|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
สาปพระเพ็ง / กิ่งฉัตร
 กิ่งฉัตร. สาปพระเพ็ง. กรุงเทพฯ : อรุณ, 2551.
คำแนะนำหนังสือจากเว็บนายอินทร์
บาปของเขาถูกปลดเปลื้องไปส่วนหนึ่ง แต่ยังไม่หมด ไม่หมดทีเดียว... บางทีพรุ่งนี้ เดือนหน้า ปีหน้า พระเพ็งจะยอมประทานโอกาสให้เขาได้แก้ตัวอีกครั้ง และอีกครั้ง จนกว่าบาปกรรมที่เขาก่อไว้จะถูกลบล้าง... จนกว่าเขาจะได้รับการอภัยจากผู้คนทั้งหมด เมื่อถึงวันนั้น ความทุกข์ทรมานของเขาคงยุติลงเสียที...
"สาปพระเพ็ง" ผลงานเล่มล่าสุดของกิ่งฉัตร นวนิยายที่รวมหลายรสหลายรูปแบบไว้ในเรื่องเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นการฆาตกรรม การสืบสวนสอบสวน เรื่องในอดีตชาติ รวมถึงเรื่องที่ราวกับไสยศาสตร์ เพราะพิสูจน์ไม่ได้ ขณะเดียวกันก็มีความรักต่างรูปแบบให้ได้อมยิ้ม ได้ขำกันตลอดเรื่อง จะถูกใจหรือไม่ ต้องไปพิสูจน์กันในเล่มเลยค่ะ
******************
จากเจ้าของบล็อก
รอคอยนิยายของคุณกิ่งฉัตรเรื่องนี้มานานมาก เพราะรู้ว่าเรื่องนี้จบจากนิตยสารกุลสตรีตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่ได้ทราบมาว่าผู้เขียนขอเอาไปอีดิทก่อนที่จะพิมพ์รวมเล่ม คนอ่านก็เลยได้แต่ร้องเพลงรอ จนเข้ากลางปี พอออกมาเลยรีบไปซื้อมาสนองความต้องการของตัวเองซะเลย สาปพระเพ็งเป็นส่วนผสมของเรื่องโบราณย้อนยุคไปไกลเป็นพันปี แต่เป็นเมืองสมมุติ จากคำพูดของตัวละคร ทำให้เดาได้ว่าคงเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของไทยในปัจจุบัน เป็นพวกเมืองเล็กเมืองน้อยที่ต่อมาก็ได้ล่มสลายหรือไปผนวกกับเมืองใหญ่เมืองอื่นจนไม่มีใครจดจำได้ กับส่วนผสมของเรื่องสืบสวนสอบสวนซึ่งน่าจะเป็นแนวเรื่องที่นักเขียนโปรดปรานเป็นพิเศษ เพราะเห็นเขียนมาหลายเรื่องแล้ว โดยมีคอมมะดี้แทรกอยู่บ้างเพื่อไม่ให้เรื่องหนักเกินไป ซึ่งเรื่องแนวสืบสวนสอบสวนนี้ ไม่ต้องเดาหรอกให้ยากเลยว่ามาจากคดีไหน ก็คดีเขาออกจะโด่งดังเนอะ เพราะมีหลายแนวอยู่เรื่องเดียวกันเลยทำให้นางมารน้อยแถวนี้บ่นว่า ทำไมไม่เอาแนวไหนสักแนวจิ มันไม่สุดสักทางอ่ะ แต่ ผสมย. ก็บอกไปว่า จับฉ่าย อร่อย 
เรามาดูกันว่านิยายของคุณกิ่งฉัตรเรื่องนี้มาในรูปแบบไหนบ้าง (ระวังเจอสปอยล์บางจุดนะคะ)
เกี่ยวกับเรื่องย้อนยุค
จากการอ่านเรื่องย้อนยุคของคุณกิ่งฉัตรแล้ว รู้สึกเลยว่าคุณกิ่งฉัตรไม่เหมาะกับเรื่องแนวนี้ อันนี้ไม่ได้มองเฉพาะเรื่องนี้ แต่เรื่องก่อนหน้านู้นอย่างนางบาป ที่มีฉากย้อนไปประมาณรัชกาลที่ 5 ก็รู้สึกว่ายังไม่เนียน แต่อาจจะเป็นเพราะสเกลของเรื่องนั้นไม่ใหญ่นัก เป็นเพียงเรือน ๆ เดียว หรือครอบครัวเดียว และฉากย้อนยุคก็มีไม่มากเท่าไร ก็เลยพอกล้อมแกล้มเอาตัวรอดไปได้ แต่กับ สาปพระเพ็ง สเกลของการย้อนยุคใหญ่ขึ้นจากครอบครัวเดียวในเรือนกลายเป็นเมืองทั้งเมือง และเวลาก็ย้อนไปถึง 1000 ปีก่อน ความใหญ่โตอลังการย่อมทำความเหน็ดเหนื่อยให้กับผู้เขียนอย่างแน่นอน ตรงนี้แหละที่ทำให้ ผสมย