งานละครเวที และ ละครใบ้ .. ใครสนใจ เชิญนะ
ช่วงนี้มีเพื่อนที่เป็นคนทำละครเวที ชวนไปดูละคร หรือ ที่ตัวเค้าเรียกว่า เป็นการ"เสพงานศิลป์" อยู่บ้าง จากที่ไม่ค่อยสนใจจะดูซักเท่าไร ก็เริ่มหันเหแวะไปดูบ้าง ( จริงๆ เนื่องจากตอนนี้เพื่อนที่เหลืออยู่ชักจะน้อยแล้ว เพราะฉะนั้น ใครชวนไปดูก็ควรจะไป ) เค้าให้เหตุผลว่า ทุกอาทิตย์ต้องไปเสพงานศิลป์ อย่างน้อย สักหนึ่งเรื่อง ไม่งั้น อยู่ไม่ได้ .. ถ้าดูหนังก็ต้องเป็นหนังอาท การเสพงานศิลป์ช่วยให้เค้ารังสรรค์ผลงานดีๆออกมาได้ อ้อ ลืมบอกไปเพื่อนเราคนนี้จบอักษรฯ และ ทำงานด้านละคร และเป็นผู้กำกับละครเวทีสั้นๆ อยู่ ได้รับรางวัลด้วยนะ เราไม่ค่อยได้รู้เรื่องละครซะเท่าไร ก็หันมาใส่ใจ และ รับฟัง มากขึ้น ล่าสุด สองอาทิตย์ติด ชีวิตเลยได้ไปลองเสพงานศิลป์กับเค้าดูบ้าง เป็นงานมหกรรมละคร ซึ่งจะจัดตามร้านอาหารเล็กๆแถวท่าพระอาทิตย์ ( ร้านอินดี้ ) และ ที่ Youth Hostel เทเวศน์ (ร้าน Traveler Cafe ) ด้วยความที่ไม่ใช่ คนดูหนังแนวอาทซะเท่าไร ก็อาจจะไม่ได้ลึกซึ้งกับมันมากนัก หรือ อาจจะไม่อินเท่าคนที่ชอบดูละครเวทีแนวอาทตัวจริง แต่จับได้ถึงความรู้สึกดีๆ ในความตั้งใจของคนทำละคร ที่พยายามจะสื่อสิ่งต่างๆออกมา ด้วยวิธีของการสื่อสารผ่านการแสดง เราเริ่มรู้สึกว่า ละครเวที มีเสน่ห์ มากขึ้น หลังจากได้ดูละครใบ้ ที่คนไทยเล่น โดยกลุ่ม Babymime ที่เค้าจัดแสดงให้ชม "_" นึกแล้ว แอบยิ้ม พิมพ์ใจ กับความน่ารักของการแสดงของเค้า และ อากัปกิริยาของนักแสดงทั้งสามคนจากกลุ่ม Babymime ซึ่งทำให้เรากลายเป็นแฟนคลับของเค้าไปแล้ว ละครใบ้ ชื่อก็บอกแล้ว ว่า ไม่พูด ดังนั้นการแสดงจะต้องใช้ท่าทาง และสีหน้าซะส่วนใหญ่ และเค้าทำได้ดีมากทีเดียว มากจนกระทั้งสามารถเทียบชั้น pantomime ของคณะญี่ปุ่นที่มักจะมาจัดการแสดงที่เมืองไทย ทุกๆปีอีกด้วย ... ด้วยความเป็นคนไทย ทำให้มุข และ การเลือกเครื่องแต่งกาย เหมาะกับคนไทยอีกด้วย เรานะ ขำกลิ้งๆ ตลอดเลย สิ่งที่ทำให้เราเซอร์ไพร์สตอนแรกคือ นักแสดงทั้งสามคน คือ คนที่เราบังเอิญได้เห็นหน้าในชุดธรรมดา และ คุยด้วยนิดหน่อยตอนกลางวัน ( การแสดงมีตอนเย็น ) โดยมิได้รู้เลยว่า เค้า คือ นักแสดงละครใบ้ ...มิน่า ปล่อยมุขเก่งเชียว ดูแล้ว รู้ซึ้ง ถึง การอินในงานศิลป์มากขึ้น กว่าจะมาเป็นเรื่องนี้ได้ คงไม่ใช่ง่ายๆ ต้องคิด และ ฝึกซ้อมกันอย่างจริงๆ เพื่อที่จะสร้างความบันเทิง และ ให้แง่คิดกับคนดู ... ดีจริง ชักอยากจะทำ PR ให้งานศิลป์ เหล่านี้บ้างแล้ว ไม่เคยทำ PR ให้งานเหล่านี้เลย แต่คิดว่าน่าสนุกดี พื้นที่ เหล่านี้จะได้มีคนมา อยู่กันมากขึ้น จะได้มีงานดีๆ เพิ่มขึ้นมาอีกด้วย .......... มีรูป ของการแสดงละครใบ้ด้วยแหละ ถ่ายจากมือถือ .. จะพยายามโหลดลงคอมให้ได้นะ อืม ก่อนจากกัน ขอ PR ให้ละครของมหกรรมละครหน่อยนะ ====================
