Bloggang.com : weblog for you and your gang
จงยิ้มเถิดน้องสาวเจ้าผมนิ่ม เพราะรอยยิ้มเจ้าเติมแต้มโลกแจ่มใส
Group Blog
ตามใจปาก
หนึ่งวันในชีวิต
เที่ยวไป สวี วี่ วี
ดื่มด่ำตามเพลง
ฟ้าคงลิขิตมา
ดี่ม ดื่ม ดื่ม ให้ลืมเธอ
กลอนพาไป
เล่มโปรด
Porque es la vida
<<
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 ธันวาคม 2550
สุราเมรยะ..บางทีก็ดีนะ...
All Blogs
กว่า หกปี ที่เปลี่ยนไป
รับแท็ก 70 ข้อ เลยต้องขอตอบ....
เล่าไปเรื่อย....(กิน)...เหล้าไปเรื่อย
Flexible lady และคืนเบียร์ดำ
ฉันซื้อกุหลาบให้ตัวเอง....แต่....
What's happened to the Guru?
ปิ๊กมาแล้วเน่อ
อะไรกันนี่
นิ่ง
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑
จากกัน..
สุราเมรยะ..บางทีก็ดีนะ...
ถามตัวเองกี่ที...
ถึงว่า... อยู่มาจนป่านนี้...เฮ้อ..
ค่ำคืนยาวนานกับงานวิทยาศาสตร์
เพื่อนเจอเพื่อน....ภาคแรก...บ่ายวันหนึ่งที่เบอร์ลินกับอ้ายบ่าว...
แทกความงาม....พยายามสุดๆ แล้วจริงๆ....
ตอบ Tag หางว่าว จาก... พรานบุญ ค่ะ....
Tag ผู้ชายในฝัน รับตะขาบมาจากน้องกระต่ายลงพุง ตะลุง ตุ้งแช่
ปกติ....หรือ ไม่ปกติ...
...คลั่ง....
มีทั้งเรื่องไม่สบายใจ...เรื่องดีใจ....โล่งใจและน่าใจหาย.....แต่เราต้องสู้ต่อไป
กลับจากเกาะอังกฤษด้วยสภาพ....โทรมสุดๆ...
เกือบจะไร้ความรู้สึก.........
ไปเรื่อยๆ
เปรี้ยวซ้า....
สติแตก
กรกฏา
เรื่อยเปื่อย ตารางชีวิต และกิจกรรมต่างๆ
กลับมาจากอิตาลีแล้ว
ความชั่วนานาประการ
อย่างนี้เรียกว่าข้อดีได้หรือเปล่า?
เซ็งตัวเอง....
ลมบ้ากะ....(อี)หมูพะโล้
เป็นไปได้ไหมที่เราจะได้ทุกอย่าง
อีกครั้งกับการตกวังวนละคร youtube : เลือดขัตติยา
(วิ)วาทะอีสเตอร์
ฟื้นคืนชีวิตและ ติดละคร Episode II: รหัสริษยา, แคนลำโขง
ฟื้นคืนชีวิต และติดละคร Episode I: โซ่เสน่หา, ทางผ่านกามเทพ, แก้วตาพี่
ชีวิต... เหมือนเรือลำหนึ่ง...
อารมณ์แปรปรวน และการจัดการกับอารมณ์แปรปรวน
เสาร์-อาทิตย์ อันแสนจะขี้เกียจ
ยักย้ายส่ายสะโพก แบบบราซิล ต้อนรับเทศกาลคาร์นิวาล
ขาวโพลน
ปวดเฮดด มากๆ
ความจริง และความฝัน (บ้าๆ) รวมกันเป็นอีก 5 ประการ กับการถูกแถกรอบ3
ทำไมถึงทำกับฉันได้ .....เจอ Tag . แทร็ก แทร็ก แทร็ก แถร่ แทร็ก
She's in trouble!!!!!!!
ปณิธานปีใหม่
และแล้วก็หลั่งน้ำตา
ของเล่น และของขวัญวันคริสต์มาสค่ะ
เพลงรัก
วันนี้ไม่มีอยากไป....
อยากเป็นคนดี รู้หน้าที่....
5 ธันวา ทั่วหล้าน้อมสดุดี
เขมือบ......เร็วกว่านรก
ติดคุกในด๋อยแลนด์.........
