ทุกคนย่อมมีที่ที่อยู่แล้วสบายใจเสมอ ดาร์กโทนต้อนรับ Halloween   ครับ วันก่อนพี่ผู้จัดการถามผมว่า ทำไมยังไปจอดรถในซอยข้างตึกอยู่ละ  ปรับตำแหน่งเป็นฝ่ายบริหารแล้ว มีช่องจอดประจำในตึก งานข้างนอกก็ไม่ได้มี ถามยันพี่ รปภ ครับ  เพราะรถที่จะเข้าจอดในชั้นที่ผมจอดประจำได้จะมีทะเบียนไว้ที่พี่รปภ พอดีพี่ รปภ มาซื้อกาแฟที่เซเว่น เลยถามผมว่า "่อ้าวทำไมคุณปริ๊นซ์เอารถไปจอดข้างนอกละครับ" ผมเลยบอกว่า "มันเข้าง่ายออกง่ายดีครับ" พี่ รปภ เลยบอกว่า "ไม่สะดวกตรงไหนบอกผมนะครับ เอามาจอดข้างในนะครับ" ผมเลยตอบความจริงว่า "อ๋อ บางวันก็อยากแวะเซเว่น กินข้าว ซื้อหมูปิ้งครับ" 55555 พี่ รปภ เลยถึงบางอ้อ เลิกถามเซ้าซี้ จริงๆ ช่วงฝนตก ผมเอารถเข้ามาจอดที่ตึกเกือบทุกวันนะครับ ก็ฝนมันชอบตกเวลาเลิกงาน ร้องเท้ามันเปียก เอามาจอดบ่อยจนน้องๆ เพื่อนๆ ถามว่า "เมื่อไหร่จะกลับมาจอดรถด้วยกัน" อีกเหตุผลนึงนอกจากเซเว่นกับหมูปิ้ง ที่ผมยังชอบจอดรถที่เดิม ก็คือ.... การได้เดินกลับไปเอารถด้วยกันพร้อมคนอื่นๆ  อารมณ์มันจะเหมือนเราเดินกลับบ้านกับเพื่อนเวลาเลิกเรียน เดินไปคุยกันไป เรื่องที่ไม่ใช่เรื่องงาน ถึงรถก็โบกมือแยกย้าย บางวันเรื่องจบคนไม่จบ ก็แอบยืนคุยเรื่องส่วนตัวกันต่อที่ท้ายรถ มันเหมือนเป็นเวลาดีๆ ที่รู้สึกว่า ในโลกของการทำงานเรายังมีเพื่อนจริงๆ อยู่ ก่อนปรับตำแหน่งผมเป็นยังไง หลังปรับก็เป็นเหมือนเดิม เป็นสาเหตุนึงที่ผมกับทีมจะสนิทกันมาก สนิทแบบคุยกันทุกเรื่อง เรื่องส่วนตัว เรื่องงาน เรื่องหลบหลีกกฎบริษัทด้วย 5555 แต่มีเรื่องนึงที่เกิดจากความสนิทกันนี่แหละครับ หมายเหตุ....เรื่องนี้ดาร์กหน่อย หยาบคายหน่อย ผมเองก็อาจจะดูดาร์กหน่อย เอาเป็นว่าไม่ใช่อาการปกติของผมแล้วกันครับ ซัก 3 ปีที่แล้ว ก่อนเกิดโควิด  ช่วงที่เรายังมีงานเยอะๆ ทำงานดุเดือดกันอยู่ ศุกร์สิ้นเดือนที่ทุกคนอยู่ไกลสุดแค่อยุธยา  ที่แผนกก็เลยนัดกันกินข้าวเย็น ที่ร้านลาบ แถววิภา 64  ร้านนี้ร้านประจำ ศุกร์ไหนงานหนัก ๆ มาทั้งอาทิตย์ ก็จะมากินลาบ น้ำตก หมูย่าง เหล้า เบียร์ กันที่นี่  ตอนนั้นผมเป็นหัวหน้าทีม มีน้องในทีมเป็นเด็กจบใหม่อายุ 22-24 จริงๆ ผมนี่ตัวได้ฝึกเด็กใหม่เลยครับ เด็กจบใหม่มาทีไรผมโดนเทรนทุกที คุณ VP บอกว่า ก็ผมใจเย็น ใจดี แล้ววิชาการแน่น แต่เอาจริงๆ ..... ตัวจริงผมตรงข้ามเลยนะ 555555 พี่ ผจก รู้ดี  ว่าผมเป็นคิดบวก....คือ คิดแต่จะบวก ใจร้อน พูดน้อยแต่ด่าหนัก ซึ่งอันนี้ผมรู้ตัว เวลาที่โกรธจัดๆ ถ้าวันนี้จะไม่บวก จะต้องเดินออกมาเลย ถ้าอีกฝั่งไม่หยุด ต่อปากต่อคำนี่ผมจัดใส่หนักเหมือนกัน พี่ ผจก จะขำทุกครั้งที่คุณ VP บอกว่า ปริ๊นซ์ใจเย็น  555555 วันนี้เรานั่งคุยนั่งกินกัน ตั้งแต่ เกือบ ๆ ทุ่ม  ซัก 2 ทุ่ม แฟนผมก็ตามมาคุม เอ้ย!!!  