ถามตัวเองกี่ที... คำตอบก็คือ....ไม่รอดแน่....นังปอเอ๋ย....ศพมิสวย ศพมิสวย.... เกิดเป็นคนดีๆ มีเสรีภาพไม่ชอบ.....ดั๊นเอาใจไปผูกกะคนอื่น.... เกิดอยากได้.... อยากมีไปเรื่อย....พอมันไม่ได้ ก็นะ ... นี่แหละรสชาติ ของ temptation....goshhhhhhh... เมื่อก่อนเขลาเพราะไม่รู้ ตอนนี้โง่กว่า เพราะรู้แล้วดั๊น....ไม่ยอมวาง.....เวรจริงๆ ใจหนึ่งก็อยากจะสาปส่ง.... ส่วนอีกใจก็แสนเสียดาย.... มายา มายา มายา ท่องไว้..... เมื่อวันศุกร์ มี dinner จัดเป็น the last supper กันนิดหน่อย...ก็.......อีกสองสัปดาห์ อ้ายไมค์ก็จะจรลี จากเยนา เยอรมนี ไปอยู่ที่ บาร์เซโลน่า สเปน แล้ว.... เครียดๆ เหนื่อยๆ เรื่องงานมาทั้งสัปดาห์ ตกเย็นวันศุกร์วันศุกร์พักงานแลป มาทำงานบ้านเป็นนางซินแทน...แป่ว ทำความสะอาดบ้าน...(ขืนไม่ทำ ก็คงต้องกินกันบนกองกระดาษ) เตรียมเครื่องผัดไทย... (ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมฝรั่งมันชอบกินนักหนา ไอ้ผัดไทยเนี่ย.....) และแกงจืดเห็ดกับผักกาดขาว.... อ้ายไมค์เลี้ยงง่าย.... กินอะไรก็ได้.... อร่อยหมดแหละ... ขอแค่อย่ามีเนื้อสัตว์ เพราะ ตะแกเป็น มังสวิรัติ... ไม่มีอะไรคาดหวังเป็นพิเศษ.... เพราะไม่เคยรู้ว่า แต่ละครั้งที่นัดกันจะเป็นยังไง... เดาไม่ได้.......เพราะพี่ท่านเป็นตัวของตัวเอง และตามอารมณ์ตัวเองอย่างยิ่ง.......เคยเจอแย่ๆ วีนๆ มาเยอะ...จนเหนื่อยจะเอาใจ....(แต่ก็ทนทำทุกที เมื่อไหร่จะเลิกทนซะทีไม่รู้)....ในฐานะเจ้าของบ้าน หรือคนชวน...ก็ดูแลแขก (ที่เอาแต่ใจตัวเองอย่างไมค์) ให้ดีที่สุด ดังนั้น วันไหนถ้ามันปกติ สงบปาก สงบคำ ไม่ทำตัวรู้มาก critic วุ่นวาย...ก็ถือว่า...เป็นวันที่บรรยากาศดีมากแล้ว..... คุณพี่โทรมาตอน ทุ่มครึ่ง ดัดจริตพูดไทย กะฉัน อยู่สองสามคำ (สอนกันมาเท่านี้) สวัสดีครับ... จริงอ่ะ...และ... ไมค์ไม่ดี (เออ รู้ตัวซะมั่งก็ดี).. จากนั้นบอก จะไปซื้อไวน์ เดี๋ยวอีก ครึ่งชั่วโมงเจอกัน. หนึ่งชั่วโมง ให้หลัง คุณพี่ค่อยโผล่มา กับข้าวยังไม่เสร็จ....ฮา... เลยต้องมาช่วยๆ กันทำ ผัดไทย ท่าทางจะจืดมาก รสไม่จัดเหมือนที่ขายกันที่บ้านเรา....ฉันบ่นๆ กลัวไม่อร่อย ..คุณพี่บอก "ยังไงไอว่า มันก็น่าจะอร่อย แต่ถ้ามันยังไม่ใช่ standard ของยู ยูต้องทำให้ไอกินอีกที " นั่นตลกบริโภคอีก.... อ้ายไมค์รับผิดชอบทำแกงจืด under Ku's intruction....ออกมาพอกินได้ กว่าจะเสร็จ กว่าจะได้กิน... เสร็จเรียบร้อย ปูเสื่อ นั่งกินกันกะพื้น (บ้านคนไทย ก็กินแบบนี้แหละ) อ้ายบ่าวหิวงั่ก... กินผัดไทย พูนจานไปอย่างรวดเร็ว สองจานรวด ตามด้วยแกงจืดอีกหนึ่งชามใหญ่ (การันตี ความหิว ไม่ใช่ความอร่อย ฮ่า ฮ่า ฮ่า) ชงน้ำชายังไม่เสร็จ พี่ก็จัดการเขมือบทิรามิสุ (homemade) ไปจนเหลือแต่ซาก...นอนเขลงลงบนพื้น....พุงปูด เป็นปลาวาฬ...บ่น " I'm pregnant"(อี๋ อีบ้า...ใครเขาจะไปทำแกท้อง....) .....อิ่มหมีพีมัน วันนี้เธอก็อารมณ์ดี๊ ดี...เจื้อยแจ้วเจรจา น่าเอ็นดู อย่างโน้น อย่างนี้...เฮ้อ....ตรู หนอ ตรู...รอดยาก ท่าจะรอดยาก.... หัวอกคนตกหลุมรัก...เวลามันทำตัวเยินจะตายชัก..... ก็ยังหักใจย๊าก ยาก... บางเวลา (อันน้อยนิด) ที่ he's so sweet. ฮีก็จะ so sweet มาก มาก.... ลากตรู ลงหลุมดำอีกครั้ง....ตาย... กรู ตาย....ชาตินี้ไม่ต้องดิ้นรนตะกายหนีไปไหนแล้ว.... เพราะมันไปไม่รอด.... เฮ้อ....ไมค์เอ๊ย...ไปอยู่ไกลๆ กันซะก็ดี.... ขืนอยู่ใกล้กันอย่างนี้ ชีวิตฉันคงหาความสงบไม่ได้........ ช่วยๆ กันหน่อยสิคะ..... อย่า ทำตัวดีๆ บ่อยนัก...เพราะฉันหักใจลำบาก.... It's not the love itself that lasts forever. But it's the moment you feel love, that unites you with eternity.   Create Date : 02 ธันวาคม 2550 9 comments Last Update : 2 ธันวาคม 2550 20:03:10 น. Counter : 905 Pageviews. Share Tweet

