|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
รุ่งอรุณ อุ่นไอรัก / เรซิน
 เรซิน. รุ่งอรุณ อุ่นไอรัก. กรุงเทพฯ : ไฟน์บุ๊ค, 2550.
จากเว็บสำนักพิมพ์
ช่อคราม หญิงสาวผู้เงียบขรึม เย็นชา ปมปัญหาในชีวิตทำให้เธอสร้างเกราะขึ้นมาบดบังความรู้สึกอ้างว้างเดียวดายภายในใจ
วรพรต ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม ผู้เป็นรักแรกของเธอ นำความเจ็บปวดมาให้ด้วยการแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนที่คู่ควรกัน
บริษัทที่ช่อครามทำงานอยู่จัดพาพนักงานเดินทางขึ้นเหนือ และเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เธอหลงป่า! ท่ามกลางความสับสนและหวาดหวั่น เธอได้พบกับชายหนุ่มผู้หนึ่ง ผู้ชายที่ดูธรรมดาๆ ง่ายๆ สบายๆ ผู้มีรอยยิ้มอบอุ่นจริงใจให้กับคนรอบข้าง และความง่ายๆ สบายๆ ของเขานำมาสู่การเข้าใจผิดที่เธอคิดเองเออเอง เพราะเธอไม่คิดว่าคนที่เป็นถึง นายแห่งเทพพนา จะเป็นเพียงผู้ชายติดดินที่ดูเรียบง่ายได้ขนาดนี้
ส่วนเขา ณภู ผู้หญิงอย่างช่อคราม ที่ดูเย็นชาไว้ตัวจนคล้ายหยิ่ง แต่บางครั้งก็ดูดื้อรั้นดันทุรังเหมือนเด็กๆ แววตาเศร้าๆ ที่ปรากฏในดวงตาคู่นั้นคือจุดเริ่มต้นแห่งความสนใจ แต่ความรักยังไม่ทันจะเริ่ม ความยุ่งยากก็เริ่มมาเยือน เมื่อคนรักเก่าอย่างวรพรตยังคอยวนเวียนไม่เลิกรา ใจหนึ่งของช่อครามเธออยากเอาชนะผู้หญิงคนที่แย่งทุกสิ่งทุกอย่างจากเธอไป หากอีกใจคุณธรรมและความถูกต้องกลับค้ำคอ
ท่ามกลางสถานการณ์ที่บีบคั้นรอบด้าน เธอตัดสินใจแต่งงานกับณภูเพื่อตัดปัญหาทั้งหมด ช่อครามเดินทางสู่อาณาจักรแห่งเทพพนาอีกครั้ง สถานะที่ถูกปกปิดได้ถูกเปิดเผย เธอจะตัดสินใจอย่างไรกับความจริงที่ได้รับรู้ อีกทั้งปัญหามือที่สาม สี่ ห้า ที่เข้ามาทดสอบจิตใจ
ณภู กับ ช่อคราม จะทำอย่างไรกับปัญหาที่รุมเร้าเข้ามา ความจริงใจของณภู จะเอาชนะใจช่อครามได้หรือไม่
มาเป็นกำลังใจให้เธอ...และเขา...สู่ความรักที่จะรวมเป็นสองเรา...รุ่งอรุณ อุ่นไอรัก
******************************
จากเจ้าของบล็อก
