Bloggang.com : ผู้สาวเมืองยศ : คลื่นลวง / กิ่งฉัตร

คลื่นลวง / กิ่งฉัตร

กิ่งฉัตร. คลื่นลวง. กรุงเทพฯ : อรุณ, 2550.

จากเว็บอมรินทร์

//www.amarinpocketbook.com/books_detail.asp?book_id=1825
พระเอกของเรื่องลอยไปติดเกาะในสภาพถูกยิงในวันที่เกิดคลื่นยักษ์สึนามิพอดี น้องสาวนางเอกเป็นคนไปพบและนางเอกเจ้าของรีสอร์ทซึ่งเป็นอดีตพยาบาลเป็นคนดูแลรักษาจนหายดี เมื่อฟื้นขึ้นมาและนึกย้อนเรื่องราว พระเอกก็หมดอาลัยตายอยากและคิดจะอยู่ที่เกาะไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้เห็นข่าวสังคมจากหนังสือที่น้องนางเอกซื้อมาจากในเมืองและได้เห็นภาพภรรยาที่ตนเองเข้าใจว่าถูกยิงตายไปแล้วก็เลยรู้สึกว่าจะต้องกลับไปสะสางเรื่องราวต่างๆให้จบและกระจ่าง

เมื่อกลับมาแสดงตัวว่ายังไม่ตาย แต่ละคนก็มีปฎิกิริยาต่างๆกันไป และนอกจากภรรยาแล้ว พระเอกยังปักใจว่าหุ้นส่วนเป็นคนที่สมรู้ร่วมคิดกับภรรยาวางแผนฆ่าตน และในการเดินทางกลับกรุงเทพฯครั้งนี้ น้องสาวนางเอกได้ติดตามพระเอกไปด้วยเพื่อไปทำหน้าที่เลขา

ต่อมาพระเอกได้ถูกลอบยิงอีกครั้ง และทำให้หลายคนที่ไม่ปักใจเชื่อว่าพระเอกถูกยิงตกเรือในครั้งแรกเริ่มโอนเอนมาทางพระเอกมากขึ้น เพราะหมอได้ยืนยันว่ารอยแผลแรกนั้นเป็นแผลถูกยิงแน่นอน แต่ด้วยความที่คนที่อยู่ในข่ายต้องสงสัยล้วนเป็นคนใกล้ตัวและเป็นคนที่พระเอกรักและไว้วางใจทั้งสิ้น การจะคลี่คลายความจริงจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เรื่องราวมาค่อยๆกระจ่างขึ้นก็เมื่อนางเอกมาเยี่ยมพระเอกหลังถูกยิง และคนที่ตั้งใจฆ่าพระเอกตระหนักแล้วว่า นางเอกนั้นมีความสำคัญกับพระเอกเพียงใด จึงไม่สามารถอยู่เฉยได้

ใครที่ชอบแนวสืบสวนสอบสวน อ่านเรื่องนี้แล้วอาจวางไม่ลงเพราะอยากรู้ว่าฆาตกรที่แท้จริงนั้นเป็นใคร

เรื่องจากปกหลัง

สึนามิ...
แทบทุกคนคงชังคลื่นยักษ์ในวันนั้น เขาเองก็เกลียดมัน
แต่ต้องยอมรับว่าสึนามิไม่ได้พราทุกอย่างไป

คลื่นช่วยชีวิตเขา

คลื่นชำระล้างความลวงออกจากชีวิตของเขา

คลื่นนำเขาสู่แสงตะวันดวงใหม่ สว่างไสว แต่ไม่ร้อนแรง
มีเพียงความอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้...นายตะวัน

