Start from ourselves
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
22 สิงหาคม 2554
 
All Blogs
 
เดือนแห่งวันแม่

วันก่อนแซวกับพี่ชายว่า บล็อกของม่าม๊าเรามีแฟนคลับเยอะกว่าเราอีก พี่ชายก็แอบไปแซวม่าม๊า.. ม่าม๊าก็กลัวเราจะเสียใจก็รีบโทรมาบอกว่าที่ม่าม๊ามีคนมาคอมเม้นต์เยอะๆก็เพราะว่าม่าม๊าไปคอมเม้นต์เค้าเรื่อยๆด้วยเหมือนกัน... แหมกลัวลูกจะเสียใจ แต่เราไม่เสียใจหรอก กลับดีซะอีกที่ม่าม๊ามีเพื่อนในบล็อกเยอะๆ น่าสนุกดี ไปเม้นต์เค้า แล้วเค้าก็กลับมาเม้นต์ช่วยแก้เหงาได้ดี

ม่าม๊าเราเขียนบล็อกมาหลายปี และก็หยุดไปปีสองปีมั้ง เพิ่งกลับมาเริ่มเขียนใหม่ การเล่นคอมพิวเตอร์ของม่าม๊าเริ่มต้นเมื่อสี่ห้าปีก่อน โดยเริ่มจากการหัดพิมพ์ดีดแบบสัมผัส และเราก็แนะนำให้ม่าม๊าเขียนบล็อก ก็แนะนำเล่นๆ บอกว่าสนุกดี ม่าม๊าก็บ้าจี้ตามด้วย ดีจริงๆ เราก็ไม่รีรอ รีบทำให้เลย เและก็เลยเกิด mamamodern ขึ้นมา ซึ่งทำให้ลูกกับแม่ได้สื่อสารกันบนโลกออนไลน์ครั้งแรก ความใกล้ชิดก็เกิดขึ้นมากขึ้นด้วย (เราคิดว่า)

ม่าม๊าเราเป็นคนมีความพยายามจริงๆ วัยขนาดนี้ต้องมานั่งห้ดพิมพ์สัมผัสอยู่เป็นเวลาหกเดือน ก่อนที่จะได้เล่นคอมจริงๆ เปิดอีเมล์ ส่งอีเมล์ และเขียนบล็อก ซึ่งก็ต้องขอบคุณพี่ชายเราที่พยายามสอนม่าม๊าให้เรียนคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ม่าม๊าดีใจมากที่เล่นคอมเป็น หาข้อมูลต่างๆนานา ซื้อทัวร์ไปเที่ยว รวมไปถึงเล่นเอ็มเอสเอ็น เฟซบุ๊ค

ม่าม๊ามักจะพูดเสมอว่าม่าม๊าไม่ได้ภาษาอังกฤษ ทำให้การเล่นคอมพิวเตอร์นั้นบางทีไม่สะดวก แต่ตอนนี้ก็เห็นว่าม่าม๊ายังเล่นได้มากมาย หลายอย่าง เรื่องภาษาอังกฤษ ก็เห็นว่าม่าม๊าก็เอาตัวรอดมาตลอดเวลา เวลาต้องเดินทางไปต่างประเทศ ก็สั้งปลาบนเครื่องบินได้ละกัน ... ฟิซ ฟิซ... ไงล่ะ ตั้งแต่เด็กๆเราก็จะเห็นหนังสือเล่มนึงที่ชื่อว่าเรียนภาษาอังกฤษ 79 ชั่วโมงตลอด ถึงวันนี้ก็ยังเห็นอยู่ แม้ว่าม่าม๊ายังพูดไม่ได้เยอะ แต่มันก็ไม่ได้จำเป็นซะขนาดนั้นหรอกนะ เพราะเด็กไทยหลายๆคนเรียนภาษาอังกฤษมาก็เยอะ ก็ยังพูดไม่ได้ อันนี้บางทีก็ต้องขึ้นอยู่กับว่าสิ่งแวดล้อมด้วยเหมือนกัน เนอะ...

จริงๆม่าม๊าเราเป็นคนดุนะ ตอนเด็กๆจำได้เลยว่าม่าม๊าออกจะดุๆ ชอบเก็บไม้เรียวประจำเลยเวลาไปเยี่ยมอากงที่บ้านตลิ่งชัน เก็บกิ่งมะยมเวลาไปบ้านสวน หรือไม่ก็จะมีไม้แขวนเสื้อเป็นอาวุธ มีลูกเยอะขนาดนี้ ถ้าไม่ดุ ก็คงออกนอกลู่นอกทางมากมายแล้วมั้ง ดุแค่ไหนก็ไม่เป็นไร เพราะม่าม๊าก็มีมุมใจดีอยู่เหมือนกัน

ม่าม๊าทำงานตลอด เป็นคนชอบทำงาน และไม่ชอบอยู่ว่างๆ และก็เป็นคนรักสุขภาพมาก ออกกำลังกาย บริหารร่างกาย และ ใส่ใจเรื่องการกิน จนทำให้เรารู้สึกสบายใจ ในการดูแลสุขภาพของเค้า เพื่อนๆเคยแซวว่าบ้านเราเป็นครอบครัวกิจกรรมกันครั้งนึง เนื่องจากว่า ม่าม๊าไปวิ่งมาราธอนเป็นประจำ ได้เหรียญมาตรึม (ไม่ได้วิ่งเร็วนะ ใครที่ถึงเส้นชัยก็ได้กันทุกคน) และมีครั้งสองครั้งเราก็ไปด้วย เหนื่อยมาาาากกกกค่ะ เดี๋ยวนี้ม่าม๊าเลิกวิ่งแล้ว มาเน้นการออกกำลังกายเบาๆ โยคะที่บ้าน ยึดเส้น หรือเดินเร็วๆ แทน

