Bloggang.com : ผู้สาวเมืองยศ : ความรักเจ้าขา / ดวงตะวัน

ความรักเจ้าขา / ดวงตะวัน

ดวงตะวัน. ความรักเจ้าขา. กรุงเทพฯ : ดวงตะวัน, 2550.

จากเว็บสำนักพิมพ์

นกฮูกมีความปรารถนาสองอย่างเมื่อเรียนจบกลับมาจากเมืองนอก คือหนึ่ง หล่อนฝันอยากเป็นนักเขียนนิยาย และสอง หล่อนอยากออกไปใช้ชีวิตอิสระนอกบ้านพ้นไปจากอ้อมอกของพ่อ แม่ และยาย

แน่นอน ไม่มีใครยอม ! นาทและเบญจางค์ พ่อและแม่ของหล่อนแม้หย่ากันแล้วก็ตาม แต่ไม่มีใครยอมปล่อยมือจากลูกสาวดุจคนที่ต้องการ “แข่ง” กันอยู่ในที แต่ในที่สุด นกฮูกก็บินออกจากกรงได้ด้วยความช่วยเหลือของคุณชูศรี ผู้เป็นยายที่ตัดสินใจให้หลานสาวไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านซึ่งเธอและ “กิ๊ก” ของเธอ ตั้งใจจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในบั้นปลาย

ที่บ้านหลังนั้น นกฮูกได้พบคนในวงการหนังสืออีกสองคน คือ เจ๊โย นักเขียนสาวใหญ่ และปลาวาฬ ชายหนุ่มที่บอกว่าตนเองเป็นเมสเซ็นเจอร์อยู่ที่สำนักพิมพ์เก่าแก่ชื่อ สีทันดร

แต่อย่าคิดว่าการก้าวออกมาใช้ชีวิตตามสไตล์คนเมืองรุ่นใหม่อย่างที่เรียกกันว่า Urban tribe จะทำให้พ่อแม่ยอมปล่อยมือจากลูกสาวได้ง่ายๆ และเส้นทางการเป็นนักเขียนนิยายของนกฮูกจะสวยงามหวานหอมดุจปูด้วยกลีบกุหลาบ

ที่แย่ไปกว่านั้น ปัญหาสารพัดสารพันที่ว่าที่นักเขียนสาวพบเผชิญ ทั้งปัญหาเรื่องค่าลิขสิทธิ์ การลอกและขโมยพล็อต ฯลฯ นั้น นกฮูกได้รู้ในที่สุดว่ามันเป็นปัญหาเดียวกับเรื่องรัก รักที่กำลังงอกงามระหว่างหล่อนกับปลาวาฬ

ปลาวาฬเป็นคนขโมยต้นฉบับนิยายเรื่องแรกในชีวิตของหล่อนไปให้ “นู๋เจน” นักเขียนสาวดาวรุ่ง แฟนของเขา !
และเพราะปัญหางานที่กลายเป็นเรื่องเดียวกับเรื่องรักนี่เองที่ทำให้ปลาวาฬจำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงว่าเขาคือใคร

...งานลุล่วง แต่...รักกลับไม่คลี่คลาย ยิ่งขมวดปมยุ่งเหยิงกว่าเดิม เมื่อปลาวาฬและนกฮูกได้รู้ว่า ยังมีใครอีกคนที่อยู่ข้างหลังและชักเชิดเรื่องรักระหว่างเขากับหล่อนตลอดมา

ทางออกของเรื่องรักนี้จะเป็นเช่นไร โปรดติดตามใน “ความรักเจ้าขา”

***************

จากเจ้าของบล็อก

ถ้า “ทางไร้ดอกไม้” เป็นนิยายที่เขียนถึงวงการนักเขียนเมื่อ 20 กว่าปีก่อน “ความรักเจ้าขา” ก็อธิบายถึงวงการนักเขียนในยุคปัจจุบันนี้ ยุคที่มีหลายคนบอกว่าการเป็นนักเขียน ทำไมมันง่ายดายเช่นนี้

