เย้ๆ กลับมาแล้ว ขอบคุณค่ะ! (หลังจากรอตั้งนาน อิอิ)คุณ ผสมย. นี่มีความสามารถในการเขียนให้คนอ่าน อ่านแล้วฮาได้เยี่ยมสุดๆ ว่าแล้วก็ขอลุ้นอ่านเรื่องสับด้วยคน (นะๆ)

ยังไม่มีเรื่องนี้เลยอ่า เดินงานแบบรีบๆ ไม่ได้ผ่านบูธนี้

เรารู้สึกว่า..นิยายรักมือใหม่เขียนสมัยนี้ ไม่ค่อยดีเหมือนช่วงปีสองปีก่อนค่ะ
สมัยก่อน ถึงจะอ่อนเชิง ก็ยังมีเอกลักษณ์แปลกใหม่ที่นักเขียนเก่าทำไม่ได้ แต่สมัยนี้ ส่วนใหญ่เขียนตามกระแสตลาดกันเป็นหลัก จนมันกร่อยๆ ยังไงไม่รู้

เจ๊เคอะ....หัวบล็อกเปลี่ยนใหม่เป็น ขอต้อนรับสู่บล็อกมอมเมา ไม่ก็บล็อกนินทานิยายข้างวงเหล้า(องุ่น) แทนดีไหม? บอกมามะเดี๋ยวจัดให้ ฮี่ ฮี่ ^o^

บล็อกใหม่สีสันสวยงามค่ะ

รีวิวน่าอ่านค่ะ แต่ค้างไม่ได้อ่านงานของอ.ว หลายเรื่องแล้ว

!!ใครคือนักเขียนคนที่ว่า...รีวิวนิยายแสนดีขึ้นบล็อกหน่อยซีคะ จะได้รู้ว่าใคร เผื่อหางานแสนดีมาอ่านบ้าง

เห็นด้วยคะ หนูก็ไม่ได้ซื้อ แต่ไปอ่านที่กระทู้พันติ๊บแล้ว ไม่ไหวเลยคนนี้

แต่ถ้าเป็นวายุตัวจริงที่อาจารย์เอาเป็นต้นแบบ ก็ตัวใครตัวมันนะพี่น้องงงงงงงงง

>>> น่ากลัวเกินไปแล้วววววว

โอ่งใบใหญ่ - ขอบคุณที่ชมค่า ส่วนเรื่องสับนั้นไว้ก่อนนะคะ ไว้จะจัดให้ถ้าได้หนังสือเหมาะสมที่จะสับ

ยาคูลท์ - ใช่แล้วค่ะ เดี๋ยวนี้หนังสือของนักเขียนใหม่ที่ออกมาแต่ละเล่มหาเอกลักษณ์ของตัวเองไม่เจอเลย เหมือนเขียนตาม ๆ กันไปหมด

ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม - มันจะออกนอกหน้าไปไหมน้อง อิอิ

พุดน้ำบุศย์ - คุณพุดลองไปเปิดดูกระทู้แนะนำในห้องสมุดดูนะคะ กระทู้อยู่ล่าง ๆ แต่ไม่ใช่กระทู้ลอกนะคะ แล้วจะรู้ว่าเป็นใคร

มุงด้วยคน - ใช่แล้วค่ะ นิสัยไม่น่ารักเลย

piccy - น่ากลัวจริง ๆ เนอะ ๆ

เปลี่ยนโฉมใหม่ สดใสซาบซ่ากว่าเดิมค่ะ พักหลังไม่ค่อยได้อ่านของ อ.ว. เลยค่ะ มาดูเก็บจากแถวๆ นี้ค่ะว่าเรื่องไหนน่าเช่ามาอ่าน (แต่ยังไม่เวลาเลย จดๆ ไว้ก่อน)
เพิ่งหลงเข้ามาไม่นาน ยังอ่านไม่หมดทุกเรื่องค่ะ เลือกๆ แต่เรื่องที่สนใจ