ตามมากินข้าวด้วยกัน จริงๆ แฟนผมก็มาทานข้าวกันที่ทำงานบ่อยครับ คือผมจะบอกทุกครั้งว่าวันนี้จะไปไหน ที่ไหน ถ้าเค้าสะดวก อยากมาก็มาด้วยกันได้ ถ้าไม่อยากมาก็ไม่เป็นไร พอแฟนผมมาถึง ทุกคนก็ทักทายกันปกติ พี่ ผจก ที่สนิทกับแฟนผมที่สุด ก็ทักทาย แล้วก็บอกว่า "ดูสวยขึ้นนะ" นั่นอาจจะเพราะแฟนเพิ่มทำสีผมมาใหม่ หรืออะไรซักอย่าง คือทุกอย่างมันก็ปกติ จนเวลาแค่ไม่เกิน10 วินาที หลังจากคำว่า "ดูสวยขึ้นนะ" ฟิล์ม น้องที่ผมสนิทมากคนนึง พูดติดตลกกับเพื่อนข้างๆ ขึ้นมาว่า "สวยยาคุม เชื่อไหม" แล้วคือมันนั่งตรงข้ามผมเนี้ย  เท่านั้นแหละ ผมนี่จาก 0 ถึง 100 ได้เลยโดยไม่ต้องผ่าน 1-2-3 "เมิงว่าอะไรนะไอ่สลัด"  หลังจากนั้นคือเหมือนฟิวขาด เหมือนน๊อตหลุด เหมือนจิตหลุด ลุกขึ้นเดินจะอ้อมโต๊ะไปหามัน จังหวะนั้นไม่รู้ใครต่อใครชาร์ตบ้าง พอตัวไปต่อไม่ได้ที่นี้มีปากก็ใส่หมด  "เห็นกุดีกับเมิงแล้วจะปีนเกลียวหรือไง กุจะกระทืบปากให้ดู" "ลามปามกับกุ รับประทานตรีนกุนี่มา เฮียฟิล์ม" จนเสียงพี่หมิงคนดีคนเดิมเตือนสติ บอกให้นั่งลง "ปริ๊นซ์ๆ ใจเย็นๆ นั่งก่อน! ไอ่ปริ๊นซ์!  โต๊ะโน้นตำรวจ" ผีออกเลยครับ....เดินกลับไปหยิบของบนโต๊ะ แล้วดึงแฟนให้กลับ เพราะอยู่ต่อคงได้ไปโรงพักแน่ มีเสียงห้ามนะ ว่า ใจเย็นๆ คุยกันก่อน แต่มีเสียงใครซักคนบอกว่า ปล่อยไปๆ ตอนนั้นผมโกรธมากจริง คือขับรถไม่ได้เลยครับ คืองี้....ผมเป็นคนใจร้อนที่พยายามใจเย็นอยู่แล้ว แต่ถ้าเมื่อไหร่ได้ร้อน คือเอาไม่ลง ปกติผมจะพูดไม่เยอะ คำหยาบกุ เมิง กับน้องในทีมจะไม่พูดยกเว้นพูดเล่นกัน แฟนก็ให้ยืนดมยาดมระงับสติอารมณ์อยู่ที่ลาดจอดรถ แถมซื้อนมเปรี้ยวจากเซเว่นมาให้กินด้วย 55555  เค้าบอกจะได้สดชื่น ส่วนแฟนก็ไม่ใช่นางเอกที่จะบอกว่า ไม่เป็นไรหรอกปริ๊นซ์เราไม่โกรธ แฟนผมก็บอกว่า ปากวอนตรีนแบบนี้ ไม่ได้แก่ตายแน่นอน  คือเนี้ย พอเค้าด่าไอ่ฟิล์มที่ถูกพูดจาไม่ดี ผมก็เบาลงได้นะ แต่ถ้าเค้าบอกว่า ไม่เป็นไรๆหรอก อันนี้จะยิ่งโกรธ ยิ่งไม่ลงใหญ่เลย ระหว่างนั้นก็มีข้อความไลน์จากไอ่ฟิล์มเข้ามา บอกว่า "ผมขอโทษครับพี่ ผมพูดไม่ได้คิด ขอโทษพี่(ชื่อแฟน)ด้วย" ผมอ่านแล้วไม่ได้ตอบ แถมอ่านแบบไม่กดอ่านด้วย แต่ยืนๆ กินนมเปรี้ยวอยู่ พี่ ผจก ก็ลากไอ่เด็กเฮียฟิล์ม มาหา พร้อมเพื่อนอีก 2 คน บอกว่า "ขอโทษพี่ปริ๊นซ์ซะ"  ซึ่งน้องก็ยกมือร้องห่มร้องไห้ขอโทษ ผมพูดแค่  "ขอโทษแฟนพี่"  มันก็ยกมอไหว้ขอโทษแฟน แล้วมันก็บอกว่า "ผมขอโทษนะพี่ พี่ไม่โกรธผมได้ไหม" ผมตอบมันแค่ "ไปเถอะไป" แล้วก็ขึ้นรสตาร์ทเครื่องเลย คือไม่คุยนั่นแหละครับ เช้าวันจันทร์มา ฟิล์มก็ยังแหยงๆ อยู่  ซึ่งทางผมก็บรีฟงานทุกคนตามปกติ เรียกให้ฟิล์มเอาเอกสารมาดูปกติ คุยงานกันปกติ  แต่ในความปกติคือ คุยแต่เรื่องงาน ไม่คุยเล่นด้วย มันถามว่าเมื่อคืนกลับกี่โมง เนี้ยมันออกพร้อมตำรวจโต๊ะนั่นแหละ ผมก็ไม่ตอบ แล้วคุยแต่เรื่องงาน ออกไซต์ด้วยกัน นั่งทำงานกันในห้อง ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน ผมไม่มีเสียงเลย ครั้งนึงมันเลยพูดขึ้นมาว่า "พี่ยังโกรธผมอยู่หรอ ผมขอโทษนะพี่" ผมเลยบอกว่า "พี่ไม่มีอะไรแล้ว เรื่องส่วนตัวไม่มีแล้ว คุยแต่เรื่องงานก็พอ" 2 เดือนต่อมา ฟิล์มลาออก ออกไปแบบผมไม่ไปเลี้ยงส่ง ซึ่งพอรู้ว่าผมไม่ไป พี่ ผจก ก็ไม่ไปเหมือนกัน น้องคนอื่นก็ไม่กล้าไป สรุปก็แค่เก็บของโบกมือให้กันที่ที่ทำงาน ส่วนผม ไม่อยู่ออฟฟิศ ออกไปทำงานกับทีมข้างนอก หลังจากนั้น พัท เพื่อนสมาชิกทีมก็มาคุยกับผมว่า กับน้องมันยังไงวะ ผมไม่น่าเป็นคนไม่จบ ผมเลยบอกว่า ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่น้องที่เรารักมากๆ ทำแบบนี้ แค่ขอโทษอาจจะหายโกรธก็ได้ เพราะเราไม่ใส่ใจคำพูดของมัน แต่นี่มันคือคนที่เราสอนมันกับมือตั้งแต่วันแรกที่มันเรียนจบ ไปงานรับปริญญามัน ไปกินข้าวบ้านมัน ทำแม้แต่โทรไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์แม่มัน พร้อมจะปกป้องมันทั้งจากคนในและคนนอก คือสำหรับผม ผมให้ใจมันไปเต็ม 100 เลย  แล้วคนที่ผมให้ใจไปขนาดนั้นมาพูดจาทุเรศๆ ใส่ เหมือนไม่คิดถึงใจกัน เหมือนไม่ไว้หน้ากัน เหมือนไม่ให้เกียรติ์กัน ผมเป็นพี่ เป็นหัวหน้า ที่อยากอยู่กันแบบเพื่อน  แต่เพื่อนดีๆ ก็ไม่ควรมาทำกันแบบนี้เหมือนกัน  น้ำใจที่ผมให้ไป โคตรเสียเปล่า แถมยังเหมือนเปิดโอกาสให้หมาเลียนปากอีก ผมเสียใจตรงนี้ แต่สิ่งที่ลบล้างความรู้สึกของผมได้คือ การลบความรู้สึกที่เคยให้ไปทั้งหมดออกไป ระหว่างผมกับฟิล์มจึงว่างเปล่า ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่พี่น้อง มีแต่คนที่ทำงานด้วยกัน แค่คนในบังคับบัญชา หลังจากนั้นผมก็จะมี Space ของตัวเองนิดนึง คิดไว้ว่าจะไม่ให้ใครเต็ม 100 อีกแล้ว แต่สุดท้าย ผมก็รักทีมอยู่ดี  ยังเป็นที่ที่สบายใจที่ได้มีเวลาด้วยกัน นั่นคือทำไม ผมยังจอดรถที่เดิม ทำอะไรเดิมๆ ตรงนี้ยังเป็นครอบครัวอีกครอบครัวนึง ถึงภายนอกผมจะเป็นคนไม่พูดไม่ถามเยอะ จนเหมือนไม่ได้ใส่ใจ แต่....สัปดาห์นี้ผมจอดรถในตึกทั้งอาทิตย์เลยครับ เพราะไม่ค่อยสบาย จริง ๆ คือไม่สบายต่อเนื่องมาตั้งแต่ปลายสัปดาห์ที่แล้ว รู้สึกเหมือนอากาศเปลี่ยน แล้วเป็นภูมิแพ้ตามปกติ ปรากฎเช้าวันอังคารรู้สึกป่วยมาก ๆ รู้สึกตั้งแต่ก่อนออกจากบ้านแล้ว รู้สึกลมหายใจอุ่นๆ เหนื่อยๆ เลยพ่นยาแล้วลงไปนั่งฟุบกับโต๊ะ แต่หลับไปเฉยเลย 15 นาที สะดุ้งตื่นมาตกใจมาก แฟนก็บอกว่า ลาเถอะดูจากสภาพ  แต่ไม่อยากหยุด คิดว่าไม่น่าเป็นอะไร มาทำงานนั่นแหละ จอดรถได้นี่เดินสะโหล่สะเหล่มาออฟฟิศ  ถึงโต๊ะนี่นั่งฟุบกับโต๊ะ  หัวหนักมาก ปวดกระบอกตา เริ่มแน่นหน้าอก แถมจมูกตันน้ำมูก ไม่รวมนี่ไออยู่แล้ว 9:00 ก็เรียกบรีฟงานเช้า แต่วันนี้พูดไม่ไหวเลยฮะ พูดแล้วเหนื่อยกว่าเดิม สมองเบลอเรียบเรียงเรื่องราวไม่ได้ ยืนๆ แล้วเวียนหัวจะเป็นลมเลยพ่นยา กินพารา แล้วเข้าไปนอนในห้อง วันนั้นนอนยาวเลยครับ งานอะไรไม่ได้ทำ ถึงกับเครียดว่า "กุติดป่าววะ" เลย ATK ปรากฎว่า "ยังรอด" อัดยาพ่นเต็บสูบ ก็พอได้ แต่เพลียมาก ไม่มีแรง ไม่อยากกินข้าว อยากนอนอย่างเดียว ปวดหัว ปวดกระบอกตา เดินไปไหนมีแต่คนทักว่า ลากๆ ขาเหมือนไม่มีแรง วันนี้ไม่ไหวครับ  ต้องจำใจลาเช้าพักตั้งหลัก  หวังว่าจะดีขึ้นเอง ไม่อยากไปหาหมอเลยครับ เสียเวลา เรื่องแค่นี้เอง ปล. วีคนี้อาจจะดูอัพบล๊อกถี่นะครับ แต่จริงๆ คือบุญเก่าที่ผมดราฟทิ้งไว้ เพราะป่วยตลอดทั้งวีค แต่ไม่อยากให้บล๊อกเหงา แต่นี่.....บุญเก่าหมดและครับ ถ้าเสาร์อาทิตย์นี้ยังเพลียๆ  บล๊อกนี้คงจะได้อยู่เป็นเพื่อนทุกคนไปจนถึงตะพาบละครับ เหอะๆ     Create Date : 29 ตุลาคม 2564 33 comments Last Update : 29 ตุลาคม 2564 20:18:03 น. Counter : 1400 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณtoor36, คุณnonnoiGiwGiw, คุณนกสีเทา, คุณกิ่งฟ้า, คุณThe Kop Civil, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณ**mp5**, คุณLittleMissLuna, คุณtuk-tuk@korat, คุณlovereason, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณนายแว่นขยันเที่ยว