*******************

จากเจ้าของบล็อก

เว็บอัมรินทร์เป็นเว็บที่เล่าเรื่องย่อได้แปลกมาก ไม่ใช้ชื่อตัวละคร ใช้คำว่าพระเอกนางเอกแทน คล้ายกับเวลา ผสมย. เขียนบล็อก เกือบเผลอนึกว่าตัวเองเขียนเลยนะเนี่ย (ฮา)
ตอนที่อ่านเรื่องนี้จบ ได้คุยกับพี่ ๆ น้อง ๆ นักอ่านบางคนถึงเรื่องนี้ พี่คนหนึ่งบอกว่าคุณกิ่งฉัตรเขียนเรื่องนี้ออกมาแปลก ๆ ให้คู่รองเด่นกว่าคู่พระเอกนางเอก เหมือนฝีมือจะตกลงเพราะคุมเรื่องไม่อยู่
แต่ ผสมย. กลับมองว่าเป็นความตั้งใจของคนเขียนที่เขียนออกมาแบบนี้ เขียนออกมาให้เป็นพระนาง 2 คู่ เพราะด้วยอุปนิสัยของชัชวาลกับจันทร์เจ้านั้น เป็นชายเจ้าชู้นิด ๆ ขี้เล่นหน่อย กับ สาวขี้โวยวาย
ส่วนอีกคู่ ตะวันเป็นคนที่นิ่งมากแต่ในความนิ่งนั้นยังมีความเด่นอยู่นะคะ แต่รพีค่อนข้างจะด้อยไปนิดเมื่อเทียบกับตัวละครหลักตัวอื่น
ไม่ต้องในนิยายหรอก แม้แต่ในชีวิตจริง เมื่อเจอคนเสียงดัง บุคลิกเด่น เราย่อมสะดุดตากับคนแบบนี้มากกว่าคนนิ่ง ๆ จริงไหมคะ

แต่พอคุยกับคนอื่นที่เขาคิดไม่เหมือนเรา เลยทำให้รู้สึก เอ๊ะ หรือเราจะคิดผิด เลยส่งข้อความไปถามคนเขียนเลยดีกว่า
จึงได้คำตอบมาดังนี้

สำหรับเรื่องคลื่นลวง เป็นความตั้งใจของพี่ค่ะว่าให้คู่คุณชัชเด่นขึ้นมาเพราะเมื่อลงมือเขียนแล้ว รู้ว่า
1. คู่รพีกับนายตะวันจะไม่ค่อยมีสีสันเท่าไหร่ เพราะอุปนิสัยของทั้งคู่ คนหนึ่งนิ่งมากอีกคนก็เกรงใจผู้หญิง ถ้าไม่มีคู่ที่สองมาช่วย เรื่องจะเรียบมาก ๆ
2. ถ้าชัชวาลไม่เจอผู้หญิงอย่างจันทร์เจ้า ผู้หญิงจะถูกข่มหมด อีกอย่างสงสารคุณชัชด้วย กินแห้วกระป๋องมาหลายงานแล้ว ให้เจอเด็กหน่อยจะได้กระชุ่มกระชวย ส่วนคนที่นิสัยอย่างจันทร์เจ้า ถ้าคบกับผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันมีหวัง...ตบกันตาย เลยต้องเจอคุณชัชที่ทันทุกเรื่องและอายุมากพอที่จะเห็นความน่าเอ็นดูของเด็กสาว ๆ เหอเหอ

(ขอบคุณพี่ปุ้ย กิ่งฉัตร สำหรับการไขข้อข้องใจค่ะ)

กลับมาที่ตัวเรื่องคลื่นลวงกันค่ะ

เรื่องนี้เป็นแนวสืบสวนหาผู้ร้ายสไตล์กิ่งฉัตร น่าจะเป็นแบบที่กิ่งฉัตรเขียนได้ถนัดมากที่สุดแนวหนึ่ง สำหรับเรื่องนี้คุณกิ่งฉัตรกลับมาแล้ว หลังจากที่ให้รอนานมั่ก ๆ เพราะเรื่องที่แล้ว สะพานอธิษฐานมันสั้นจนเราอ่านไม่จุใจ และสงสัยเป็นเพราะเรากรี๊ดคุณชัช เราเลยเห็นว่าเรื่องนี้สนุกดี มีไรไหม อิอิ

