<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
19 เมษายน 2553
 
 
ละคร จับตายวายร้ายสายสมร ตอนที่ 14

ตอนที่ 14
“ผมว่าต้องใช่มันแน่ เพราะไม่อย่างนั้นทำไมมันถึงต้องตามไปฆ่าไอ้พิเชษฐ์”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็แสดงว่าเรามาถูกทางแล้ว คนที่เอาไอ้พลกับไอ้พรมาเลี้ยง มันต้องเป็นคน ๆ เดียวกับหัวหน้าของสายสมร”

ระหว่างนั้นท่านรองก็โทรฯมาสอบถามความคืบหน้า เทพได้แต่รายงานว่ากำลัง พยายามตามเรื่องวายร้ายสายสมรอยู่เต็มที่ และจะรีบรายงานให้ทราบหากว่ามีความคืบหน้า

“คุณสองคนต้องเร่งมือให้มากกว่านี้นะ ท่านรองโทรฯมากำชับว่าผ่านมาสองเดือนแล้ว พวกคุณยังไม่ได้ร่องรอยอะไรเลย ท่านจะให้เวลาอีกเดือนนึง ถ้ายังไม่มีอะไรคืบหน้า ละก็ อาจจะต้องเปลี่ยนให้ชุดใหม่มาทำงานแทนพวกคุณ”

“แต่หัวหน้าครับ.....”

“ผมเข้าใจนะว่าคุณสองคนก็เต็มที่กับงานนี้”

“ใช่ครับ เราก็พยายามแกะรอยแกะข่าวมันทุกอย่าง แต่เราไม่มีหลักฐานอะไรเกี่ยวกับมันเลย ผมว่าต่อให้เชอร์ล็อคโฮล์มส์หรือเจมส์บอนด์ ก็ต้องใช้เวลาไม่น้อยกว่าเราเหมือนกันล่ะครับ”

“แต่ยิ่งคุณใช้เวลามากแค่ไหน สาย สมรมันก็ฆ่าคนมากขึ้นเท่านั้น”

“ผมขอให้หัวหน้าใจเย็นซักนิดนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะลากคอวายร้ายสายสมรมาให้หัวหน้าให้ได้”

“ใช่ครับ ผมจะไม่ปล่อยให้มันหลุดมือไปได้เด็ดขาด ถ้ามันรอดนั่นก็หมายความว่าผมต้องตาย”

“ดี ผมมั่นใจว่าคุณสองคนไม่ทำให้ผมผิดหวังแน่”

“ขอบคุณครับ”

แหวนกลับไปที่อพาร์ตเมนต์เปิดเพลงฟังและเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงเพลง ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แหวนไปรับปรากฏว่าเป็นเสือที่โทรฯเข้ามา

“แหวน ผมว่าเราต้องคุยกันนะ”

“คุณเสือ ชั้นบอกแล้วไงคะว่าขอให้เรื่องทุกอย่างจบลง”

“คุณพูดง่ายดีนะ แต่ผมเป็นคนมีความคิด มีความรู้สึกเหมือนกับคนทั่วไป การที่ผมตัด สินใจรักใครซักคนมันไม่เกี่ยวอะไรกับคนอื่น”

“คุณจะพูดยังไงก็แล้วแต่คุณ แต่ชั้นขอบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว ชั้นไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับคุณอีก”

แหวนวางสายไปก่อนจะกระชากสายโทรศัพท์ออก เสือพยายามต่อสายไปอีกครั้งแต่ไม่มีสัญญาณ โทรฯเข้ามือถือ แหวนก็กดปิดอีก เสือปาโทรศัพท์ลงด้วยความโมโหและทำท่าจะไม่ยอมแพ้ ขณะที่แหวนเปิดเพลงเสียงดังเพื่อกลบเสียงร้องไห้ด้วยความเสียใจของตัวเอง
แหวนมีท่าทางเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด จนทำให้แหม่มกับลิลลี่ยิ่งสงสัยในพฤติกรรมของแหวนมากขึ้น แหม่มคิดว่าแหวนอาจทะเลาะกับแฟนก่อนที่จะกลับมากรุงเทพฯ ลิลลี่อยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แหม่มจึงอาสาเข้าไปเลียบเคียงถามเอง แหม่มพยายามหว่านล้อมแหวนแต่เจ้าตัวก็ยังใจแข็งไม่ปริปากอะไรทั้งสิ้น

“เราเคยสัญญาแล้วใช่มั้ยว่าเราจะไม่มีความลับต่อกัน”

