ทีนี้ พระธรรมคุณบทต่อไป
โอปะนะยิโก "เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว" ดูแล้วอย่าดูเฉยๆ น้อมเข้ามาใส่ตัว เอามาเตือนใจ เห็นความชั่วก็น้อมเข้ามาคิด นึก ตรึกตรอง เพื่อเตือนตัวเองไว้ว่า อย่าทำเช่นนั้น อย่าทำเช่นนั้น เพราะการทำเช่นนั้น จะเกิดความเสียหาย จะสร้างความทุกข์ความเดือดร้อน นี่เรียกว่า น้อมเข้ามาใส่ตัว ทุกเรื่องทุกประการควรน้อมเข้ามาใส่ตัว จึงจะได้ประโยชน์จากการเห็น ถ้าไม่เอามาใส่ตัวมันก็ไม่ได้เรื่องอะไร เหมือนกับไก่แจ้คุ้ยเขี่ยไปในลานบ้าน ไปพบพลอยเข้าเม็ดหนึ่ง มันไม่รู้ค่า ข้าวสารเม็ดหนึ่งยังดีกว่า แล้วก็คุ้ยเขี่ยในแปลงอื่นต่อไป นี่คือเรื่องของไก่แจ้
แต่มนุษย์เราไม่ใช่ไก่แจ้ แต่เป็นผู้มีปัญญา เพราะฉะนั้น เมื่อเห็นอะไรแล้วก็ต้องน้อมมาใส่ตัว เหมือนกับเห็นเทวทูต ก็น้อมมาเตือนตัวเอง เห็นดีก็น้อมเข้ามา เห็นชั่วก็น้อมเข้ามาเพื่อคิดทั้งนั้น น้อมมาคิดมานึก มาตรึกมาตรอง เพื่อให้รู้ชัดในเรื่องนั้นตามสภาพที่เป็นจริง แล้วเราก็ลงมือปฏิบัติตามเรื่องต่อไป อย่างนี้ ได้ประโยชน์ เข้ากับบทว่า โอปะนะยิโก
Create Date : 21 มีนาคม 2565 |
|
0 comments |
Last Update : 22 มีนาคม 2565 6:46:03 น. |
Counter : 431 Pageviews. |
|
|
|