คลื่นลวงได้นำเหตุการณ์สึนามิที่เกิดขึ้นที่จังหวัดฝั่งอันดามันทางภาคใต้มาเป็นจุดเริ่มเรื่อง ผูกเข้ากับชีวิตของตัวละครที่ต้องเกือบตายเพราะความลวงของคน คลื่นที่ถาโถม กับ คนที่หลอกลวง ทำให้ชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งเปลี่ยนไป
เขากลับไปเพื่อแก้แค้น แต่ก่อนแก้แค้นได้ต้องสืบก่อนว่าใครคือผู้ร้ายอีกคน

สำหรับเรื่องนี้เมื่อ ผสมย. อ่านไปจนจบเรื่อง แล้วย้อนกลับมาอ่านใหม่ ทำให้รู้ว่าเรื่องนี้ คุณกิ่งฉัตรวางเรื่องไว้ได้ค่อนข้างดี เพราะถ้าอ่านดูดี ๆ เราจะเห็นร่องรอยมาเรื่อย ๆ ว่าใครเป็นผู้ร้ายตัวจริง และเห็นถึงความฉลาดของนายตะวันได้ในที่สุด (ตอนจบ)

แต่มีจุดที่ ผสมย. ก๊ง ๆ อยู่นิดหนึ่งก็คือก่อนที่ตะวันจะขึ้นรถไปกับผู้ร้าย ได้โทรหาชัชวาล แล้วชัชวาลกับจันทร์เจ้าจึงออกจากร้านอาหารตามไป ตรงนี้สงสัย ว่า 2 คนนี้ตามไปถูกทางได้ยังไง เพราะตะวันน่าจะยังไม่รู้ว่าผู้ร้ายจะพาไปทางไหน ทำไมบอกให้ตามไปถูกทางล่ะ เพราะตอนที่ผู้ร้ายจะมารับตะวันอยู่ที่เมืองทอง แล้ว 2 คนนั้นต้องตามไปเริ่มต้นที่เมืองทองอยู่แล้ว แต่ชัชวาลกับจันทร์เจ้ากลับขับรถเลยธรรมศาสตร์รังสิตไปแล้ว ตะวันถึงโทรเข้ามาบอกทางให้ไปรับ ถ้า 2 คนนั้นยังอยู่ที่เมืองทองอยู่จะไม่ก๊งเลยค่ะ เพราะเมืองทองกับ มธ.รังสิต มันก็ไกลกันอยู่น๊า อิอิ แต่หยวนค่ะ เพราะเรื่องสืบสวนต้องหลอกให้คนอ่านงงนิด ๆ อยู่แล้ว

อยากจะบอกว่าสิ่งที่คุณกิ่งฉัตรมีนั้นเป็นสิ่งที่นักเขียนใหม่ ๆ ส่วนใหญ่ขาดไป คือ พล็อตเรื่องที่สนุก เข้าถึงคนอ่านได้ง่าย และ การเขียนที่ลื่นไหลให้คนอ่านได้เพลิดเพลินไปกับตัวเรื่องจนบางครั้งมองข้ามจุดบกพร่องที่อาจจะมีอยู่ไปได้ แม้กระทั่งตอนที่ได้อ่านเรื่องแรกของคุณกิ่งฉัตร คือ พรพรหมอลเวง ก็ยังรู้สึกได้เลยว่าเป็นเรื่องที่ดีกว่าเรื่องของนักเขียนรุ่นใหม่บางคนที่แม้ตอนนี้จะเขียนไปถึง 4-5 เรื่องแล้ว ก็ยังคงความสม่ำเสมอ (ห่วยได้สม่ำเสมอ) ไร้ซึ่งพัฒนาการ ซึ่งนอกจากพรสวรรค์ของคุณกิ่งฉัตรเองแล้ว พรแสวงเรื่องข้อมูลที่คุณกิ่งฉัตรมีในเรื่องก็ทำให้เรื่องออกมาดี หรืออาจเป็นเพราะคุณกิ่งฉัตรได้ บก. ที่ดีช่วยดูงานในระยะแรก ๆ ให้ นั่นก็คือ บก. ท่านก่อนของสกุลไทย คุณสุภัทร สวัสดิรักษ์ ท่านดูงานของนักเขียนที่จะลงสกุลไทยทุกคน พอมาเห็น บก. สมัยนี้ก็ได้แต่ปลง หรือเป็นเพราะวัฒนธรรมแดกด่วน เลยทำให้ บก. หนังสือ ลืมหน้าที่ของ บก. ไปเลย รวมถึงคนที่คุณกิ่งฉัตรให้ช่วยอ่านช่วยเม้นท์ ที่คุณกิ่งฉัตรเคยให้สัมภาษณ์ไว้ (ลืมชื่อค่ะ)