“ใช่ เราเคยสัญญาว่าจะไม่มีความลับต่อกัน”

“แล้วทำไม”

“ก็พี่มีความลับอยู่แต่พี่ไม่บอกเรา สองคน”

“ใช่ พี่แหวนต้องมีอะไรในใจแน่ถึงไม่ยอมบอกน้อง”

“ใครบอกพวกแก ชั้นไม่มีอะไร”

“ไม่จริง พี่แหวนโกหก ชั้นรู้นะพี่มีแฟนแล้วใช่มั้ย”

“แล้วพี่ก็ทะเลาะกับแฟนมาด้วย ใช่มั้ยล่ะ”

“แฟนบ้าแฟนบออะไร ชั้นบอกชั้นไม่เคยมีแฟน”

แหวนบอกเสียงห้วนผละจะเดินหนีไป ระหว่างนั้นเสือก็เข้ามาพอดี แหวนสะดุ้งหน้าซีดด้วยความตกใจสุดขีดผงะถอย แหม่มกับ ลิลลี่มองแหวนด้วยความตกใจเช่นกัน แหม่มเห็นเสือก็ดีใจรีบเข้าไปหา แต่เสือกลับมองไปทางแหวน

“มานี่มีอะไรรึเปล่าคะ”
“มีครับ” เสือตอบทั้งที่ยังมองหน้าแหวนอยู่อย่างนั้น

แหวนใจหายวาบกลัวเสือจะพูดอะไรออกมา ได้แต่จ้องหน้าเสือไม่รู้จะทำยังไง

“ถ้างั้นก็นั่งก่อนค่ะ ลี่จ๋าไปเอากาแฟมาให้คุณเสือที น้ำตาลช้อนเดียวนะ”

ลิลลี่รับคำก่อนจะเข้าไปในครัวแต่อดมองแหวนกับเสือที่มีท่าทางแปลก ๆ ไม่ได้ เสือก้าวเข้าไปหาแหวนพร้อมกับบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย แหม่มคิดว่าถามตัวเองจึงถามว่าเรื่องอะไร

“เรื่องของเราสองคน”

แหวนส่ายหน้า ใช้สายตาวิงวอนขอร้องไม่ให้เสือพูด ขณะที่แหม่มยังเข้าใจว่าเสือพูดกับตัวเอง แหม่มมองหน้าเสืออย่างแปลกใจ แหวนรีบขัดขึ้น

“เออ แหม่มมีพายอยู่ในตู้เย็นไม่ใช่เหรอ ไปเอาให้คุณเสือด้วยสิ”

“อุ๊ย จริงด้วยค่ะ เมื่อวานแหม่มซื้อพายตั้งใจจะเอาไปให้แต่คุณไม่อยู่ งั้นคุณเสือคุยกับพี่แหวนไปก่อนนะคะ เดี๋ยวแหม่มไปเอาให้”

หลังจากแหม่มเข้าไปหลังร้าน เสือก็บอกแหวนอีกครั้งว่าเขาต้องการคุยกับเธอ

“ชั้นบอกแล้วไงว่าเรื่องของเรามันจบลงแล้ว”

“มันยังไม่จบ คุณทำอย่างนี้กับผมไม่ได้นะ”

“ชั้นขอร้องล่ะค่ะ อย่าทำอย่างนี้เลย เห็น แก่ชั้นเถอะนะ”

“ไม่ แหวน คุณทำอย่างนี้ไม่ถูกนะ คุณรักผมแล้วผมก็รักคุณ คุณจะยอมเจ็บปวดอย่างนี้เพื่ออะไร”

“มันไม่สำคัญหรอกค่ะ ชั้นขอร้องล่ะ จบเรื่องของเราตรงนี้เถอะนะ ได้โปรดเถอะค่ะ”

ระหว่างนั้นแหม่มก็ถือพายออกมาจากในครัว แหวนรีบเช็ดน้ำตาหันหน้าหลบไปอีกทาง เสือมองแหวนนิ่งอย่างไม่เข้าใจ แหม่มมองทั้งคู่อย่างแปลกใจ

“เอ๊ะ พี่แหวนกับคุณเสือมีอะไรรึเปล่าคะ ทำไมไม่คุยกันเลย”

“อ๋อ ไม่มีอะไรครับ”

“แหม่ม พี่จะออกไปซื้อของหน่อยนะ”

