Bloggang.com : weblog for you and your gang
จงยิ้มเถิดน้องสาวเจ้าผมนิ่ม เพราะรอยยิ้มเจ้าเติมแต้มโลกแจ่มใส
Group Blog
ตามใจปาก
หนึ่งวันในชีวิต
เที่ยวไป สวี วี่ วี
ดื่มด่ำตามเพลง
ฟ้าคงลิขิตมา
ดี่ม ดื่ม ดื่ม ให้ลืมเธอ
กลอนพาไป
เล่มโปรด
Porque es la vida
<<
พฤศจิกายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
19 พฤศจิกายน 2550
ค่ำคืนยาวนานกับงานวิทยาศาสตร์
All Blogs
กว่า หกปี ที่เปลี่ยนไป
รับแท็ก 70 ข้อ เลยต้องขอตอบ....
เล่าไปเรื่อย....(กิน)...เหล้าไปเรื่อย
Flexible lady และคืนเบียร์ดำ
ฉันซื้อกุหลาบให้ตัวเอง....แต่....
What's happened to the Guru?
ปิ๊กมาแล้วเน่อ
อะไรกันนี่
นิ่ง
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑
จากกัน..
สุราเมรยะ..บางทีก็ดีนะ...
ถามตัวเองกี่ที...
ถึงว่า... อยู่มาจนป่านนี้...เฮ้อ..
ค่ำคืนยาวนานกับงานวิทยาศาสตร์
เพื่อนเจอเพื่อน....ภาคแรก...บ่ายวันหนึ่งที่เบอร์ลินกับอ้ายบ่าว...
แทกความงาม....พยายามสุดๆ แล้วจริงๆ....
ตอบ Tag หางว่าว จาก... พรานบุญ ค่ะ....
Tag ผู้ชายในฝัน รับตะขาบมาจากน้องกระต่ายลงพุง ตะลุง ตุ้งแช่
ปกติ....หรือ ไม่ปกติ...
...คลั่ง....
มีทั้งเรื่องไม่สบายใจ...เรื่องดีใจ....โล่งใจและน่าใจหาย.....แต่เราต้องสู้ต่อไป
กลับจากเกาะอังกฤษด้วยสภาพ....โทรมสุดๆ...
เกือบจะไร้ความรู้สึก.........
ไปเรื่อยๆ
เปรี้ยวซ้า....
สติแตก
กรกฏา
เรื่อยเปื่อย ตารางชีวิต และกิจกรรมต่างๆ
กลับมาจากอิตาลีแล้ว
ความชั่วนานาประการ
อย่างนี้เรียกว่าข้อดีได้หรือเปล่า?
เซ็งตัวเอง....
ลมบ้ากะ....(อี)หมูพะโล้
เป็นไปได้ไหมที่เราจะได้ทุกอย่าง
อีกครั้งกับการตกวังวนละคร youtube : เลือดขัตติยา
(วิ)วาทะอีสเตอร์
ฟื้นคืนชีวิตและ ติดละคร Episode II: รหัสริษยา, แคนลำโขง
ฟื้นคืนชีวิต และติดละคร Episode I: โซ่เสน่หา, ทางผ่านกามเทพ, แก้วตาพี่
ชีวิต... เหมือนเรือลำหนึ่ง...
อารมณ์แปรปรวน และการจัดการกับอารมณ์แปรปรวน
เสาร์-อาทิตย์ อันแสนจะขี้เกียจ
ยักย้ายส่ายสะโพก แบบบราซิล ต้อนรับเทศกาลคาร์นิวาล
ขาวโพลน
ปวดเฮดด มากๆ
ความจริง และความฝัน (บ้าๆ) รวมกันเป็นอีก 5 ประการ กับการถูกแถกรอบ3
ทำไมถึงทำกับฉันได้ .....เจอ Tag . แทร็ก แทร็ก แทร็ก แถร่ แทร็ก
She's in trouble!!!!!!!
ปณิธานปีใหม่
และแล้วก็หลั่งน้ำตา
ของเล่น และของขวัญวันคริสต์มาสค่ะ
เพลงรัก
วันนี้ไม่มีอยากไป....
อยากเป็นคนดี รู้หน้าที่....
5 ธันวา ทั่วหล้าน้อมสดุดี
เขมือบ......เร็วกว่านรก
ติดคุกในด๋อยแลนด์.........
รายงานสถานการณ์ปัจจุบัน
ติดแหง็ก.....
