|
เรื่องของเขา แต่เราอยากเกี่ยว...ด้วยความเป็นห่วง
ต้องขอแทรกเรื่องราวที่ทำให้ไม่มีอารมณ์มาเล่าเรื่องเที่ยวต่อเนื่อง ขอขัดอารมณ์สำหรับท่านที่ติดตามอ่านเรื่องกินเรื่องเที่ยวของป้าไปก่อนหนึ่งตอน ก็เพราะเกิดอาการวิตก กังวล เกี่ยวกับเรื่องชาวบ้านเขา แต่เราดันไปได้รู้เรื่อง ทำให้เกิดอาการวิตกกังวลไม่สบายใจไปกับเขา
เรื่องแรก ก็คือเรื่องของ สาวใหญ่ใกล้ชิดสนิทสนมกับคนหนึ่ง ขอให้ชื่อว่า ดวง ก็แล้วกัน เคยเล่าเรื่องของ ดวง เอาไว้บ้างแล้วว่า เธอแต่งงานกับคนญี่ปุ่น มาอยู่ญี่ปุ่นได้เกือบยี่สิบปี
สามีญี่ปุ่นของดวง หน้าที่การงานดีมาก แต่เมื่อแต่งงานมาอยู่ด้วยกัน เธอบอกว่า เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมสามีของเธอ ไม่เคยร่วมหลับนอนก้บเธอเลย ไม่เคยแม้จะถูกต้องเนื้อตัวของเธอ เหมือนสามีภรรยาทั่วไป
เธอก็ได้เก็บความสงสัยมาเกือบยี่สิบปี ไม่กล้าไปซักถามเซ้าซี้เรื่องบนเตียงกับสามี
เธอกับสามีญี่ปุ่นแยกห้องกันนอนตั้งแต่แต่งงานมา จนเธอเกิดความเคยชินว่า เธอกับสามี อยู่กันในฐานะพ่อลูก
สามีแก่กว่าเธอยี่สิบปี บุคคลิกหน้าตาดีมาก ซึ่งแตกต่างกับดวงอย่างสิ้นเชิง เพราะดวงหน้าตาออกจะคล้ำ รูปร่างสูงใหญ่เกินมาตราฐานหญิงไทยทั่วไป แถมยังดูนักเลง ซึ่งผิดกับสามีราวกับฟ้าดิน
สามีของดวง รูปร่างเล็กๆ กิริยามารยาท ผู้ดี มากๆ
ตลอดเวลาเป็นสิบปีที่อยู่ด้วยกัน สามีของดวงก็ส่งเสียให้ได้เรียนภาษา สนับสนุนให้ออกไปทำงาน เพื่อจะได้ไม่เบื่อ
ดวงก็ออกไปทำงานมาหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นโรงงานซักผ้า โรงงานทำขนม เพราะไม่ชอบนั่งเป็นคุณนาย
จากเงินเดือนที่สามีให้ใช้แต่ละเดือน ยังมีโบนัสที่สามีให้อีกปีหนึ่งๆไม่น้อยเลย
แต่ชีวิตคนละนะ ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง ด้วยวัยสาว ก็เป็นไปตามธรรมชาติที่ ดวง จะต้องมีความต้องการทางเพศ
เธอได้ไปรู้จักกับหนุ่มไทยที่มาทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น จนเกิดได้เสียตั้งท้องกันขึ้นมา
เธอจึงไปสารภาพผิดกับสามี แต่แทนที่สามีชาวญี่ปุ่นจะโกรธเกลียดเธอ เขากลับยอมรับลูกในท้องเป็นลูกของเขา
พาไปฝากครรภ์ และพาแฟนคนไทยของดวงไปตรวจเลือดว่าไม่มีโรคร้ายแรงติดต่อมาถึงลูกในท้องดวง
ดวงถึงกับก้มลงกราบสามีพ่อพระของเธอ
เรื่องราวเหล่านี้ ได้ถูกถ่ายทอดมาให้ป้าฟังมาหลายปีแล้ว
ดวงใช้ชีวิตแบบกลางวันมาทำความสะอาดให้บ้านสามีญี่ปุ่น กลางคืนกลับไปนอนบ้านที่เช่าอยู่กับสามีไทย จนเกิดลูกชาย สามีญี่ปุ่นก็รับเป็นลูก และให้ใช้นามสกุลญี่ปุ่น เขารักและเอาใจใส่ลูกชายของดวงอย่างดีมาก
ตอนนี้กลายเป็นว่า สามีญี่ปุ่น ต้องเป็นฝ่ายไปหาเมียและลูกที่บ้านสามีไทย กินข้าวเย็นด้วยกันจนอิ่มแล้วจึงกลับไปบ้านตัวเอง
สามีญี่ปุ่นยอมรับและรักใคร่สามีคนไทยของดวง ไม่เคยแสดงความรังเกียจ จนสามีไทยก็รักและนับถือสามีคนญี่ปุ่นของดวงมาก
เรียกว่า ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เหมือนคนที่มาลงเรือลำเดียวกันแล้ว
จนวันหนึ่ง สามีคนไทยของดวง ที่อยู่ญี่ปุ่นอย่างไม่มีวีซ่า โชคร้ายโดนจับกลับไทย