พูดจบแหวนก็หันหลังเดินออกไปโดยไม่มองเสือ แต่เสือเรียกไว้ แหวนหันมามองด้วยแววตาอ้อนวอนไม่อยากให้เขาพูดเรื่องของเขาและเธอ

“หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ”

แหวนไม่ตอบ เหลือบมองแหม่มก่อนจะหันออกจากร้านไป แหม่มมองตามแหวนอย่างเห็นใจ

“คุณเสืออย่าโกรธพี่แหวนเลยนะคะ ที่แกทำท่าเหมือนไม่อยากพูดกับคุณ พอดีพี่แหวนมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจน่ะค่ะ เลยดูใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่”

เสือยังมองตามหลังแหวนไป รับคำแหม่มอย่างไม่ใส่ใจ ระหว่างนั้นลิลลี่ตามออกมาพอไม่เห็นแหวนอยู่ก็ถามหา แหม่มว่าออกไปข้างนอกแล้ว ลิลลี่ถามว่าทำไม แหม่มก็ว่าแหวนคงอยากออกไปเดินเล่นให้สบายใจ ลิลลี่มองเสือด้วยความข้องใจก่อนจะขอออกไปดูแหวน ส่วนเสือเมื่อแหม่มถามว่ามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอ เสือก็มีท่าทางอึกอัก แหม่มจึงตัดบทชวนเสือออกไปทานข้าวด้วยกัน

แหวนออกไปนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟไม่ห่างจากร้านดอกไม้นัก ลิลลี่ตามไปถึงก็ถามแหวนว่ามีอะไรหรือเปล่า แหวนว่าไม่มีอะไร แต่ลิลลี่ก็เชื่อว่าจะต้องมีปัญหาอะไรแน่ แหวนเริ่มอารมณ์เสียตวาดลิลลี่ ทำให้น้องสาวคนเล็กหน้าเสีย

“ชั้นขอโทษ ชั้นไม่ได้ตั้งใจทำให้พี่อารมณ์เสีย”

“เอาล่ะ ๆ แล้วพี่ตวาดแกเรื่องอะไรเนี่ย ขอโทษที พักนี้พี่ประสาทไม่ค่อยดี ขอพี่อยู่คนเดียวซักพักนะ ถ้าคุณเสือไปแล้วแกเรียกพี่ด้วยแล้วกัน”

ลิลลี่รับคำแต่กลับมองแหวนด้วยความไม่เข้าใจก่อนจะลุกออกไป แหวนได้แต่เครียดไม่รู้จะทำยังไงดี เวลาเดียวกันนั้นเสือซึ่งออกไปทานข้าวกับแหม่มก็มีท่าทางเหม่อลอยกินอะไรไม่ค่อยลง เสืออ้างว่ายังอิ่มอยู่ แหม่มว่าตอนที่เสือไม่อยู่เธอก็ทานอะไรไม่ลงเหมือนกัน เสือได้ยินแล้วถึงกับอึ้ง

“รู้มั้ยคะว่าแหม่มคิดถึงคุณเสือมากแค่ไหน แล้วยิ่งคุณไม่โทรฯ ไม่ติดต่อมา แหม่มยิ่งกระวนกระวาย ทั้งหงุดหงิด ทั้งอึดอัดสารพัด เหมือนกับว่าเรากำลังอยู่ใต้น้ำหาทางขึ้นไม่เจอเลยค่ะ”

“ผมต้องขอโทษด้วยครับ ไม่คิดว่าคุณแหม่มจะรู้สึกขนาดนี้”

“แหม่มเองก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะเป็นเอามากขนาดนี้ แหม่มเพิ่งมารู้ตอนนี้เองว่าเวลาที่เรารักใครซักคน มันอยากจะเจอ อยากจะเห็นหน้า หรือไม่ก็ได้ยินเสียงเค้าซักนิดก็ยังดี ทำให้ชีวิตสดชื่น”

เสือมองหน้าแหม่มแล้วตัดสินใจบอก “คุณแหม่มครับ ผมอยากจะบอกอะไรคุณแหม่มซักอย่าง”

“อะไรหรือคะ”

“เรื่องระหว่างเราน่ะครับ ผมคิดว่า....” เสือนิ่งไปพยายามเรียบเรียงหาคำพูด ขณะที่แหม่มมองจ้องรอ

“ยังไงคะ”

“คือ...ผมเองรู้สึกกับคุณแหม่มเหมือนน้องสาว เหมือนเพื่อนที่ดีคนนึง ผมไม่อยากให้คุณแหม่มคาดหวังอะไรในตัวผมมากเกินไป”