เมื่องาน....มันไม่เดิน..
เมื่อแดดส่องมา.....
เหมือนวันนี้จะดีกว่าเมื่อวาน
เหนื่อย และเบื่อ
ศุกร์ นี้ได้ฤกกษ์ท่องราตรี
เขาว่า วันนี้มันจะติดลบ!!!!!!!!
เงือกสาว เจอดี
นอน ....ไม่หลับ
ได้ฤกษ์เขียนกะเขาซะที....
ค่ำคืนยาวนานกับงานวิทยาศาสตร์
ขอพักการอัพบล็อก เรื่องรักๆ ชั่วคราว เล่าไปก็ย้ำคิด ย้ำทำ ตอกย้ำ ให้เจ็บช้ำ ซ้ำๆ ซากๆ
พักหน่อยดีกว่า .......อีกอย่าง มาบ่นๆ ในบล็อกเนี่ย รู้สึกว่ามัน unfair กะอ้ายบ่าว เหมือนตัวเองด่า เขาออกสื่อ อยู่คนเดียว ว่ามะ...(เอาไว้ติสต์แตก แล้วจะอัพใหม่.... หุหุหุ)
ที่จะเล่าให้ฟังวันนี้ เป็นเรื่องกิจกรรมที่เพิ่งจัดไปเมื่อคืนวันศุกร์ ที่ผ่านมา (16-11-2007) งานนี้มีชื่อ เป็นภาษาเยอรมันว่า
" Lang Nacht der Wissenschaft"
หรือจะแปลเป็นไทยได้ว่า
"ค่ำคื่นยาวนาน กับงานวิทยาศาสตร์"
งานนี้จัดปีละครั้ง....และเพิ่งจัดครั้งแรก เมื่อปีที่แล้ว โดยเป็นความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยเยนา (ชื่อ จริงคือ Friedrich Schiller University) และสถาบันวิจัยทุกสถาบันในเมืองเปิดให้ ประชาชนบุคคลทั่วไปเข้าชม..... ก็เหมือนๆ กันแหละค่ะ กับงานวันวิทยาศาสตร์บ้านเรา เพียงที่นี่เขาจัดกันตอนกลางคืน เริ่มหกโมงเย็น ไปจนถึงเที่ยงคืน..
ที่แตกต่างอีกอย่างคือ
ต้องซื้อบัตรเข้าชมค่ะ....ไม่ฟรี...
อาจจะเพราะอย่างนี้ก็ได้ เลยมีการประชาสัมพันธ์กันเอิกเริก ออกทั้งวิทยุ และโทรทัศน์ มี booklet บอกรายละเอียดสถาบันวิจัยต่างๆ และ สูจิบัตรบอก program ที่แต่ละที่จัด ราคาตั๋วก็อยู่ที่ 8-10 ยูโร สำหรับผู้ใหญ่...เด็กครึ่งราคา และมีตั๋วครอบครัว ราคา 18-20 ยูโร.. คิดเป็นเงินไทยคร่าวๆ ก็เอา 50 คูณนะคะ (หลายบาทอยู่เด้อ) ตั๋วนี้ใช้เป็นบัตรผ่านเข้าชม และเป็นตั๋วรถ shuttle bus ระหว่าง campus..
เห็นจากจำนวนคนมาชมงานแล้วทึ่ง......ทึ่งมาก.....
ทึ่ง ที่คนเยอรมัน ช่างสนใจใฝ่รู้ ........ ยอมเสียเงินเข้ามาดูงานวิทยาศาสตร์ ในราคาที่เท่ากันกับการจ่ายค่าตั๋ว ดูสิ่งบันเทิงเริงใจ... มันน่าประทับใจจริงๆ นะคะ มากันทั้งหนุ่ม สาว แก่ และลูกเล็กเด็กแดง กระเตงกันมาดู ว่านักวิทยาศาสตร์ เขาทำอะไรกันมั่ง ส่วนหนึ่งอาจเป็นด้วยความภูมิใจในความเป็น ประเทศที่มีงานวิจัยโดดเด่น...เขาเลยอยากรู้ อยากเห็น อยากเป็นส่วนหนึ่งก็เป็นได้...
