|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ค่ำคืนยาวนานกับงานวิทยาศาสตร์
ขอพักการอัพบล็อก เรื่องรักๆ ชั่วคราว เล่าไปก็ย้ำคิด ย้ำทำ ตอกย้ำ ให้เจ็บช้ำ ซ้ำๆ ซากๆ  พักหน่อยดีกว่า .......อีกอย่าง มาบ่นๆ ในบล็อกเนี่ย รู้สึกว่ามัน unfair กะอ้ายบ่าว เหมือนตัวเองด่า เขาออกสื่อ อยู่คนเดียว ว่ามะ...(เอาไว้ติสต์แตก แล้วจะอัพใหม่.... หุหุหุ)
ที่จะเล่าให้ฟังวันนี้ เป็นเรื่องกิจกรรมที่เพิ่งจัดไปเมื่อคืนวันศุกร์ ที่ผ่านมา (16-11-2007) งานนี้มีชื่อ เป็นภาษาเยอรมันว่า
" Lang Nacht der Wissenschaft"
หรือจะแปลเป็นไทยได้ว่า
"ค่ำคื่นยาวนาน กับงานวิทยาศาสตร์"
งานนี้จัดปีละครั้ง....และเพิ่งจัดครั้งแรก เมื่อปีที่แล้ว โดยเป็นความร่วมมือระหว่างมหาวิทยาลัยเยนา (ชื่อ จริงคือ Friedrich Schiller University) และสถาบันวิจัยทุกสถาบันในเมืองเปิดให้ ประชาชนบุคคลทั่วไปเข้าชม..... ก็เหมือนๆ กันแหละค่ะ กับงานวันวิทยาศาสตร์บ้านเรา เพียงที่นี่เขาจัดกันตอนกลางคืน เริ่มหกโมงเย็น ไปจนถึงเที่ยงคืน..
ที่แตกต่างอีกอย่างคือ ต้องซื้อบัตรเข้าชมค่ะ....ไม่ฟรี... อาจจะเพราะอย่างนี้ก็ได้ เลยมีการประชาสัมพันธ์กันเอิกเริก ออกทั้งวิทยุ และโทรทัศน์ มี booklet บอกรายละเอียดสถาบันวิจัยต่างๆ และ สูจิบัตรบอก program ที่แต่ละที่จัด ราคาตั๋วก็อยู่ที่ 8-10 ยูโร สำหรับผู้ใหญ่...เด็กครึ่งราคา และมีตั๋วครอบครัว ราคา 18-20 ยูโร.. คิดเป็นเงินไทยคร่าวๆ ก็เอา 50 คูณนะคะ (หลายบาทอยู่เด้อ) ตั๋วนี้ใช้เป็นบัตรผ่านเข้าชม และเป็นตั๋วรถ shuttle bus ระหว่าง campus..
เห็นจากจำนวนคนมาชมงานแล้วทึ่ง......ทึ่งมาก.....  ทึ่ง ที่คนเยอรมัน ช่างสนใจใฝ่รู้ ........ ยอมเสียเงินเข้ามาดูงานวิทยาศาสตร์ ในราคาที่เท่ากันกับการจ่ายค่าตั๋ว ดูสิ่งบันเทิงเริงใจ... มันน่าประทับใจจริงๆ นะคะ มากันทั้งหนุ่ม สาว แก่ และลูกเล็กเด็กแดง กระเตงกันมาดู ว่านักวิทยาศาสตร์ เขาทำอะไรกันมั่ง ส่วนหนึ่งอาจเป็นด้วยความภูมิใจในความเป็น ประเทศที่มีงานวิจัยโดดเด่น...เขาเลยอยากรู้ อยากเห็น อยากเป็นส่วนหนึ่งก็เป็นได้...