ดวงและสามีญี่ปุ่น ร้องไห้เสียใจที่จะต้องพลัดพลาดจากกัน สามีดวงเป็นธุระวิ่งเต้นจนสามีคนไทยได้กลับไปอยู่ไทย

เมื่อถึงเวลาที่พ้นโทษจากญี่ปุ่น สามีไทยต้องกลับไปอยู่เมืองไทย ดวงก็ได้ซื้อบ้านหลังงามให้สามีไทยไปอยู่คอยเธอ
อยู่ทางนี้ เธอก็กลับมาอยู่กับสามีญี่ปุ่น เลี้ยงดูจนลูกเริ่มรู้ภาษา ก็คิดจะนำลูกกลับไปอยู่ไทยกับพ่อที่แท้จริงของเขา
สามีญี่ปุ่นคัดค้านไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่อาจต้านทานนิสัยดื้อดึงของดวงได้ ต้องยอมให้ลูกชายไปอยู่เมืองไทยกับพ่อของเขา
ดวงก็เดินทางเอาลูกไปอยู่เมืองไทย เปิดร้านนวดแผนไทย ทำมาหากินไปตามอัตภาพ
แต่คนเราย่อมหนีไม่พ้นความอยาก อยู่กันไปสักพัก ดวงก็เริ่มเบื่อสามีไทย ที่คอยจุกจิกจู้จี้ ไม่เหมือนสามีญี่ปุ่นที่เป็นคนเงียบๆ ไม่ว่าดวงจะทำสิ่งใด ไม่เคยพูดว่าให้เสียใจ
ดวงจึงกลับขึ้นมาอยู่ญี่ปุ่นอีกครั้ง โดยทิ้งลูกไว้ให้สามีไทยเลี้ยงดู
การขึ้นมาญี่ปุ่นครั้งนี้ของดวง ทำให้ดวงปีกกล้าขาแข็งยิ่งขึ้น เธอไปทำงานเป็นหมอนวดอยู่หลายที่
ฝึกหัดจนชำนาญ เป็นที่รักของเจ้าของร้านและลูกค้าที่มานวด
เพราะดวง เป็นคนที่ตั้งใจทำงาน และสะอาด ไม่ว่าเธอไปทำงานอยู่ร้านไหน ร้านนั้นจะสะอาด เธอไม่ปล่อยให้ร้านสกปรก
ชีวิตของดวงยังไม่สิ้นเวรกรรม ทำให้ช่วงจังหวะที่เธอทำงานอยู่นี้ เธอได้เจอกับชายไทยอีกคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในชีวิตของเธอ
ชายไทยคนนี้มีลูกมีเมียแล้ว แต่ยังมาข้องแวะกับเธอ เรื่องมันไม่จบง่ายๆเหมือนเมื่อก่อนเสียแล้ว

เหมือนเคย ที่ความว้าเหว้ ต้องการอ้อมกอดใครสักคน ดวงคบกับเขามาระยะหนึ่ง ฝ่ายชายก็ชวนไปนอนด้วยหลายครั้ง ปฏิเสธมาตลอด วันหนึ่งเธอนึกครึ้มขึ้นมา เพราะดื่มเบียร์ไปหลายแก้ว จึงคิดตื้นๆง่ายๆว่า ลองไปนอนกับเขาเสียที คงไม่เป็นไร
แต่การไปนอนกับเขาทีเดียวของดวง นำมาซึ่งปัญหาอีกมากมาย เพราะเขาคนนั้นของดวง ไม่ยอมจบที่ครั้งแรก
เมื่อมีครั้งแรก ก็ต้องมีครั้งต่อไป
เพราะเขาทนงตัวว่า เขามีของดี สาวใดได้ร่วมหลับนอนกับเขาแล้ว ส่วนมากจะต้องรักจะต้องหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
ซึ่งเรื่องนี้ ดวงก็ปฏิเสธเรื่อยมาว่า เธอไม่ได้รักไม่ได้หลงเขาคนนั้นเลย อยากแต่จะหนีไปให้ไกลๆ
เธอเคยหนีเขาไปแล้ว แต่เขายังตามจนเจอเธอ และทิ้งงานทิ้งการ ทำให้ถูกไล่ออกจากงาน
อย่างนี้จะว่าเธอหลงผู้ชายคนนั้นได้อย่างไร
แต่สุดท้าย เขาสองคนก็มาเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน กินอยู่หลับนอนกันอยู่หลายเดือน
ตลอดเวลาเหล่านั้น เมียของชายคนนั้นที่เป็นคนไทยเหมือนกัน เริ่มรู้ระแคะระคายเรื่องของสองคน ก็ได้โทรศัพท์มาก่อกวนเป็นระยะ สร้างความปวดหัวให้ทั้งคู่เป็นอย่างมาก
อีกทั้งสามีคนไทยที่เลี้ยงลูกอยู่เมืองไทย เริ่มรู้ว่า เมียรักผิดปรกติไปจากเดิม ก็คอยโทรศัพท์มาให้คิดถึงลูกมากๆ
ดวงเกิดความละอายใจ ที่สามีคนไทยพูดให้คิดถึงลูก เธอจึงตัดสินใจที่จะเลิกยุ่งเกี่ยวกับชายไทยคนนั้น