รายงานสถานการณ์ปัจจุบัน
ติดแหง็ก.....
เมื่องาน....มันไม่เดิน..
เมื่อแดดส่องมา.....
เหมือนวันนี้จะดีกว่าเมื่อวาน
เหนื่อย และเบื่อ
ศุกร์ นี้ได้ฤกกษ์ท่องราตรี
เขาว่า วันนี้มันจะติดลบ!!!!!!!!
เงือกสาว เจอดี
นอน ....ไม่หลับ
ได้ฤกษ์เขียนกะเขาซะที....
สุราเมรยะ..บางทีก็ดีนะ...
พักหลังมานี่รู้สึกจะไปเสพเมรัยบ่อยๆ หน้าตาก็แห้งเหี่ยวจะเสียสวยอยู่แล้วเนี่ย....
(ไม่เห็นจะต้องกลัว ของไม่เคยได้มี ยังไงก็ไม่มีวันเสีย) ตั้งกะเดือน พ.ย. มา นี่ ไปแทบจะทุกสุดสัปดาห์ ก๊งเหล้าจนเมามาย
มีอยู่วันกินไปเยอะมาก จนนั่งลงสวมรองเท้าแล้วลุกไม่ขึ้น......เดือดร้อนตาไมค์ หิ้วปีกมาส่งบ้าน ก็สมควรแล้ว เพราะจริงๆ แล้วก็มันแหละชวนกินแล้ว ไอ้เหล้า 70% alcohol เนี่ยกินกันไปคนละเป็ก.... แบบผลัดกันบีบบังคับ แล้วยังกินไวน์แดงไปอีกขวด.....กลับถึงบ้านก็ใช้วิชาชั้นเทพ สกัดอาการ hang over คือ กินน้ำเข้าไป เกือบลิตร และตามด้วย ชงชาบ๊วยเค็มกิน ก่อนนอน (อาการ hang over เกิดจากการขาดน้ำค่ะ ถ้าได้เกลือเข้าไปซะหน่อย หรือน้ำเกลือแร่ นี่จะช่วย บรรเทาอาการค่ะ)....นู่นเลย วันต่อมา ตื่นมากินกาแฟดำ แล้วปร๋อไปทำแลปต่อ ขณะที่ตาไมค์ นอนพะอืดพะอม hang over อยู่ที่บ้าน...สมน้ำหน้ามันอิอิ
สงสัยจากหญิงเหล็ก ข้าน้อยต้องเปลี่ยนเป็นหญิง "ตับเหล็ก"
ซะแล้ว...
ยังมีรายการ มึนเมาอีกประปราย ในระหว่างนั้น ประมาณ ไวน์ หนึ่งขวด กินสองคนหมด อะไรทำนองนี้.....ไม่ค่อยได้พักได้ผ่อน...
ช่วงนี้ก็บ้าๆ บอ ๆ ทำงานสมบุกสมบันไปตามเรื่อง..... หลังจากที่ ติสต์แตกสุดๆ ตอนวันพ่อ ก็อาการดีขึ้น.....ทำงานเหนื่อย และ คิดเรื่องอื่นมากไป สับสนวุ่นวาย ไหนจะแลป ไหนจะ เขียน thesis ไหนจะเรื่องคน...
ตาไมค์เขาจะย้ายแล้ว ช่วงมันนี้ก็วุ่นวาย หลายเรื่อง ขายสมบัติเอย จัดการเอกสารเอย ปิดงานเอย ขนของเอย....ไม่ค่อยจะมีเวลาได้เห็นหน้าพี่แก...เท่าไหร่ จริงๆ แล้วก็โอเคนะ ...... เห็นแล้วเดี๋ยวมันเศร้าอ่ะ กลัวทำตัวน้ำเน่า ร้องไห้โฮ โฮ .. เลยต้องทำงานเยอะ เยอะ เยอะ เยอะ แทน ....... ไม่ได้เจอหน้าอี........ อย่างนี้ก็ดี เพราะขืนไปอยากทำอะไรพิเศษ ร่ำลา ดิ้นรน อยากอยู่ด้วยกันมากๆ พอ ไม่ได้อยู่ แล้วจะ up set
เอาแบบนี้แหละ ทื่อๆ มะลื่อๆ เดี๋ยวความรู้สึกมันก็ตายด้านไปเอง....