แค่มีงานลงในอินเทอร์เน็ต พรีเซ็นต์ตัวเองเก่ง ๆ หน่อย ก็มีสำนักพิมพ์มาติดต่อขอเรื่องไปพิมพ์แล้ว

แค่นี้ก็เรียกตัวเองว่าเป็นนักเขียนได้แล้ว ส่วนเรื่องจะดีไหม สำนวนโอเครึเปล่า หรือใช้ภาษาไทยได้ถูกต้องเพียงใด นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญอีกต่อไป ขอให้เรื่องของคุณฮือฮา มีคนคลิกอ่านเป็นจำนวนมาก ก็เพียงพอที่จะให้สำนักพิมพ์สนใจที่จะพิมพ์งานของคุณ อัดโปรโมทเข้าไปอีกหน่อย คนอ่านอย่าง ผสมย. ก็ไปหลงซื้อมาอ่านเองนั่นแหละ ส่วนจะอ่านแล้วกรีดร้องเหรอ ช่าง “หัว” คนอ่านมันสิ

(ตัวอย่างก็หนังสือที่ ผสมย. ไปหลงซื้อมาเพราะแรงโปรโมทในเน็ทก็ไอ้เรื่องที่นักเขียนใช้นามปากกาว่า ดร. ทั้งที่เป็นแค่เด็กมัธยม เรื่องนั้นเกือบไปเผาโรงพิมพ์ทิ้ง )

คำว่า “ตะกร้าสร้างนักเขียน” มันหมดยุคไปแล้ว ยุคนี้มันควรจะเป็น “อินเทอร์เน็ตสร้างนักเขียน” มากกว่า

ส่วนนักเขียนที่มาในเส้นทางสายอินเทอร์เน็ตนี้จะอยู่ยั่งยืนในบรรณพิภพต่อไปได้นานแค่ไหนนั้น ก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวนักเขียนเองว่าจะมีการพัฒนาตัวเองให้เป็นที่ยอมรับตลอดไปได้อย่างไร

เอ่อ เผลอพล่ามนอกเรื่องไปเยอะแล้ว กลับเข้านิยายดีกว่า

ความรักเจ้าขา เล่าถึง ว่าที่นักเขียนสาวที่อยากจะมีผลงานเขียนของตัวเองสักเรื่อง แต่ยังเขียนไม่ได้สักตอน

อย่างนกฮูก และเพื่อนร่วมบ้านที่เป็นนักเขียนรุ่นพี่อย่าง เจ๊โย รวมถึงปลาวาฬ ชายหนุ่มที่บอกว่าตัวเองเป็นเมสเซ็นเจอร์ของสำนักพิมพ์สีทันดร

ความรู้สึกแวบแรกเลย อย่างนกฮูกนี่เป็นนักเขียนที่ยังไม่เคย “เขียน” เรื่องอะไรเลย จะส่งเรื่องให้สำนักพิมพ์แล้ว ไม่ต้องดูสำนวนภาษา ไม่ต้องแก้ไขอะไรเลยเหรอ ที่สำคัญยังเขียนไม่จบเลย เอิ่ม...

นกฮูก เป็นตัวแทนเด็กที่มีความใฝ่ฝันที่จะมีผลงาน “นิยาย” เป็นของตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าจะเขียนออกมาอย่างไร ซึ่งก็เป็นเหมือน ๆ กับคนหลายคนที่ไม่รู้จะเริ่มที่ตรงไหน

การเริ่มการเขียนของนกฮูกจึงเป็นการเขียนเรื่องจากประสบการณ์ชีวิตจริงของตนเองที่ประสบพบมา ซึ่งก็โชคดีที่นกฮูกได้มี เจ๊โย เป็นพี่เลี้ยง และมี ปลาวาฬ เป็นวัตถุดิบในการเขียน

