เล่าสู่กันฟังว่าด้วยองค์ประกอบของนวนิยาย ตอนที่ 1 ***จากหนังสือ ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับวรรณคดี โดย ดร. ยุวพาส์ (ประทีปะเสน) ชัยศิลป์วัฒนา วันนี้ผู้สาวมาแนววิชาการวิชาเกิน แฮ่ ๆ เนื่องจากได้คุยกับเพื่อนบางคนเกี่ยวกับองค์ประกอบของนวนิยายว่ามีอะไรบ้าง เป็นอย่างไรบ้าง แล้วก็เกิดอาการสับสนกันเองด้วย เลยไปค้นหนังสือที่ว่าด้วยวรรณกรรม วรรณคดี นวนิยาย ได้มาหลายเล่มเหมือนกันค่ะ แต่มาถูกใจเล่มนี้ เพราะอาจารย์อธิบายเข้าใจง่ายดีจัง ผู้สาวเลยขอนำมาเล่าสู่เพื่อนชาวบล็อกหนังสือทั้งที่เป็นนักอ่านและนัก(อยาก)เขียนได้อ่านกัน แต่ตัวอย่างในหนังสือของอาจารย์นั้นเป็นวรรณกรรมภาษาต่างประเทศซะส่วนใหญ่ ผู้สาวก็เลยขอหยิบยกมาแค่ทฤษฎี ส่วนตัวอย่างมาหาเอาแถว ๆ นี้ เพื่อที่พวกเราจะได้เห็นภาพได้ง่ายขึ้น ************************** องค์ประกอบของนวนิยาย ตามหนังสือเล่มนี้แบ่งออกเป็น >โครงเรื่อง (plot) >ตัวละคร และการสร้างตัวละคร (character and characterization) >มุมมอง (point of view) >ฉาก (setting) >สัญลักษณ์ (symbol) >แก่นเรื่อง (theme) บล็อกวันนี้เราจะมาว่ากันด้วยเรื่องของโครงเรื่องกันก่อนค่ะ โครงเรื่อง (plot) คือ การลำดับเรื่องของเหตุการณ์ที่ผู้แต่งผูกขึ้นมา แต่ละเหตุการณ์จะต้องมีความเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกันอย่างเป็นเหตุเป็นผล นั่นคือ เหตุการณ์หนึ่งจะต้องส่งผลกระทบให้เกิดอีกเหตุการณ์หนึ่งตามมาและต่อเนื่องกันไปเป็นลูกโซ่จนกว่าเรื่องนั้นจะจบลง สำหรับเรื่องสั้นมีโครงเรื่องไม่ซับซ้อนเท่านวนิยาย ด้วยเหตุที่มีข้อจำกัดเกี่ยวกับขนาดความสั้นยาวและจุดสนใจของเรื่อง ที่เรื่องสั้นควรมีเพียงจุดเดียว ทำให้เรื่องสั้นมักจะมีโครงเรื่องเดียว ผิดกับนวนิยายส่วนใหญ่จะมีมากกว่า 1 โครงเรื่อง คือ 1.โครงเรื่องหลัก (main plot) คือ โครงเรื่องหลักที่ผู้แต่งผูกเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวพันกันและมีผลกระทบโดยตรงกับตัวเอกของเรื่องขึ้น เพื่อแสดงทัศนคติและความคิดที่ต้องการเสนอ 2.