คิดว่าคุณกิ่งฉัตรเอาเรื่องส่วนนี้ไว้แทบไม่อยู่ เฉพาะส่วนของข้อมูลนะคะ เพราะการดำเนินเรื่องนั้นคุณกิ่งฉัตรทำได้ค่อนข้างรื่นไหล ข้อมูลของเมืองในพันปีก่อนนั้นถึงจะมีน้อยแต่ก็ใช่ว่าจะหาไม่ได้เลย ตัวอย่างเช่นเทพเจ้าหรือศาสนาที่นับถือกันในสมัยนั้นอย่างศาสนาพราหมณ์มีอิทธิพลอยู่ทางขอม หรืออีสานของไทย และศาสนาพุทธก็เริ่มเข้ามามากแล้ว แต่ในเมืองทางเหนือนั้นจะนับถือผีปู่ผีย่าผีตาผียายควบไปกับพุทธและพราหมณ์ ในเรื่องนี้คุณกิ่งฉัตรสร้างให้เมืองศรีพิสยานับถือดวงจันทร์และปุระอมรนับถือดวงอาทิตย์เป็นเสมือนเทพหลักของชาวเมือง และให้นรสิงห์เจ้าเมืองปุระอมรถือว่าตัวเองเป็นลูกแห่งพระอาทิตย์ >>>เสียงน้องชายที่อยู่ข้าง ๆ "เจ๊ ๆ เมืองที่นับถือดวงอาทิตย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด มันญี่ปุ่นครับเจ๊" 
แต่ก็เข้าใจค่ะ อย่างที่ผู้เขียนได้ออกตัวแล้วไว้ก่อนแล้วคือ เมืองนี้เป็นเมืองสมมุติจะนับถืออะไรก็นับถือไป เพราะไม่งั้นแก่นเรื่องได้เปลี่ยนแน่ แล้วถ้าแก่นเรื่องเปลี่ยน ก็จะไม่ใช่สาปพระเพ็งอย่างที่เราได้อ่านกันไงคะ
โอเช เราหยุดคิดถึงเรื่องนั้นก่อน มาดูที่ ผสมย ก๊งดีกว่า
ก๊งเรื่องที่ 1 เรื่องดวงเมือง เรื่องขวัญเมือง ที่ผูกอยู่กับตัวคน เอ่อ.......................หลักการผูกดวงเมืองแบบนี้ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อนในโลกนี้ เพราะคนอายุสั้นกว่าเมือง ดวงเมืองเขาไม่ย้ายไปย้ายมากันง่าย ๆ หรอกค่ะ สำหรับดวงเมืองนั้นเขาอาจจะเขียนลงบนโลหะแล้วฝังไปกับเสาหลักเมือง หรือจะผูกกับหลักศิลา แต่ไม่เคยเห็นผูกกับคนเลย
ก๊งเรื่องที่ 2 ยามสงครามเมืองนี้ยังปล่อยให้มีงานรื่นเริง แต่ไม่เป็นไรเพราะมีคำอธิบายว่า เราขอหยุดยิง เอ๊ย...พักรบชั่วคราวแล้วน๊า แต่แม่ทัพไง๊ปล่อยลูกเมียมาเดินตลาดได้จนเกิดเรื่องได้ แม่ทัพคนนี้ช่างซื่อเจรง ๆ
ก๊งเรื่องอื่น ลืม ๆ ไปมั่งดีกว่า เดี๋ยวคนจะว่าจ้องจับผิดมากไป 
เกี่ยวกับเรื่องปัจจุบัน
คุณกิ่งฉัตรผูกเรื่องส่วนชาติภพปัจจุบันให้เข้ากับคดีที่ปิดไม่ลงคดีหนึ่ง ที่น่าจะมีต้นแบบมาจากคดีของนายห้างทอง การผูกเรื่องแนวนี้เป็นการผูกเรื่องในแบบที่คุณกิ่งฉัตรชื่นชอบ ดังจะเห็นได้จากนิยายส่วนใหญ่ของคุณกิ่งฉัตรมักจะมีเรื่องสอบสวนแทรกอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นชุดสามนักข่าวสาว รอยพรหม ลางลิขิต ดั่งไฟใต้น้ำ และเรื่องอื่น ๆ การสืบสวนหาตัวคนผิดของเรื่อง ก็มาในสไตล์ที่ใกล้เคียงกับเรื่องก่อน ๆ คือ คนที่ไว้ใจมากที่สุดมักจะทำให้ผิดหวังได้เสมอ เรียกว่าถ้าอ่านงานของคุณกิ่งฉัตรตลอดทุกเรื่องก็น่าจะจับทางได้แล้ว
สำหรับตัวละครเด่นในเรื่องนี้ ตัวเด่นของเรื่องนี้ นอกจากนรสิงห์ฯ ที่ต้องการแก้ไขความผิดที่ตัวเองตั้งใจก่อขึ้นแล้ว ยังมีตัวละครที่โดดเด่นอย่าง 2 สาวพี่น้อง คทารัตน์ และ รัดเกล้า และ 2 หนุ่มตำรวจ ผู้กองไผ่และผู้กองพัทธ์ 1 หนุ่มเจ้าหน้าที่อย่างวิวรรธน์ และสาวเพชรลดา