“อ๋อ แหม่มเข้าใจค่ะ แล้วก็เข้าใจความรู้สึกคุณเสือดีด้วย มันเป็นเรื่องยากนะคะ ที่คุณเสือจะลืมความรักที่มีต่อภรรยาเก่าแล้วเริ่มต้นกับผู้หญิงคนใหม่ที่คุณยังไม่รู้จักดีพอ”

“ไม่ใช่อย่างงั้นครับ ผมอยากจะบอกคุณแหม่มว่า …”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ ก็บอกแล้วไงคะว่าแหม่มเข้าใจ แหม่มไม่ได้เร่งรัดอะไร ทุกวันนี้แหม่มมีคุณเสือเป็นเพื่อนเป็นพี่ แหม่มก็มีความสุขแล้วค่ะ คุณเสือไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ แหม่มยินดีที่จะรอจนกว่าจะถึงวันที่คุณเสือพร้อมที่จะรับแหม่มเข้าไปแทนที่ภรรยาคุณ”

แหม่มบอกอย่างจริงใจ ยิ่งทำให้เสือลำบากใจไม่รู้จะอธิบายยังไง

“ผมกลัวว่าวันนึงคุณแหม่มจะโกรธแล้วก็เกลียดผม”

“ไม่มีวันหรอกค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถึงคุณเสือจะรักหรือไม่รักแหม่ม แหม่มก็จะไม่มี วันโกรธคุณ”

“แต่ถ้าผม ...” เสือมองแหม่มอย่างชั่งใจตัดสินใจจะบอกความจริง แต่แหม่มตัดบทขึ้นเสียก่อน

“เชื่อแหม่มเถอะค่ะ แหม่มไม่มีวันโกรธคุณเสือหรอก”

เสือเหลือบมองแหม่มแล้วถอนใจอย่างหนักอกเหมือนน้ำท่วมปาก ระหว่างนั้นจันดารากับอินคาก็เข้ามาในร้านเดียวกันพอดี จันดารามาพูดยุยงให้แหม่มเข้าใจแหวนผิดอีก จนแหม่มโมโหทำท่าจะไล่จันดาราไป

“ไม่ต้องไล่หรอกจ้ะ ชั้นกำลังจะไปแล้ว ขอตัวนะคะคุณเสือ”

“แหม่มต้องขอโทษด้วยนะคะ ถ้าจันดาราเค้าพูดอะไรที่ไม่มีมารยาท แหม่มไม่น่าไปคบกับเค้าเลย พี่แหวนเตือนแล้วตั้งแต่แรกว่าเค้าไม่ใช่คนดี”

“แล้วทำไมเค้าถึงคิดว่าผมมากับคุณแหวน”

“คุณเสืออย่าไปสนใจเลยค่ะ จันดาราเค้าเป็น พวกปากอยู่ไม่สุขชอบพูดจายุแหย่ให้คนทะเลาะกัน ตอนคุณเสือกับพี่แหวนไม่อยู่ เค้ายังมาบอกแหม่มเลยว่าคุณเสือกับพี่แหวนไปด้วยกัน ต่อให้ตายแหม่มก็ไม่มีวันเชื่อหรอกค่ะว่าคุณเสือกับพี่แหวนจะกิ๊กกัน”

เสือลอบกลืนน้ำลายอย่างลำบากใจเพราะ สิ่งที่จันดาราพยายามบอกแหม่มนั้นล้วนเป็นเรื่องจริง เมื่อจันดารากลับไปที่โต๊ะ อินคาก็ถามด้วยความข้องใจว่าจันดารารู้เรื่องแหวนกับเสือได้อย่างไร จันดาราว่าเห็นเสือแอบมองแหวนก็พอจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น และคิดว่าแหวนกับเสือคงจะมีอะไรกันแล้วด้วย

“ถ้างั้นอีกไม่ช้าพวกมันก็ต้องฆ่ากันเอง”

“ใช่ นังแหวนกับนังแหม่มมันต้องฆ่ากันเอง คนที่เหลือเป็นของชั้น ส่วนนังลิลลี่เป็นของแก”

“ถ้าถึงวันนั้นผมจะแล่เนื้อลิลลี่ออกมาเป็นชิ้น ๆ เลย”