สับเมื่อไหร่จุดธูปเชิญด้วยนะพี่ จะมาอ่าน

เพิ่งได้เล่มนี้มาจากงานหนังสือค่ะ ยังไม่ได้อ่านเลย เพราะงานของอาจารย์ทุกเล่มต๋องอ่านเมื่อมีเวลาว่างจริงๆ เพราะอ่านเพียงเพื่อว่าได้อ่านแล้ว (ไหนๆก็เสียตังค์ซื้อมาแล้ว) ไม่ได้ ต้องอ่านอย่างมีสมาธิเพราะเหมือนตำราที่มีอะไรให้ศึกษาและให้ค้นพบมากมายเลย

งานหนังสือคราวนี้ได้ไปมา ๒ วัน วันสุดท้ายผู้คนมืดฟ้ามัวดินไปหมด ประเภทยืนดูหนังสือหน้าบูธไหนนานๆไม่ได้ ถูกผู้คนพาให้ไหลต่อไป

วายุตัวจริงที่อาจารย์เอาเป็นต้นแบบน่ะหล่อมั่กๆ ขอบอก :P

greentea - เรื่องเปลี่ยนโฉมบล็อกใหม่ คนอื่นทำให้ทั้งนั้น ทำเองไม่เป็นค่า

แม่มดพันปี - หนึ่งในฉลามชัด ๆ เลยคนนี้

กุลธิดา - วันสุดท้ายไปเดินเหมือนกันค่ะ คนเยอะแต่พอเดินได้ สงสัยเป็นเพราะหนีบูธคนเยอะ ไปเดินที่อื่น

ต.ท. -

บล็อกใหม่สดใส สวยจังค่ะ

เรื่องนี้ตั้งท่าๆจะอ่าน ยังไม่ได้อ่านซักที แต่เหมือนจะรู้เรื่องจบเล่มแล้วน่ะสิ ฮาฮา

ไปอ่านเรื่องชีวิตคนรีวิว ในเว็บนึงมา (ให้ลิงก์ //www.likesbooks.com/322.html )
แล้วคิดถึงคุณพี่ผสมย.ค่ะ โดยเฉพาะตรงนี้
While many authors understood that a review is simply one person's opinion (covered by the First Amendment to the United States Constitution) others wrote us complaining bitterly of our "subjectivity," and were shocked when we replied that all reviews are subjective. AAR was criticized for reviewing books without the author's permission, for reviewing books in ways that were not "constructive," and for not understanding that an author's book is "her baby." We were told that we had given authors insomnia, made them sick to their stomachs and hurt their business prospects. Laurie was even told that her column should be called Laurie Hates Books.

แต่ละข้อหาที่เขาโดนฟังคุ้นๆทั้งนั้นเลยอ่ะ หาว่ารีวิวโดยไม่ได้รับอนุญาต หาว่าทำให้คนเขียนนอนไม่หลับ ทำร้ายจิตใจ (อิอิ)

คนอื่น ประเทศอื่นก็โดนเหมือนกันเลยนะคะนี่

ปล. ลืมถาม ใครคะ ต้นแบบวายุ?

ปล. 2 ไปตามหากระทู้แนะนำในห้องสมุดดีกว่า
ว่าแต่ เยอะจังค่ะ อันไหนเนี่ย

มีคำแปลที่คุณ thaliana มาแปะค่ะ มี 2 เวอร์ชั่นมาให้ทัศนา

เวอร์ชั่นแรกแนววิชาการมากกก โดย piccy

ในขณะที่ผู้เขียนหลายคน เข้าใจว่า การรีวิวเป็นแค่ความเห็นของคนๆหนึ่ง
ผู้เขียนอีกหลายคนนั้น เขียนมาตำหนิ"ความคิดเห็นส่วนตัว (subjectivity)"ของเรา
และรู้สึกช็อก มื่อเราตอบกลับไปว่า การรีวิวนั้น เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว
AAR ถูกวิจารณ์สำหรับการรีวิวโดยไม่ได้รับอนุญาต(ในกรณีที่ไม่ได้ตำหนิเพื่อให้เกิดการพัฒนา)
และการที่ไม่เข้าใจว่า หนังสือสำหรับผู้เขียนนั้น เป็น"ลูกของเธอ"
เขากล่าวว่า เราทำให้นักเขียนนอนไม่หลับ และทำให้ป่วย ปวดมวนในท้อง และทำร้ายธุรกิจของเธอด้วย
Laurie มักจะถูกบอกว่า คอลัมน์ของเธอนั้น ควรถูกเรียกว่า Laurie Hates Book