ผสมย. รู้สึกว่าการเขียนนิยายให้ผ่านของ “นกฮูก” ช่างดูง่ายดายเหลือเกิน
เป็นเพราะสำนักพิมพ์สมัยนี้ให้งาน “ผ่าน” กันง่ายกว่าสำนักพิมพ์สมัยก่อนหรือว่า นกฮูกเป็น (ว่าที่)นักเขียนที่มีแววจะเป็น “ทมยันตี” คนต่อไปกันแน่ แต่ช่างเถอะ ยังไงซะ นกฮูกก็เป็นนางเอก คิดเสียว่านางเอกยังไงก็เขียนเก่งอยู่แล้ว แม้จะเป็นนิยายเรื่องแรกก็ตาม

ส่วนเจ๊โย นักเขียนสาวใหญ่ ผสมย. มองดูแล้วว่า เจ๊โย น่าจะเป็นผลผลิตของนักเขียนในยุคที่ใกล้เคียงกับ “เชิญอักษร” หรือนักเขียนที่เคยมีผลงานลงในนิตยสารวัยรุ่นเมื่อสัก 10 กว่าปีก่อนซึ่งได้รับความนิยมอยู่พอสมควร แต่พอเวลาผ่านไป ความนิยมก็เริ่มตกลง เพราะไม่มีฐานของแฟนประจำอย่างนักเขียนที่เขียนส่งให้กับนิตยสารผู้หญิงต่าง ๆ หรือที่จริงแล้ว เจ๊โย อาจจะพอเป็นที่รู้จัก แต่เจ๊โยอาจจะกำลังถึงทางตันเลยทำให้ยังไม่มีผลงานใหม่ออกมา
เจ๊โยเป็นตัวแทนของนักเขียนรุ่นเก่าที่ต้องปรับตัวให้ทันกับเด็กรุ่นใหม่ เพื่อมีที่ยืนอยู่ได้ในวงการนี้

**ขอสารภาพตามตรงว่า ผสมย. อ่านไปไม่คิดเลยว่าเจ๊โยเป็นสาวใหญ่ เท่าที่อ่านคำพูดเจรจาโต้ตอบ ความคิดต่าง ๆ ของเจ๊โยแล้ว ผสมย. คิดว่าเจ๊โย เป็น สาว(ประเภทสอง)ใหญ่ ทุกทีไป

พระเอกของเรื่อง ปลาวาฬ เป็นตัวแทนของคนที่เกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์ที่มาเกี่ยวพันกับสองสาว ส่วนจะเกี่ยวยังไงนั้น เล่าไปเดี๋ยวเป็นการ สปอยล์เรื่องหมด ไม่ดี

คุณดวงตะวันเขียนเรื่องนี้โดยจับเอาเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวงการนักเขียนยุคปัจจุบันมาเป็นตัวดำเนินเรื่อง เรื่องดัง ๆ อย่างการลอกงานที่โด่งดังในพันทิปก็เจอในเรื่องนี้ และเพื่อความอินเทรนด์ นางเอกอย่างนกฮูกก็ยังอุตส่าห์ถูกลอกงานด้วย หรือแม้แต่ข่าวลือเรื่องบรรณาธิการคนหนึ่งกินเปอร์เซ็นค่าเรื่องไป 3 เปอร์เซ็น คุณดวงตะวันก็ยังเอามาเป็นการกระทำของผู้ร้ายของเรื่องนี้ สำหรับเรื่องจริงข่าวลือยังไงก็เป็นข่าวลือ เราไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ แต่ข่าวลือเป็นจริงได้ในนิยายเรื่องนี้

แต่จะมีเพียงเรื่องลอกงาน เรื่องกินเปอร์เซนต์ มันก็ดูน้อยไปสำหรับผู้ร้ายของเรื่อง ดังนั้นผู้ร้ายในเรื่องนี้จึงมีพฤติกรรมที่มากกว่าความจริง ทั้งโกหก ฉ้อฉล โกงกิน แหม ยังกับ นักการเมือง บางประเทศเลยเชียว อย่างนี้อย่าเป็นเลยบรรณาธิการ แนะนำให้ไปสมัครเล่นการเมืองจะดีกว่า