ลามปามเกิน คืออยู่ต่อหน้าแฟนด้วย หยามกันเกินไป เจอแบบนี้ใครก็เซ็งครับ มันขำไม่ออกหรอก เรื่องบางเรื่องมันไม่ควรพูดใรที่ทำงาน เพื่อนร่วมงาน ยังไงก็เป็นได้แค่เพื่อนร่วมงานครับ เจ็บมาเยอะ จากบล็อก ที่จีนถ้าไม่ใช่ในห้าง หรือร้านที่มีป้ายราคาก็ฟันเละนะครับ ผมว่าญี่ปุ่นสบายใจสุดแล้วครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 ตุลาคม 2564 17:16:59 น.

เกินเหตุ สมควรโกรธค่ะ   โดย: นกสีเทา 29 ตุลาคม 2564 17:32:53 น.

ไม่รู้ผ่านมาถึงวันนี้ ฟิล์มจะได้ทบทวนตัวเองรึเปล่า ว่าคำพูดที่พูดไปเรื่อยแบบไม่คิด จะส่งผลต่อความรู้สึกของคนฟังมากมายขนาดไหน ถ้าฟิล์มคิดได้ พี่ก๋าว่าเขาจะได้บทเรียนที่ดีที่สุดเรื่องนึงในชีวิตเลย ภูมิแพ้เวลาเป็นแล้วทรมานจริงๆ พี่ชายพี่ก๋าเคยเป็นครับ ตอนหลังเค้าออกกำลังกายจนมันดีขึ้นแบบเหมือนจะหายไปเลย แต่ต้องออกกำลังกายสม่ำเสมอจริงๆถึงจะเห็นผลครับ พี่ก๋าเป็นคนดุนะ มีแต่คนบอก ไม่รู้เกี่ยวกับเกิดปีเสือด้วยรึเปล่า 5555   โดย: กะว่าก๋า 29 ตุลาคม 2564 18:22:58 น.

สวัสดีค่ะน้องปรินส์ ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกค่ะ ตามมาให้กำลังใจน้องปรินส์ด้วยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกโกรธแทนจริงๆ คนเราชอบพูดอะไรออกไปโดยไม่ยั้งคิดนะคะเป็นพี่กิ่งโดนว่าแบบนี้ก็คงโกรธเหมือนกันแหละค่ะยิ่งผู้หญิงด้วยแล้วยิงโกรธมากๆเลยล่ะฟ้องข้อหาหมื่นประมาทได้เลย ขอให้น้องปรินส์หายไวๆนะคะ พี่กิ่งสงสัยว่าอาจจะเป็นไข้หวัดใหญ่นะคะ หาหมอทานยาขอให้หายไวๆค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 29 ตุลาคม 2564 18:37:07 น.