ที่สถาบันของฉัน คือ Max Planck Institute for Chemical Ecology ก็มีการออกนิทรรศการของ กลุ่มงานวิจัยทั้ง 7 กลุ่ม.. คนที่ร่วมมือกัน ก็มีทั้ง นักวิจัยระดับหลังปริญญาเอก นักเรียน ป.เอก และ ผู้ช่วยวิจัย... เราก็เสนอเรื่องที่เกี่ยวกับงานวิจัยของเรา ว่าเราทำอะไร ใช้เทคนิคอะไร แล้วได้ผลออกมาแบบไหน...บางอย่างก็เป็น pure sciences มากๆ แต่คนเขาก็สนใจกัน
เนื่องจาก ฉันเป็นนักเรียน ป.เอก ของ International Max Planck Research School มีข้อบังคับว่า ในหนึ่งปี ต้องทำ PR (Public Relation) หนึ่งครั้ง..ก็คือการสื่อสารกับประชาชนทั่วไป ที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ ให้เขารู้จักงานวิจัยของเรา (แค่เรียนๆ นี่ก็ปวดกบาลจะแย่ ยังต้องมาทำ PR อีก) ปีนี้เลยจัดการเสียบซะ ของเป็น staff จัดงานด้วยคน จะได้ถือว่า ทำ PR ไปแล้ว... (ทำกันตรึมเลย เพื่อนโรงเรียนเดี่ยวกัน)
ความยากลำบากอยู่ที่ต้องพูดเยอรมันนี้แหละค่ะ....อ๋อย...ทรมาน....นางมารฟันดำ อย่างอิฉันมาก แต่ภายใต้ความช่วยเหลือของโทบี้....เพื่อนร่วมงานด๋อย และการให้กำลังใจของเจ๊ติ๊ กลุ่มของเราสามคนก็จัดงานลุล่วงไปได้
แรกๆ ลำบากหน่อย เพราะไม่ค่อยมีคนสนใจ ไปแลปเรา เพราะหัวข้อเรื่องมันดูซับซ้อนเกิน ดูดิ....
"การสกัดและวิเคราะห์สารให้สีในพืชด้วย Nuclear Magnetic Resonace (NMR) technique"
ประชาชน ถูกแกงค์แมลง และแกงค์น้ำมันหอมระเหยกวาดต้อนไป กลุ่มแล้ว กลุ่มเล่า .....อีน้องโทบี้ ก็ยืนบื้อ รอชาวบ้าน ที่จุดนัดพบแต่มันไม่อธิบายอะไรซักคำว่าเราจะทำอะไรกัน คนเดินผ่านไป ก็ผ่านมา ไม่สนใจมัน....เวลาเลื่อนไปจากโปรแกรมเดิมชั่วโมงกว่าๆ แบบไม่มี visitor เลย (ตาไมค์ทำท่าว่าสนใจมาก อยากไปดู และให้ฉันอธิบายทฤษฎี NMR ให้ฟัง....ชิ มิต้องมาตอแหลเลย.... ทำเราช้ำใจ ไอ้บ้า)
ตอนหลังเปลี่ยนนางกวักหน้าดำ (ฉันเอง) ไปยืนแทน เพราะโทบี้ออกไปสูบบุหรี่...พอมันกลับมา ...ด้วยภาษาด๋อยแบบ เหงือกๆๆ ฉันเก็บหนุ่มมัธยมได้มา สองคน... โทบี้เดินกลับมาเห็นมีเด็กยืนอยู่กะฉันมันหัวเราะขำ แล้วถามฉันว่า ไปลวงมาได้ยังไง...
ปรากฏว่า สองหนุ่มมัธยมมีความอยากรู้ อยากเห็นสูงมาก น้องเขาเรียนเคมีมาบ้างน่ะนะ แต่เขาสนใจถามคำถามตลอด เป็น vititors ที่ทำให้เรารู้สึกว่า คุ้มค่าเหนื่อย และการทำงานของเรามีคุณค่า... หลังจากกลุ่มนี้แล้ว ก็มีกลุ่มใหญ่ๆ ตามมาอีก เป็นกลุ่มผู้สูงอายุ แต่เขาแบบว่า ถึงจะแก่ แต่ไม่หยุดความอยากรู้น่ะ เจ๋งมากเลย... โทบี้เหนื่อยกว่าเพื่อน เพราะ แกต้องคอยอธิบายเป็นภาษาด๋อยตลอด....ส่วนฉันก็ฟังออกนะ แต่พูดเองลำบาก เพราะศัพท์เทคนิคมันเยอะอ่ะ....(ศัพท์เทคนิคด๋อย เขาจะมีของเขาเอง) ก็จะคอยเสริม คอยถาม คอยป้อนข้อมูลเป็นระยะๆ  หมดกลุ่มที่สอง โทบี้หมดแรง..... แต่ได้พักแค่ สิบห้านาที ฉันสงสารเห็นมันพูดจนคอแห้ง เลยจัดการไปจกเบียร์มาให้มัน หนึ่งขวด... น้องโทบี้ใช้เวลา 15 นาทีซดเบียร์หนึ่งขวด สูบยาหนึ่งมวน แล้วกลับมา on duty ต่อ กลุ่มสุดท้าย เป็นสาวมัธยม ฉันเลยให้น้องแก solo ไปเลย อิอิอิ
เสร็จกลุ่มที่ สาม เราก็ดับไฟห้องแลปไปเลย ไม่รับแขกแล้ว เพราะเหนื่อยมาก ตอนนั้นสี่ทุ่มครึ่งเข้าไปแล้ว โทบี้จะไป เที่ยวเธคต่อ...เจ๊ติ๊จะไปกินข้าว..ส่วนฉันจะกลับบ้าน...เลยแยกย้ายสลายตัว.....ตอนเดินออกมาคนยังคับคั่งอยู่เลย ยิ่งดึก ยิ่งคนเยอะ....หลังเที่ยงคืนเขามี ปาร์ตี้ให้ staffs ด้วย แต่ข้าน้อยขอลา...กลับบ้านนอนดีกว่า.....