555 คุณ อารมณ์ขันกะชีวิตดีนะค่ะ ชีวิตสนุกดี มีไรก้อสู้กันไปเนอะ สู้ๆ สนุกกะความทุกข์และสุขที่เข้ามาหาเราเรื่อยๆเนอะ   โดย: Devilish5698 2 ธันวาคม 2550 21:25:33 น.

พี่ปอ อ่านแล้วสนุกตามไปด้วยค่ะ รี่อ่านไปอมยิ้มไป เฮมิชมองแบบงงๆ อิอิ อยากทำผัดไทยเป็น หิวๆ   โดย: ShiEri 2 ธันวาคม 2550 21:34:43 น.

อ่านแล้วยิ้มตามนะครับคุณปอ เข้าเงียบ เข้าฌาน นั่งสมาธิ ผมว่าเป็นสิ่งเดียวกันหมดครับ ถ้าเราทำอะไรแล้วมีความสุข จนไม่สนใจสิ่งรอบตัว ผมเป็นบ่อยครับ แต่ผมนั่งสมาธิไม่เป็น แต่ผมเชื่อว่าผมมีสมาธิแน่ๆ อย่างน้อยก็ตอนเล่นบล็อกอย่างมีความสุขครับ อิอิอิ มีความสุขมากๆนะครับคุณปอ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 4 ธันวาคม 2550 7:44:50 น.