และเวอร์ชั่นแปลเว่อ ๆ โดย ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม อ่านเอาฮา ๆ นะ(ผสมย ฮาก๊ากไปแล้ว)


ปกติแล้ว ดั๊นเข้าใจว่าการรีวิวเนี่ยเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะเคอะ ส่วนตัวแปลว่าไม่ใช่ส่วนรวม(ถ้าไม่เข้าใจกรุณาอ่านข้อความซ้ำ)
แต่วันดีคืนดีดั้นนั่งแคะขี้เล็บอยู่ ก็ดันมีนักเขียนมากรีดร้อง บอกว่ารับไม่ได้กับความคิดเห็นส่วนตัวของเดี๊ยน
นักเขียนนางนั้นถึงขั้นเป็นลมหมดสติไป ตอนดั้นบอกว่าไม่รับผิดชอบ เอ้ย...ดั๊นแค่พล่ามอยู่ในห้องส่วนตัวคนเดียวเงียบๆ
หล่อนจีบปากจีบคอว่า ดั๊นรีบวิวโดยไม่ได้ทำจดหมายขออนุโมทนา...เพื่อเป็นกุศลที่ได้วิจารณ์ผลงานของหล่อนเนี่ย มันทำร้ายจิตใจมาก ถึงขั้นทำให้กินไม่ได้นอนไม่หลับ ตดไม่ออก ปวดเมื่อยเชิงกราน(อันนี้ไม่รู้ใช้เชิงกรานไปทำอะไรมา) ก็พูดเสียสำบัดสำนวน อ่ะนะ ค่อยสมเป็นนักเขียนหน่อย แต่...เวลาพูดไม่ต้องลีลานักก็ได้ฟังไม่รู้เรื่องเว้ย น้ำท่วมทุ่ง ฟังอยู่ตั้งนานสรุปได้แค่ว่า
มาวิสามัญเธอชัดๆๆ นี่หล่อน...วิจารณ์กับวิสามัญมันคนละความหมายกันนะยะ ตกภาษาหรือไง?
ที่สำคัญคำวิจารณ์แค่นี้ตัดอนาคตได้...หล่อนไม่มีความคิดจะพัฒนาตัวเองหรือไง
ไม่มีใครตัดอนาคหล่อนได้นอกจากตัวเอง ถ้าฉันว่าหล่อนเขียนซังกะบ้วยเลิกเขียนไปเหอะ หล่อนจะเลิกไหม? ถ้าพูดแล้วศักสิทธิ์เลิกจริงค่อยมาว่ากัน ว่าแช่งแล้วโดนของทำให้มือหงิกเขียนหนังสือไม่ได้ นั่นแหละถึงเรียกตัดอนาคตย่ะ
แถมไม่พอ เจ้าหล่อนยังบอกว่า คอลัมน์ของอะฮั้น มันควรจะถูกเรียกว่า ลอรี่เกลี๊ยดดด...ด เกลียดดด หนังสือ ฮ่ะ...หนังสือแกล่ะก็ใช่ เพิ่งเกลียดหลังจากที่มายืนด่าฉันนี่แหละ

ที่คุณ thaliana ถามถึงต้นแบบของวายุ
อยู่แถว ๆ นี้แหละค่ะ

น่าสนใจแฮะ

อ่านงานของอาจารย์ว.วินิจฉัยกุลประมาณ 4-5 เรื่องเองค่ะ แต่ค่อนข้างติดใจเลยแหละ

อ่า..ถ้าเจอคนติสท์ขนาดนี้ก็คิดเหมือนพี่นกเหมือนกันค่ะ เป็นเพื่อนได้ แต่เป็นสามีเห็นทีจะไม่ไหว (แต่วัยหนึ่งเคยกรี๊ดผู้ชายอย่างนี้อย่างมาก เหอๆ)


ง่ะ..พี่นกพิมพ์ผิดอะค่ะ สังเกต ไม่มีสระอุอะค่ะ

^
ขอบคุณค่ะที่บอก มือมันเคย

อ้าว คุณ ผสมย ช่วยบอกหน่อยซิคะ
ว่า วายุ ต้นแบบ ของอาจารย์ ว.คือใคร
คือเราไม่รู้จริง ๆ แต่คิดว่า หน้าตา บุคลิก ลักษณะ
น่าจะประมาณแอนดริว เกรกสัน หรือ ออย ธนา (ลิฟท์-ออย) น่ะค่ะ ขอบคุณค่า