โครงเรื่องรอง (subplot) เป็นเหตุการณ์ที่ผู้แต่งผูกเรื่องซ้อนอยู่ในโครงเรื่องใหญ่ ทำให้โครงเรื่องใหญ่มีความซับซ้อนยิ่งขึ้น โครงเรื่องรองทำหน้าที่สนับสนุนโครงเรื่องใหญ่ให้มีความสมบูรณ์โดยผู้แต่งอาจผูกเรื่องให้คล้ายคลึงในลักษณะที่ขนานไปกับโครงเรื่องใหญ่ หรือให้ตรงกันข้ามเพื่อเน้นโครงเรื่องใหญ่ให้เด่นขึ้นก็ได้ ตัวอย่างของนิยายที่มีพล็อตหลักและพล็อตรองสนับสนุนกัน นึกไปนึกมา หากินง่าย ๆ จากบล็อกของน้องนางมารน้อยดีกว่า อิอิ ตอนนี้นางมารน้อยเพิ่งรีวิวเรื่อง วิมานมะพร้าว ไป เราก็ขอยืมมาเป็นตัวอย่างซะเลย แหะ ๆ พล็อตหลักของเรื่องนี้คือ ผีอาก๋งที่ยังห่วงโรงงาน ไม่ยอมไปผุดไปเกิด อยู่เฝ้าโรงงาน แล้วได้มาเจอะเจอกับสาวเจ้าว่าที่หลานสะใภ้ผู้ไม่กลัวผี (แถมยังดุผีได้ด้วย) และผีกับคนก็ช่วยกันสกัดกั้นคนเพี้ยน ๆ ที่พยายามจะปรับปรุง? คุณภาพโรงงานให้ออกไปได้ในที่สุด พล็อตรอง เรื่องนี้มีหลายจุด ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบวุ่น ๆ ระหว่างลูกชายเจ้าของโรงงานกับวิศวกรสาวที่คนภายนอกเห็นแล้วจะนึกว่าเป็นคู่เกย์ หรือ ความรักระหว่างดอกฟ้ากับหมาวัดที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคจากว่าที่พ่อตาโดยความช่วยเหลือของบรรพบุรุษที่จากโลกนี้ไปแล้ว เอิ๊กกกกกก นิยายเรื่องวิมานมะพร้าวมีพล็อตหลักและพล็อตรองที่ส่งเสริมกันไปทำให้เกิดเรื่องราวที่ต่อเนื่องกัน สร้างความสนุกสนานให้ผู้อ่าน ส่งเสริมให้ผู้อ่านรู้สึกคล้อยตามกับการกระทำของตัวละคร ทำให้ได้ลุ้นได้เอาใจช่วย ไม่ว่าจะเป็นการลุ้นให้วิศวกรสาวได้แต่งตัวเป็นสาวจริง ๆ ให้ได้สักครั้ง หรือลุ้นว่าเมื่อไรดอกฟ้าจะใจอ่อนกับหมาวัดสักที ดูนิยายที่พล็อตหลักและพล็อตรองส่งเสริมกันไปแล้ว คราวนี้มาดูตัวอย่างนิยายที่พล็อตหลักกับพล็อตรองไปกันแบบแปลก ๆ บ้าง จริง ๆ มันก็หาตัวอย่างได้ไม่ง่ายนักหรอกค่ะ แต่เรื่องที่จะยกตัวอย่างนี่แทนที่พล็อตรองจะส่งเสริมสนับสนุนให้พล็อตหลักโดดเด่นขึ้น กลับไม่เป็นเช่นนั้น ไป ๆ มา ๆ พล็อตรองขโมยความเด่นจากพล็อตหลักไปซะเฉย ๆ เลย นิยายแบบนี้ผู้สาวเคยแอบนินทากับนางมารน้อยว่า เป็นนิยายประเภทต้นเรื่องอย่าง ท้ายเรื่องเป็นอีกอย่าง หรือจะเป็นเพราะนักเขียนคุมโทนเรื่องไม่อยู่ก็ว่าได้ ตัวอย่างของนิยายที่เป็นแบบนี้คือเรื่อง กลับบ้านเรานะ...รักรออยู่ ซึ่งอาจจะเป็นเรื่องโปรดของใครหลายคนค่ะ ผู้สาวก็ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ แต่ชอบครึ่งเรื่องแรกเท่านั้น เรื่องนี้เปิดเรื่องมาตอนแรกคือ นางเอกตกงานเพราะพิษเศรษฐกิจเลยกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด และพยายามประกอบอาชีพเกษตรกร โดยนำแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ และการกลับบ้านครั้งนี้ก็ทำให้นางเอกได้พบรักกับพระเอก นี่คือพล็อตหลักของเรื่อง ซึ่งเหมาะสมกับชื่อเรื่องของนิยายมาก โดยมีพล็อตรองที่เสริมคือเรื่องปมและปัญหาทางบ้านของพระเอกที่มีน้องชายที่ต้องการในสิ่งที่พี่ชายมีทุกอย่างจนเข้าขั้นโรคจิต ซึ่งพอนักเขียนเขียนไปเขียนมา พล็อตรองนี้กลับโดดเด่นแซงหน้าพล็อตหลักไปหน้าตาเฉย ทำให้คนอ่านเกิดอาการก๊ง เป็นงงอยู่นานเหมือนกัน ทีนี้เรามาดูนิยายลูกกวาดในตลาดหนังสือทุกวันนี้บ้าง สำหรับโครงเรื่องของนิยายลูกกวาด เท่าที่ได้อ่านมา จะพบว่านิยายลูกกวาดส่วนใหญ่จะมีแต่โครงเรื่องหลักเท่านั้น น้อยเรื่องมากที่จะมีโครงเรื่องรองมาสนับสนุนโครงเรื่องหลักให้ซับซ้อนขึ้น แทบจะเรียกได้ว่านิยายลูกกวาดคือ เรื่องสั้นที่นำมาเขียนขยายให้ยาว ๆ เพื่อขายเป็นนวนิยายก็ว่าได้ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น อาจจะเป็นเพราะคนเขียนยังเป็นมือค่อนข้างใหม่ยังไม่สามารถคิดพล็อตได้ซับซ้อนหลากหลายเหมือนกับนักเขียนรุ่นป้า หรืออาจจะเป็นตามที่เคยได้ยินมา บางสำนักพิมพ์ที่พิมพ์หนังสือแนวนี้เองก็ไม่ค่อยอยากได้เรื่องที่ซับซ้อนมากนัก เพราะเกรงว่าลูกค้ากลุ่มเป้าหมายของสำนักพิมพ์ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มาสาว ๆ วัยรุ่นถึงวัยทำงานตอนต้นจะไม่ค่อยชอบ (อันนี้แบบว่าเคยได้ยินมานะ อาจจะไม่ถูกซะทีเดียวก็ได้ อย่าเพิ่งมาบึ้มเค้านะ กิ๊ดดด) ยกตัวอย่างนิยายลูกกวาดที่มีแต่พล็อตหลัก ไม่ต้องไปหาดูยากเลยค่ะ เลื่อนลงไปดูที่ผู้สาวเคยรีวิวไว้ก็ได้ เรื่อง นาคาลัย ไงคะ เหมาะจะยกเป็นตัวอย่างมาก ถึงคนเขียนจะเขียนอยู่ในระดับดีพอใช้ได้ แต่อ่านยังไงก็ไม่เจอพล็อตรองเลย อย่างนี้ถ้านัก(อยาก)เขียนต้องการจะยืนระยะอยู่ในวงการนาน ๆ เป็นนักเขียนอาชีพ ต้องพยายามพัฒนาเรื่องพล็อตด้วยค่ะ ******************จบตอน 1****************** คุยกันหลังจบตอน ขอออกตัวไว้ก่อนค่ะผู้สาวไม่ใช่คนเก่งหรือแม่นยำเกี่ยวกับทฤษฎีพวกนี้เท่าไหร่นัก เรื่องที่ยกตัวอย่างก็คิดเอาเองตามประสบการณ์การอ่านเท่าที่เคยอ่านมา แล้วก็พยายามเลือกเอาเรื่องที่(คิดว่า) ทุกคนอาจจะได้ผ่านสายตามาแล้ว เอาเป็นว่าถ้าผิดพลาดยังไงก็ลองท้วงติงหรือมาแลกเปลี่ยนทัศนะกันได้นะคะ   Create Date : 15 ธันวาคม 2549 34 comments Last Update : 15 ธันวาคม 2549 23:36:15 น. Counter : 2470 Pageviews. Share Tweet