นิยายเรื่องนี้ได้รับคำชมจากใครต่อใครหลายคนว่าดี แต่ ผสมย. ไม่มีเวลาจะอ่าน ไม่มีอารมณ์จะอ่าน อะไรหลายอย่างรวมกัน เรื่องนี้เลยอยู่ในกองมานาน เมื่อวันก่อนได้ฤกษ์ดี โดดงานไปหาหมอเสร็จแล้ว ก็กลับมานั่งอ่านนอนอ่านจนจบเรื่อง ก็เลยนึกอยากรีวิวขึ้นมาทันที แสดงว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรดี ๆ อยู่ จริงไหม
แวบแรกที่อ่านเจอคำว่า "ปางไม้" ก็คิดว่าสมัยนี้ยังมีใครทำปางไม้อยู่อีกหรือ เพราะเรื่องที่พระเอกอยู่ปางไม้นั้น มักจะเป็นนิยายรุ่นเก่ามาก ๆ แต่พออ่านไปในเรื่อง คนเขียนอธิบายว่า ปางไม้เป็นคำที่เรียกมาตั้งแต่รุ่นพ่อของพระเอกที่มีอาชีพนี้ แต่ปัจจุบัน (ซึ่งไม่มีการให้สัมปทานทำไม้แล้ว) ปางไม้แห่งนี้ได้เปลี่ยนเป็นสวนป่าเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นแวบต่อมาที่คิดออกก็คือ พระเอกเรื่องนี้น่าจะถอดกันมาจาก นายสิงห์ ในเรื่อง ตามรักคืนใจ ของ กิ่งฉัตร นิยายเรื่องนี้ในความเห็นของ ผสมย. จึงเป็นส่วนผสมระหว่างตามรักคืนใจ และ ซินเดอเรลลา บวกนิยายน้ำเน่าสไตล์ละครไทยหลังข่าว
ส่วนผสมที่ 1 เรื่องราวของพระเอก (แรงบันดาลใจจากตามรักคืนใจ)
เรื่องนี้ ณภู พระเอกเรื่องนี้เป็นพ่อเลี้ยงทางเหนือ ฐานะร่ำรวย ทำปางไม้ โรงแรมและธุรกิจอื่น ๆ ผมเผ้าไม่ตัด หนวดเคราไม่โกน หน้าตาประมาณโจรมุมตึก ทั้งอาชีพและลักษณะทางกายภาพเกือบจะเหมือนกับคุณสิงห์ รวมถึงข้อขัดแย้งของพระเอกที่มีกับผู้มีอิทธิพลในทางชั่วเหมือนกันด้วย ทำให้พระเอกต้องเข้าไปยุ่งกับการป้องกันการทำลายป่าของผู้มีอิทธิพลคนนั้นเพื่อช่วยเหลือตำรวจตงฉิน (คุ้นเนอะ) แม้แต่ตอนที่นางเอกต้องหนีจากผู้ร้ายจนกลิ้งตกเขา แล้วพระเอกตามมาช่วยทัน (คุ้นอีกล่ะ) แต่เรื่องนี้นางเอกกระดูกข้อเท้าแตกต้องเข้าเฝือก (เหมือนใครแถวนี้ )
นางมารน้อยแถวนี้บอกว่า พระเอกเรื่องนี้ช่างเก่ง ฉลาด และรู้ทันในทุกเรื่อง อีกทั้งใจเย็น หนักแน่น จนทำให้ไม่มีลุ้นอะไรเลย (อ้าว ก็ไหนเธอบอกว่าทนพระเอกโง่ไม่ได้ไงจ้ะ เจอพระเอกฉลาดก็ทนไม่ได้อีกแล้ว เอาใจยากจริงวุ้ย ) เพราะไม่ว่าผู้ร้าย หรือตัวอิจฉาจะพยายามทำอะไรให้พระเอกนางเอกผิดใจกัน พระเอกก็รู้ทันเขาไปซะหมด แต่พระเอกไม่รู้อยู่อย่างเดียวคือ ไม่รู้ใจนางเอกสักที หุหุ
ที่เขียน ๆ มาทั้งหมดใช่ว่า ผสมย. จะบอกว่าเรื่องนี้ไปลอกเลียนตามรักคืนใจมานะคะ แต่เข้าใจคนเขียนเรื่องนี้คงจะชอบนิยายเรื่องตามรักคืนใจมาก จึงกลายมาเป็นแรงบันดาลใจของเรื่องนี้ (เหมือนกับที่นาคาลัยได้แรงบันดาลใจมาจากนาคราช)