ก็มีโทรคุยกันนิดๆ หน่อยๆ เพราะอิฉันนอกจากจะทำงานแล้วยังมีภารกิจต้องสังสรรค์กับบรรดาเพื่อนร่วมงาน... ความรับผิดชอบนี้ใหญ่หลวงนัก.... อิอิอิ
ก่อนไปก็โทร รายงานพี่ไมค์เล็กน้อย เพราะฉันหายหัวไปมุดอยู่ในแลปสองวัน ไม่มีเวลาไปทำตัวน้ำเน่ากะแก แกก็โทรมาถามๆ ว่า เป็นไง หายไปเลย อะไร ทำนองนี้.... เลยต้องรายงานว่าวันนี้ จะไป เมากะเพื่อนๆ ไม่ได้ไปหาหรอก...เธอก็บอก...ถ้างั้นก็ไปสนุกกะเพื่อๆ เต๊อะ ..(แกต้องอยู่บ้าน รอคนมาขนเฟอร์นิเจอร์ ที่แกจะขาย) เด๋ว พรุ่งนี้เจอกัน...
ปรากฎว่า....เมื่อคืนกลับตีสองกว่าๆ เพราะนัดกันไปกินเหล้าบ้าน พี่ยัน...หนุ่มแลป ข้างๆ ที่ทำงานเกี่ยวข้องกันบ่อยๆ นี่แหละค่ะ พี่ยันเป็นหนุ่ม เชค (ตลกหน้าตายมากค่ะ พี่คนนี้) เรื่องเกิดขึ้นเพราะ นังเมรีสองคน คือ ฉันกับเจ๊ติ๊ ไปคะยั้นคะยอ ให้แกเอา Absinth มาจาก เช็ค แล้วเอามาเผากินกัน....
ปาร์ตี้เลื่อนมา เลื่อนไปอยู่นาน (วางแผนกันมานาน จนฉันได้ไปเผาไอ้เหล้านี่กิน กะตาไมค์ก่อน ที่จะกินกับพี่ยันและเจ๊ติ๊) มาลงตัวกันที่เมื่อวาน .... กล้าหาญมากค่ะ กินเหล้าคืนวันพุธ ราวกับว่าวันพฤหัสฯ จะเป็นวันหยุด....
....
ฉันสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะวันก่อน สกัดโปรตีน แล้วสารเคมีมันกลิ่น นรกแตกมาก หลอนและเหนื่อย...แต่ก็แทดแถโชว์ spirit ไปกะเพื่อนๆ ...เรียกว่า แทบจะยกกลุ่มงานวิจัยไปเมากันเลยทีเดียว....7-8 คนได้มั้ง inrernational มาก
กุสุมา ตัวแทนประเทศไทย
เจ๊ติ๊ ตัวแทนบราซิล
ฟาบิโอ ตัวแทนอิตาลี
โรหิต ตัวแทนอินเดีย
พี่ยัน กะ อเล็กซ์ ตัวแทนเช็ค
น้องโท กะน้อง คาริน...ตัวแทนเยอรมัน...
ก่อนจะไปเผาเหล้าเนี่ย...... ฉันไปดื่มกะชั้นเรียนภาษาสเปนก่อน.... ด้วยความเจียมตัว ว่ามีศึกใหญ่รออยู่ ตอนอยู่กับชั้นเรียนสเปน เลยทำตัวโนเนะ เป็น อีสาว alcohol free (คนอื่นๆ หารู้ไม่ ว่าหลังจากนั้น นังนี่จะไปก๊งขนานใหญ่)
ไอ้ absinth ที่จะเผากินกันเนี่ยมันแรงอยู่ไม่หยอก 70% alcohol (ก็คืออันเดียวกันกะ ไอ้ที่ฉันเผากินกะตาไมค์ไปเมื่อเดือนก่อน) แล้วยังผสมสารสกัดสมุนไพรเยอะ แยะ ...น้ำเขียวอื๋อ กลิ่นยังกะยาแก้ไอ....ที่ร้ายคือ มี สาร thujone ที่ออกฤทธิ หลอนประสาทปนอยู่ ถ้าใครดูหนัง เรื่อง มูแรงค์ รูจ จะเห็นว่า พวกศิลปินจะ ดื่มกันแล้ว แบบว่า get high มากๆ (หาแรงบันดาลใจ ว่างั้นเหอะ) แต่ไอ้ของจริงแบบแรงๆ อย่างนั้นมันไม่มีแล้วค่ะ....เพราะว่ามันผิดกฎหมาย แต่กระนั้นไอ้ที่พี่ยัน แกขนมาสองขวดนี่ ก็แรงใช่ย่อย...