ขอเชิญชมละครในงาน มหกรรมละครส่งเสริมสุขภาวะเมื่อวัยรุ่นอยากเล่าเรื่อง ความรุนแรง ความสวย และความรัก โดย เครือข่ายละครกรุงเทพ ร่วมกับสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ และสมาพันธ์บ้านเยาวชนนานาชาติ พบกับละครที่ได้รับรางวัลละครส่งเสริมสุขภาวะยอดเยี่ยม ประจำปี 2548 จากงานเทศกาลละครกรุงเทพ2548 ได้แก่ ละครเรื่อง 1) วัยสะรุ่น....วุ่นแล้วฆ่าจากกลุ่มหน้ากากเปลือย 2) โดยมีละครใบ้เรื่อง The Family จากกลุ่มเบบี้ไมม์ 3) และละครเรื่อง สวย...ทำไม?? จากกลุ่มอุ๋ย ได้รับรางวัลละครส่งเสริมสุขภาวะดีเด่นเป็นอันดับที่ 2 และที่ 3 ตามลำดับทุกเรื่องชมฟรี สำรองที่นั่งด่วนที่ เชอรี่ 081-623-2747 ด่วนเหลือการแสดงอีกเพียง2วัน เท่านั้นคือ ในวันเสาร์-อาทิตย์ที่ 14-15 ตุลาคม 2549 ณ ห้องเพลย์รูม อาคาร Third Place (เธิร์ด เพลส) ทองหล่อซอย 10 โดยมีกำหนดการแสดงดังนี้14 ตุลาคม 2549 แสดงที่ห้องPlay room อาคาร Third Place ซ. ทองหล่อ 10 14.00 15.00 การแสดงละครเรื่อง วัยสะรุ่น วุ่นแล้วฆ่า (รางวัลละครส่งเสริมสุขภาวะยอดเยี่ยม) 15.00 15.30 การเสวนา เรื่อง เยาวชนกับสื่อ เยาวชนกับสังคม 19.00 - 20.00 การแสดงละครใบ้เรื่อง The Family (รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1) 15 ตุลาคม 2549 แสดงที่ห้องPlay room อาคาร Third Place ซ. ทองหล่อ 10 14.00 15.00 การแสดงละครเรื่อง สวย...ทำไม (รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2) 15.00 15.30 การเสวนา เรื่อง เยาวชนกับสื่อ เยาวชนกับสังคม 19.00 - 20.00 การแสดงละครเรื่อง วัยสะรุ่น วุ่นแล้วฆ่า (รางวัลละครส่งเสริมสุขภาวะยอดเยี่ยม) ==========================
Create Date : 11 ตุลาคม 2549
3 comments
Last Update : 11 ตุลาคม 2549 0:35:31 น.
Counter : 626 Pageviews.
โดย: idLer IP: 210.246.70.235 11 ตุลาคม 2549 23:05:13 น.
โดย: The phu IP: 58.9.194.109 13 ตุลาคม 2549 4:51:02 น.
โดย: bank IP: 58.136.118.5 9 สิงหาคม 2550 21:14:47 น.
Location :
Bangkok Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai. I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better. ========== มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 ) กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่ รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ รวมทั้งภาษาจีน อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้ แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ดูเลย
อาจเพราะอยู่ไกล
อาจเพราะไม่มีเวลา
....
ไม่ใช่หรอก
เราว่าน่าจะเพราะ..เราเปลี่ยนไป และไม่ได้จัดมันอยู่ในอันดับ top five ของสิ่งที่ต้องทำ
แต่ที่ได้ไปดูอยู่เรื่อยๆก็เช่น
- หอศิลป์สมเด็จฯ ที่ผ่านฟ้า (จะได้แวะไปร้านหนังสือเดินทางด้วย)
- TCDC @ Emporium เป็นgalleryที่เจ๋งมากๆ ทั้งงานที่นำมาแสดงและสถานที่อ่ะ
- ศิลปากร ท่าพระ (ไปเดินเล่นแถวนั้น ก็แวะเข้าไปดูซะหน่อย)
- ดูหนังที่ลิโด้ นี่นับเป็นการเสพงานศิลป์ด้วยรึเปล่า..ขำที่แกพูดว่า 'หนังอาร์ท'...ฟังดูจั๊กจี้ชอบกลว่ะ
- อื่นๆ ก็แล้วแต่ใครจะบอกข่าวอ่ะจ้า
ปล.งานละคอนใบ้มีอีกทีเมื่อไหร่ บอกด้วยเน้อ
สัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้ missed call ฮ่าฮ่า