บรรเลงเพลงรักกันต่อด้วยจูบดูดดื่มกลืนกินความหวานในกันและกันมือของเจเรมี่ทำหน้าที่ปลุกเร้าให้ความสุขกับคู่รักด้วยการเล่นกับเจ้ามังกรแข็งแรงทั้งกอบกำลูบคลำคลึงช่วยให้คู่รักไปถึงพิศวาสปรารถนาอย่างเป็นจังหวะจะโคนแล้วมือใหญ่นั้นเลื่อนไล้ชอนไชไปป้วนเปี้ยนเวียนวนรอบประตูทวาร

“แฮ่ก... แฮ่ก...” มีเพียงเสียงหอบหายใจถี่กระชั้นรันจวนจากปากโคมฉายช่วยปลุกเร้าใจคนรักให้หนักหน่วงมีอารมณ์พลุ่งพล่านสูงขึ้นไปด้วยกัน

“ขอให้ไอได้เข้าไปในตัวยูนะ” เจเรมี่บอกเสียงแหบพร่าจากใจกระเจิดกระเจิงระเริงกามาถอยมือใหญ่ออกมาโดยส่งเจ้ามังกรของตัวเองตามติดเข้าไปสู่ประตูหลังที่หวังอย่างสุดพิศวาสปรารถนา

“อื้อ...” โคมฉายอุทาน ความแน่นคับตึงอาจจะทำให้อึดอัดในตอนแรกแต่เมื่อร่างกายยอมรับผู้เข้ามาเยือนมันจึงปรับสภาพให้เข้ากันได้ในเวลาไม่นานน้ำอุ่นภายในอ่างช่วยผ่อนคลายความเสียดทานไปได้จึงไม่ระคายภายในแม้แต่น้อยและช่วยพยุงร่างที่เคลื่อนไหวลอยตัวในน้ำได้อย่างนุ่มนวล ให้สัมผัสอบอวลไปด้วยความสุขและได้สูดกลิ่นหอมของสบู่ที่เจเรมี่ทาถูลงบนเนินหน้าอกทั้งสองด้วยทั้งสองอุ้งมืออุ่นร้อน

เจเรมี่มีความสุขกระสันและเมามันที่ร่างกายได้สอดประสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกับคู่รักทั้งขยันขยับขับเคลื่อนเข้าออกถี่แรงเร่งเร้า อีกมือกระตุ้นเจ้ามังกรของคู่รักเพื่อหวังได้เดินทางไปสู่จุดที่สุดแห่งความสุขสมพร้อมกันและแล้วร่างกายกระตุกเกร็งไปด้วยความสุขหวิวใจเหมือนล่องลอยไปสู่สรวงสวรรค์ ทั้งสองหนุ่มคู่รักได้สาสมใจปรารถนา...

โคมฉายผ่อนลมหายใจยาว... พิษของฤทธิ์ยาปลุกค่อย ๆคลายลงไปจากกระแสความสุขที่แผ่ซานซึมไปตลอดทั่วเรือนร่าง ซึ่งมาจากเจเรมี่ที่ได้ช่วยดับร้อนผ่อนกระหายให้คู่รักได้อย่างเยี่ยมยอด

“เยส... ยูคือคนที่ใช่ มายเมีย... ยูเป็นเมียไอคนเดียวไม่ว่าเมื่อไหร่ไอเลิฟยูเสมอ” เจเรมี่มีความสุขเช่นกัน เอ่ยคำรักพร่ำพรอดออกมาจากใจจริงที่ยอมรับโคมฉายทั้งที่ไม่เคยยอมรับนับผู้หญิงคนไหนเป็นเมียเลย แค่เล่น ๆ เป็นเพื่อนแบบเซ็กส์เฟรนด์กับสาวคู่นอนเพียงเท่านั้น