แต่อย่างที่บอก คราวนี้ไม่ง่ายเหมือนอย่างที่คิด เขาคนนั้นไม่ยอมเลิกลา อ้างว่ารักเธอสุดหัวใจ เมียที่อยู่ด้วยหมดรักไปนานแล้ว
ดวงก็เกิดได้คิดว่า ขนาดเมียที่มีลูกด้วยกันกับเขา สาวกว่าเธอหลายปี เขายังทิ้งมาได้ ต่อไปเขาก็คงทิ้งเธอไปหาคนอื่น
ผู้ชายอย่างนี้ จะไว้ใจได้อย่างไร
ดวงคิดตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่า ต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับเขาคนนั้นให้ได้
เธอจึงหนีออกจากบ้านที่เช่าอยู่ด้วยกัน
แต่การหนีของดวงครั้งนี้ ไม่ได้หนีมาตัวเปล่า เธอมีลูกในท้องติดมาด้วย

วันหนึ่ง ดวงโทรศัพท์เรียกให้ไปหา มีเรื่องจะปรึกษา ดวงเล่าว่า เธอได้กินยาสตรีเพ็ญภาคเข้าไปหลายขวด เพราะประจำเดือนขาดไปหลายวันแล้ว และรู้สึกในท้องแน่น อึดอัดมาก
เธอสงสัยว่าเธอจะท้อง เราก็ฟังเฉยๆไม่ได้ให้ความเห็นอะไร เพราะเรื่องแบบนี้ เขาก็คงแค่อยากระบายให้ใครฟังสักคน
หลังจากนั้นเราก็คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไป แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
อีกสองวันต่อมา ดวงก็โทรมาบอกว่า เลือดเธอออกมาแล้ว โล่งอกไป ไม่ได้ท้องแล้ว
เราก็หายห่วงไปกับเธอ ไม่ได้พูดคุยกันเรื่องนี้อีก
จนไปเมืองไทยกลับมา และสังเกตุว่า ดวงอ้วนขึ้น
ตอนเย็นเมื่อสามวันก่อน ดวงเรียกไปกินข้าวด้วยที่ร้านอาหาร ในระหว่างที่ทานอาหาร ดวงก็พูดเสียงดัง ตำหนิดุว่าเด็กหญิงลูกคนไทยที่เริ่มเป็นสาวแล้ว แต่ทานก๋วยเตี๋ยวเสียงดัง ไม่เป็นกุลสตรี
เธอตำหนิดุว่าจนแม่ของเด็กไม่พอใจ ก็มีการทุ่มเถียงกันพอหอมปากหอมคอ แล้วดวงก็เริ่มเล่าว่า ไม่รู้เป็นอะไร ตอนนี้หาเรื่องชาวบ้านไปเรื่อย เพิ่งไปมีเรื่องกับคนไทยอีกกลุ่มหนึ่งมา
เราก็ว่าเป็นอะไร ทำไมถึงได้อารมณ์เป็นอย่างนี้ เธอก็เลยเล่าว่า ตอนนี้เธอท้องสองเดือนแล้ว
ที่เคยบอกว่ากินยาแล้วประจำเดือนมาแล้วนั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่ เธอตั้งท้องได้สองเดือน
เธอทั้งกินยา ทั้งให้คนขึ้นไปขย่มเพื่อให้ลูกไหลออกมา มันก็ไม่ยอมไหล
วันอังคารนี้ เธอจะไปเอาลูกออก เก็บไว้ไม่ได้แล้ว เพราะกินยาขับเลือดไปหลายขวด เกิดออกมาพิการใครจะเลี้ยง
ได้ยินอย่างนั้นเราก็อึ้งไปเลย เพราะพึ่งพูดกันถึงเรื่องบาปของการทำแท้งอยู่
รู้ทั้งรู้ว่า บาปกรรมของการทำแท้งมีมากเพียงไร
คนทำแท้งชีวิตจะตกต่ำ ไม่เจริญ ค้าขายก็ไม่งอกงาม ไม่มีโชคลาภ เหมือนการฆ่าคนหนึ่งคน
ใครที่แนะนำหรือพาคนอื่นไปทำแท้งบาปกรรมก็เท่ากัน
เรื่องนี้เรากลัวมาก รู้ทั้งรู้ว่า บาปกรรมจะมากมายเพียงไร แต่ทำไมดวงจะต้องทำ
เราได้แต่คิดวิตกกังวลถึงบาปกรรมที่ดวงกำลังจะทำในวันนี้ จนไม่มีกระจิตกระใจเล่าเรื่องสนุกเหมือนเคย
ไม่อยากให้คนที่เรารักใคร่ ต้องทำในสิ่งที่สร้างบาปกรรมเลย
แต่เวลานี้ เวลาที่พิมพ์อยู่ขณะนี้ ดวงคงอยู่ในคลีนิกใดคลีนิกหนึ่ง
การทำแท้งครั้งนี้ ต้องได้รับการเซ็นต์ยินยอมจากสามีก่อน ถึงจะทำได้
เป็นการทำแท้งที่ถูกกฏหมาย สามีคนญี่ปุ่นของดวง ที่รู้เรื่องการคบกันของชายไทยคนใหม่ของดวง ก็เคยห้ามปรามมาแล้ว แต่ดวงก็ไม่เชื่อฟัง ดวงต้องมารับกรรมที่ทำแท้งลูกคนนี้อีกหรือ