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์ ตรงกับคติพูดดีเป็นศรีแก่ปาก พูดมากปากจะเป็นสี ถึงจะสนิทยังงัยพี่ว่าไม่สมควรพูดนะ โมเม็นต์สังสรรค์หลังเลิกงาน แต่ก่อนที่ทำงานพี่ก็มีเป็นประจำเหมือนกันครับ หลัง ๆ พอพี่ดื่มน้อยลง ก็ไม่ค่อยมีกิจกรรมละ รักษาสุขภาพด้วยครับน้อง พรุ่งนี้พี่ว่าจะตะลุยโรงหนังสักหน่อย 555   โดย: The Kop Civil 29 ตุลาคม 2564 19:24:45 น.

ขอให้หายป่วยหายไข้ สุขภาพแข็งแรงนะปริ้น   โดย: หอมกร 29 ตุลาคม 2564 19:42:40 น.

พูดเล่นแรง แบบนี้ยังไม่เคยเจอ..... ผมเคยถูกจะดุนออกจากงาน... ดีที่มีผลงานมากกว่าคน ร้องเรียน เลยรอด   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 29 ตุลาคม 2564 20:13:30 น.

อาทิตย์ก่อนหน้านี้อากาศแย่จริงๆครับ เล่นเอาพี่แพ้อากาศหนักติดๆกันหลายวัน กินยาเช้า เย็น เปิดแอร์ห้องโน้น ห้องนี้ สลับกันทั้งวัน เพราะหมอบอกให้อยู่ในห้องที่อุณหภูมิค่อนข้างคงที่ อย่าเปิดพัดลม ..... จมูกเปียก แห้งๆ สลับกันไปมา พูดจาแทบไม่รู้เรื่อง เมื่อวานได้เรื่องเลยครับ ปวดหัวแบบมึนๆ ปวดหว่างคิ้ว ลามไปกระบอกตา เดินเซๆ ทั้งวัน นอนก็ไม่ได้ ต้องนั่งเอนๆ หลับ ทรมานมาก รู้เลยว่า "ไซนัส" มาเยี่ยมละ รีบกินยาแก้อักเสบ กันไว้ก่อนเลย พี่แปลกอย่างนึง ถ้าแพ้อากาศหนักๆ จะอยากกินของหวานๆ เมื่อวานเลยกินโน่น นั่น นี่ ทั้งวัน พอตกกลางคืน "อาหารเป็นพิษ" อีก ... เวรมากกก นั่งดมยาตั้งแต่ห้าทุ่มถึงตีสี่ถึงได้หลับได้ แล้ววันนี้นะเป็นวันนรกแตก มีของสดที่กิน 2 อาทิตย์ และแมคโครมาส่ง ต้องเก็บของ จัดตู้เย็นอีก ..... กว่าจะเสร็จแทบสลบ !!!!!   โดย: ทนายอ้วน 29 ตุลาคม 2564 21:08:12 น.

เพิ่งอ่านเม้นท์น้องปริ๊นท์ที่บล็อกขนมเปี๊ยะ พี่ชอบกินขนมเปี๊ยะโซ่ว เม่งเฮง ที่ปากบาง สิงหฺบุรี เมื่อก่อนหากินยากมากเพราะเค้าขายที่ร้านที่ตลาดเก่าปากบาง สิงห์บุรี เท่านั้น ที่อื่นไม่ขาย ตามปั๊มในเขตสิงห์บุรีก็ไม่ขาย ขนมเปี๊ยะร้านนี้แปลก แป้งจะไม่เป็นชั้นๆเหมือนขนมเปี๊ยะทั่วๆไป แป้งจะคล้ายๆขนมไหว้พระจันทร์ ลูกใหญ่มาก 100 เดียวเท่านั้น เมื่อก่อนพ่อพี่ทำงานนครสวรรค์ เวลากลับมาบ้านจะซื้อกลับทุกครั้ง เดี๋ยวนี้เค้าทันสมัยแล้วนะ เค้าส่งทั่วราชอาณาจักร วันหลังจะสั่งมากินแล้วทำรีวิวดีกว่า มีขนมท้องถิ่นอีกหลายอย่างที่ต้องไปกินถึงที่นะ อย่างเค้กคลองวาฬ ประจวบฯ ก็อร่อยมาก แต่ต้องไปซื้อที่คลองวาฬเท่านั้น เพราะเค้กเค้าไม่ใส่สารกันบูด ขนส่งไกลๆไม่ได้   โดย: ทนายอ้วน 29 ตุลาคม 2564 21:16:40 น.

พี่อ้อจะ up blog ส่งท้าย Food blog หางตาเห็นแวบๆ..Little Prince ..ดำเนินการ up blog ใหม่เกียวกับที่จอดรถแล้ว เลยแวะมาจอดซุ่มดู อ้าว!! จะตีหัวใครเข้าให้แล้ว พี่อ้อก็ว่้าไปเรื่อย.. ความที่เพลียตา ไปก่อนค่ะ ไว้พรุ่งนี้มาใหม่ ให้น้องใจร่มๆก่อน Take care ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 29 ตุลาคม 2564 21:38:39 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 30 ตุลาคม 2564 6:02:03 น.