ต้นแบบของวายุนั้น ถ้าเป็นรูปร่างหน้าตาบวกนิสัยที่อธิบายในหนังสือก็เหมาะสมแล้วที่คนอ่านจะจินตนาการเป็นแอนดริวหรือออย (เพราะหล่อมากกกก)

นิสัยใจคอของวายุจริง ๆ แล้วอาจารย์เอามาจากหนุ่มคนหนึ่งในเว็บของอาจารย์ ว. ค่ะ ซึ่งวันดีคืนดีก็จะโผล่มาโพสต์ในบล็อกนี้บ้าง เฉพาะนิสัยนะคะ ส่วนหน้าตาก็....โอ๊ยยย... เจ้าตัวบอกว่าเหมือน ก็เชื่อเขาหน่อยแล้วกัน

ชอบเวอร์ชั่นแปลของคุณไทยมุงฯมากกว่าค่ะ อ่านแล้วฮาดี

(ขอใช้พื้นที่ในการบ่นนะคะ) นอกจากนักเขียนแล้ว แฟนคลับของนักเขียนก็สำคัญเหมือนกัน ไปแตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลย ขนาดรีวิวไว้เป็นปีแล้ว ยังมีคนเข้าไปว่าอยู่เลย (อยากให้เข้าใจว่าเป็นความชอบส่วนบุคคล แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน จะมาบังคับให้เราเห็นว่าสนุกได้ไงอ่ะ )

หนุ่ม ต.ท. หรือเปล่านี่ ว้าววววววว

เพิ่งมาเจอบล็อกคุณ โดยส่วนตัวชอบอ่านนิยายมากๆ และเห็นด้วยว่านิยายสมัยใหม่(ส่วนใหญ่มาจากนิยายออนไลน์) มันเหมือนยาพิษ ตบจูบกันแบบไม่มีเหตุผล ไม่ยอมอธิบายสาเหตุทำไมเป็นมาอย่างนี้ ส่วนใหญ่อ่านนิยายยุคเก่าซึ่งบรรยากาศและสถานการณ์ในช่วงนั้นๆ มันเป็นอย่างนั้นทำให้ตัวละครไม่โง่ และก็มีฉากเลิฟซีนเหมือนอีโรติค คนอ่านเองอายุยังน้อยมากๆ คงไม่เกิน 14-15 ปี อยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็นก็ชอบโหวตให้ติดท็อปในเว็บ แต่เราแก่ๆไปอ่านแล้วมันไม่ต่างจากขยะ เขียนก็ผิด สับแบบไม่เกรงใจหลายเรื่องแล้ว แต่จะมาอ่านนิยายที่นักเขียนเก่าๆเขียนก็ผลิตไม่ทัน

ลองนึกถึงคนจริงๆ สิครับ คนที่ไม่ออกกำลังกาย กินเวลาตามใจ กินเหล้าได้ทั้งคืน พักผ่อนก็ไม่เพียงพอ เพราะว่าเพื่อนเยอะ กินตามใจปาก ขอให้อร่อย สุขภาพไม่สน ตอน 18-19 ก็เป็นไปได้ครับว่าหล่อ หุ่นดี เซ็กซี่ แต่ตอน 27 พุงโรแล้วครับ ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับว่าจะหุ่นนายแบบแบบในเรื่อง อะ อย่าคิดว่าผมว่าอาจารย์นะครับ ผมเป็นแฟนหนังสืออาจารย์เลย แต่ผมคิดว่าวายุไม่น่าจะเป็นคาแร็คเตอร์ที่ตรงครับ

อ่านเรื่องนี้แว๊บ ๆ ในสกุลไทย เวลาไปรอแม่ที่ร้านทำผม
ฉะนั้นก็ไม่ได้อ่านตลอด แต่พอปะติดปะต่อเรื่องได้บ้าง
แต่กระนั้นก็เห็นได้ชัดว่าผู้ชายแบบนี้ไม่เหมาะเป็นสามีค่า
(เป็นไปได้ว่าอ่านเจอแต่ตอนขม ฮ่าๆๆ)
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกจะต้องทน