เรื่องความรักเจ้าขาควรจะเป็นนิยายที่เขียนเล่าบอกถึงวงการนี้ได้หนักแน่น แต่ทุกอย่างกลับดู "เบา" ซึ่งอาจจะเป็นเพราะคุณดวงตะวันไม่ต้องการให้เรื่องนี้ หนักเกินไปสำหรับแฟนนักอ่าน หรือ บางเรื่องในวงการ ถ้าแตะต้องไปอาจจะทำให้เกิดปัญหาได้ (ยังไงซะก็อยู่วงการเดียวกัน อาจจะได้ร่วมงานกัน เป็นคำที่ได้ยินจากน้องนักเขียนหลายคนบ่อย ๆ ) ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่อ่านสนุก สบาย ๆ เหมาะสำหรับถือไปเสม็ด (เพราะ ผสมย. หิ้วเล่มนี้ไปเที่ยวเสม็ดด้วย ฮา)

แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้ ผสมย. ได้หยิบนิยายเรื่องนี้มาอ่านก็เพราะมีน้องคนหนึ่งเปิดหนังสือเล่มนี้ให้ดูบางตอนของนิยายเรื่องนี้

ก็ตอนที่นกฮูกเปิดเว็บ ๆ หนึ่งให้เจ๊โยดู แล้วเจ๊โยกรีดร้องว่า นี่มัน เว็บอโคจรสำหรับนักเขียน

เว็บอโคจรเว็บนั้น มันดูคุ้น ๆ ยังไงไม่รู้

แต่ยังไงซะ ผสมย. ก็ขอบอกไว้เลยว่า สำหรับความรักเจ้าขาแล้ว ผสมย. รู้ว่าพระเอกนางเอกเขารักกันตอนไหนนะคะ

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ที่รู้สึกว่าบล็อกนี้กลายเป็นต้นแบบของ เว็บอโคจรเว็บนั้นนะ ก็ขอสักหน่อย เดี๋ยวจะผิดคอนเส็ปต์เว็บอโคจร

นกฮูกคิดว่าปลาวาฬ คือ เขตแดน ได้ไง ในเมื่อเขตแดนเป็นรุ่นพี่ที่เคยกรี๊ดสมัยมัธยมไม่ใช่หรือ ไม่อยากเชื่อว่าจะจำคนที่ตัวเองเคยกรี๊ดไม่ได้

มีเสียงจาก piccy บอกว่า "เจ๊ ๆ หนูก็จำหน้าไม่ได้"

เออ เจ๊ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่ะ

ใช่ตามที่ piccy บอก แต่เมื่ออยู่ร่วมบ้านกันนาน ๆ ขนาดปลาวาฬกับนกฮูก อย่างน้อย ถ้าใช่คนเดียวกันจริง ๆ ก็น่าจะมีอะไรให้จดจำหรือ คุ้นตาได้มั่งจิ

จบจุดที่ 1

มาอีกที่ ที่เสม็ด ตอนที่ปลาวาฬสวีทกับนกฮูก ผสมย. เลยอิจฉา ...เอ๊ย... ไม่ใช่
ตอนที่ปลาวาฬสอนนกฮูกใช้หน้ากากดำน้ำแล้วถามนกฮูกว่า อยากเห็นอะไร
นกฮูกตอบว่าอยากเห็น ปลาการ์ตูน

แล้วปลาวาฬตอบว่า แถวนี้ไม่มีหรอก ต้องเป็นที่น้ำลึก

กรี๊ดดดดดด ไหนว่าปลาวาฬไปดำน้ำมาอย่างโชกโชนไงล่ะ
ถ้าเป็นนายคนไหนที่ไม่ใช่นักดำน้ำมาบอกว่าปลาการ์ตูนอยู่น้ำลึกก็ยังพอทำเนา แต่ไม่ควรจะเป็นนักดำน้ำที่เคยไปดำน้ำที่ออสเตรเลียอย่างปลาวาฬ
เพราะปลาการ์ตูนอาศัยอยู่ใน แนวปะการังน้ำตื้น