เผลอบ่นอีกแล้ว จบดีกว่า

*******************

ตอนนี้เรื่องนั้นออกนอกกาแลคซี่ไปแล้ว เพราะเนื่องจากที่ได้ส่งข้อความคุยกับพี่ปุ้ย ทำให้รู้ว่ามีคนเอาเรื่องท้ายบล็อก ผสมย. ไปถามพี่ปุ้ยด้วยล่ะ กี๊ดดดด

ผสมย. ยังไม่ได้คุยกับพี่ปุ้ยถึงเรื่องนี้เลยนะคะ
เอาเป็นว่าเรื่องที่คนอยากรู้นั้น บอกตอนนี้ไม่ได้จริง ๆ
เพราะเป็นเรื่องของน้องนักเขียนที่จะต้องจัดการก่อนด้วยตัวเอง
และน้องนักเขียนไม่อยากให้เปิดเผยเกรงว่าจะเสียรูปคดี เอ๊ย ไม่ใช่เกรงว่าจะเสียเรื่อง

ไว้หลังงานอาจจะมีอะไรคืบหน้าที่เอามาบอกได้ หรือไม่ บางทีเรื่องอาจจะเงียบหายเข้าหลุมดำอวกาศไปเลยก็ได้ค่ะ อีกอย่างคืออย่างที่ไทยมุงบอกเมื่อบล็อกที่แล้วว่าป่านนี้ สำนักพิมพ์ยังไม่รู้เลยว่านักเขียนรู้แล้ว

ที่จริง วันนี้จะอัพคลื่นลวงตั้งแต่ตอนกลางวัน แต่พอดีมีเรื่องอื่นมาเบนความสนใจไปเสียก่อน เป็นเรื่องในคลับเพชรพระอุมาของเฉลิมไทย เรื่องเก่าแก่ที่ตีกันมานาน และยังจะตีกันไปอีกนาน (ฮา) งานนี้ได้เห็นความหน้าหนาหน้าทนของคนบางคนด้วย พอมีคนไปว่าว่าเป็นบุคคลที่ไม่พึงปรารถนา ก็เกิดร้อนตัวอัพบล็อก เอาเรื่องตั้งแต่หลายปีก่อนมาขึ้นบล็อก ทั้งที่ปัจจุบันนี้ เหอ ๆ ไม่อยากจะพูด แต่แหม อยากเอาน้ำไปสาดบล็อกจริง ๆ

Create Date : 12 ตุลาคม 2550

Last Update : 13 ตุลาคม 2550 0:31:10 น.

24 comments

Counter : 5219 Pageviews.

ฝากเพื่อนรักสั่งซื้อไปแล้วเรื่องนี้
คงได้ปลายเดือนนี้อ่ะ

โดย: ชื่อเดี้ยนสำคัญ ฉันใด

วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:23:00:54 น.

เวรล่ะ นี่มันพล็อตนิยายที่เราแอบวางไว้ในใจมานานแล้วนี่ว่า
ใกล้เคียงมาก ทำไงดีเนี่ย สงสัยถึงคราวต้องพับโปรเจคท์

โดย: ดาว IP: 125.25.93.33 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:0:53:32 น.

อ่านคลื่นลวงจบในไม่กี่ชั่วโมง สังเกตว่าส่วนใหญ่จะดีใจที่คุณชัชมีคู่สักที ผิดกะเราที่ดีใจมากที่สุดตรงได้เจอทาร่า 55+

เรื่องนี้พี่ปุ้ยเขียนได้สนุกมากๆ (ความจริงก็สนุกทุกเรื่องนั่นแหละ) คนอ่านอย่างเราเดาคู่ขาของยายงาม ศุภดา ผิดไปตั้งสองหนแน่ะ เจ็บใจนัก

ป.ล.ดีใจที่เล่มนี้ซื้อฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๑ ทันซะที ปกติจะได้ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๒ ตลอด

โดย: เต็มที่ IP: 58.11.64.90 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:1:49:50 น.