Morning ค่ะ กลับมาแล้ว คราวนี้เข้าใจๆ "ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ" เจ้าเด็ก ปอมอ. นั่นคงจำจนวันตาย หากใครมาว่า เราแบบนี้ คงไม่ถึงมือ..ผู้ชายของเรา เจอแบบในละคร...แน่นอน เอาน้ำใกล้มือ(เรา)สาดล้างหัว/ล้างหน้าให้น้องก่อน ตามด้วยส้นสูงเบอร์ 35 ตบเช็ดปาก เป็น Step 2 แต่คงไม่ได้ยิน wording นั้นหรอกค่ะ เพราะมีความไมาสวยเป็นอาวุธ Happy Halloween กรุงเทพเป็นพื้นที่สีฟ้า แล้ว ฉลองกันด้วยความระมัดระวัง STAY SAFE..sTAY STRONG Take care ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 30 ตุลาคม 2564 6:08:19 น.

จริงเนอะ เวลาที่เป็นที่คนที่เราใส่ใจมากๆ ถ้าเค้าทำอะไรให้เราไม่พอใจ มันมีผลกับใจเรามากๆเลย แล้วมันก็ทำให้เรา กลายเป็นคนที่กลัวประวัติจะซ้ำรอยอีก ทำให้เราไม่อยากเอาใจ ใส่ลงไปให้ใครอีก ไม่อยากเจ็บซ้ำสอง แต่ถ้ามองในอีกมุม ถ้าเราเอาอดีต มาทำให้เราต้องเปลี่ยนตัวเองไปเป็นอีกคน ซึ่งเราไม่ได้อยากเป็นนักหรอก มันก็น่าเสียดายนะคะ อนาคตเอาแน่นอนไม่ได้ คนที่เราดีด้วย เค้าก็อาจจะไม่ทำร้ายเราซ้ำเหมือนในอดีตก็ได้นะคะ หรือถ้าเค้าทำอีก เราก็เคยผ่านมาแล้ว รอดมาได้แล้วเหมือนกัน   โดย: VELEZ 30 ตุลาคม 2564 11:25:10 น.

"กลัวนรกทำไม ลงไปก็เจอแต่คนรู้จัก" สรุปว่าถ้าตกนรกไปก็ไม่เหงาเพราะเพื่อนเยอะ 555 คนก็มีต่าง ๆ กันนะคะ เว้นระยะห่างไว้บ้างก็ดีค่ะ ถือเป็นเซฟโซน   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 30 ตุลาคม 2564 11:38:57 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ "เมื่อไหร่จะกลับมาจอดรถด้วยกัน" อ่านประโยคนี้แล้วคิดตามมันอบอุ่นมากเลยครับ ส่วนน้องนั่นก็แซวเผาขนแบบนั้นไม่เหมาะสมเลยจริงๆ ครับ เป็นผมก็รมณ์ขึ้นเช่นกัน เรื่องข้างตึกผนวก(เอง)กับฮาโลวีน ทำให้นึกถึงเรื่องเล่าลึกลับข้างตึกแถวย่านเมืองเก่า ที่ชื่อตรอกผูกคอ... อืมม อ่านแล้ววังเวงจริงครับ "ทุกคนย่อมมีที่ที่อยู่แล้วสบายใจเสมอ" ชอบประโยคนี้มากครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 30 ตุลาคม 2564 20:38:16 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 31 ตุลาคม 2564 11:37:06 น.

โดย: เริงฤดีนะ 31 ตุลาคม 2564 16:13:16 น.