น้ำตื้นในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงน้ำทะเลตรงชายหาด แนวปะการังน้ำตื้นสำหรับ ผสมย. มันก็ลึกนะ แต่สำหรับนักดำน้ำ (ซึ่ง ผสมย. คิดว่าปลาวาฬใช่นักดำน้ำ) ปลาการ์ตูนไม่ใช่ปลาที่อาศัยในน้ำลึกแน่ ๆ ดังนั้นปลาวาฬจึงไม่น่าพูดแบบนั้นกับนกฮูก

จบการเป็นเว็บอโคจรสำหรับนักเขียนเพียงเท่านี้

***************

วันนี้งดเลือด งดกอสซิบ ฉลามห้ามโวยวาย
ใกล้เลือกตั้งแล้ว อย่าลืมไปเลือกคนชั่วน้อยที่สุดเข้าสภานะ

สุดท้าย ดีใจ ศึกแดงเดือด ผีชนะหงส์ อีกแล้ว

Create Date : 17 ธันวาคม 2550

Last Update : 17 ธันวาคม 2550 21:24:19 น.

30 comments

Counter : 2530 Pageviews.

555++

ตอนท้ายนั่นแหละ เลือดชัด ๆ

ฮาตรงเวปต้นแบบ อโคจรของนักเขียน...ชักอยากอ่าน...อยากรู้ว่าคุ้น ๆ ขนาดนั้นเลยหรือ

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:18:21:04 น.

เล่มนี้หนูชอบตั้งแต่หน้าปกแล้วล่ะพี่ 55

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:18:50:11 น.

ชอบประเด็นที่เอามาเขียนค่ะ
ทันสมัยดี ภาษาที่คุยกันในเรื่องก็ น่ารักดี เจ๊โย ขโมยซีนน่าดู

สงสัยเหมือนเหมือนคุณผสมย. จุดเขตแดนกับ ปลาวาฬเหมือนกันค่ะ ว่าเป็นรุ่นพี่ แถมยังเป็นคนที่กรี๊ดด้วย ทำไมถึงจำไม่ได้หว่า เพราะถ้าเป็นตัวเองนี่จำได้แม่นแน่ๆ

ส่วนเว็บอโคจร โนคอมเมนต์ค่ะ แหะๆ

โดย: อ้อมโลกฯ IP: 124.121.196.58 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:21:08:14 น.

หูย หลายปีผ่านไปนา หนูลืมหน้าหมดแล้ว จำได้ว่าเคยกรี๊ดก็ดีเท่าไหร่แล้ว เอิ๊ก

ยังอ่านเรื่องนี้ไม่จบเลย อยู่บนเตียงนี่ล่ะเจ๊ (หนังสือเพื่อนวี งี๊ด)

โดย: piccy

วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:21:16:07 น.

เจ๊ๆ อุตส่าห์เปลี่ยนหน้าบล็อคแล้ว บล็อคเก่ายังมีวิญญาณฟายสิงอยู่เลยล่ะ

ส่วนเรื่องนี้ไว้ยืมอ่านมั่ง(ไม่ลงทุนอีกแล้วตู)

โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 124.120.184.209 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:2:22:27 น.

ถูกต้องค่ะคุณเจ้าของบล๋อก ดีใจที่ผีชนะหงส์ อิ อิ เอิ๊กส์

เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ อ่านรีวิวก่อนละกัน

โดย: เคียงจันทร์ IP: 61.19.47.117 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:7:44:50 น.

ตายน้ำตื้น จะว่างั้นได้ไหมนี่
แต่เพื่อความเป็นธรรม เราก็ต้องไปหามาอ่าน

โดย: อั๊งอังอา

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:04:02 น.

คิดเหมือนกันเรื่องเว็บอโคจร

โดย: someone IP: 203.209.127.137 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:20:25 น.