ที่สถาบันของฉัน คือ Max Planck Institute for Chemical Ecology ก็มีการออกนิทรรศการของ กลุ่มงานวิจัยทั้ง 7 กลุ่ม.. คนที่ร่วมมือกัน ก็มีทั้ง นักวิจัยระดับหลังปริญญาเอก นักเรียน ป.เอก และ ผู้ช่วยวิจัย... เราก็เสนอเรื่องที่เกี่ยวกับงานวิจัยของเรา ว่าเราทำอะไร ใช้เทคนิคอะไร แล้วได้ผลออกมาแบบไหน...บางอย่างก็เป็น pure sciences มากๆ แต่คนเขาก็สนใจกัน
เนื่องจาก ฉันเป็นนักเรียน ป.เอก ของ International Max Planck Research School มีข้อบังคับว่า ในหนึ่งปี ต้องทำ PR (Public Relation) หนึ่งครั้ง..ก็คือการสื่อสารกับประชาชนทั่วไป ที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ ให้เขารู้จักงานวิจัยของเรา (แค่เรียนๆ นี่ก็ปวดกบาลจะแย่ ยังต้องมาทำ PR อีก)
ปีนี้เลยจัดการเสียบซะ ของเป็น staff จัดงานด้วยคน จะได้ถือว่า ทำ PR ไปแล้ว... (ทำกันตรึมเลย เพื่อนโรงเรียนเดี่ยวกัน)
ความยากลำบากอยู่ที่ต้องพูดเยอรมันนี้แหละค่ะ....อ๋อย...ทรมาน....นางมารฟันดำ อย่างอิฉันมาก
แต่ภายใต้ความช่วยเหลือของโทบี้....เพื่อนร่วมงานด๋อย และการให้กำลังใจของเจ๊ติ๊ กลุ่มของเราสามคนก็จัดงานลุล่วงไปได้
แรกๆ ลำบากหน่อย เพราะไม่ค่อยมีคนสนใจ ไปแลปเรา เพราะหัวข้อเรื่องมันดูซับซ้อนเกิน ดูดิ....
"การสกัดและวิเคราะห์สารให้สีในพืชด้วย Nuclear Magnetic Resonace (NMR) technique"
ประชาชน ถูกแกงค์แมลง และแกงค์น้ำมันหอมระเหยกวาดต้อนไป กลุ่มแล้ว กลุ่มเล่า .....อีน้องโทบี้ ก็ยืนบื้อ รอชาวบ้าน ที่จุดนัดพบแต่มันไม่อธิบายอะไรซักคำว่าเราจะทำอะไรกัน คนเดินผ่านไป ก็ผ่านมา ไม่สนใจมัน....เวลาเลื่อนไปจากโปรแกรมเดิมชั่วโมงกว่าๆ แบบไม่มี visitor เลย (ตาไมค์ทำท่าว่าสนใจมาก อยากไปดู และให้ฉันอธิบายทฤษฎี NMR ให้ฟัง....ชิ มิต้องมาตอแหลเลย....
ทำเราช้ำใจ ไอ้บ้า)
ตอนหลังเปลี่ยนนางกวักหน้าดำ (ฉันเอง) ไปยืนแทน เพราะโทบี้ออกไปสูบบุหรี่...พอมันกลับมา ...ด้วยภาษาด๋อยแบบ เหงือกๆๆ ฉันเก็บหนุ่มมัธยมได้มา สองคน... โทบี้เดินกลับมาเห็นมีเด็กยืนอยู่กะฉันมันหัวเราะขำ แล้วถามฉันว่า ไปลวงมาได้ยังไง...
ปรากฏว่า สองหนุ่มมัธยมมีความอยากรู้ อยากเห็นสูงมาก น้องเขาเรียนเคมีมาบ้างน่ะนะ แต่เขาสนใจถามคำถามตลอด เป็น vititors ที่ทำให้เรารู้สึกว่า คุ้มค่าเหนื่อย และการทำงานของเรามีคุณค่า...