เห็นชื่อนิยาย ว่าจะไม่เข้ามาอ่านแล้วเชียว
กลัวสปอยล์ตัวเองแล้วจะไม่อยากอ่าน

แต่ก็ต้องเข้า เพราะจะอ่านเรื่องข่าวลือนอกกาแล็กซี่นี่แหละ
วันหลัง จขบ. เปิดบล็อกกอสซิปเลยดีกว่า

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:2:22:18 น.

^
แค่นี้ก็จะเดินเข้างานไม่ได้แล้วค่ะ
เปิดบล็อกกอสสิปด้วย
สงสัย piccy หนีไปเดินงานคนเดียวดีกว่า เดี๋ยวตายหมู่

ป.ล. โอ๊ยยยยย สะใจคนบางคนจริงๆ

ป.ล.2 แล้วเมื่อไหร่จะได้เล่มนี้ อยากอ่านนนนนนนน แง

โดย: piccy IP: 124.120.243.67 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:8:28:23 น.

อยากอ่านค่ะเรื่องนี้

น่านสิ...จขบ.เปิดกอสซิปซะเลย...

อย่าลืมอักษรย่อให้ทาย แล้วแกล้งเฉลยด้วย

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:9:43:12 น.

อยากอ่านเหมือนกันค่ะ แต่ต้องรอสอบเสร็จก่อน

โดย: คอเล่า IP: 203.147.20.90 วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:11:55:57 น.

ชื่อเดี้ยนสำคัญ ฉันใด - น้องวีคนดังมาเยี่ยม

ดาว - คิดพล็อตใหม่ แล้วรีบเขียน คงออกมาสนุก จะรออ่านนะคะ

เต็มที่ - ชิ ของเราพิมพ์ครั้งที่ 3 แล้ว

ยาคูลท์ - เค้าไม่ใช่ซ้อ 7 นะ

หรือจะเปิดทดลองสักบล็อกดี

piccy - สะใจมาก ๆ ด้วย

~:พุดน้ำบุศย์:~ -

คอเล่า - สอบเสร็จเมื่อไหร่ อ่านเลยค่ะ นั่งเชียร์

โดย: ผู้สาวเมืองยศ

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:12:26:33 น.

เอาเป็น อักษร ย่อก็ได้ค่ะ ทั้งนักเขียน ทั้งสนพ.

ไก่คิดว่าไก่สามารถ

โดย: กุ๊กไก่ (kaijunk

) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:17:47:24 น.

สวัสดีค่ะ
เรื่องนี้เล็งไว้แล้วเหมือนกันว่าจะไปซื้อตอนงานหนังสือที่จะถึงนี้แหละค่ะ

โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง

วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:20:11:27 น.

อยากซื้อน้ำกรดอะเจ๊

โดย: ชื่อเดี้ยนสำคัญ ฉันใด

วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:0:18:18 น.

^
จะเอาไปสาดใครเหรอ

โดย: ผู้สาวเมืองยศ

วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:0:22:37 น.

อ่า..อ่านรีวิวหนังสือไม่เท่าไหร่ แต่พอมาอ่านตอนท้ายกับความเห็นของแต่ละท่านแล้ว..เง่อ..เดินออกไปดีกว่าเรา แหะๆ

อืมม์..อ่านแล้วน่าอ่านค่ะ แต่เนื่องจากเรายังไม่เคยอ่านสะพานฯ เพราะอย่างนั้นก็เลยให้สงสัยว่าแล้วจะอินกับคุณชัชมั้ยหละนี่

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:16:22:25 น.

เล็งเรื่องนี้ที่ร้านหนังสือมาสองอาทิตย์แล้วแต่ยังไม่กล้าซื้อ อืม...อ่านแล้วซื้อดีกว่า

โดย: :-) (Nontagorn

) วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:18:49:26 น.