...........เวลาปาเข้าไปตีหนึ่งจึงกลับถึงคอนโดแล้วเข้านอนเลย โคมฉายตื่นหกโมงเช้าตามปกติรีบทำอาหารง่าย ๆ พวกไข่ดาว ออมเล็ต (ข้าวห่อไข่) ทานข้าวเช้าอย่างเร็วแล้วเข้านอนพักผ่อนอีกรอบเนื่องจากยังอ่อนเปลี้ยเพลียแรงเป็นผลของฤทธิ์ยาตกค้าง ส่วนเจเรมี่ทำสปาเก็ตตี้เสร็จเจ็ดโมงพอดีรายระวีเพิ่งตื่นนอนขึ้นมาทานอาหารมื้อเช้ากับเจเรมี่สองคน

“ฉันกินไข่ดาวหมดแล้ว เหลือออมเล็ตหน่อยเดียวระวีกินสปาเก็ตตี้รวมมิตรทะเลให้หมดนะของฉันทำเอง” เจเรมี่บอกหลังจากตนเองเลือกกินอาหารที่คนรักทำให้มากกว่ากินของตัวเอง พลางตักใส่จานเสิร์ฟให้รายระวี

“ขอบคุณค่ะเจมี่” เด็กสาวตักเข้าปากเคี้ยว ๆ “อร่อยหมดเลยทั้งออมเล็ตกับสปาเก็ตตี้ เจมี่นี่ทำอาหารเก่งเหมือนกันนะ”พลางเอ่ยชมอมยิ้มแก้มตุ่ย ไม่ทุกข์ร้อนอะไรเพราะยังไม่รู้เรื่อง จนกระทั่งได้รับฟังเรื่องเล่าจากเจเรมี่เกี่ยวกับผู้ปกครองของเธอที่โดนวางยา...

“ระวีเป็นผู้หญิงยิ่งต้องระวังตัวนะ ขนาดโคมเป็นผู้ชายยังโดนวางยาเดี๋ยวนี้ยาปลุกเซ็กส์พวกนี้ระบาดมาก มาในรูปแบบต่าง ๆหาซื้อง่ายในอินเตอร์เน็ตด้วย”

รายระวีนั่งฟังอย่างเด็กที่ได้รับการสั่งสอนเตือนใจจากผู้ใหญ่กว่าเธอมีหน้าที่ต้องเชื่อฟังแล้วระวังตัวไว้และรู้ว่าถ้ามีเจเรมี่คอยปกป้องดูแลโคมฉายอยู่ตลอดเวลา ไม่มีทางที่ใครจะมาแยกคู่รักคู่นี้ออกจากกันได้เลยเด็กสาวเข้าใจ... ไม่คิดฝันหวานหวั่นไหวไปกับโคมฉายอย่างตอนแรกอีก

จู่ ๆ โทรศัพท์ตั้งโต๊ะประจำห้องดังขึ้น เจเรมี่จึงลุกไปรับสายพอรู้เป็นใครโทรมาจึงต่อว่าก่อนเลย

“ยัยรุ้ง... เพราะยาของเธอทำให้โคมนอนซม ต้องพักฟื้นสภาพร่างกายยังจะโทรมารบกวนอะไรอีก ฉันไม่ยอมให้เธอคุยกับโคมนะ มีธุระอะไรสั่งฝากไว้กับฉันแล้วฉันจะบอกโคมเองหลังเขาตื่นนอน”

“มือถือของพี่โคมอยู่กับรุ้ง ของใช้ส่วนตัวสำคัญนะไม่อยากมาเอาคืนเหรอรุ้งรอพี่โคมอยู่ที่คอนโดของรุ้ง พี่โคมรู้ว่ารุ้งอยู่ห้องไหนรุ้งเคยให้กุญแจห้องและคีย์การ์ดกับพี่โคมไปแล้ว ฝากบอกพี่โคมด้วย”

หลังจากเจเรมี่วางสายจากรุ้งพิลาศ รอยยิ้มเยาะปรากฏขึ้นบนมุมปากทำไมตัวเขาเองจะไม่รู้ว่าคอนโดของคู่แข่งทางความรักอยู่ที่ไหนโคมฉายเปิดเผยทุกอย่างไม่เคยปิดบังหรือแอบซุกซ่อนผู้หญิงเขาคิดจะจัดการเรื่องนี้แทนเพื่อปกป้องคนรักของเขาไม่ให้รุ้งพิลาศเข้าถึงตัวหรือมีโอกาสทำมิดีมิร้ายกับโคมฉายซ้ำอีกแล้วจึงหันไปพูดสั่งฝากกับรายระวี

“เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอกนะ มีธุระกับยัยรุ้ง ฝากด้วยนะระวี ช่วยดูแลโคมแทนผมตอนผมไม่อยู่”

...........ความจริงรุ้งพิลาศมีบ้านหลังใหญ่ที่อาศัยอยู่ร่วมกับบิดามารดานอกจากนั้นยังมีคอนโดชานเมืองเป็นที่พักส่วนตัวตามปกติของคนมีเงิน มักมีที่อยู่อาศัยหลายแห่งเอาไว้ให้แปรสถานที่เปลี่ยนบรรยากาศ

เจเรมี่ขับรถมาถึงคอนโดที่พักอาศัยของรุ้งพิลาศก่อนหน้านั้นเขาได้ค้นคีย์การ์ดและกุญแจห้องจากลิ้นชักหัวเตียงซึ่งโคมฉายเก็บพวกมันไว้ตรงนั้นแล้วเจเรมี่ได้นำมาใช้เพื่อเข้าไปเจอกับเจ้าของห้อง

“ไงรุ้ง... อยากได้ผัวมากนักเหรอ ถึงได้แจกกุญแจห้องให้ผู้ชายน่ะ”เจเรมี่ทักทายคู่แข่งทางความรักฝ่ายนั้นกำลังเหม่อมองออกไปภายนอกขณะยืนอยู่ข้างหน้าต่าง

รุ้งพิลาศสะดุ้ง! ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเจเรมี่คนที่เธอไม่ชอบขี้หน้ามาแต่ไหนแต่ไรเพราะความปากเสียไม่เคยได้คุยดีต่อกัน

“ไอ้ยักษ์เจมี่ ไปเอากุญแจห้องฉันมาจากไหน”

“อ้าว... เธอให้กุญแจโคมไว้ เขาเป็นเมียฉัน พวกเราไม่มีความลับต่อกันฉันรู้หมดว่าเขาเก็บอะไรไว้ที่ไหน ตกลงเธอจะแย่งเอาเมียฉันไปทำผัวเธอให้ได้ใช่ไหมถึงยังตื้อไม่เลิก” เจเรมี่ท้าวสะเอวต่อว่าท่าทางเอาเรื่อง

“ฉันคิดจริงจังหวังแต่งงานกับพี่โคม ไม่ได้คิดเล่น ๆ ฉันรักเขานายไม่เกี่ยวอย่ามายุ่ง” รุ้งพิลาศยังคงยืนยันหันไปยืนเผชิญหน้ากับเจเรมี่ระยะห่างกันประมาณหนึ่งเมตร

“แต่ฉันรักโคมมากกว่าเธอ เธอทำดีอะไรให้โคมบ้างเคยทำอาหารให้เขากินหรือเปล่า เคยดูแลเขายามเจ็บไข้บ้างไหมเคยปรนนิบัติเอาใจบีบนวดให้โคมไหม ไม่เห็นเธอเคยทำ เอาง่าย ๆ แค่พูดจาดี ๆ คิดดี ๆกับโคมเธอยังไม่เคยเลย ฉันอยู่กับโคมตลอดฉันไม่เห็นเธอจะทำดีหรือเข้าใจโคมสักนิด เห็นเธอเอาแต่ใจตัวเองอยากได้โน่นอยากได้นี่แล้วเรียกร้องขอจากเขาทั้งข้าวของเงินทองไม่เคยคิดบ้างหรือว่าความรักคือการให้น่ะ หรือตั้งท่าจะเอาโคมทำผัวท่าเดียว”เจเรมี่เพียงพูดให้รุ้งพิลาศได้คิดบ้างถึงความไม่เหมาะสมที่ตัวเธอได้ทำกับโคมฉาย