หลังจากกลุ่มนี้แล้ว ก็มีกลุ่มใหญ่ๆ ตามมาอีก เป็นกลุ่มผู้สูงอายุ แต่เขาแบบว่า ถึงจะแก่ แต่ไม่หยุดความอยากรู้น่ะ เจ๋งมากเลย... โทบี้เหนื่อยกว่าเพื่อน เพราะ แกต้องคอยอธิบายเป็นภาษาด๋อยตลอด....ส่วนฉันก็ฟังออกนะ แต่พูดเองลำบาก เพราะศัพท์เทคนิคมันเยอะอ่ะ....(ศัพท์เทคนิคด๋อย เขาจะมีของเขาเอง) ก็จะคอยเสริม คอยถาม คอยป้อนข้อมูลเป็นระยะๆ
หมดกลุ่มที่สอง โทบี้หมดแรง..... แต่ได้พักแค่ สิบห้านาที ฉันสงสารเห็นมันพูดจนคอแห้ง เลยจัดการไปจกเบียร์มาให้มัน หนึ่งขวด... น้องโทบี้ใช้เวลา 15 นาทีซดเบียร์หนึ่งขวด สูบยาหนึ่งมวน แล้วกลับมา on duty ต่อ กลุ่มสุดท้าย เป็นสาวมัธยม ฉันเลยให้น้องแก solo ไปเลย อิอิอิ
เสร็จกลุ่มที่ สาม เราก็ดับไฟห้องแลปไปเลย ไม่รับแขกแล้ว เพราะเหนื่อยมาก ตอนนั้นสี่ทุ่มครึ่งเข้าไปแล้ว โทบี้จะไป เที่ยวเธคต่อ...เจ๊ติ๊จะไปกินข้าว..ส่วนฉันจะกลับบ้าน...เลยแยกย้ายสลายตัว.....ตอนเดินออกมาคนยังคับคั่งอยู่เลย ยิ่งดึก ยิ่งคนเยอะ....หลังเที่ยงคืนเขามี ปาร์ตี้ให้ staffs ด้วย แต่ข้าน้อยขอลา...กลับบ้านนอนดีกว่า.....
ชมภาพเลยค่ะ....
NMR team ค่ะ งานนี้ได้เสื้อยืดฟรี มาคนละตัว เสื้อ staff ค่ะ สีดำ screen ลาย หนาวมากแล้ว ใส่ทับๆ กันหลายชั้นเลย...
ทางเข้าด้านหน้า..
จอห์น กับตัวอย่างพืช และการวิเคราะห์น้ำมันระเหย
คริสตอบกับยูเลีย กับกล้องส่องต่อมน้ำมันระเหยในต้น thyme
เจเนทกับน้ำมันระเหยชนิดต่างๆ
สวนสัตว์ใน greenhouse
น้องโทอธิบายเรื่องสกัดสาร
มีขายอาหารด้วยนะ
ทั้งคืนมีการยิงแสงวูบวาบไปบนฟ้า เพื่อความอลังการของงานคืนวิทยาศาสตร์
หมดแล้ว แค่นี้แล้วกันนะคะ ง่วงมั่กๆ.....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน...
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 5:19:42 น.
12 comments
Counter : 866 Pageviews.
Share
Tweet
คนเยอรมันส่วนใหญ่ให้ความสนใจกับเรื่องรอบตัวมากครับ ตอนที่ทำงานเปิดให้คนมาเข้าดู ก็มีวิศวะจากเยอรมันเข้ามาถามคำถามแบบลึกซึ้งมากมาย อุตส่าห์บินมาดูเลยนะนี่
โดย:
แป๊กก
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:29:24 น.
ว่าที่ DR.ทำไมยังสาว แถมสวยด้วย ดีใจมากค่ะ ที่เมืองไทย มีประชากรคุณภาพ หวังว่าคงไม่เสียดุลการค้านะคะ หลานสาว ก็จบ ป.เอกอยู่ เดนมาร์กอยู่ในห้องแล็บแบบนี้เลย วิจัยเรื่องนิวเคลียร์ อะไรสักอย่าง เสียดุลย์ไปแล้ว กับหนุ่ม Denmark
เคยไปเยอรมันเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว เห็นคุณภาพของคนเยอรมัน การเข้าแถวดูกรีฑาที่ต้องเสียเงิน ไม่ว่าจะเมืองเล็ก หรือเมืองใหญ่ คนดูแน่นทุกสนามเลย ผิดกับบ้านเรา เปิดดูฟรี ไม่มีคนดูเลย
โดย:
naporn
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:37:42 น.
โดย:
สาวอิตาลี
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:13:43 น.
งานอย่างงี้ดีค่ะ น่าเสียบัตรเข้าชมอยู่ งานบางงาน ต้องบอกว่าเล็กมากๆๆๆๆ คุณพี่คนจัดงานที่เยรมันเค้าก้เก็บค่าเข้าชม เราเลยต้องขอดูก่อนว่าเป็นงานประเภทไหน คุ้มมั้ยที่จะจ่าย ยังต้องเก็บตังค์ส่งตัวเองเรียนต่อ แล้วยังเจ้าทะเลตัวน้อยอีก
โดย: แม่เกด + น้องทะเล (
gadeja
) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:25:35 น.