ที่บอกว่าไปเผาเหล้าเนี่ย...ก็คือ เวลาจะกิน absinth ต้องเผาก่อน คือ ตักน้ำตาลใส่ช้อน แล้วก็จุ่มลงในน้ำเหล้า จุดไฟเผาน้ำตาลกะเหล้าจนมันเดือดปุดๆ รอจนหมดเปลวไฟ ค่อยเอาไปจุ่มแก้วเหล้า คน คน คน แล้วค่อย ยกซด.... ถ้าเพียวๆ ไม่ไหว ก็เติมน้ำลงไปได้นิดหน่อย....อ๋อย...ไม่เติมน้ำ นี่ฉันสู้ไม่ไหวอ่ะ บาดคอ บาดจมูก เหลือเกิน...
ฉันใส่น้ำไปประมาณ 5 เท่า ก็ยังไม่สามารถกินจนหมด เพราะฝืนสังขารไม่ไหว...เหลือบไปมองพี่ยัน กะพี่อเล็กซ์ หนุ่มเช็ค เลือดบริสุทธิ์....... โอ้พระเจ้า พี่แกก๊งไปแบบชนิด แก้ว ต่อแก้ว แบบไม่ผสมน้ำ...ตกไป 5-6 แก้วได้มั้ง....หน้าตาแกยังเฉยมาก ปกติแบบสุดๆ พูดจารู้เรี่อง เยี่ยงคนมีวัฒนธรรม ทั่วไป สองหนุ่มนี่ เขาไม่ใช่ท่าทางเอะ อะ มะเทิ่ง หรือ ช่างพูดช่างคุย โดยเฉพาะ อเล็กซ์เนี่ย แกเป็นคนพูดจาท่าทางสุภาพเรียบร้อย แต่เห็นตอนแกซดเหล้า แล้วต้องตาค้าง....จนต้องถามว่า
"พี่ๆ คนเช็คเขามีตับคนละกี่อันอ่ะพี่...ทำไมมันกำจัดพิษไวนักง่ะ"
เจ๊ติ๊ตอบแทนว่า
"ฉันว่า เขาไม่มีตับมากกว่านะ เพราะไม่จำเป็น" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า...
ที่เจ๊ติ๊ต้องพูดแบบนี้ เพราะพี่ยันแกบอกว่า....แกก๊งเป็นอาจิณ แถมกลั่นเหล้าจากลูกพลัมในสวนหลังบ้านเก็บไว้กินเอง อีกต่างหาก มีการเอาผลผลิตไปวิเคราะห์ ที่ สถาบันด้วยนะ....ฉันรู้สึกว่า สังคมนักวิทยาศาสตร์ นี่ออกจะบ๊องๆ....บางทีอาจจะเหมาะกะฉันก็ได้ เพราะฉันก็บ๊องๆ (เหมาะเฉพาะ เวลาบ๊อง ค่ะ ทุกท่าน
)
จัดการ absinth กันจนหนำใจ แล้วปิดท้ายด้วย คาปิริญญ่า เจ๊ติ๊นำเสนอ ตำแจกทุกคน....ฉันก็โชว์ spirit กินกะเขาด้วย..(เกือบตาย... ) ก่อนจะ แยกย้ายกันไปนอนบ้านใครบ้านมัน.... วันต่อมา ก็คือ วันนี้ ทุกคนมาทำงานปกติค่ะ (แม้แต่ฉัน ก็กลายเป็น อี่นางตับถึก กะเขาไปด้วย) เฮ้อ..... ไปกะเพื่อนๆ ก็ดี จะได้ไม่หมกมุ่นเรื่องความเศร้าของตัวเองมากนัก...
ก๊งเหล้าไป ก็บอกตัวเองไป ว่า โลกนี้อะไรๆ มันก็ไม่เที่ยง ความรู้สึกของคนก็ครือ กัน....เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป....เป็นของธรรมดา....อย่าไปเอาอะไรกะมันมาก....ไมค์มันไม่ไปวันนี้ มันก็ต้องไปในวันข้างหน้าอยู่ดี...