...ไม่รู้ว่าจะหัวเราะรึว่าร้องไห้ดี....   โดย: big-lor 4 ธันวาคม 2550 9:27:57 น.

หวัดดียามเย็นของเชียงใหม่ครับคุณปอ ต้องขยันส่งท้ายครับ เพราะว่าภารกิจการเขียนบันทึกนั่งคุยกับตัวเองใกล้เสร็จแล้วครับ เขียนแค่ปีเดียวครับ ปีหน้าเปลี่ยนไปทำมาหากินเรื่องอื่นบ้าง ทิ่มแทงใจคนอ่านมาหนึ่งปีแล้วครับ 55555 วันนี้พามาดามไปหาหมอ ผลการตรวจสุขภาพ "ดีเยี่ยม" ครับ ขอให้คุณปอมีความสุขมากๆนะครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 4 ธันวาคม 2550 17:46:31 น.

ความรัก กำลังงอกงาม ...ยินดีด้วย ถ้าสตาฟท์เวลาตอนนี้ได้ ก็น่าทำโนะ มันสุขใจ อยู่ในภวังค์ความสดชื่น อิ่มเอมใจไปหมด แต่ความสุขใจ มักจะคู่กับความทุกข์ใจ นิ ยังไง ยังไง เผื่อเหลือเผื่อขาดเอาไว้บ้าง... เพราะจะไม่มีสิ่งใดมีเพียงด้านใดด้านเดียว   โดย: yyswim 4 ธันวาคม 2550 20:02:58 น.

ตอบคุณสิน... ใครว่ามันงอกงามล่ะค่ะเนี่ย....ไม่ใช่เลย...มันกำลังงอกหนามต่างหาก ทิ่มแทงกุสุมา อยู่นี่แหละ ดีก็ป่วน ร้ายก็ปั่น..ไม่เป็นอันสงบสุข... เมื่อไหร่ใจจะตายด้านก็ไม่รู้ ไม่อยากรู้สึก....ทรมาน   โดย: O_Sole_mio 4 ธันวาคม 2550 20:49:45 น.

55 อ่านแล้วสนุกมากค่ะ   โดย: gadeja 4 ธันวาคม 2550 23:16:57 น.

เราแค่ตัวละครบนโลกสีฟ้า แค่เสี้ยวโลกเวลาที่สับสน วุ่นวายว้าวุ่นในโลกคน ซึมเศร้าสับสนระคนใจ ไปเถิดไป หยุดพักโลกอ่อนล้า ทำไปใช่ว่าจะแก้ได้ แกนโลกก็ยังเอียงอยู่ต่อไป เทคนวุ่นวายมารวมกัน โลกเอยแค่ให้เจ้าเรียนรู้ ผิดอ้างว่าครูใช่ไหมนั่น ผิดแล้วพลาดแล้วก็ช่างมัน ยามเมื่อสิ้นลมปราณใครนำไป ก็เห็นมีแต่เถ้ากองธุลี จะมีใครสดุฎีก็หาไม่ ร้อยวันผ่านปีก็ลืมไป รอรอบคนใหม่มารับกรรม ปอเอยโลกเจ้านั้นสดสวย เอาใจช่วยปอเจ้าวันยังค่ำ ยามเจ้าล้าข้าจะคอยขับลำนำ จะปลอบขวัญคืนค่ำยามอ่อนแรง เจ้าแมงปอปีกบางเจ้าบินไกล ขอส่งขวัญกำลังใจให้เจ้าแกร่ง จะขอเป็นลมใต้ปีกที่เสริมแรง ต้านคลื่นลมแรงด้วยแรงใจ "สาวน้อยในแดนหนาว,ธันวาคม 2007"   โดย: พราน (ตาพรานบุญ ) 5 ธันวาคม 2550 3:12:22 น.