<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
11 เมษายน 2553
 
 
ละคร จับตายวายร้ายสายสมร ตอนที่ 10

ตอนที่ 10
เวลาเดียวกันนั้นจ๊อดไปหาลิลลี่ที่ร้านก่อนจะชวนออกไปกินข้าวด้วยกัน ลิลลี่ตกลงไปกับจ๊อดทั้งสองไปกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข ขณะที่อินคาเริ่มหงุดหงิดที่ติดต่อลิลลี่ไม่ได้
ลิลลี่กับจ๊อดออกไปเดินเล่นด้วยกันหลังจากดินเนอร์ด้วยกันเสร็จ จ๊อดบอกว่าเป็นการช่วยย่อยเพื่อที่ลิลลี่จะได้ไม่ต้องกลัวอ้วน ก่อนจะทายถึงสัดส่วนของลิลลี่ได้อย่างตรงเป๊ะ ลิลลี่จึงถามถึงเรื่องหน้าที่การงานของจ๊อดขึ้นมา เพราะที่เขามีเงินมาเลี้ยงอาหารแพง ๆ ไม่น่าจะเป็นรายได้จากการทำงานที่ร้านหนังสืออย่างเดียว

“แหม รู้ทันอีก ผมทำพวกของย้อมแมวขาย เอาของปลอมมาม๊อกอัพหลอกฝรั่งว่าเป็นของจริง ขายส่งเมืองนอก”

“มิน่าถึงรายได้ดี”

“แต่มันก็ผิดกฎหมาย ไม่เหมือนคุณหรอกทำงานสุจริตเจอแต่ของสวย ๆ งาม ๆ แล้วคุณมีอาชีพสำรองมั้ย ผมหมายถึงอาชีพเสริมน่ะ”

“มี...ชั้นมีอาชีพฆ่าคน”

ลิลลี่บอกยิ้ม ๆ จ๊อดหัวเราะในลำคอเหมือนรู้ทัน

“คุณไม่เชื่อเหรอ”

“เชื่อ แล้วผมก็รู้ด้วยว่าคุณน่ะฆ่าคนมาเยอะแล้ว”

ลิลลี่ชะงักวูบแอบล้วงมือลงไปในกระเป๋า “คุณรู้”

“ใช่”

“ถ้างั้นคุณบอกมาซิว่าชั้นฆ่าใครมาบ้าง” ลิลลี่กำปืนในกระเป๋าแน่น

“คุณฆ่าผู้ชายทุกคนที่มาหลงรักคุณด้วยความสวยของคุณใช่มั้ย”

ลิลลี่ลอบถอนใจคลายปืนออก จ๊อดเดินเข้ามาใกล้กระซิบที่ข้างหู

“แต่ผมจะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่คุณฆ่าไม่ลง”

ลิลลี่เหลือบมอง จ๊อดจ้องตา ลิลลี่หลบตาลงเขินสะเทิ้นอาย จ๊อดจับคางลิลลี่เชยขึ้นมามองจ้องก่อนจะค่อย ๆ บรรจงจูบ ลิลลี่อย่างแผ่วเบา

เวลาเดียวกันนั้นแหวนกำลังนั่งจิบเบียร์อยู่คนเดียวที่ห้อง แหม่มโทรฯมาหาเพื่อถามอาการด้วยความเป็นห่วง แต่แหวนก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมาก และบอกให้เจอกันที่ร้านพรุ่งนี้

เช้าวันต่อมาแหม่มก็ถามลิลลี่ถึงเรื่องที่ไปเดทกับจ๊อดว่าเป็นอย่างไรบ้าง ลิลลี่บอกว่าไม่มีอะไรแต่กลับมีท่าทางเขินอายอย่างเห็นได้ชัด แหม่มได้แต่บ่นว่าเสือเป็นสุภาพบุรุษมากไม่เคย มีอะไรเกินเลยกับเธอสักนิด ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ลิลลี่รีบรับสายปรากฏว่าเป็นแหวนที่โทรฯมาบอกว่าขอหยุดอีกวัน แหม่มเลยบอกว่าน่าจะหาแฟนให้แหวนสักคนจะได้มีคนคอยดูแล ก่อนจะนึกครึ้มใจโทรฯไปหาเสือ