วันนี้รักมัน...เดี๋ยวอีกไม่นานก็ เลิกรัก (ก็ได้วะ)
ไมค์ไปอยู่ไกลๆ ก็ดี ฉันจะได้มีสมาธิทำงาน ไม่ต้องรู้ ไม่ต้องเห็น...ไม่ต้องรับสัญญาณ.....ขืนมันยังอยู่ใกล้ๆ กัน....ฉันก็หักห้ามใจลำบาก.....วนๆ เวียนๆ เกิดๆ ดับๆ อยู่นี่แหละ.....ฉันยิ่งเป็นคนนิสัยไม่ดีอยู่ด้วย ชอบเอาชนะคะคาน หึงหวง บ้าๆ บอๆ
เมื่อฝ่ายฉันก็คุ้มคลั่งไว อีกฝ่ายก็ขยันมาโปรยๆ หว่านๆ บริหารสเน่ห์ไปเรื่อยอย่างนี้ ตรูก็มีอาการอยู่สองอย่าง คือ เพ้อคลั่งรายวัน..... กับหึงหน้ามึด....... ไม่ต้องสร้างสรรค์อะไรกันแล้ว ชาตินี้ มัวเมาอยู่นี่แหละ.........
ตาไมค์ มันก็จะไปวันเสาร์นี่แหละ (วันปลดแอกแล้วค่ะ) ......วันนี้ก็เพิ่งจะไปกินกลางวันกะท่านพี่ หน้าตาท่านมู่ทู่ มู่ตู เพราะไปส่งของไปรษณีย์ ไปตบกะธนาคาร ไปด่ากะเจ้าของบ้านเช่า จ่ายเงินไปบานตะเกียง .......โผล่มากินข้าวกลางวันกะฉันตอนบ่ายโมง ส่วนเย็นนี้เป็นวันแจกข้าวของฟรี ฉันจะไปหาแกตอนเย็นๆ อยู่ด้วยได้ถึงแค่ 2 ทุ่ม เพราะพี่ท่านจะไปปีนเขาอำลา กะเพื่อนๆ
แล้ว วันคืนวันศุกร์ต้องไปนั่งปั้นหน้ายิ้มในปาร์ตี้ farewell (ทั้งที่ใจเศร้า
) คงไม่พ้นได้ก๊งเหล้าอีก ตรู....เฮ้อ...
แล้ววันเสาร์ก็ไปส่งพี่แกที่สถานีรถไฟ จะอดได้ไหมวะเนี่ยตรู.......กลัวจะร้องไห้ น้ำตาท่วมเมือง.....อายชาวบ้าน.....จะต้องทำไงดีเนี่ย...... จิตใจมันถึงจะตายด้าน.... ใครรู้ ช่วยบอกทีสิ นะ นะ นะ please......
Create Date : 13 ธันวาคม 2550
Last Update : 13 ธันวาคม 2550 20:24:01 น.
7 comments
Counter : 953 Pageviews.
Share
Tweet
พี่ปอ อยากบอกว่าอย่าไปฝืนค่ะ ให้ต่อมน้ำตาแตกกันไปเลยทีเดียวเชียวนั่นแหละ อิอิ
รี่อ่านแล้วรู้สึกอยากสุราเมรัย อยากดูดมะเร็ง อยากทำอะไรก็ได้ที่ไม่ได้ทำมานานแล้วบ้างจัง
มาอิจฉาพี่ปอ อิอิ
คิดถึงนะคะ
ปีใหม่มีโปรแกรม (เมา) รึยังเอ่ย?
โดย:
ShiEri
วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:21:13:07 น.
แอบเข้ามาอ่านค่ะ วิสกี้เห็นด้วยน๊ะ ว่าสุรากินเป็นระยะๆ น่ะดี คิคิ
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:0:24:02 น.