"ผสมย. รู้สึกว่าการเขียนนิยายให้ผ่านของ “นกฮูก” ช่างดูง่ายดายเหลือเกิน"
^
อันนี้เราคิดว่าถ้าในเรื่องเขียนแบบนั้นจริงก็ต้องให้เครดิตนักเขียนว่าติดตามสถานการณ์วรรณกรรมได้เข้าสมัย
เพราะเดี๋ยวนี้มันเป็นแบบนี้จริงๆ ^^

ตัวนิยายไม่ได้อ่าน แต่ส่วนตัวมีความรู้สึกว่าถ้ามีเว็บอโคจรจริง
ก็อยากจะตำหนิและหมายถึงพวกเว็บบอร์ดที่เปิดโอกาสให้มีการเขียนนิยายโดยไม่มีการตรวจสอบความถูกต้องเหมาะสมของเนื้อหามากกว่า
ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าเด็กเข้าไปอ่านเยอะน่ะ

มีน้องเล่าให้ฟังว่านิยายท็อปฮิตของเว็บบอร์ดนิยายบางที่ เต็มไปด้วยนิยายประเภทเด็กวัยรุ่นหนังสือหนังหาไม่เรียน งานการไม่ทำ ฉุดปล้ำกระชากข่มขืน แล้วสุดท้ายผู้หญิงก็สมยอม
แถมด้วยฉากเลิฟซีนที่ค่อนข้างจะแจ้ง
อย่างนั้นน่ะค่ะ เว็บอโคจร (สำหรับนักอ่าน)

ส่วนบ๊อกวิจารณ์-ชื่นชม-สับนิยายนี่โดยสวนตัวเฉยๆ
ถ้าผู้วิจารณ์ไม่มีหลักพิจารณา ไม่มีข้อหรือประเด็นที่น่ารับฟังอยู่บ้าง คนก็เลิกเข้ามาดูกันไปเอง หรือถึงเข้า...ก็เข้ามาด่า

มีเสียงชื่นชมนับร้อยนับพันหมื่น
กับเสียงติเพียงไม่กี่เสียงเองน่า

โดย: =p o o k p u i=

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:11:19:24 น.

เล่มนี้อ่านแล้วค่ะ ก็สนุกดี อ่านแล้วขำ ๆ ไม่ได้คิดมากอะไรเท่าไหร่

เห็นด้วยกับคุณ =p o o k p u i= เรื่องเว็บอโคจรสำหรับนักอ่านเด็ก ๆ ค่ะ

โดย: จินตานุภาพ

วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:40:14 น.

ว่าจะหยิบเรื่องนี้มาอ่านหลายรอบแล้ว ก็ยังไม่ได้อ่านซักที ไปหามาอ่านดีกว่าเรา

ยังไม่เฉลยเรื่องซุบซิบบล็อกเก่าเลย .... รอฟังอยู่นะคะ

ปล. ตัวอักษรในกล่องคอมเมนท์มันใหญ่มากกกกๆเลยอ่ะค่ะ แอบขำ

โดย: taftie IP: 128.36.60.46 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:42:17 น.

อ่านสำนวนการพูดของเจ๊โยแล้วนึกว่าเป็นสาวประเภทสองเหมือนกันเลยค่ะ อิอิ

โดย: lalabel IP: 124.121.120.135 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:21:25:11 น.

ทีเรื่องนี้ละแผล่บๆ แต่อีกเรื่องโวยวายน่าดู เฮ่อ ~ เลือกที่รักมักที่ชักแต๊ๆ

โดย: ฝ่ามือยูไล IP: 124.180.78.42 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:3:55:00 น.