มาอ่านค่ะ เป็นความรู้ รอตอนต่อไป ไว้จะไปค้นคว้ามาแลกเปลี่ยนกันนะคะ   โดย: YUI_MUNMOO 16 ธันวาคม 2549 0:04:25 น.

ได้อ่าน วิมานมะพร้าวแล้ว วางไม่ลง เพราะโครงเรื่องของเขาวางได้ดีจริงๆ ขอ add ไว้นะคะ เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก   โดย: ปาป้า IP: 58.8.88.69 16 ธันวาคม 2549 0:04:36 น.

เอาน้ำชามาคารวะ ขอฝากตัวเป็นศิษย์ค่ะ ท่านอาจารย์ ตัวอย่างเรื่องวิมานมะพร้าว นึกตามออกค่ะ ส่วน 2 เรื่องหลังยังไม่ได้อ่าน แต่พอนึกได้   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 16 ธันวาคม 2549 7:51:27 น.

ศิษย์หมายเลข 2 มารายงานตัวด้วยคนค่ะ อายจัง เวลาอ่านเราแยกไม่ออกเลยว่า อันไหนพล็อตหลัก อันไหนพล็อตรอง   โดย: Masaomi 16 ธันวาคม 2549 8:06:26 น.

เห็นด้วยค่ะว่านิยายลูกกวาด พล็อตหลักอย่างเดียวเลย อ่านๆๆ จบ ก้เฮ้อ... จบแล้วรู้สึกว่าเสียเวลาเปล่าไปเยอะนะเนี่ย เรื่องมันนิดเดียวเองอ่ะ ทำไมตอนนี้เอือมๆนิยายยังไงบอกไม่ถูกค่ะ อาจจะเพราะพยายามอ่านในสิ่งที่ไม่ใช่ และไม่ชอบมั้ง ฮี่ๆ แวะมาบ่นตามประสาคนฮอร์โมน ผิดปกติ   โดย: นภชล 16 ธันวาคม 2549 9:11:08 น.

มาเกาะขอบจอ รอตอนต่อปายยยย เริ่มฉลาดขึ้นมาหน่อยๆ หลังสับสนอยู่นาน ฮา   โดย: piccy 16 ธันวาคม 2549 9:44:33 น.