อ่านๆไปแล้วหนูก้จะเมาตามพี่ปอแล้วอ่ะค่ะ
เมือ่ก่อนหนุก็บ้างนะ แต่ยังไม่พัฒนาขนาดกินวันทำงาน
เพราะตื่นมาแล้วแองค์นี่มันสุดๆจริงๆพี่ปอ
พี่ปอตอนไปส่งพี่ไมเคิล อยากบอกอะไร อยากทำอะไรก็ทำนะ
ตามใจตัวเองไปเถอะ จะได้ไม่เสียใจย้อนหลังว่า
มีหลายอย่างที่ยังไม่ได้บอกได้ทำ
ถ้ามันออกมาแย่มาก ก็คิดซะว่า คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ
ยังไงก็เสียใจให้มันสุดๆไปเลยพี่ปอ แล้วก็ค่อยตัดใจ
เริ่มต้นชีวิตใหม่ สดใสซาบซ่าน๊า
โดย:
กระต่ายลงพุง
วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:11:25:24 น.
๐ตอบน้องกระต่าย๐
พี่ว่า พี่ทำมาเยอะแล้ว คุยกันก็คุยมาแล้ว สองสามรอบ (ในรอบสามปี) จริงๆ คุยกันกี่ที มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรหรอก ก็ยังเวียนๆ วนๆ กันอยู่เหมือนเดิม
พี่เหนื่อยวุ่นวายกับมันมาเยอะแล้ว ถึงวันนี้พี่คงไม่มีอะไรจะพูดได้มากกว่าเดิม....ถึงคุยกันเคลียร์ขึ้น แต่พฤติกรรม เราก็ยังไปมาหาสู่กันเหมือนเดิม....เพื่อนสนิท น่ะค่ะน้อง เพื่อนสนิท....
อยากเป็นเพื่อน ก็ได้เป็นเพื่อน แน่นอน...จัดให้...
โดย: ป้าปอ (
O_Sole_mio
) วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:18:21:38 น.
เบาๆหน่อย
หยุดดื่มเหอะ
ขอได้ไหม
เดินดื่มมันจะหกเอานะ
นกที่ถามน่าจะเป็นนกกินปลีนะ
โดย: พราน (
ตาพรานบุญ
) วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:19:02:55 น.
แข็งแรงกันดีนะเนี่ย ก๊งหนักๆ เช้าขึ้นยังไปทำงานต่อไหว
ถ้าเป็นสิบปีก่อน ผมคงพอไหว แต่ถ้าเป็นตอนนี้ ถ้าคืนนี้หนัก วันพรุ่งนี้ทั้งวันจะหายไปเลย เพราะต้องรอให้ร่างกายฟื้นคืนจากอาการแฮ้งโอเวอร์ก่อน
อ่านมากๆ ชักเปรี้ยวปากแฮะ อยากลองไอ้เหล้าที่มันต้องเผากินมั่ง
แต่ช่วงนี้ต้องอดใจครับ เร่งงานสักสามสี่เดือน ให้รู้ดำรู้แดงไปเลยว่าจะจบไม่เกินกลางปีหน้าได้หรือไม่ เบื่อเต็มที่แล้วครับ
ที่ผมบ่นๆ เรื่องความจำไม่ค่อยดีในบล๊อกผม ผมว่าส่วนใหญ่เป็นผลมาจากแอลกอฮอล์นี่แหละครับ...
โดย:
คนทับแก้ว
วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:23:24:45 น.
พี่ปอไม่ต้องเศร้านะ น้องมาอยุ่เป็นเพื่อนแล้ว
พี่ปอแบ่งความไฮเปอร์ของหนูไปมั่งสิคะ
จะได้พอดีๆ(เต็มเต็ง)กันทั้งคู่
มิสยูมั่กๆค่าพี่ปอขา
โดย:
กระต่ายลงพุง
วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:14:58:02 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
O_Sole_mio
Location :
TH Germany
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
O_Sole_mio
โสดในซอย
กะว่าก๋า
คนทับแก้ว
DesperateMommy
Conglomerate
อิงจ๋า
กระต่ายลงพุง
ShiEri
ลุงกล้วย
yyswim
กุมภีน
law of nature
nong_taky
ดอกรักเร่
ตาพรานบุญ
apple juice
Webmaster - BlogGang
[Add O_Sole_mio's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
รี่อ่านแล้วรู้สึกอยากสุราเมรัย อยากดูดมะเร็ง อยากทำอะไรก็ได้ที่ไม่ได้ทำมานานแล้วบ้างจัง
มาอิจฉาพี่ปอ อิอิ
คิดถึงนะคะ
ปีใหม่มีโปรแกรม (เมา) รึยังเอ่ย?