ไม่อ่านงานคุณดวงตะวันมาสักพักแล้วค่ะ แม้ว่าน้องที่สนิทกันจะเป็นแฟนคลับที่เหนียวแน่นของคุณดวงตะวัน
นะ
สนิทกันรสนิยมในการอ่านต่างกันก็ไม่เห็นเป็นไร หุหุ
แต่...........อยากรู้เรื่องเว็บอโคจรอ่ะ เจ๊เล่าไม่เคลียร์อ่ะ เอาชัด ๆ ๆ ดิ

โดย: jup IP: 125.26.174.94 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:6:55:59 น.

คุณฝ่ามือยูไลคะ
เจ๊เขาวิจารณ์ตามหนังสือค่ะ วิจารณ์ตามเนื้อผ้าอ่ะ ไม่ได้นั่งมองหน้าว่าเจ้าของผ้าเป็นใคร สนิท ๆ ก็ด่า ด่าเพราะรักอ่ะ

แต่คุณสิ เจตนามั่นคงดีนะ

โดย: jup IP: 125.26.174.94 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:7:04:43 น.

เราอ่านของดวงตะวันไม่จบหลายเล่ม ที่ค้างมานานแล้วก็จะเป็นเรื่องรักร้อยพันใจ พยายามเท่าไรก็ยังต่อไม่จบซะที ไม่รู้เป็นไร...อ่านแล้วเหนื่อยมาก

เล่มนี้หลายคนแนะนำว่าสนุก จะลองหามาอ่านอีกที ถ้าเล่มนี้ไม่หนุกก็จะถือว่าเป็นเล่มสุดท้ายของดวงตะวันแล้วนะคะ

โดย: หน่อย IP: 124.121.97.250 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:13:44:18 น.

ไม่เคยอ่านของนักเขียนคนนี้สักที เดี๋ยวรอมีตังค์จะลองถอยมาซักเล่ม

ปล.ชอบสามบรรทัดสุดท้ายที่สุด

โดย: อรินทม

วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:14:08:48 น.

จำได้ว่าตอน ม.1 เราก็เคยกรี๊ดรุ่นพี่ ม.6 อยู่คนนึง มาเจอพี่เค้าอีกทีตอนอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 ยังสงสัยเลยว่าใช่แน่เหรอเนี่ย เพราะเปลี่ยนไปสุด ๆ เลยค่ะ

โดย: it's a pig IP: 125.24.209.78 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:15:49:27 น.

อ่านแล้วหง่ะ หนุกดีนะ ตาหลก หลัง ๆ นิยายของคุณดวงตะวัน น่าติดตามขึ้นเยอะ แต่ก่อนนู๋เคยอ่านเรื่องแสงเงารัก นู๋อ่านแล้ว หลับเลย แต่พอมาเรื่องนี้ ตอนแรกก็กะว่าจะไม่อ่าน กลัวหลับ แต่น้องยุมา ก็เลยจับมาอ่าน คราวนี้ไม่หลับ และก็อ่านอีกเรื่องที่ชื่อ เลื่อมพรายลายรัก อันนี้ก็ไม่หลับเหมือนกันค่ะ

โดย: ไลแลต..

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:14:49:35 น.

โถ เจ๊

เกิดมาเป็นเจ๊ช่างแสนลำบาก

ชมเรื่องไหนก็หาว่าทีเรื่องนี้ชม ทีเรื่องโน้นด่า

ถ้าด่าอีก ก็ถูกหาว่าอยากดัง หาเรื่องด่าคนอื่นอยู่นั่นแหละ เพื่อสร้างชื่อเสียงให้ตนเองอยู่ได้

โถ..เจ๊

เฮ้อ..

ไปทำบุญ ถวายสังฆทานบ้างนะคะ

ช่วงนี้ดวงตกอยู่ในลัคนาสงครามหรือเปล่าเนี่ย

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:19:36:31 น.

อ่านจบแล้วจำได้แต่ขอบฟ้าของปลาวาฬ

ติดใจตั้งแต่คำโปรยปก(หน้าหรือหลังหว่า?) ประมาณว่านางเอกรู้สึกเหมือนมีปลาวาฬมากระโดดน้ำตูมๆอยู่ในหัวใจ โอ๊ย เปรียบได้น่ารักชะมัดเลยค่ะ

ชอบมุกในเรื่องมากๆ อ่านแล้วขำกิ๊ก ฮากร๊าก หลายฉากหลายตอน ชอบตัวละครอย่างเจ๊โยนะ อยากไปฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยจัง

โดย: Wayamin

วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:0:04:57 น.