ส่วนชายคนนั้นได้ข่าวว่า เมียก็ขอเลิก ดวงก็ขอเลิก งานก็ไม่ได้ไปทำ
ของดีที่ทรนงนักหนาว่า หญิงใดได้ลองเข้าไปแล้วจะติดใจ คงไม่เป็นผลแน่คราวนี้
การที่ตัวเองเป็นคนหลายใจ คิดทรยศกับลูกเมีย ผลสุดท้ายก็ไม่เหลือใคร
เรื่องราวของดวง ที่ได้เล่ามานี้ เพื่อเป็นประโยชน์สอนใจให้น้องๆหลานๆเพื่อนหญิงได้คิดไว้บ้างว่า
ความสุขที่ได้รับเพียงไม่กี่ชั่วโมงยามที่อยู่บนเตียง นำมาซึ่งความทุกข์อันยาวนาน
สิ่งใดที่ไม่ถูกทำนองครองธรรม เป็นความสุขเพียงชั่วครู่ชั่วยาม อย่าไปเล่นกับไฟ ไฟมันจะไหม้เอาได้
Create Date : 21 กันยายน 2553 |
Last Update : 21 กันยายน 2553 9:55:53 น. |
|
19 comments
|
Counter : 2575 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พนอจัน (พนอจัน ) วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:10:03:55 น. |
|
|
|
โดย: แม่ยูอะ วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:10:20:48 น. |
|
|
|
โดย: keng_toshi (keng_toshi ) วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:11:34:18 น. |
|
|
|
โดย: PHaTthiTA วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:11:36:34 น. |
|
|
|
โดย: Sugar lip วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:12:05:27 น. |
|
|
|
โดย: kamaron วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:14:26:48 น. |
|
|
|
โดย: LoveTravel IP: 192.168.181.149, 210.246.144.1 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:16:55:01 น. |
|
|
|
โดย: พนอจัน IP: 218.225.54.114 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:17:14:22 น. |
|
|
|
โดย: ck@fort. IP: 60.29.120.133 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:17:41:16 น. |
|
|
|
โดย: reika IP: 112.139.111.94 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:20:03:04 น. |
|
|
|
โดย: far_sexy1 วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:23:24:34 น. |
|
|
|
โดย: ไก่อเมริกา IP: 24.6.62.187 วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:2:55:58 น. |
|
|
|
โดย: พนอจัน IP: 219.118.2.106 วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:5:48:20 น. |
|
|
|
โดย: taiyokun วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:7:31:52 น. |
|
|
|
โดย: natto (natto-kita ) วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:19:29:50 น. |
|
|
|
โดย: Boo IP: 113.53.172.102 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:18:52:22 น. |
|
|
|
โดย: เต้ IP: 118.173.35.194 วันที่: 10 มกราคม 2554 เวลา:12:21:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 291 คน [?]

|
ป้าพนอจัน เกิด วันที่ ๒ พฤกษภาคม ๒๔๙๔ เป็นคนกรุงเทพ เกิด ที่ เขตดุสิต ถนนสุโขทัย
ชอบทำอาหาร ชอบดอกไม้ ชอบท่องเที่ยว
ตอนนี้แต่งงาน มาอยู่ประเทศญี่ปุ่น ได้ 16 ปี
|
|
|
|
|
|
|
|