พี่ปอ น่าสนุกจังเลยค่ะงานแบบนี้
อยากไปชมมั่ง แต่รี่ก็แบบเอ๋อๆวิชาวิทย์ อิอิ
คิดถึงนะคะ
โดย:
ShiEri
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:25:10 น.
หวัดดีค่ะ พี่ปอออออ
แพรฟื้นคืนชีพแล้วค่ะ หลังจากจมอยู่ในกองการบ้านมานานนนน
พี่ปอเป็นงัยบ้างคะ ยังสบายดีอยู่รึป่าวววว
แอบมาดูงานวิทยาศาสตร์ด้วยคน แต่สายตาดันไปหยุดอยู่ที่ร้านขายอาหาร 555
โดย:
Conglomerate
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:12:05 น.
ตามไปชม...
โดย:
คนทับแก้ว
วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:54:59 น.
วันนี้ที่ทำงานก็จัดงานวันลอยกระทงค่ะ สนุกมาก แต่ไม่สะดวกเล่าและลงรูป
เรื่องของคุณปอน่าสนใจทุกเรื่องเลยค่ะ
เล่าสนุกด้วย อ่านเพลินดี
รูปงานที่อยากเห็นนั้น คงไม่สะดวกโพสที่ไดค่ะ ต้องขอโทษจริง ๆ
โดย: คนหน้าเดิม (
ดอกรักเร่
) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:31:11 น.
พี่ปอ แปะไว้ก่อน คืนนี้ดึกแล้ว
แวะมาเสนอหน้าก่อนนะคะ
พรุ่งนี้แวะมาอ่านใหม่
โดย:
กระต่ายลงพุง
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:42:03 น.
มาอ่านแล้วค่ะพี่ปอ
เป็นน้องก็ไม่กล้าเข้าไปบูธพี่ปอแหงๆ
แค่หัวข้อก็มึนแร้ว
แถมเจอภาษาด๋อยของพี่ปอเข้าไปอีก มึนคูณสอง
แต่ก็ดีใจด้วยนะคะ ที่งานจบไปแล้ว อย่างเฮฮา(รึเปล่า
)
เรื่องเรียนพี่ปอสู้ๆนะคะ ใกล้แล้วใช่มะคะ
โดย:
กระต่ายลงพุง
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:03:45 น.
เห็นงานที่คุณปอนำรูปมาลง
อยากเปลี่ยนชื่อประเทศจากเยอรมัน
เป็นประเทศไทยครับ 5555
เผื่อเราจะเจริญได้แบบเค้าบ้าง
ตอนนี้ที่เมืองไทยก็มีรายการวิทยาศาสตร์ของเยอรมัน
มาโ่ด่งดังอยู่ด้วยครับ
แม้รูปแบบรายการอาจไม่หวือหวา
เหมือนทางอเมริกา
แต่ "เนื้อหาสาระ" เนี่ย
บอกได้คำเดียวว่า.....เจ๋งจริงๆครับ
ขอให้คุณปอมีความสุขมากๆนะครับ
โดย: กะว่าก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:41:52 น.
คนเยอรมัน ตั้งแต่มัธยมถึงวัยปลาย โนะ ...สนใจใฝ่รู้เรื่องดีๆเรื่องความรู้ ขนาดจ่ายเงิน ยังยินดีจ่าย ยังยินดีออกนอกบ้านท่ามกลางลมหนาวของพฤศจิกายน ..อ่านแล้วรู้สึกดีต่อคนเยอรมัน
กลุ่มงานของคุณกุสุ แม้จะเล็ก แต่ก็ร่วมมือขยันขันนแข็งกันมาก คาดว่าหากมีการประเมิน ต้องได้รับคะแนนสูง
หากบล๊อกมีเรื่องราวแบบนี้อีก ก็จะขอเข้ามาอ่านอีกครับ ..ขอบอกว่าชอบ
โดย:
yyswim
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:15:53 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
O_Sole_mio
Location :
TH Germany
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
O_Sole_mio
โสดในซอย
กะว่าก๋า
คนทับแก้ว
DesperateMommy
Conglomerate
อิงจ๋า
กระต่ายลงพุง
ShiEri
ลุงกล้วย
yyswim
กุมภีน
law of nature
nong_taky
ดอกรักเร่
ตาพรานบุญ
apple juice
Webmaster - BlogGang
[Add O_Sole_mio's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.