หวัดดีฮาโลวันค่ะคุณปริ๊นซ์ มาตอบบล็อกเรื่องผีค่ะ เราก็ไม่เคยเจอแบบเห็นด้วยตาจะ ๆ นะ มาแต่แบบเสียงแหละ ไม่รู้ว่ารับสัญญาณผีได้แค่ทางหูรึเปล่า 5555 เหมือนอย่างที่คุณปริ๊นซ์เจอ เราว่าเหมือนลางสังหรณ์บอกเหตุนะคะ แบบถ้ามีจริง ๆ เขาคงมาบอกมาเตือนแหละว่าให้แฟนรีบไปดูคุณปริ๊นซ์ป่วย กับข้าวของจะตกให้รีบไปเก็บ ส่วนเรื่องละครคณะ จริง ๆ แล้วเรื่องต่าง ๆ มันเพิ่งมาดังหลังจากตอนที่ฝ่ายตัดต่อวิดิโอเขาโพสต์เรื่องราวเล่าย้อนหลังในทวิตนะคะ แต่ระหว่างที่ซ้อม ทำฉาก หรือตอนรำถวายครูมีหลายคนเจอแตกต่างกัน ซึ่งเราก็ไม่เจอนะ มีแต่ฟัง ๆ คนที่เขาบอกว่าเจอมา แต่เราว่า เพราะสถานที่ของคณะแต่มาหลัยเราว่ามันเก่าแก่และหลอนในทีอยู่แล้วแหละ โดยเฉพาะถ้ามีต้นไม้เยอะ ๆ อาจจะช่วยทำให้คนที่มาทำงานในจิตหลอนไปได้เองด้วยค่ะ ฟังหูฟังหูเนาะ เอาสนุกก็พอค่ะ แต่เราคิดถึงความทรงจำดี ๆ ที่เคยได้ทำงานร่วมกันเพื่อน ๆ พี่น้องในคณะมากกว่า ส่วนเรื่องที่รุ่นน้องคนนั้นพูดแซวแฟนคุณปริ๊นซ์ เราว่าเขาคงปากไวไปค่ะ อาจจะคิดว่าตัวเองพูดตลก คนอื่นจะขำด้วย แต่จริง ๆ ไม่ขำ คือเคยเจอเหมือนกันนะ เพราะเขาคงคิดว่าเล่นตลกแล้วคนจะขำหมด เปล่าค่ะ ต้องดูกาละเทศะด้วยเนาะ เราเข้าใจแหละ เราเคยเป็นทั้งคนปากไวกับคนที่เจ็บเพราะคนปากไวเลยเข้าใจทั้งสองฝ่ายค่ะ ถ้าเป็นเราโดนก็คงโกรธอะ ถ้าเป็นเราเดินหนีเลยค่ะ หรือไม่ก็พูดแซะกลับเบา ๆ 5555 ถ้าสนิทหน่อยก็อาจจะมีด่ากันแบบคุณปริ๊นซ์บ้างแหละ คราวหน้าคุณปริ๊นซ์ใจเย็น ๆ น้า คิดซะว่าคนแบบนี้เขาไม่มีมารยาทหรืออาจจะคิดน้อยไปหน่อย ให้อภัยและตักเตือนกันดี ๆ เท่ ๆ คูล ๆ ไปค่ะ ถ้าเตือนแล้วยังเป็นอยู่ก็ออกห่าง ๆ ดีกว่า ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้ป่วยกันเยอะจริง ๆ เรานี่ก็จิ้วๆๆหลายทีแล้ว กินยาดักไข้ไปตามระเบียบค่ะ   โดย: LittleMissLuna 31 ตุลาคม 2564 23:09:31 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2564 6:02:43 น.

ดีนะครับ ที่น้องปริ๊นซ์ไม่ได้ทำงานอยู่ที่เชียงใหม่ หลายปีมานี้มีแต่ควันครับ พอเข้าฤดูควัน คนเป็นภูมิแพ้นี่หนักหนาสาหัสมาก เผาป่า เผานากันทุกปีครับ พี่ก๋าอารมณ์ร้อนมากเลยตอนเป็นวัยรุ่น ไม่ชอบตัวเองตอนโกรธด้วยครับ เลยอยากเปลี่ยนแปลง ก็ค่อยๆปรับมาเรื่อยๆ ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2564 11:28:12 น.

ส่งข่าวคุณแม่คุณโอน่าจอมซ่าส์ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 1 พฤศจิกายน 2564 12:44:03 น.

หายไวไวนะคะ   โดย: tuk-tuk@korat 1 พฤศจิกายน 2564 13:42:11 น.

จากบล็อก พี่ไปดูร่างทรง กับ F9 มาครับ อาทิตย์นี้ว่าจะไปเก็บ Dune กับ 007   โดย: The Kop Civil 1 พฤศจิกายน 2564 13:48:08 น.

พี่ว่าแกจะหาคนที่ดี อย่างบอสอีกไม่ได้แล้วอะ คนอะไร นิสัยดี สวยและรวยมาก ยอมแกรแม่มทุกเรื่อง .. ยิ่งอ่านมาๆ ยิ่งรู้สึกว่าเมียแกรนี่คอดดีเลย ช่างมีวาสนานัก...   โดย: nonnoiGiwGiw 1 พฤศจิกายน 2564 16:42:04 น.

สายตาหาเรื่องสุดๆ...   โดย: nonnoiGiwGiw 1 พฤศจิกายน 2564 16:45:41 น.

พอหมดหน้าทำไร่ทำนา ก็เริ่มเผาเลยครับ มันจะมาช่วงหน้าร้อน ร้อนไม่พอ ควันพิิษอีก เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วล่ะครับ พี่ก๋าใช้เวลานานมากนะ กว่าจะเปลี่ยนตัวเองได้ ยิ่งช่วงเรียนจบมาทำงานที่ร้านใหม่ๆ ใจร้อนมากครับ ปะทะไปทั่ว ไม่เกี่ยงรุ่นเลย 555   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2564 17:25:06 น.

โอ้ว มีที่จอดประจำตำแหน่งแล้ว! แต่บางทีจอดในที่ที่เขาจัดไว้ให้มันก็ไม่สะดวกจริงๆนะครับ ก็อยากจอดที่เราถนัดอะ แถมได้กลับบ้านพร้อมเพื่อน เหตุผลสุดยอด ของผมนี่เลิกงานไม่ตรงเวลากัน งานใครเสร็จคนนั้นกลับ ต่างคนต่างกลับกันไป ฝึกเด็กใหม่เราก็ได้ทบทวนความรู้นะ แต่ส่วนใหญ่ฝึกแล้วไม่ได้ใช้ ฝึกเสร็จมันก็ย้ายไปเป็นลุกน้องคนอื่น -*- แต่จะสนิทกับน้องแค่ไหน น้องก็ไม่สามารถลามปามแฟนรุ่นพี่ได้ อิอิ เดี๋ยววันพุธต้องเข้าตึกไป ATK เนี่ย ยังไม่เคยแยงจมูกเลย   โดย: ชีริว 1 พฤศจิกายน 2564 20:20:50 น.

