|
พิชิต1219โค้ง อุ้มผาง ที่ลอซู 4
เช้านี้มีนัดตอนตี5ครึ่ง ไม่ต้องอาบน้ำ เพราะต้องไปคลุกฝุ่นที่ดอยหัวหมด เพื่อชื่นชมหมอกและอาทิตย์ไขแสง ไปถึงดอยหัวหมด อย่าถามเส้นทาง...จำไม่ได้สักแห่งค่ะ ไม่สามารถแนะนำเส้นทางกับใครได้ เพราะไม่ได้ขับเอง
เช้ามากยังมืดอยู่ ค่อยๆให้หนุ่มโต ไกด์คนเดิม ที่เป็นนายท้ายเรือยางล่องแก่ง พาป้าๆ คลำๆทางขึ้นเนินเขาเตี้ยๆ บางตอนหินร่วนมาก ต้องยอมให้หนุ่มน้อยจับมือลากขึ้น มีคนมากางเต้นท์นอนเฝ้าอยู่1เต้นท์ โห...วังเวงมาก กล้าจัง มีคนอยู่บนเนินแล้ว 3 กลุ่ม กลุ่มแรกน่าจะเป็นพ่อแม่ลูก เอาเก้าอี้มากางนั่งรอ ตั้งกล้องบนขาตั้ง อีก2กลุ่มน่าจะเป็นคู่รักกัน ไทยคู่ ต่างชาติอีก 1 คู่
กล้องมือถือถ่ายรูปตอนมืด ภาพออกมาเหมือนผีหลอก บรื๋อยยยย.. ดาวยังคงค้างฟ้าเช่นเคย ลมเย็นๆ18องศา ไม่หนาวอย่างคาด
ถึงฟ้าจะมืดแต่ป้าๆไม่ละลด ยังคงตะบี้ตะบันถ่ายภาพกันเรื่อยๆ มองไม่เห็นหรอกว่าติดอะไรมาในกล้องหรือไม่
สีสันของเสื้อผ้าสมเป็นวันตรุษจีน สีสนุกทุกคน พวกเราไม่อายใครเลย เสื้อกะเหรี่ยงที่ซื้อมาก็เอามาใส่ซะ
ตกลงหมอกไม่มี เพราะไม่มีฝน อากาศก็ไม่ได้เย็นมาก เจอต้นปรงเขา ต้นเดียวโด่เด่บนเนิน กำลังออกดอก
สว่างแล้วจึงเห็นว่ามีหมุดหลักเขตอยู่ มีวันปักหมุด ทิศทาง และพิกัดที่ตั้ง
ออกจากดอยหัวหมด กลับที่พัก อาบน้ำอาบท่า ฟักหอมตรงนี้ถ่ายไว้ตั้งแต่วันแรก กะว่าจะซื้อกลับ เพราะอยากกินฟักหอมตุ๋น แต่วันกลับ ลืม... อดกิน
แมวหมาที่รีสอร์ท เหมียวตัวนี้มาสะกิดทุกมื้อ ที่โต๊ะอาหาร
กลับมากินข้าวเช้า เป็นข้าวต้ม ขนมปังกาแฟ นมเช่นเคย ขนของขึ้นรถเตรียมตัวกลับ โชเฟอร์มาสายไปครึ่งชั่วโมงอีก ต้องทำใจ เราเหมารถตู้ไป-กลับ รวม 4 วัน แต่จริงๆใช้รถตู้แค่วันไปและวันกลับ 2วันที่เหลือ คนขับไม่ได้ไปกับเรา เพราะเราเหมาทัวร์กับรีสอร์ทไว้แล้ว ใชรถ2แถวของรีสอร์ท คนขับรถตู้เขาเอารถออกเที่ยวของ เขาคนเดียวเลย รู้ได้ไง...ก็เขามาเล่าให้เราฟังว่าไปตรงโน้นตรงนี้มา เราแอบมองหน้ากัน แล้วคิดในใจ ....พวกป้าเสียค่าน้ำมันเองนะเฟร๊ย... แต่ก็ไม่ได้พูดไร เฉยๆเสีย
เริ่มออกเดินทาง เจอทางโค้ง ลงและลง โชเฟอร์เหยียบไม่ยั้ง โช๊คแข็งปัง ทั้งเราและเพื่อน กระเด้งดึ๋งๆ ไปตลอดทาง
คนที่รู้ตัวกินยาแก้เมารถล่วงหน้ามาแล้ว นั่งหลับบ้าง สลึมสลือบ้าง คนที่ไม่เมา ก็นั่งมองฟ้า มองสวรรค์ไปตลอดทาง ไม่กล้าหลับตา กลัวไม่รู้ว่ารถจะเจออะไรบ้าง
มาได้สักพักใหญ่ๆ แค่ 1ใน4เส้นทาง เพื่อนคนหนึ่งที่นั่งหลับอยู่ ก็เทโจ๊กกระจาย เพื่อนข้างๆคว้าถุงไม่ทัน พลอยได้โจ๊ก แจกไปคนละนิดละหน่อย จอดรถก็ไม่ได้ ไม่มีไหล่ทาง ทางอันตราย โอ้กๆ โก่งคอขัน กันจนถึงหน่วยรักษาต้นน้ำแม่กลอง แวะเข้าไปจอดรถได้ เดินเข้าไปด้านในเจอลำธาร ดีเลย สมาชิกจึงลงทำธุระ และซักผ้า ที่เลอะโจ๊ก ล้างหน้าล้างตา หน่วยพยาบาลเคลื่อนที่ ก็รีบปฏิบัติงาน
บางคนไม่ไหว นั่งนิ่ง ตัวเย็นอยู่บนรถ