(ตรงนี้มีเฉลยตัวร้ายของเรื่องในบางส่วน ใครยังไม่อยากอ่านก็ข้ามไปเลยค่ะ ใครจะอ่านก็ทำแถบดำลากอ่านได้)
คทารัตน์ในเรื่องให้อารมณ์นิสัยของคุณนายอลิน แต่เป็นเวอร์ชั่นใกล้เคียงนางเอกชิกลิคมากกว่า (นิสัยยัยบริดเจส โจนส์ คนดังนั่นแหละค่ะ) เป็นคนที่สามารถขโมยซีนได้หมดทุกคน
หนุ่มอย่างวิวรรธน์เป็นตัวแทนของชายหนุ่มวัยละอ่อนที่ทำให้หญ้าแก่กระชุ่มกระชวย อยากให้โคหนุ่มอย่างน้องวิวมากินมั่ก ๆ (อันนี้ผู้เขียนบอกว่าเป็นไปตามวัย )
รัดเกล้าและพี่ผู้กองไผ่นั้น มาในแนวพระเอกและนางเอกของแท้ นิสัยดี มองโลกในแง่ดีทั้งในชาติก่อนและชาติปัจจุบัน จนบางทีดูอ่อนเกินไป ถ้าบอกว่า 2 คนนี้คือพระเอกนางเอกของเรื่องแล้วไซร้ ก็เป็นพระเอกนางเอกที่ถูกขโมยความเด่นไป(อีกแล้ว) เหมือนกับเรื่องอื่นอีกหลายเรื่องของคุณกิ่งฉัตร อย่างเช่นเรื่อง ลางลิขิต ที่อคิราภ์กับติณณภพ น่าจะเป็นพระเอกนางเอกของเรื่อง แต่กลับถูกคู่ของคุณใหญ่กับอุ้มขโมยซีน และพอไปสร้างเป็นละคร คู่ของคุณใหญ่กับอุ้มก็กลายเป็นคู่เด่นกว่าไปดื้อ ๆ
ผู้กองพัทธ์ ผู้เขียนคงตั้งใจปิด ๆ บัง ๆ เรื่องในใจของตัวละครไว้อยู่แล้ว ตามแบบพวกมีปมในใจ เก็บกดไว้ไม่บอกใคร ไม่บอกคนอ่านด้วย ค่อยมาเฉลยในตอนจบทีเดียว คล้ายกับผู้ร้ายของเรื่อง พรายปรารถนา
ส่วนเพชรลดา ก็คล้ายผู้กองพัทธ์ แต่ ผสมย คิดว่าเพชรลดาคล้ายกับ รุ้ง ในเรื่องลางลิขิต ที่เป็นตัวละครหญิงที่มีปมในใจอย่างมาก ถูกกระทำจนต้องตอบโต้ด้วยความรุนแรง แล้วก็ถลำลึกลงไปเรื่อย ๆ โดยคิดว่าเหตุผลที่ตนทำไปนั้นถูกต้องแล้ว
ดังนั้นภาพรวมของตัวละครในเรื่องสาปพระเพ็งจะเห็นได้ว่า บุคลิกของตัวละครหลายตัวจะคล้ายคลึงกับตัวละครในเรื่องอื่นที่คุณกิ่งฉัตรเคยเขียนไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวผู้ร้ายทั้งหลายจะมาในแนวเดียวกัน คือ เป็นพวกเก็บกดแล้วระเบิดด้วยความรุนแรง หรือเป็นคนใกล้ตัวของตัวเอกที่ได้รับความไว้วางใจแต่สุดท้ายก็เป็นเรื่องขึ้นมาจนได้ เหมือนเดิม ลอกข้างบน คือ เรียกว่าถ้าอ่านงานของคุณกิ่งฉัตรตลอดทุกเรื่องก็น่าจะจับทางได้แล้ว 
จำได้ว่าเคยอัพบล็อกเรื่องก่อนแซวคุณกิ่งฉัตรไปว่าเรื่องนั้นจบเหมือนละครทีวี ตรงที่ไปจบที่ชายทะเล แต่เรื่องนี้คุณกิ่งฉัตรจบแบบให้ตัวละครตัวหนึ่งมารำพึง (แบบคิดในใจ) ถึงสิ่งที่ยังตกค้างอยู่ในใจ สิ่งที่จะต้องทำต่อไป ซึ่งการจบแบบนี้ก็เคยเห็นมาแล้วล่ะจากนิยายของกิ่งฉัตรเองหลายเรื่อง เช่น มายาตวัน รอยพรหม เลยทำให้รู้สึกว่า ซ้ำอีกแล้ว พอเอาเรื่องนี้ไปแซวคุณกิ่งฉัตร คุณพี่เขาเลยบอกว่างั้นเรื่องหน้าจบที่ทะเลเหมือนเดิมก็ได้ 
ที่เขียน ๆ มาเหมือนจะเขียนแต่จุดที่อ่านแล้วสะดุด แต่ความจริงแล้ว สาปพระเพ็งเป็นนิยายที่อ่านสนุกค่ะ การดำเนินเรื่อง การวางพล็อตเรื่อง ผสมย ถือว่าคุณกิ่งฉัตรเอาอยู่ค่า สามารถล่อหลอกให้คนอ่านสนุกไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น อยากรู้ว่าตัวละครจะทำอย่างไรต่อไป คุณกิ่งฉัตรเป็นนักเขียนที่โดดเด่นในการคิดพล็อต คือคิดพล็อตได้ดี สนุก วางจังหวะเรื่องได้ชวนติดตาม ที่ถึงแม้ว่าคนอ่านบางคนที่อ่านนิยายมามาก (โดยเฉพาะนิยายของคุณกิ่งฉัตรเอง) จะจับทางได้ถูกแล้วก็ตาม แต่เรื่องก็ยังชวนให้ติดตามไปตลอดได้ อย่างเรื่องนี้เอง ผสมย อ่านจบอย่างรวดเร็ว และเริ่มรอบ 2 ใหม่ได้ทันที (ต่อด้วยรอบ 3 4 5 6) พล็อตและจังหวะเรื่อง ทำให้เป็นเรื่องที่อ่านได้ซ้ำหลายรอบค่ะ
แต่สำหรับ ผสมย แล้ว หลังจากที่อ่านเรื่องสาปพระเพ็ง สิ่งที่โผล่ขึ้นมาหัวตอนแรกเลยก็คือ
"ด้วยพลังแห่งจันทราจงสำแดงฤทธา ณ บัดนี้.........บลา บลา บลา..........ตัวแทนแห่งดวงจันทร์จะลงทัณฑ์แกเอง"
********************
บล็อกนี้มาเร็วขึ้นแล้วนะ เพราะโดนขู่ โดนบังคับให้อัพบล็อกสักที  แง๊ เค้ากัวแล้ว เค้าจะพยายามอัพให้เร็วขึ้นจ้า
Create Date : 25 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 25 สิงหาคม 2551 14:25:33 น. |
|
55 comments
|
Counter : 7830 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.218.60 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:8:14:56 น. |
|
|
|
โดย: piccy IP: 124.120.103.244 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:8:44:11 น. |
|
|
|
โดย: กระปุกกลิ้ง วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:11:19:29 น. |
|
|
|
โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 125.24.228.36 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:13:15:04 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.147.9 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:16:15:14 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:21:09:15 น. |
|
|
|
โดย: sunsmile_a วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:1:59:40 น. |
|
|
|
โดย: poepum วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:14:05:33 น. |
|
|
|
โดย: ใบหม่อน IP: 192.165.213.18 วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:14:26:14 น. |
|
|
|
โดย: lalabel วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:16:29:26 น. |
|
|
|
โดย: เมฆชรา วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:15:57:35 น. |
|
|
|
โดย: จุฬาภินันท์ IP: 202.149.101.35 วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:12:17:33 น. |
|
|
|
โดย: นีน่า IP: 58.8.187.72 วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:0:00:10 น. |
|
|
|
โดย: อรินทม วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:15:57:21 น. |
|
|
|
โดย: thaliana IP: 71.235.98.233 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:9:48:07 น. |
|
|
|
โดย: แอบมาร่วมแจม IP: 125.24.189.131 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:00:04 น. |
|
|
|
โดย: tui IP: 202.91.19.204 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:18:33:35 น. |