สวัสดีค่ะคุณปรินซ์ บล็อกที่แล้วตอบไม่ทันค่ะ ยุ่งมากมายเหมือนกันกว่าจะมาได้เพื่อนๆ เปลี่ยนบล็อกกันหมดแล้ว วันนี้ดาร์กจริงๆ ค่ะ จริงๆ ก็สมควรแล้วล่ะ คำพูดเหมือนจะแค่นั้น เหมือนจะพูดไม่คิดแต่ทำให้เสียความรู้สึกเลยนะ ยิ่งดีด้วย ให้ใจแต่เจอแบบนี้เป็นนี่ก็ขึ้นค่ะ เคือง แต่อ่านดาร์กๆ อย่างนี้ มาเจอแฟนคุณปรินซ์ตอบนี่แบบขำอะ เออมันต้องอย่างนี้ เหมือนจะชำนะคะ แต่พี่เค้าคงรู้แนวแหละว่าจะทำยังไงให้คุณปรินซ์ไม่บวกต่อ 55 หลังจากนั้นก็คงอึมครึมเลย อึดอัดแย่ แต่ว่าแบบนี้แหละค่ะ ทำงานด้วยกันมีกระทบกระทั่งแต่ถ้าเล่นมากเพื่อนก็ไม่เกรงใจเนอะ เรื่องที่จอดรถนี่ดีจังค่ะ ไม่ทำให้ทีมรู้สึกแปลกแยกด้วยอ่านแล้วดีเลยค่ะ เรื่องป่วย หายไวๆ นะคะ มีพยาบาลดีคอยดูแลเดี๋ยวก็หายค่ะ กำลังใจมาเต็มขนาดนี้ นี่ก็เครียดเพราะคนรู้จักติดโควิดค่ะ ถึงไม่ได้สนิทแต่อดกังวลไม่ได้ atkแล้วเหมือนกัน ผลลบ แต่กว่าจะรู้ผลคือกลัวเลยอะ มือเย็น ลุ้นน่าดู ปกติรู้แต่คนบ้านนั้นนี้ ติด แต่ไม่คิดว่าจะใกล้ขนาดนี้ แล้วยังต้องไปทำงานปัตตานีอีก ลำพังสงขลาที่อยู่ก็แดงเข้มละ ปัตตานี้ก็แดงแจ๋เลย จะบ้าตาย นึกโมโหที่ไม่ได้คิวโมเดอร์น่ารอบนี้เลยอะ เซ็ง อยากบ่น บ่นไปในเฟสดันลืมกดโพส แงงงง หายหมด แต่พอนึกได้ เออดีละ เราไม่พ่นคำร้ายๆ ไปในโซเชียล เพราะพอมันหายด่าตัวเองพักนึงแล้วก็ปลง เฮ้อ บ้าบอจริงๆ >//< คุณปรินซ์ถามที่บล็อกก่อนว่านุ่นชอบดูหนังแนวไหน ชอบแนวทริลเลอร์ค่ะ แต่ต้องไม่ผี ไม่หน่อมแน้มเกิน ดูได้หมดค่ะ อิอิ ขอบคุณมากๆ เลยค่า รอบนี้มาช้ามากมายยยยยย   โดย: lovereason 1 พฤศจิกายน 2564 23:00:25 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 2 พฤศจิกายน 2564 5:29:56 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ เรื่องตรอกผูกคอ จากที่ได้อ่านมา คือตรอกเล็กๆ แถวร้านเอ๊ยะแซ เยาวราช ในตรอกมีต้นไทรอยู่สองต้น ว่ากันว่าเมื่อสมัยก่อน(น่าจะร่วมร้อยปี) เคยมีโรงแรมที่ดำเนินธุรกิจโดยชาวจีนแถวตรอกนี้(ปัจจุบันไม่มีแล้ว) คนที่ผิดหวังเรื่องความรัก หรือล้มเหลวเรื่องธุรกิจ จึงเลือกจบชีวิตที่นี่ บางคนต้นไทร บางคนในโรงแรมครับ ส่วนการ์ตูนก็วาดได้โหดจริง น่ากลัวกว่าผีอีกนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 2 พฤศจิกายน 2564 6:46:11 น.

จริงอย่างLittle Prince บอกค่ะ No Time To Die โดนหนังใหม่เบียด แซงหลุดโผไป.. เลยได้ดูDUNE แทนไปก่อน ว่างๆค่อยup blog.. Good morning...นะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 2 พฤศจิกายน 2564 6:53:50 น.

อ่านไม่จบ ยาวมาก ยังงัยก็ดูแลตัวเองดีๆก็แล้วกันค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 3 พฤศจิกายน 2564 9:47:07 น.

"ใช่สิ.. คนจะไปเที่ยวสองเดือนติดก็พูดได้.." (เพื่อความเข้าถึงอารมณ์..โปรดอ่านแบบน้ำเสียงเจ๊เหวี่ยงวินด้วยนะจ๊ะ..)   โดย: nonnoiGiwGiw 3 พฤศจิกายน 2564 17:05:59 น.