แหวนรู้ว่าเสือจะต้องตามไปที่อพาร์ต เมนต์ของเธออีกแน่จึงมาค้างกับลิลลี่ แต่แหวนก็ยังอดคิดถึงเรื่องระหว่างเธอกับเสือไม่ได้ ระหว่างนั้นเสียงออดห้องลิลลี่ก็ดังขึ้น แหวนคิดว่าเสือจะตามมาที่นี่ด้วยจึงบอกลิลลี่ว่าถ้ามีใครมาหาให้บอกว่าไม่อยู่ และก็เป็นตามคาดเสือไปหาแหวนที่ห้องจริง ๆ แต่เมื่อไม่พบก็ยิ่งเครียดที่แหวนไม่ยอมคุยกันให้รู้เรื่อง
ลิลลี่พยายามถามหาเหตุผลว่าทำไมแหวนต้องอยากมานอนด้วยกัน แหวนว่าเหงาลิลลี่เลยจะชวนแหม่มมาด้วย แต่แหวนปฏิเสธและว่าอยู่กันสองคนก็พอแล้ว ลิลลี่ถามแหวนว่าถ้ามีเรื่องอะไรก็คุยกับเธอได้ แหวนชั่งใจอยู่ครู่ก่อนจะตัดสินใจปิดปากเงียบต่อไป

ด้านเสือเองก็มีท่าทางเหม่อลอยผิดปกติจนจ๊อดอดสงสัยไม่ได้ จ๊อดพยายามถามเสือว่ามีเรื่องอะไรพร้อมอาสาจะช่วยแก้ปัญหาให้ เสือว่าเขาเล่าอะไรไม่ได้ เสือจำต้องบอกว่าเขาไปรักผู้หญิงคนหนึ่งแต่กลับถูกผู้หญิงบอกเลิก จ๊อดเข้าใจว่าเป็นแหม่มแต่เสือบอกว่าไม่ใช่ จ๊อดถามว่าเป็นใครเสือก็ไม่บอก จ๊อดจึงสรุปเอาเองว่าเป็นหมอนวด

ที่ร้านดอกไม้แหม่มมีท่าทางอารมณ์ดีจนออกนอกหน้า เมื่อลิลลี่ขัดขึ้นแหม่มก็เอาเรื่องที่ลิลลี่ไปสวีทกับจ๊อดมาล้อจนลิลลี่เขินไล่ตีแหม่มด้วยความอาย ลิลลี่จึงย้อนแหม่มบ้างเพราะเมื่อวานแหม่มบอกว่ามีการเปิดใจระหว่างตัวเองกับเสือ แหวนได้ยินแหม่มบอกว่าบอกรักเสือไปแล้วแหวนถึงกับสะดุ้ง

“ตายแล้ว พี่แหวน ดูน้องสาวพี่สิ บอก รักผู้ชายก่อน หน้าไม่อายจริง ๆ แล้วเค้าว่าไง”

“เค้าจะว่าไง เค้าก็เซย์เยสน่ะสิ”

“จริงเหรอ นี่พ่อเสือเฒ่าเค้าบอกว่าเค้ารักพี่เหรอ”

“เปล่า เค้าแบ่งรับแบ่งสู้น่ะ เค้ายังไม่ลืมเมียเก่าเค้า”

“เค้าบอกพี่เหรอ”

“หึ ชั้นเดาเอา ก็ถ้าไม่ใช่เรื่องเมียเค้าแล้วจะเรื่องอะไร อย่างคุณเสือเค้าคงไม่มีผู้หญิงอื่นที่ไหนซุกซ่อนอยู่หรอก เฮ้อ พูดแล้วก็อิจฉาเมียเค้า นี่ถ้าเป็นพี่นะลี่ พี่คงดีใจมากเลย ถ้ารู้ว่ายังมีคนรักเรา คิดถึงเราทั้ง ๆ ที่เราตายจากไปตั้งนานแล้วเนอะพี่แหวน”

แหม่มพร่ำพรรณนาเสร็จก็หันมาถามความเห็นจากแหวน แหวนอ้างว่าไม่ใช่ผู้ชายเลยตอบไม่ได้

“พี่แหวนรู้มั้ย แหม่มรักคุณเสือเค้ามากเลยนะ มากอย่างไม่น่าเชื่อว่าในชีวิตนี้แหม่มจะรักใครได้มากเท่าเค้า”

“แล้วถ้าสมมุติว่าวันนึงคุณเสือเค้าบอกว่าเค้าไม่รักพี่ล่ะ”

“ถามได้ พี่ก็ต้องร้องไห้เสียใจไปตลอดชีวิตน่ะสิ”

ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แหม่มรีบอาสาไปรับ แต่ปลายสายกลับไม่ยอมพูดอะไร เพราะคนที่โทรฯมาก็คือเสือนั่นเองและเขาก็หวังว่าแหวนจะเป็นคนรับสาย แหวนแอบถอนใจ ลิลลี่เหลือบมองแหวนอย่างสงสัย ขณะที่จ๊อดถามเสือว่าโทรฯหาใคร เสือว่าเปล่าก่อนจะบอกให้จ๊อดเฝ้าร้านเพราะจะออกไปข้างนอก

เสือไปหาแหวนที่ร้านอาศัยช่วงที่แหม่ม ออกไปแล้วเข้ามาถามหาแหวน แหวนเห็นเสือกำลังจะเข้ามาจึงรีบบอกลิลลี่ว่าให้บอกว่าไม่อยู่ ลิลลี่จำต้องบอกตามที่แหวนขอแต่ไม่วายถามหาสาเหตุที่เสือมาหาแหวนแทนที่จะเป็นแหม่ม เมื่อเห็นว่าแหวนคงไม่อยู่แน่เสือจึงจะกลับ ลิลลี่ถามว่าจะฝากอะไรถึงแหม่มไหม เสือว่าไม่ต้องบอกว่าเขามา เมื่อเสือไปแล้วแหวนก็มาสั่งลิลลี่อีกคนว่าไม่ให้พูดเรื่องนี้ ลิลลี่ยิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีก

เวลาเดียวกันนั้นแหม่มก็ไปหาเสือที่ร้าน แต่ก็ไม่เจอ เพราะเสือเห็นแหม่มเสียก่อนจึงหลบอยู่จนแหม่มกลับไป เมื่อเสือกลับมาถึงจ๊อดก็รีบบอกว่าแหม่มมาและให้เสือรีบตามไป แต่เสือว่าไม่ต้อง จ๊อดว่าแหม่มฝากขนมไว้ให้ เสือก็บอกให้จ๊อดกินแทน ทำให้จ๊อดเริ่มเห็นใจแหม่ม

แหม่มกลับมาถึงร้านดอกไม้ก็บ่นเรื่องที่ไปหาเสือแล้วไม่เจอ ลิลลี่จะหลุดปากบอกว่าเสือมาที่นี่ แต่แหวนจ้องตาเป็นสัญญาณว่าไม่ให้พูด ลิลลี่จึงต้องเฉไฉไปเรื่องอื่นแทน แหม่มหันมาถามว่ามีอะไร เมื่อแหม่มเข้าไปข้างในแล้วลิลลี่ก็ถามแหวนด้วยความข้องใจว่าทำไมถึงไม่ให้บอกแหม่มว่าเสือมา

เย็นนั้นเมื่อลิลลี่ไปเดทกับจ๊อด ลิลลี่จึงถามเรื่องเสือขึ้นมาว่าเสือมีคนอื่นหรือไม่ เสือว่าตั้งแต่เมียตายเสือก็ไม่เคยมีใครแต่เห็นบ่นเรื่องผู้หญิงอยู่เมื่อวันก่อน ลิลลี่ได้ยินแล้วตาโตถาม ว่าเป็นใคร แต่จ๊อดก็ทำท่าจะไม่ยอมบอก ลิลลี่จึงต้องใช้ไม้ตายเลิกคบกัน จ๊อดจึงบอกตามที่ตัวเองเข้าใจว่าเสือกำลังกิ๊กอยู่กับหมอนวด

เมื่อบอกลิลลี่แล้วจ๊อดก็ถามลิลลี่บ้างว่าทำไมถึงมาสงสัยเสือเรื่องนี้ ลิลลี่ว่าพักนี้พี่แหวนก็มีท่าทีแปลก ๆ และพยายามหลบหน้าเสือ ลิลลี่กลัวว่าเสือจะมาชอบแหวน แต่จ๊อดว่าเป็นไปไม่ได้ ลิลลี่ได้แต่ภาวนาขออย่าให้เป็นอย่างที่เธอคิด แล้วลิลลี่กับจ๊อดก็ตกลงกันว่าจะคอยสังเกตพฤติกรรมของเสือกับแหวนเพื่อพิสูจน์ความจริง

จบตอนที่ 14
เครดิต เดลินิวส์


Create Date : 19 เมษายน 2553
Last Update : 19 เมษายน 2553 12:03:49 น. 0 comments
Counter : 267 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com