ม่าม๊าสวยตลอดค่ะ .. ไม่ได้โม้นะ ตอนเด็กๆก็ไม่ได้เข้าใจอะไรหรอก ก็เห็นม่าม๊าเป็นแบบนี้ตลอด แต่เพื่อนที่เจอมักจะชมกันบ่อยๆ แมสวยนะ หุ่นดีด้วย อะไรประมาณเนี้ย จนเริ่มเข้าใจว่า อ๋อจริงๆแม่เราก็หน้าตาสวยนะเนี่ย แถมดูแลหุ่นดีด้วย มานั่งนึกๆดู มันก็ไม่ใช่ความบังเอิญอะไรนะ จริงๆตั้งแต่เด็กๆก็เห็นม่าม๊าออกกำลังกายกับเครื่องหมุนเอวตลอด มีท่าออกกำลังกายก่อนนอน ตื่นนอนที่ทำเป็นประจำอยู่ ซึ่งอาจจะเป็นภาพที่พี่ๆน้องๆเห็นกันเป็นประจำ ... นั่นแหละคือการให้ความสำคัญ ทำให้เกิดความตั้งใจและมุ่งมั่น

ลูกน้องของม่าม๊า ... ไม่น่าเชื่อว่าลูกน้องจะรักม่าม๊ามาก อันนี้ก็ไม่ได้แน่ใจว่าลูกน้องทุกคนจะรักม่าม๊าหรอกนะ แต่ก็เห็นมีลูกน้องบางคนที่ออกไปบ้าง แต่ก็มีที่เห็นว่าอยู่กันมาเป็นสิบๆปี มีลูกน้องอยู่คนนึงเห็นขายของไม่ดีบางเดือน มาบอกกับม่าม๊าว่า เดือนนี้ไม่ขอรับเงินเดือนด้วยอ่ะ สุดๆ เลย แต่ใครจะกล้าไม่เห็นเงินเดือนเค้าล่ะ เค้าก็เต็มที่กับเรา

ล่าสุดวันแม่ เราพาม่าม๊าไปเรียนการใช้ทวิตเตอร์ เพราะม่าม๊าเรียนเทคนิคการใช้คอมหลายอย่างมาก และเราก็คิดว่าม่าม๊าก็คงอยากรู้เรื่องทวิตเตอร์เหมือนกัน ก็เลยพาไป ชวนป่าป๊าไปด้วย (แต่ไปรอเฉยๆไม่ได้เรียน) และก็พาไปกินสุกี้เอ็มเค อาหารสุกี้ที่ครอบครัวชอบไปกัน

ไปคราวนี้ ก็มีแค่เรากับม่าม๊าและป่าป๊า .. ก็รู้สึกว่า เอ ไม่ได้ครบพี่ๆน้องๆ เลย เพราะต่างคนต่างติดธุระ ก็วันแม่ตรงกับวันสาร์ทจีนพอดี ซึ่งที่บ้านก็จะยุ่งหน่อย ก็น่าเสียดาย ป่าป๊าและม่าม๊าก็คงไม่คิดอะไรมากหรอก เพราะว่าไม่ใช่ว่าไม่อยากมารวมตัวกัน แต่เป็นเพราะภาระกิจหน้าที่ของแต่ละคน

บ้านเราจะไม่มีวิธีการแสดงออกถึงความรัก หรือการบอกรักหรอก อาจจะเป็นเพราะว่าไม่คุ้นชิน ไม่เคยทำกัน คงจะเขิน วันแม่เราเลยไม่ได้มีพิธีรีตองอะไร แต่จริงๆ เราก็แสดงออกด้วยการกระทำตลอดเหมือนกัน เป็นห่วงเป็นใย และไถ่ถามถึงสารทุกข์สุขดิบตลอดเวลา เป็นประจำ พี่น้องรักใคร่ปรองดองก็น่าจะเป็นสิ่งที่พ่อแม่น่าจะดีใจกระมัง

ปีนี้อาจจะไม่ได้มีการ์ดวันแม่ ให้คุณแม่ ก็หวังว่าม่าม๊าของเราจะไม่ได้เสียใจอะไรนะคะ เพราะยังไง พวกเราทุกคนก็รักม่าม๊าทุกวันอยู่แล้วค่ะ

ด้วยรัก ..


Create Date : 22 สิงหาคม 2554
Last Update : 22 สิงหาคม 2554 1:46:54 น. 1 comments
Counter : 546 Pageviews.

 


ม่าม๊าอ่านแล้วก็ชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง




โดย: mamamodern วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:10:17:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

The phu
Location :
Bangkok Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai.

I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better.

==========

มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 )

กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว
ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง
หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่
รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ
เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว
อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา
บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง

ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ
รวมทั้งภาษาจีน
อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้
แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
New Comments
Friends' blogs
[Add The phu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.