นิยายขึ้นต้นอย่างลงท้ายอย่าง ภาษาบ้านๆ เขาเรียก ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ ลงท้ายเป็นบ้องกัญชาน่ะเจ๊ คุณ Masaomi การแยกว่าอันไหนคือเมนพล็อต อันไหนคือซับพล็อต ไม่อยากเลย ก็ดุว่าพล็อตไหนเด่นที่สุดในเรื่องไงครับ เมนพล็อต เป็นพล็อตที่สร้างขึ้นมารับใช้แก่นของเรื่องนั่นเอง ส่วนซับพล็อต เป็นแค่เรื่องราวเสริม เพื่อให้เรื่องซับซ้อนมากขึ้น มีมิติมากขึ้นนั่นเองครับ พูดถึงตัวอย่างเรื่องกลับบ้านเรานะ รักรออยู่ ซับพล็อต คือปัญหาน้องชายพระเอก ถ้าคุมโทนให้อยู่ มันจะเป็นแค่ส่วนเสริมของเรื่องให้สมบูรณ์ขึ้นเฉยๆ แต่พอเน้นน้ำหนักมากเกินไป จนคุมเรื่องไม่อยู่ มันก็เลยแหวกม่านขึ้นมาเป็นตัวเด่นไปเสียเฉยๆ จนกลบเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง กลับบ้านมาสร้างงานไปเสียหมด ผมคิดว่าปัญหาของนักเขียนมีสองประการ หนึ่งคือ พวกเขียนเป็นแต่เมนพล็อตอย่างเดียว ทำให้เรื่องขาดความซับซ้อน แบน น่าเบื่อ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ จบแล้วก็จบกัน ประการที่สองคือ ใส่ความซับซ้อน ใส่เรื่องราวเข้าไปมากเกินความจำเป็น จนไม่สามารถคุมโทนเรื่องทั้งหมดได้ เรื่องเลยเละ เป๋ไปเป๋มา วุ่นวายไปหมด ไม่รู้ว่าตกลงเรื่องนี้ต้องการจะสื่อถึงอะไรกันแน่ ผมคิดว่า ถ้านักเขียนตอบตัวเองได้ว่า ธีมของเรื่องคืออะไร เราจะบอกอะไรคนอ่าน ก็จะสามารถคุมให้เรื่องคงอยู่ในเมนพล็อตได้ เพราะอย่างที่บอก เมนพล็อต มีขึ้นเพื่อรับใช้แนวคิดหลักของเรื่องนั่นเองครับ มารออ่านตอนสองครับเจ๊   โดย: รพินทร์ IP: 203.113.17.146 16 ธันวาคม 2549 16:42:45 น.

เพิ่มเติมอีกนิด สำหรับนักเขียนที่พบว่าเขียนๆ ไปแล้ว ซับพล็อตดูน่าสนใจและดูสำคัญกว่าเมนพล็อตขึ้นมา มักจะเกิดปัญหานี้ขึ้น เนื่องจากไม่ได้มีการวางโครงเรื่องโดยละเอียดมาก่อน พูดง่ายๆ ว่าไม่ได้มีการทำทรีทเมนท์มาตั้งแต่แรก คิดไปเขียนไปเรื่อยๆ มีแค่พล็อตคร่าวๆ ในใจ พอถึงจุดหนึ่ง ซับพล็อตเกิดเด่นขึ้นมา คนเขียนเองก็เสียดาย เลยใส่ความสำคัญให้มันเข้าไป ก็เกิดอาการเสียขบวนขึ้นมาทันที แบบนี้แนะนำให้นักเขียนที่ประสบปัญหาดังกล่าว ทำทรีทเมนท์ วางโครงเรื่องอย่างละเอียดดักเอาก่อน เราจะได้ัตัดสินใจได้ตั้งแต่ทีแรก ว่าจะให้พล็อตไหน เป็นพล็อตหลัก การวางทรีทเมนท์นอกจากจะทำให้เรื่องไม่เป๋ แล้ว ยังทำให้นักเขียนไม่เกิดอาการตันง่ายๆ ด้วย คิดว่าน่าจะช่วยได้สำคัญคนที่มีปัญหาดังกล่าวครับ   โดย: รพินทร์ IP: 203.113.17.146 16 ธันวาคม 2549 16:50:44 น.

เฮ้อ! ดูท่าการเป็นนักเขียนไหม่เนี่ย น่าเหนื่อยใจแทนจริง ๆ นะครับ ...แล้วอย่างงี้ที่ผมหัดเขี่ย เอ๊ย หัดเขียนอยู่ทุกมื้อ ก็ฟาวล์สิครับ..เพราะยังหา Subplot ไม่เจอเลย ...อิอิ.. จะมาตามอ่านตอนสองนะคร้าบ เผื่ออะไร ๆ มันจะดีขึ้นครับ ...ก๊าก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: เมฆชรา 16 ธันวาคม 2549 18:06:08 น.

การเป็นนักเขียนนี่ไม่ง่ายจริงๆ นะนี่ ^^' ยังไงก็จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ   โดย: คอเล่า IP: 203.172.57.189 17 ธันวาคม 2549 15:43:33 น.