เราเดินสำรวจพื้นที่
ระหว่างเพื่อนๆพัก เราก็เดินไปด้านใน เจอลำธาร ต้นสายแม่กลอง สวย น่าลงไปเล่นน้ำเสียจริง นี่ถ้าเพื่อนไม่ทำโจ๊กกระจาย ก็คงไม่ได้มาเห็น สถานที่สวยๆตรงนี้
มาครึ่งทางที่จุดพักรถเดิมเช่นขาไป เราลงไปซื้อน้ำ ซื้อไอติมกิน เดินกินไอติม ลงมาจะเอาซองไปทิ้งถังขยะ เจอผู้หญิงลูกจ้างที่ร้าน กำลังไล่เด็กชายชาวกะเหรี่ยง2คน ตัวเล็กนิดเดียว หน้าตาเสื้อผ้าสกปรกมอมแมม ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเด็กกำลังรื้อถังขยะ หาของกิน ไล่ไม่ให้รื้อ (ไม่มีภาพเด็ก ไม่มีแก่ใจจะถ่าย) เราน้ำตารื้น...ถามเด็กว่า อยากกินติมไหม สองคนพยักหน้า เราก็เลยวิ่งไปซื้อไอติม มาอีก 2 อัน ยื่นให้ เขายกมือไหว้ เพื่อนเดินมาเห็น รู้เรื่อง เลยรีบไปซื้อซาละเปา มาอีก1 ถุง เพื่อนที่อยู่บนรถ รื้อของเสบียง ที่เราตุนมากิน เอาออกมาให้อีก แล้วสอนว่าอย่าไปรื้อของถังขยะกิน มันสกปรก
เด็กชายตัวเล็กสองคนรับของแล้วรีบมุดไปหลบข้างกระถางต้นไม้ กินไอติมของเราอย่างเอร็ดอร่อย ...บุญเห็นทันตา ความสุขเกิดทันใด แค่สิ่งเล็กๆน้อยๆที่ทำได้ แก่เพื่อนมนุษย์ ไม่ต้องมากมาย ให้แก่คนที่ต้องการ เท่านั้นเอง
แวะกินข้าวเที่ยงที่แม่สอด และหาซื้อถ้วยชามญี่ปุ่นมือ2มาได้9ใบ มีเวลาซื้อไม่ถึง30นาที เลือกไม่ได้ดังใจ
มามืดที่นครสวรรค์ เพื่อนเคยทำงานในจังหวัดนครสวรรค์ บอกคนขับรถให้ไปหาที่กิน ตรงนี้ ตรงนั้น เพราะรู้จักสถานที่ดี แต่คนขับไม่ฟัง พามาปล่อยไว้ที่ตลาดสด ซึ่งเขาปิดร้านเกือบหมดแล้ว และคนขับบอกให้เราไปหากินกันตามสบายเลย นัดมาเจอที่รถ3ทุ่มครึ่ง เขาจะขอนอน สักครึ่งชม. เวลาตอนนั้น 2ทุ่มกว่า เราหาก๋วยเตี๋ยวกินกัน กินเสร็จก็ไม่ถึง 3 ทุ่ม กลับมาที่รถ คนขับบอก อ้าว!! ผมยังไม่ได้นอนเลย
ป้าๆจะทำอย่างไรล่ะ จะให้คนขับนอนหลับในรถอีกครึ่งชั่วโมง แล้วให้ป้าไปเดินเที่ยวกลางคืนกันหรือ..โอ๊ะ..โวะ เราก็เข้าใจนะ ว่าคนขับเหนื่อย แต่เขาก็ได้พักทุกครั้งที่เราไปทำธุระกัน บอกกับเขาว่าไม่อยากให้เกินเที่ยงคืน เขาบอก เกินอยู่แล้ว ค่าล่วงเวลาอีก2,000บาท
ป้าๆมองหน้ากันอีกครั้ง นั่งกันเงียบๆต่อไป อย่างอึดอัด ถึงที่พักตอนเที่ยงคืน 10 นาที แต่เราก็ต้องจ่ายค่าเกินเวลา ให้เขาเพิ่มอีก2,000บาท ที่พัก เบี้ยเลี้ยง จ่ายให้กับเขาทุกวัน ก็ดี...ได้ประสบการณ์ตรงๆ ในการหารถตู้เที่ยว ที่เพิ่งเคยเจอ ไม่ดีครั้งนี้ครั้งเดียว นครสวรรค์จึงเป็นสถานที่ ในความทรงจำอีกครั้ง....แฮ่
จบทริป พิชิต1219โค้ง อุ้มผาง ทีลอซู
สวัสดี
| Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2562 |
|
20 comments |
| Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2562 9:46:39 น. |
| Counter : 917 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
ภาพถ่ายเขียว สวยด้วยค่ะ
กลับมาปลอดภัย ก็คุ้มค่าแล้วค่ะ
เรื่องพฤติกรรมคนขับ ไม่ดีไม่น่าจำเลยค่ะ