ชมภาพเลยค่ะ....
NMR team ค่ะ งานนี้ได้เสื้อยืดฟรี มาคนละตัว เสื้อ staff ค่ะ สีดำ screen ลาย หนาวมากแล้ว ใส่ทับๆ กันหลายชั้นเลย...  
ทางเข้าด้านหน้า..
จอห์น กับตัวอย่างพืช และการวิเคราะห์น้ำมันระเหย
คริสตอบกับยูเลีย กับกล้องส่องต่อมน้ำมันระเหยในต้น thyme
เจเนทกับน้ำมันระเหยชนิดต่างๆ
สวนสัตว์ใน greenhouse
น้องโทอธิบายเรื่องสกัดสาร
มีขายอาหารด้วยนะ
ทั้งคืนมีการยิงแสงวูบวาบไปบนฟ้า เพื่อความอลังการของงานคืนวิทยาศาสตร์
หมดแล้ว แค่นี้แล้วกันนะคะ ง่วงมั่กๆ.....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน...
| Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 5:19:42 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 916 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แป๊กก  วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:29:24 น. |
|
|
|
| โดย: naporn วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:37:42 น. |
|
|
|
| โดย: สาวอิตาลี วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:13:43 น. |
|
|
|
| โดย: แม่เกด + น้องทะเล (gadeja ) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:25:35 น. |
|
|
|
| โดย: ShiEri วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:25:10 น. |
|
|
|
| โดย: Conglomerate วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:12:05 น. |
|
|
|
| โดย: คนทับแก้ว วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:54:59 น. |
|
|
|
| โดย: คนหน้าเดิม (ดอกรักเร่ ) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:31:11 น. |
|
|
|
| โดย: กระต่ายลงพุง วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:42:03 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:7:41:52 น. |
|
|
|
| โดย: yyswim วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:15:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
พักหน่อยดีกว่า .......อีกอย่าง มาบ่นๆ ในบล็อกเนี่ย รู้สึกว่ามัน unfair กะอ้ายบ่าว เหมือนตัวเองด่า เขาออกสื่อ อยู่คนเดียว ว่ามะ...(เอาไว้ติสต์แตก แล้วจะอัพใหม่.... หุหุหุ) 
ทำเราช้ำใจ ไอ้บ้า)
หลังจากกลุ่มนี้แล้ว ก็มีกลุ่มใหญ่ๆ ตามมาอีก เป็นกลุ่มผู้สูงอายุ แต่เขาแบบว่า ถึงจะแก่ แต่ไม่หยุดความอยากรู้น่ะ เจ๋งมากเลย... โทบี้เหนื่อยกว่าเพื่อน เพราะ แกต้องคอยอธิบายเป็นภาษาด๋อยตลอด....ส่วนฉันก็ฟังออกนะ แต่พูดเองลำบาก เพราะศัพท์เทคนิคมันเยอะอ่ะ....(ศัพท์เทคนิคด๋อย เขาจะมีของเขาเอง) ก็จะคอยเสริม คอยถาม คอยป้อนข้อมูลเป็นระยะๆ 
หมดกลุ่มที่สอง โทบี้หมดแรง..... แต่ได้พักแค่ สิบห้านาที ฉันสงสารเห็นมันพูดจนคอแห้ง เลยจัดการไปจกเบียร์มาให้มัน หนึ่งขวด... น้องโทบี้ใช้เวลา 15 นาทีซดเบียร์หนึ่งขวด สูบยาหนึ่งมวน แล้วกลับมา on duty ต่อ กลุ่มสุดท้าย เป็นสาวมัธยม ฉันเลยให้น้องแก solo ไปเลย อิอิอิ
แถมเจอภาษาด๋อยของพี่ปอเข้าไปอีก มึนคูณสอง
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [