|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ปกติ....หรือ ไม่ปกติ...
คราวก่อนคลั่งไปเล็กน้อย...ถึงมากที่สุด...แปรปรวนเป็นปกติ....เมื่อไหร่ไม่แปรปรวนนั่นแหละ แปลว่าผิดปกติ...
ดูปฏิทินชักเริ่มหนาวๆ เวลาแห่งชีวิตนักเรียนตรู หดลงทุกวัน..... เอาไง เอากันวะ....สู้แค่ตาย....เฮือก....กระเดือก.... กระเดือก....
วันอาทิตย์ไปมิวนิคมาค่ะ เป็นวันสุดท้ายของ October fest (งานเบียร์) พอดี ทั้งเมืองคึกคักน่าดู คนมิวนิค เขาร่าเริงนะคะ แล้วก็ท่าทางภูมิใจ๊ ภูมิใจกับความเป็นชาวบาวาเรีย แต่งตัวมาเที่ยวงานกันด้วยชุดพื้นเมืองกันเยอะมาก ไม่ว่าจะวัยรุ่น ลูกเล็กเด็กแดง ชุดน่ารักเชียว ผู้หญิงเป็นชุดกระโปรงเอี๊ยม ทับเสื้อลูกไม้ คอเหลี่ยม แล้วก็คาดผ้ากันเปื้อน (แน่นอนค่ะ คุณเธอโชว์อึ๋ม ยก ยัด ดัน กันสุดๆ ...ฉันเป็นผู้หญิงยังมองด้วยความตกกะใจ ) ส่วนผู้ชาย เป็นกางเกงหนังขายาวแค่เข่า แล้วมีสายเอี๊ยม ใส่ทับเสื้อผ้าฝ้าย ที่มันดูพองๆ หน่อย (ชอบมากค่ะ เหมือนเสื้อดวลดาบของ Zorro) มีหมวกประดับขนนกด้วย.....น่ารักมั่กๆ ยิ่งเห็นหนุ่มๆ วัยละอ่อนใส่ ยิ่งน่าเอ็นดู อิอิ
ฉันไม่ได้ไปกินเบียร์กะชาวบ้านเขาหรอกค่ะ เพราะไม่ชอบ เสียแรงมาอยู่เยอรมันหลายปี จริงๆ รสชาติมันก็ดีนะคะ มีให้เลือกหลากหลาย อีกต่างหาก แต่ความคิดมันฝังหัวเสียแล้ว (ไม่แก่ดัดยาก) เข้าผับทีไรไม่ ไวน์ ก็เหล้าไปเลย (แล้วทำกร่างบอกชาวบ้านว่า ไม่กินหรอกเบียร์ อัลกอฮอล์มันต่ำ
 ) ฉันไปดูโอเปร่า ค่ะ เรื่อง Tosca เรื่องนี้ดูเป็นรอบที่สองแล้ว ชอบ คราวนี้นั่งรถไฟไปดูถึงมิวนิค หอบชุดราตรี ลากหางไปด้วยนะ...
ขาไปเกือบตกรถไฟเพราะ ตกรถเมล์ที่จะไปสถานีรถไฟ เหลือเวลาน้อยมาก จะโทรเรียกแทกซี่ก็ไม่ทัน...ก็เลยวิ่งไปค่ะ....เสี่ยงดวงสุดๆ กะว่าค่อยเรียกแทกซี่ตามทาง ขณะที่ฉันกำลังห้อเป้นหมาแล่นอยู่นั่น ดวงตาก็เหลือบไปเห็น รถคันหนึ่งจอดอยู่ ท่าทางเหมือนกำลังจะออกเดินทาง ฉันตัดสินใจฉับไวพุ่งเข้าไปหาทันที แล้วถามว่า " Fahren Sie in die Stadt" (เข้าเมืองหรือเปล่าคะ) " Darf ich mit fahren" (ขอไปด้วยคนค่ะ) คุณลุงคุณป้าและลูกชายหนุ่มหล่อ ทำหน้างงสุดขีด ที่อยู่ดีๆ ถูกวัตถุดำจู่โจม  แต่เขาใจดีมาก เรียกให้ฉันเข้าไปนั่งข้างคุณป้าในรถ แล้วขับไปส่งที่สถานีรถไฟ ฉันพร่ำขอบคุณเป็นหลายๆ รอบ......พยายามถามชื่อเสียงเรียงนาม ขอเบอร์โทร และนามบัตร แต่คุณป้าบอก ไม่เป็นไร "Schon Gut, Schon Gut" (โชน กู้ท โชน กู้ท) ฉันไปถึง เขาประกาศรถเข้าชานชลาพอดี รีบยกมือไหว้ขอบคุณแล้วเผ่นลงจากรถ...วิ่งไปเจอสาวขวัญนั่งลุ้นรอฉันอยู่ ....
พอเล่าให้ฟังเท่านั้นแหละว่ามาถึงได้ยังไง เฉียดฉิวขนาดนี้....หญิงน้องอัศตรรย์ใจในความ unorganize ผสมความบ้าบิ่น ใจกล้าหน้าด้านของฉัน......โห โชคดีที่เกิดมาหน้าหนาเป็นถนนคอนกรีต....เลยกล้าขอเขาติดรถมา....คุณคนเยอรมันครอบครัวนี้ก็ใจดีเหลือเชื่อ....น้องดำกล้าขอ...คุณป้ากล้าให้ค่ะ.... ดูสิ พฤติกรรมของฉันเป็นสิ่งที่เพื่อนฝูงใจหาย ใจคว่ำและพร่ำประณามไม่เว้นวาย.... ตั้งแต่ไอ้เรื่องตกรถเป็นประจำ..... ไปจนถึงเรื่องกล้าไปคุยกะคนแปลกหน้า.....ไปไหนก็คุยกะคนเขาไปทั่ว....บางทีมีท่านสุภาพบุรุษชรามาจ่ายค่ากาแฟให้ก็มี...(ไม่รู้จะดีใจ หรือ เสียใจดี)...เคยโดน ตาไมค์ด่า ครั้งหนึ่งว่า....
"ไม่คิดระแวงมั่งหรือไง ว่าใครเขาจะหวังอะไรจากตัวเอง" อ้าว....ไอ้เราก็พาซื่อ ตอบไป
" ใครจะมาหวังอะไรจากช้าน....โอ๊ย ไม่มีอะไรจะให้ใครหรอก" โดนด่าอีกรอบ
"แต่ฉันว่าฉันรู้นะ.... ว่ามันหวังอะไร จากเธอ.... จะต้องให้บอกไหม....ทำไมไม่รู้จักระวังตัวมั่ง"
อึ้งไปเลย.....ฮ่วย...ใครจะหวัง ก็หวังไปเหอะ ฉันไม่มีอะไรจะให้ แล้วฉันไม่ได้เดินตามชาวบ้านเข้าโรงแรมนะ ก็แค่ฉันนั่งกินของฉัน แล้วคนอื่นเขามาoffer น่ะ จะเอาเงินไปยัดเยียดคืนเขาก็ไม่เอาหรอก....ฉันก็แค่ขอบคุณแล้วก็ไปตามทางของฉันเอง... ทำไมถึงคิดว่า ฉันเอาตัวเองไปล่ออาชญากรรมขนาดนั้นด้วยล่ะ.. (ถ้าไปกะเธอก็ไม่มีใครกล้ามาเหล่หรอก...เชอะ.. อีราหูอมจันทร์)
นั่นออกนอกเรื่องไปเล่าความหลังอีกละ .....
เล่าเรื่องโอเปร่าต่อ ...นางซินเอาชุดไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เดินลากหางออกมาชมการแสดง หน้าระรื่น สาวขวัญเธอ happy สุดๆ ได้แต่งตัวสวยเช้ง รองเท้าสูงปรี๊ด เดินหนีบกระเป๋าเหมือนVictoria Beckham ฮ่า ฮ่า ฮ่า...เห็นน้องมีความสุข ป้าก็ดีใจนะหนูนะ..... แต่โอเปร่า น่าผิดหวังนิดหน่อย เพราะโรงใหญ่ขนาด เมืองมิวนิคเนี่ย เหตุไฉนคุณพระเอกร้องไม่ค่อยดีเลย...คุณตัวร้ายก็อีกคน ...เจอนางเอกฆ่าตายอนาถทั้งคู่ (หมายถึงการร้องเพลงค่ะ) ...นางเอกร้องดีจริงๆ ค่ะ เธอเป็นสาวจีนนะคะ แต่มาร้องโอเปร่าในเยอรมัน....ไม่ธรรมดา....
เอาล่ะค่ะ โอเปร่าจบ ฉันก็ลากชุดราตรีไปรอรถไฟที่สถานี เพื่อกลับบ้าน เดินทางแค่ 4 ชั่วโมงเองค่ะ (บ้าบิ่นสิ้นดี) เปลี่ยนชุด....ขึ้นรถไฟปุ๊บก็จัดการลบหน้า ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วโบ๊ะซีรั่มกันหน้าเหี่ยว.....ก่อนจะนอนตายบนรถไฟ..... กลับถึงบ้านตีห้าของวันจันทร์ นอนต่อแล้วไปทำงานตอน 11 โมงเช้า.....โทรม สุดขีด....... เมื่อวานก็ต้องทำงานจนถึง เที่ยงคืนกว่า....สมน้ำหน้าตัวเองไปเที่ยวแล้ว ก็ต้องชดใช้กรรม....วันนี้ก็เอาหน้าผีๆ มาทำงานต่อ ค่ะ......
น่าสนุกไหมคะ ชีวิต แต่แบบว่านะ....ใช้สังขารไม่บันยะบันยัง....โทรมเลย
ปล.