คำพูดของเจเรมี่ทำให้รุ้งพิลาศสีหน้าเครียดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ที่ได้ฟังบรรยายมาทั้งหมดนั้นเธอสู้เจเรมี่ไม่ได้เลยเรื่องการปรนนิบัติเอาใจแต่มีสิ่งหนึ่งที่มารดาของโคมฉายเคยเป็นห่วง และได้ขอให้เธอช่วยดูแลเรื่องบุตรชายคนโตคนนี้

“ฉันกับพี่โคมเราสองคนคู่ควรกันทั้งฐานะและครอบครัวแม่ของพี่โคมเคยให้ฉันช่วยกำราบพี่โคม เพราะเคยได้ข่าวตอนเรียนอยู่อเมริกาชอบมั่วผู้หญิงใช้ชีวิตเหลวแหลก ที่จริงฉันหวังดีกับพี่โคมรับปากกับแม่พี่โคมแล้วว่าจะช่วยดูแลพี่โคมไม่ให้ทำตัวแย่แบบนั้น แต่ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่โคมมีอะไรกับนายด้วยผู้ชายหล่อเท่ห์ดูเป็นแมนอย่างพี่โคมไม่น่ากลายเป็นเกย์ไปได้ ถึงตอนนี้ฉันยัง... งงงงอยู่เลย”รุ้งพิลาศพูดจากใจจริง

“นี่เธอคิดว่าตัวเองจะมาเป็นเมียหรือเป็นแม่คนที่สองของโคมกันแน่ผู้ชายเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงมาคอยควบคุมบังคับหรือกำราบหรอกนะ ถ้าเขารักผู้หญิงคนนั้นจริงเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนนั้นแต่โคมไม่ได้รักเธอ ส่วนเรื่องข่าวฉาวเรื่องโคมมั่วผู้หญิงเกิดจากฉัน ฉันเข้าใจโคมตลอดมาจึงยอมให้เขามีอะไรกับผู้หญิงฉันรู้เห็นเป็นใจด้วย เข้าใจธรรมชาติของผู้ชายที่ยังไม่แต่งงานมันต้องมีศึกษาหาประสบการณ์ทางเพศกันไว้บ้าง นอกจากเรื่องแต่งตัวแล้วฉันว่าเธอไม่รู้ไม่เข้าใจสัญชาตญาณผู้ชายเอาเสียเลย”เจเรมี่พูดตำหนิ พลางส่ายหน้า

“ฉันจะต้องแต่งงานกับพี่โคมด้วยเหตุผลหลายอย่างถ้ามีนายขวางอยู่มันทำความยุ่งยากให้ฉัน ถ้านายถือว่าตัวเองเป็นเจ้าของพี่โคมอย่างนั้นขอพี่โคมให้ฉันได้ไหม”

เจเรมี่เบิกตาโต แปลกใจกับรุ้งพิลาศจนอดต่อว่าไม่ได้

“ใจถึงนะเธอหรือจะเรียกอีกอย่างว่าหน้าด้านดีล่ะ เล่นขอกันดื้อ ๆ อย่างนี้เลยหรือของรักของหวงเขาไม่ให้กันง่าย ๆ หรอก ทำไมจ้องจับแต่โคมไม่เปิดหูเปิดตามองชายอื่นบ้าง ฉันยังว่าง โสด... เอาฉันไปแทนไหม?จะว่าไปสเป็คผู้ชายของสาวไทยน่าจะประมาณฉันนี่นะ สูง ขาว หล่อ...หนุ่มต่างชาติอเมริกัน ลูกออกมาสวยหล่อน่าทำพ่อพันธุ์ เธอมองข้ามฉันไปได้ไง”เจเรมี่แสร้งพูดดึงดูดความสนใจ ที่จริงเขาจีบผู้หญิงเก่งกว่าชายใดแต่ไม่เคยคิดจีบรุ้งพิลาศ เพราะเจ้าหล่อนมัวแต่จ้องจับโคมฉายแล้วพาลมาตบตีทะเลาะเบาะแว้งมีเรื่องกันมาตลอด ถ้าเปลี่ยนความคิดได้มันคงเป็นทางออกที่ดี