|
|
|
โดย: โสดในซอย วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:0:17:52 น. |
|
|
|
โดย: Why England วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:1:53:02 น. |
|
|
|
โดย: FeeL100% วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:2:33:02 น. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:7:49:28 น. |
|
|
|
โดย: สาวอิตาลี วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:8:58:52 น. |
|
|
|
โดย: แพรวา (peacepair ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:9:03:50 น. |
|
|
|
โดย: watase วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:9:44:16 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:10:13:45 น. |
|
|
|
โดย: แม่น้องแปงแปง (แม่น้องแปงแปง ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:10:23:26 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:12:57:50 น. |
|
|
|
โดย: joblovenuk วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:13:57:18 น. |
|
|
|
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:14:02:33 น. |
|
|
|
โดย: I_sabai วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:16:39:54 น. |
|
|
|
โดย: Takaw วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:17:09:27 น. |
|
|
|
โดย: pat (Fantrazz ) วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:17:43:07 น. |
|
|
|
โดย: i_nookae วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:23:10:16 น. |
|
|
|
โดย: น่ารักจัง...งิ IP: 124.121.75.39 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:1:09:17 น. |
|
|
|
โดย: xxx IP: 125.26.65.15 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:13:00:17 น. |
|
|
|
โดย: wasabi-ja IP: 118.172.210.93 วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:20:54:08 น. |
|
|
|
โดย: กระดิ่ง IP: 202.28.78.132 วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:0:17:17 น. |
|
|
|
โดย: annya IP: 58.8.104.41 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:27:11 น. |
|
|
|
โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) วันที่: 21 มิถุนายน 2552 เวลา:16:15:31 น. |
|
|
|
โดย: pHH IP: 112.143.32.190 วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:29:13 น. |
|
|
|
โดย: mingming IP: 124.121.25.44 วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:17:37 น. |
|
|
|
โดย: คนดู IP: 58.8.92.250 วันที่: 28 กันยายน 2556 เวลา:14:53:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
พอดีช่วงนี้หันไปหางานเบา ๆ อย่างแจ่มใสอ่านเลยห่างจากงานนักเขียนมืออาชีพไปเยอะน่ะค่ะ เรื่องนี้เลยยังไม่ได้อ่าน