คุณไมค์กลับจาก holidays ที่โดมินิกันรีพับลิกแล้ว เมื่อวานคุณเธอมารับไปกินกลางวันด้วยกันที่โรงอาหาร (โชคดีที่แอ๊บสวยพอดี) หน้าเธอตามีร่องรอย sun tan เล็กน้อยมากๆ ตากแดดให้ตายก็ได้แค่สีมะเขือเทศล่ะค่ะ ....
......
....ก็นะมาหาทั้งที ก็ไปด้วยสิคะ...(เลิกโง่ วิ่งไปซ่อนแอบแล้ว...เวลามีน้อยค่ะ)...คุยกันหวานมากค่ะ (แดกดันค่ะ แดกดัน
) พี่แกบ่นเรื่องทะเลาะกะตาจอห์น แล้วก็มาถามคำถามปรัชญาศาสนาร้อยแปด...ร่ำๆ จะทะเลาะกันเอง....เพราะไม่มีใครยอมฟังใคร....สุดท้ายเราก็ต้องแพ้มันอยู่ดี เพราะพูดกันเป็นอังกฤษอ่ะ ฉันพูดเก่งกว่าก็แค่ภาษาไทยน่ะค่ะ เยอรมันกับสเปนมันก็เก่งกว่าหมด...อึดอัด..อึดอัด.... แต่เอาเหอะ ได้เจอกัน ถกกันมั่งก็ดีกว่าไม่ได้เจอเลย...
ปล2. อัพลอนดอนแล้วเด้อ ตามลิงค์
เที่ยวเกาะอังกฤษ....วันที่ 2 : จานด่วนชมลอนดอน
แวะแปะรูป เพิ่มเติมค่ะ กลัวไม่เห็นภาพ
รูป 1 สาวน้อยในชุดพื้นเมือง บาวาเรีย
รูป 2. แวะถ่ายรูปตรงน้ำพุทางเข้า เมืองเก่า มิวนิค พี่น้องสองสาวโพสท่าน่ารักเชียว
รูป 3. เดินเข้าประตูเมืองแล้วจ้า....
รูป 4. ขาวฟ้า ธงบาวาเรีย...
รูป 5. ยอดโบสถ์หัวหอมคู่ สัญลักษณ์เมืองมิวนิค หรือ ภาษาด๋อยเขาว่า มึนเช่น....
รูป 6. หนุ่มนักดนตรีในโรงเบียร์ ใส่กุงเกงเอี๊ยมหนัง
รูป 7. กุสุหน้าโรงโอเปร่า ถ่ายรูปกับคู่แฝด หมูป่า ค่ะ
| Create Date : 10 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 12 ตุลาคม 2550 18:41:05 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 1620 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: p_tham  วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:21:13:00 น. |
|
|
|
| โดย: yyswim วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:22:40:47 น. |
|
|
|
| โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:2:38:15 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:7:38:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:15:04:36 น. |
|
|
|
| โดย: null (O_Sole_mio ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:16:22:54 น. |
|
|
|
| โดย: RB.515 (muansuk ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:18:52:49 น. |
|
|
|
| โดย: ชมจันทร์ วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:13:20:21 น. |
|
|
|
| โดย: คนทับแก้ว วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:15:24:12 น. |
|
|
|
| โดย: nong_taky วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:13:06:14 น. |
|
|
|
| โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:23:34:14 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:7:24:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
) ส่วนผู้ชาย เป็นกางเกงหนังขายาวแค่เข่า แล้วมีสายเอี๊ยม ใส่ทับเสื้อผ้าฝ้าย ที่มันดูพองๆ หน่อย (ชอบมากค่ะ เหมือนเสื้อดวลดาบของ Zorro) มีหมวกประดับขนนกด้วย.....น่ารักมั่กๆ ยิ่งเห็นหนุ่มๆ วัยละอ่อนใส่ ยิ่งน่าเอ็นดู อิอิ
) ฉันไปดูโอเปร่า ค่ะ เรื่อง Tosca เรื่องนี้ดูเป็นรอบที่สองแล้ว ชอบ คราวนี้นั่งรถไฟไปดูถึงมิวนิค หอบชุดราตรี ลากหางไปด้วยนะ...
แต่เขาใจดีมาก เรียกให้ฉันเข้าไปนั่งข้างคุณป้าในรถ แล้วขับไปส่งที่สถานีรถไฟ ฉันพร่ำขอบคุณเป็นหลายๆ รอบ......พยายามถามชื่อเสียงเรียงนาม ขอเบอร์โทร และนามบัตร แต่คุณป้าบอก ไม่เป็นไร "Schon Gut, Schon Gut" (โชน กู้ท โชน กู้ท) ฉันไปถึง เขาประกาศรถเข้าชานชลาพอดี รีบยกมือไหว้ขอบคุณแล้วเผ่นลงจากรถ...วิ่งไปเจอสาวขวัญนั่งลุ้นรอฉันอยู่ ....
ทุ่มทุนสร้างมั่ก
ถ้าเดินกับน้อง พอกล้อมแกล้มเป็นร่นเดียวกันได้นะคะ แหะๆุ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
น่ามีรูปด้วยง่า