็อกทุกท่านหรือทุกล็อกอิน แต่บางทีไม่รู้ว่าจะไปตามที่ไหน เพราะมากันหลายท่าน ขอขอบคุณไว้ในนี้อีกครั้งค้ะ


โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 5 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:04:44 น.  

 
หายไวๆนะค่ะ


โดย: Saori_Chubby Chic วันที่: 19 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:22:32 น.  

 
บังเอิญเข้ามาเจอบล็อคป้าได้เดือนหนึ่งแล้วชอบอ่านเรื่องของป้าคะเขียนสนุกดีขอให้ป้าหายไวๆนะคะจะได้อ่านเรื่องต่อๆไป


โดย: mayu IP: 124.120.120.205 วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:14:00:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พนอจัน
Location :
กรุงเทพฯ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 291 คน [?]




ป้าพนอจัน เกิด วันที่ ๒ พฤกษภาคม ๒๔๙๔

เป็นคนกรุงเทพ เกิด ที่ เขตดุสิต ถนนสุโขทัย

ชอบทำอาหาร ชอบดอกไม้ ชอบท่องเที่ยว

ตอนนี้แต่งงาน มาอยู่ประเทศญี่ปุ่น ได้ 16 ปี
New Comments
Friends' blogs
[Add พนอจัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.