ขณะนั้นเสือกำลังดูวิดีโอที่จับภาพของวายร้ายสายสมรมาได้เพื่อหาเบาะแส พอรู้จากแหม่มว่าแหวนไม่สบายเสือก็มีท่าทางสนใจขึ้นมาทันทีจนแหม่มทัก

“ทำไมหรือคะ ดูคุณเสือน้ำเสียงเป็นห่วงพี่แหวนจังเลย”

“อ้าว คุณแหม่มไม่รู้หรือครับว่าการปวดหัวเนี่ยไม่ใช่เรื่องดีผมเคยมีเพื่อนคนนึงชอบปวดหัวบ่อย ๆ วันนึงไปเช็กดูถึงได้รู้ว่ามีเนื้องอกในสมอง”

“จริงหรือคะ ตายแล้ว แหม่มต้องบอกพี่แหวนให้รีบไปเช็กก่อนดีกว่า ขืนปล่อยไว้แล้วเกิดเป็นอย่างที่คุณเสือว่าล่ะก็แย่เลย งั้นแค่นี้นะคะ เดี๋ยวแหม่มโทรฯหาพี่แหวนก่อน”

หลังจากวางสายไปเสือก็คิดเป็นห่วงแหวนขึ้นมา ขณะที่แหม่มรีบโทรฯไปหาแหวนเพื่อถามอาการให้แน่ใจเพราะกลัวว่าแหวนจะเป็นอย่างที่เสือบอก ทำให้แหวนไม่ค่อยพอใจนักที่เสือมายุ่งวุ่นวายกับเธอ แต่แหวนก็พยายามควบคุมอารมณ์ไม่แสดงออกให้แหม่มรู้มากนัก

“หึ เป็นห่วงชั้น เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับชั้น จะมาห่วงชั้นทำไม”

ไม่นานก็มีเสียงเคาะที่หน้าห้อง แหวนจึงมาเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นเด็กที่มาส่งอาหารให้ แต่ปรากฏว่าเป็นเสือที่มาดูอาการแหวนด้วยความเป็นห่วง แหวนเห็นเป็นเสือก็ทำท่าจะปิดประตูทันที แต่เสือกลับดึงไว้

“คุณปวดหัวมากหรือครับ เดี๋ยวสิครับ คุณยังไม่ตอบผมเลยว่าเป็นอะไรมากรึเปล่า”

“ชั้นจะเป็นอะไร หรือไม่เป็นอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”

“เกี่ยวสิครับ เพราะที่คุณปวดหัวเนี่ยเป็นเพราะผม”

“ชั้นว่าคุณสำคัญตัวผิดมากเกินไปแล้ว ชั้นไม่เคยสนใจเรื่องของคุณและทุกเรื่องที่คุณพูด”

“คุณโกหก ผมรู้นะว่าคุณปวดหัวเพราะเรื่องที่ผมบอกคุณเมื่อวานนี้ใช่มั้ย”

“ชั้นว่าคุณกลับไปได้แล้ว”

“ผมจะบอกให้คุณหายปวดหัวก็ได้ ที่ผมไปงานวันเกิดคุณแหม่ม ก็เพราะว่าผมต้องการรู้จักคุณให้มากกว่านี้ ผมก็คิดว่า...”

เสือพูดยังไม่ทันจบแหวนก็ปิดประตูหนี เสือรู้ทันทีว่าแหวนเองก็มีใจให้เขาเช่นกันแต่ยังไม่ยอมรับ

บ่ายวันนั้นแหวนตัดสินใจที่จะปลีกตัวไปต่างจังหวัดสักพักเพื่อตัดเสือให้ขาด จึงไปบอก ลิลลี่กับแหม่มที่ร้านดอกไม้ ลิลลี่อยากไปด้วยแต่แหวนก็ไม่ยอมให้ไป แหม่มรู้ว่าแหวนคงอยากอยู่คนเดียวจริง ๆ จึงห้ามลิลลี่ไว้ แหม่มถือโอกาสตอนที่เดินมาส่งแหวนที่รถถามว่ามีเรื่องกลุ้มใจอะไร แต่แหวนก็ว่าไม่มี แหม่มจึงได้แต่อวยพรให้แหวนเที่ยวให้สนุก

