อ่านแล้วฮามากอะ ทำไมอ่านแล้วไม่ได้เศร้าเลย
555 เขียนมันส์ดี
นึกถึงตอนแก๊งต่างด้าวแด๊นซ์กระจาย ฮา 55555

โอ่ว...จริงแท้และแน่นอนเลยค่ะ

ตอนเศร้าเหงาเพราะรักเนี่ย
นน.ลดแบบทันใจดีแท้
หุ่นดีสวยขึ้นมาฉับพลันทันตาเห็นเลย อิอิ

คุณน่ารักจังเล้ยย เขียนได้น่าเอ็นดู

ไม่ต้องบอกอะไรเพราะคุณรู้ลิมิตนี่เนอะ ชอบจังค่ะ รู้แล้วแหละว่าทำไมพ่อกะแม่คุณไม่ห่วงลูกสาวที่ไปอยู่ไกลขนาดนั้นเพราะรู้ว่าลูกคนนี้ไว้ใจได้ และยังดูแลน้องสาวได้ด้วย

ยินดีที่ได้รู้จักมากๆค่ะ

อ๊ายยยยยย บราซิลอยู่ในโปรแกรมทางไกลและระยะยาวของเจ๊ อย่าเอาเมรัยบราซิลเลียนมาล่อให้เจ๊ต้องแซงคิวมาแถวหน้าได้มะ พรรคเพียกเอ๊ย พรรคพวก
เพื่อนน่ะนะ หนู เห็นใจกันก็ยามยากจ้ะ ว่าแต่ หนูอยากรับประทานอะไรมั่ง เจ๊จะได้กินเผื่อ แล้วนึกถึงหนู
ลป.อ่านเรื่องคาว เอ๊ย เรื่องราวในอิหร่านของเจ๊ได้ที่นี่นะคะ (ตามลายแทงข้างล่างไปเลยค่ะ )
อิหร่านและหวานใจ

กลับมาแอดน่ะค่ะ

ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไปครับ


ผมเองยังรบกับอาจารย์ที่ปรึกษาอยู่เลย (รบกันแบบสงครามเย็น... ไม่ได้ทะเลาะกัน) แกแก้เปเปอร์ผมไปๆ มาๆ หลายรอบเกินไปแล้ว ตรงที่แกเคยแก้แล้ว แกก็ยังแก้ซ้ำสิ่งที่แกเคยแก้ไปแล้วอีก

ผมก็ไม่เข้าใจว่าจะทำตัวเป็น reviewer กันเองอย่างหนักหน่วงทำไม ผมว่า ถ้าเห็นว่ามันพอใช้ได้แล้ว ก็ส่งออกไปเลย เดี๋ยว reviewer ตัวจริงเขาก็ต้องมีข้อแก้ไข-ข้อเสนอแนะกลับมาอยู่ดี แล้วก็ค่อยไปแก้จริงๆ จังๆ ตอนนั้นจะได้ไม่เสียเวลา นี่ 4-5 เดือนแล้ว ยังแก้กันเองอยู่เลย เซ็งจริงๆ

บ่นเสร็จก็กลับไปทำงานต่อ

มีความสุขกับการทำแล็ปต่อไปนะครับ
(หามุมแห่งความสุขให้เจอก็แล้วกันนะครับ...)

หวัดดีค่ะ พี่ปอ

จำได้ว่าเข้ามาคราวที่แล้วเพื่อนพี่ปอแต่งงาน เข้ามาคราวนี้เพื่อนเลิกกะสามีซะแว้ว (คนละคนกันใช่มั๊ยคะ )

มีความสุขกับการทำงานมาก ๆ นะคะ สู้ ๆ ๆ ๆ

คุณปอเขียนเล่าอะไรก็สนุกไปหมดจริง ๆ อ่านไปอ่านมาก็เกิดไอเดีย อยากให้คุณปอเขียนเล่าเกี่ยวกับชีวิตนักเรียนไทยในต่างแดนให้สักหน้ากระดาษหนึ่ง จะเอามาลงวารสารของโรงเรียนเป็นแนวทางให้เด็ก ๆ บางคนที่อาจจะอยากไปเรียนต่อเมืองนอก ได้เตรียมตัวเตรียมใจ รู้ข้อมูลเอาไว้ล่วงหน้าจะได้ไหมคะ (ถ้าได้จะดีใจมาก)

ไม่ได้นั่งฮานะ แต่เห็นใจคนห่างบ้าน ห่างคนรัก ..อ๊ะ เลิกกันแล้ว

ยังไงๆ ผมว่าเสน่ห์ของคนไทย ก็ยังมีในคุณปอนะ

เสน่ห์ประเภทว่า อยู่ใกล้ชาวต่างชาติ แล้วเขาจะเห็นถึงความจริงใจและอยากจะขอสนิทสนมด้วยเสมอ