พี่นกค้าบ หม่อนอ่านเรื่องนี้ไม่จบล่ะ ไม่รู้ทำไม อ่านผ่านๆ ไม่ได้เก็บรายละเอียด ฉากปลาการ์ตูนที่ว่าเลยไม่ได้ผ่านตา แหะๆ

หลังๆ นี่ของพี่ปุ๊หม่อนอ่านผ่านๆ แบบนี้หลายเรื่องแล้วง่ะ

โดย: ใบหม่อน IP: 58.9.236.4 วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:23:13:28 น.

มากดโหวตให้ค่า

คริสต์มาสและปีใหม่ที่จะมาถึงนี้ขอให้ผู้สาวฯมีความสุขมากๆ
สุขภาพแข็งแรง ได้พบแต่สิ่งที่ดีงามในชีวิตและโชคดีตลอดปีนะคะ

โดย: haiku

วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:6:11:18 น.

[Glitterfy.com - *Glitter Photos*]

โดย: Nontagorn

วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:19:20:49 น.

อ่านแล้วกรี๊ดปลาวาฬอย่างแรงค่ะ เพราะเหมือนนักเทนนิสที่ชอบ 555

หนูก็ยังชอบเชิญอักษรอยู่น้า
นักเขียนคนโปรดเลยแหละค่ะ

โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 124.121.161.149 วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:0:11:23 น.

สวัสดีปีใหม่คร้าบ
พี่ผู้สาว

Photobucket

มีความสุข สดชื่น ทุกคืนวัน
ตลอดปี และตลอดไปนะครับ
Take Care!!!

AkE @ Exteen

โดย: Marvellous Boy

วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:11:17:57 น.

อืม เรื่องนี้อ่านแล้ว ส่วนตัวกลับชอบแฮะ อาจเป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรมาก

ส่วนเรื่องปลาการ์ตูนเป็นอย่าง จขบ.ว่าทุกประการค่ะ แต่ตอนอ่านก็ผ่านเลยไปไม่ทันได้คิดอีกแหละ

โดย: กระปุกกลิ้ง

วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:15:13:16 น.

ชอบเรื่องนี้มากเหมือนกันค่ะ อยากเป็นนกฮูกบ้างอ่ะ อาจมีข้อผิดพลาดกันบ้าง มันเป็นธรรมดาอ่ะ แต่โดยรวมเราก็ว่าโอเค และจะติดตามผลงานของดวงตะวันต่อไปจ้า

โดย: น้องเอ๋ IP: 222.123.89.98 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:19:08:21 น.

src=https://www.bloggang.com/emo/emo6.gif>ชื่อเรื่องสะดุดค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้อ่านผลงานของคุณดวงตะวันแค่เรื่อง 'เธอคือชีวิต' เรื่องเดียวค่ะ ก็ประทับใจเรื่องนี้นะคะ ไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องหนักๆของคุณดวงตะวันสักเท่าไหร่ ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจมากค่ะ

โดย: Gibit IP: 58.147.18.207 วันที่: 16 มีนาคม 2551 เวลา:16:48:59 น.

อ่านแล้วทั้งความรักเจ้าขา และ รักร้อยพันใจ ภาษาทันสมัยมาก อ่านแล้วคลายเคลียดดีค่ะ..เห็นแต่ขอบฟ้าของจักรวาล และสายเสื้อในของนกฮูก..กับมาดเซอร์ๆของพี่ปาณค่ะ...สรุปสมัครเป็นแฟนคลับดวงตะวันเรียบร้อยแล้วค่ะ

โดย: napat IP: 202.57.149.98 วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:11:23:46 น.