“พี่แหม่ม ชั้นว่าพี่แหวนเค้าเหมือนมีเรื่องอะไรปิดบังเราอยู่นะ”

“อืมม์ ชั้นก็รู้สึกเหมือนแก”

“หรือว่าเรื่องผู้ชาย”

“อาจจะเป็นไปได้ แต่ใครล่ะ ไม่เห็น พี่แหวนสนใจใครเลยนี่”

“หรือว่าพี่แหวนเค้ามีแฟนแล้วได้เสียกัน แล้วเค้าเกิดท้องขึ้นมาเลยไม่กล้าบอกพวกเรา”

“อีบ้า แกก็คิดเลอะเทอะไปซะไกล”

“อ้าว ใครจะไปรู้ อาการมันฟ้องนะ บางทีเค้าอาจจะแอบไปทำแท้งก็ได้”

“พอ ๆ นังลี่ แกนี่พูดจาเพ้อเจ้อใหญ่แล้ว เดี๋ยวพี่แหวนกลับมาชั้นจะฟ้องพี่แหวน”

“ถ้าไม่ใช่เรื่องผู้ชายแล้วจะเป็นเรื่องอะไร”

ทางด้านเสือหลังจากเข้าไปที่ศูนย์บัญชาการ เขาก็ได้รับคำสั่งให้ไปตามหาตัวพัศดีที่เคยรับสินบนเพื่อปล่อยพลกับพรออกมาจากคุก เพราะเป็นคนเดียวที่รู้ว่าคนที่ช่วยพลกับพรออกไปคือใคร โดยเสือจะต้องเดินทางไปที่ปราณบุรีเพราะได้ข่าวว่าพัศดีคนที่ว่าเพิ่งเกษียณและไปทำรีสอร์ทอยู่ที่นั่น ส่วนจ๊อดก็ต้องไปสืบที่บางขวางว่ามีใครรู้จักสองคนนั่นบ้าง

แหวนไปตากอากาศที่ชายทะเลแห่ง หนึ่ง แต่คำพูดของเสือที่บอกว่าอยากรู้จักเธอให้มากกว่านี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวจนสลัดไม่หลุด แหวนพยายามระบายอารมณ์ทุกวิธีที่ทำได้ ขณะที่ลิลลี่พยายามติดต่อแหวนเพราะเป็นห่วงที่แหวนไปคนเดียว แหม่มว่าแหวนคงไม่เป็นไรก่อนจะออกไปหาเสือที่ร้าน

อินคาโทรฯมาหาลิลลี่ที่ร้านเพื่อถามถึงเรื่องวันก่อนที่ลิลลี่ไม่รับสาย ลิลลี่บอกว่าออกไปกินข้าวกับเพื่อน อินคาก็ย้อนว่าเป็นจ๊อดใช่ไหม ลิลลี่ไม่บอกทั้งยังว่าเป็นเรื่องของเธอเพราะกับอินคาเขาเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น อินคาจึงนัดกินข้าวด้วยแต่ลิลลี่ปฏิเสธบอกว่านัดกับแหม่มไว้แล้ว อินคาเลื่อนเป็นพรุ่งนี้

“ยังไม่รู้เลยว่าจะว่างหรือเปล่า”

“ถ้าคุณคิดว่าผมเป็นเพื่อนคุณคงไม่ปฏิเสธ”

ลิลลี่ถอนใจกับลูกตื๊อของอินคา รับปากอย่างเสียไม่ได้โดยนัดเจอกันที่ร้านเดิม อินคาอาสาจะมารับ แต่ลิลลี่ก็ไม่ยอมบอกว่าให้ไปเจอกันที่ร้านเลย ส่วนแหม่มเมื่อไปหาเสือที่ร้านก็ไม่พบ จ๊อดบอกว่าเสือกลับบ้านต่างจังหวัด แหม่มจึงกลับออกไปด้วยความผิดหวัง โทรฯไปหาก็ไม่มีสัญญาณตอบรับ

จบตอนที่ 10
เครดิต เดลินิวส์


Create Date : 11 เมษายน 2553
Last Update : 11 เมษายน 2553 10:47:35 น. 0 comments
Counter : 308 Pageviews.
Share

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

Heavenworth
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
[Add Heavenworth's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com