(แอบมาเก็บความรู้เพิ่มเติมค่ะคุณผู้สาวฯ )   โดย: ฯคีตกาล (ฯคีตกาล ) 17 ธันวาคม 2549 16:30:22 น.

เสียดายจริงๆ นะที่บ๊อกแก๊งไม่มีให้โหวตหมวดหนังสือแล้ว กะจะโหวตให้พี่เต็มๆ เลย   โดย: ปป IP: 203.113.39.12 17 ธันวาคม 2549 19:51:17 น.

คุณผู้สาวค่ะ รบกวนอธิบายความแตกต่างของเรื่องสั้นกับนิยาย เพิ่มอีกหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: แหม่ม (DesperateMommy ) 17 ธันวาคม 2549 21:45:32 น.

YUI_MUNMOO - ค้นมาคุยกันค่ะ ปาป้า - ยินดีค่ะ ~:พุดน้ำบุศย์:~ - มารับน้ำชา ฮิ้ววว Masaomi - รู้สึกแก่ ๆ ไงไม่รู้ ก๊ากกก นภชล - ถ้าคุณนภชลฮอร์โมนไม่ปกติ ผู้สาวก็คงเป็นเหมือนกัน เป็นมากด้วย T_T piccy - จ้ะ รพินทร์ - ดีมากน้อง มามะ มาช่วยกันทำมาหากิน เมฆชรา - ขยันเขียนเข้าพี่ เด๋วจะช่วยยำ ฮา คอเล่า - กำลังรวบรวมค่ะ (แง่ง ที่จริงขี้เกียจอยู่ตะหาก) ฯคีตกาล - ปป - ขอบคุณจ้าบอกอ แหม่ม - เดี๋ยวไปค้นมาเล่าสู่กันฟังค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 17 ธันวาคม 2549 22:17:33 น.

มาลงชื่ออ่าน ...พร้อมกับทำตาปริบ ๆ ... วิชาการไม่สน สนแต่ติดเรท เอ๊ย ความสนุกโดยรวมค่ะ อิอิ )   โดย: ยาคูลท์ 18 ธันวาคม 2549 2:24:08 น.

^ บล็อกนี้เราเอาวิชาการบังหน้า ความหื่นแอบเก็บไว้ก่อน ก๊ากกกกก   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 18 ธันวาคม 2549 8:53:32 น.

โอ้ๆๆ ได้ทบทวนความรู้ ขอบคุณมากนะคะ แหะๆ เอ่อ..ปกติเราไม่ค่อยได้สนใจเรื่องพล็อตรองเท่าไหร่ อ่านบล็อกนี้แล้วเริ่มรู้สึกว่า..อืมม์..คงต้องสนใจเยอะขึ้นแล้วนะนี่ เหอๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 18 ธันวาคม 2549 11:30:17 น.

คอมพ์หายป่วย ก็เข้าช่วงพัก(วิจารณ์)ร้อนของคุณ ผู้สาวเมืองยศ ซะได้ ว้า...   โดย: เจ้าชายไร้เงา 18 ธันวาคม 2549 21:17:27 น.

^ ใกล้ปีใหม่แล้ว พักยกก่อนค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 19 ธันวาคม 2549 9:00:48 น.

ขอบคุณสำหรับความรูค่ะ รออ่านตอนสอง   โดย: ปุณณัตถ์ 19 ธันวาคม 2549 20:12:20 น.

มาชมกล่องเม้นท์ใหม่ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 ธันวาคม 2549 10:47:34 น.

.. นิยายลูกกวาด .. ปกติ มม ไม่ค่อยได้อ่านแนวๆ นี้อยู่แล้ว ก็เลยเฉยๆ กับ นิยายลูกกวาด .. แต่ถ้าเป็น วรรณกรรม RPG นี่ .. เหอๆๆ .. ไม่เอา ไม่พูดดีกว่า   โดย: แม่มดพันปี 20 ธันวาคม 2549 23:04:39 น.

ชอบอ่านนิยายค่ะ แต่ยังไม่เคยมีความอยากเขียน ขอมาอ่านเป็นความรู้นะคะ   โดย: BoOKend (BoOKend ) 22 ธันวาคม 2549 19:11:43 น.

รออ่านตอนต่อไปค่ะ   โดย: ศรีสุรางค์ 22 ธันวาคม 2549 21:20:47 น.

แสดงว่าหลังปีใหม่ มีร้อน ๆ รออยู่เพียบใช่เปล่าครับ   โดย: เจ้าชายไร้เงา 24 ธันวาคม 2549 12:46:28 น.

สุขสันต์วันคริสต์มาสและขอให้มีความสุขมากๆ โชคดีตลอดปีใหม่ค่า   โดย: haiku 24 ธันวาคม 2549 16:34:19 น.

โดย: bapanij (bapanij ) 24 ธันวาคม 2549 17:30:38 น.

มาเก็บความรู้ใส่สมองคะ ปกติใช้แต่ความรู้สึกว่าสนุกรึเปล่า เท่านั้นเอง จะได้ตอบคนอื่นได้ซะทีว่าอ่านแล้วหนังสือเล่มนี้มันพลาดไปตรงไหนบ้าง พอเป็นแนวทางให้ พูดกะชาวบ้านเค้ารู้เรื่องมั่ง ขอบคุณคะ   โดย: fuku IP: 58.9.30.18 9 มกราคม 2550 12:52:55 น.

...ข้าพเจ้าได้ไปหาวิมานมะพร้าวมาอ่าน สนุกมากค่ะ ฮาแตกไปหลายรอบ อึ้งกับบริษัทรับจ้างเรียกข้าไถ่สุดๆ...ว่าจะใช้บริการบ้าง อิอิ ความตื่นตะลึงเมื่อไปยืมวิมานมะพร้าว - คนแรกที่เห็น นี่เรื่องอะไรอะ..วิมานมะพร้าวจ๊ะ....ตื๊ดๆๆๆ ไร้สัญญาณตอบรับทันทีเห็นอ้าปากค้างอย่างแรง -คนที่สอง ชื่อเรื่องอะไรเนี่ย...วิมานมะพร้าวหรอ....ท่าทางน่าหนุกนะ แนวดี.....-*- - คนที่สาม คนที่ทำหน้าที่ยืมคืน เค้าดูชื่อเรื่องแล้วหัวเราะ..สนุกมั้ยคะ.. สนุกค่ะ เรื่องเกี่ยวกับอะไรคะ นิยายผี+หวานค่ะ อุอุ...ต่อไปว่าจะอ่าน สายโลหิต ญาติกและบุษย์น้ำทองหละฮ้าบบบบ   โดย: Killarney IP: 203.118.80.45 10 มกราคม 2550 23:47:00 น.

ผมเคยเรียนกับอ.ยุวพาส์ น่ารักมากอ่าครับ สอนดีมากๆ หุหุ   โดย: อ่านะ IP: 58.9.152.180 27 กรกฎาคม 2550 18:10:52 น.

เด็กดีต้องร.ร.พ.ช.   โดย: เด็กดี IP: 118.172.138.46 24 กรกฎาคม 2551 10:56:03 น.

คนดีศรีพ.ช.   โดย: พ.ช. IP: 118.172.138.46 24 กรกฎาคม 2551 10:59:21 น.

ทำไมไม่มี ค่านิยม ทัศนคติ ทรรศนา เลยคะ หาให้หน่อย ทำรายงานส่งครู   โดย: ส้มเปรี้ยว IP: 202.143.136.100 8 ธันวาคม 2551 14:23:32 น.

สนุกดี   โดย: ปวีณา IP: 118.175.161.194 27 มกราคม 2552 12:16:58 น.