สาวไกด์ใจซื่อ - คุณชัชไม่ได้อยู่ในเรื่องสะพานอธิษฐานหรอกค่ะ คุณชัชมาจากเรื่อง "รอยพรหม" ส่วนที่พูดถึงเรื่องสะพานฯ เพราะเป็นเล่มที่ออกก่อนหน้าเล่มนี้แล้วอ่านไม่จุใจค่ะ

โดย: ผสมย. IP: 124.121.56.35 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:22:21:04 น.

เข้ามาบอกว่า

เพิ่งได้ตามอ่านอะไรต่อมิอะไร
โอย หนุก ฮา

วีสอง น้ำกรดอย่าสาดเลย เจ๊ว่าเปลือง
ปล่อยไว้มีอะไรขำเล่นๆ นานๆ มีมาให้ขำที หนุกกว่าน้า

โดย: =p o o k p u i=

วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:12:30:27 น.

เข้ามาเชียร์ คลื่นลวงค่ะ อ่านตั้งแต่ลงเป็นตอนในขวัญเรือน สนุกมากค่ะ

แล้วก้อจากไป อย่าง งงงงงงง

โดย: PenKa

วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:12:53:07 น.

อยากอ่านมากๆ

โดย: ปอมปอมเกิร์ล

วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:6:02:41 น.

คุณผู้สาวฯเอางานนักเขียนระดับครูอย่างพี่ปุ้ย หรือคนอื่นๆมารีวิว ไม่กลัวแฟนๆพี่ปุ้ย หรือคนอื่นๆเคืองเอาเหรอค้า...จิงๆคิดว่าการจะวิจารณ์งานใครต้องมองผลกระทบหลายๆด้านด้วยนะค้า...โดยเฉพาะถ้าเราไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย เพราะเท่าที่รู้ กว่าใครเขาจะหยิบเอางานเขียนของใครขึ้นวิจารณ์ทั้งในหน้าหนังสือ นิตยสารนั้น ควรที่จะได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของ หรือ สนพ.ก่อน ขนาดจะเอางานเขียนไปเป็นตัวอย่างในวิทยานิพนธ์ยัต้องขออนุญาตนี่นา..นะนะ
สงสียว่า ในกรณีรีวิวในเว็บไซต์นี่มันคงไม่ผิดใช่ไหมคะ หรือว่าคุณผู้สาวฯออนุญาตเจ้าของเรื่องเขาไปทุกเรื่องแล้ว..

ก็เป็นห่วงอะค่ะ...กลัวว่าการทำของคุณจะเป็นการชี้นำ..อะแหม..ขนาดเราอ่านรีวิว บางเรื่องตอนแรกกะจะซื้อ พอมาอ่านรีวิวแล้วพาลไม่อยากซื้อก็มี...

โดย: ผู้หวังดี IP: 117.47.41.248 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:15:27:18 น.

อ่า...กอสซิปอะไรกันอ่ะ
งงวุ้ย

ว่าแต่เรื่องของสาระสมากับท่านผู้เฒ่านี่พี่เค้าเขียนรึยังอ่ะ
หนูอยากิ่น (มากๆ)

โดย: อรินทม IP: 203.146.116.9 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:16:03 น.

แวบมาดู เรื่องชอบ

โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน

) วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:12:00:37 น.

กำลังติดตามเรื่องนี้ ค่ะ แต่ยังไม่จบ มาหาข้อมูล.....อิอิอิ

โดย: autano IP: 202.29.53.1 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:04:17 น.

ถ้าเป็นละครอยากให้ชาคริตเป็นคุณชัช

โดย: รักคุณชัช IP: 110.168.59.210 วันที่: 14 ธันวาคม 2560 เวลา:21:51:57 น.

ถ้าเป็นละครอยากให้ชาคริตเป็นคุณชัช

โดย: รักคุณชัช IP: 110.168.59.210 วันที่: 14 ธันวาคม 2560 เวลา:21:53:10 น.