ส่วนผสมที่ 2 เรื่องราวของนางเอก (ซินเดอเรลลาบวกกับละครหลังข่าว)
เรื่องนี้ นางเอก จัดอยู่ในประเภทเก็บกดสไตล์นางเอกนิยายของป้าทมฯ 555 ช่อคราม เป็นลูกเมียน้อยที่พ่อไม่ยอมรับ แต่แม่ก็ยังอาศัยอยู่ในบ้านผู้ดีของพ่อ โดยยอมให้เมียหลวงและคุณแม่บ้านโขกสับ เพราะต้องการให้ลูกสาวได้ร่ำเรียนมีอนาคตที่ดี หารู้ไม่ว่าสิ่งที่คิดว่าดีสำหรับลูกนั้นกลับกลายเป็นผลร้าย ทำให้ช่อครามกลายเป็นคนเก็บกด คนในบ้านที่ให้ความเมตตามีอยู่แค่คนเดียวคือคุณย่าเล็ก (ละครน้ำเน่าอ่ะ) นางเอกเองก็โดนพี่สาวต่างแม่ทั้ง 2 คนกลั่นแกล้งเช่นกัน (ซินเดอเรลลา ) และคุณแม่บ้านกับคนใช้ฝ่ายตัวอิจฉาก็คอยหาเรื่องตบนางเอกไม่เว้นแต่ละวัน (ละครก่อนข่าวช่อง 7 อิอิ) กว่าแม่นางเอกเราจะสำนึก พาลูกออกไปจากนรกบ้านนี้ได้ ก็ทำให้นางเอกเรามีปมด้อยไปแล้ว ดู ๆ ไปนางเอกไม่ค่อยมีความผูกพันกับแม่นัก เก็บกด และอยู่กับตัวเองมากเกินไป บางเรื่องก็คิดมาก งี่เง่าจนน่ารำคาญเป็นบางครั้ง เมื่อมีผู้ชายท่าทางดี รูปหล่อ บ้านรวย มาชอบพอ ก็ทำให้เกือบก้าวพลาดไป แต่เพราะโรคกลัวการเป็นเมียน้อยเหมือนแม่ เลยทำให้นางเอกเรารอดหวุดหวิดจนได้เจอกับเจ้าเงาะที่ต่อมาได้ถอดรูปกลายเป็นเจ้าชายตัวจริง
จุดผิดพลาด (ในสายตา ผสมย.)
เรื่องราวของแม่นางเอกกับพ่อเลี้ยงและน้อง ที่ตอนกลางเรื่อง นักเขียนเขียนว่าจะโดนไล่ออกจากบ้านเช่า เพราะป้าของวรพรตจะขายที่ ทำให้นางเอกเป็นกังวล แต่ไม่รู้เพราะคนเขียนลืม หรือ ผสมย. อ่านข้ามไป ทำให้ไม่เจอเลยว่าปัญหานี้ได้ถูกแก้ไขได้อย่างไร พอนางเอกเราแต่งงานกับพระเอกได้ ก็ลั่ลล้าหนีไปอยู่เมืองเหนือ แล้วก็แทบจะไม่กล่าวถึงตัวละครชุดนี้อีกเลย โผล่มาอีกที แม่ก็โทรมาบอกว่าคุณย่าเล็กต้องการให้นางเอกช่วยบ้านพ่อ
จุดที่ 2 เกี่ยวกับยัยคนที่มาบอกว่าท้องกับพระเอกในงานแต่ง พอโดนพระเอกรู้ทัน ก็เลยแสดงเช็คที่ผู้ร้ายให้เป็นค่าจ้าง งึม รู้สึกว่าตัวละครตัวนี้แปลก ๆ ตรงที่รับเช็คนี่แหละ (รวมทั้งผู้ร้ายด้วย) เพราะส่วนใหญ่ที่อ่านเจอ มักจะจ่ายเป็นเงินสด เพราะได้ไม่มีหลักฐานสาวมาถึงตัว แล้วจะได้ชัวร์ว่าเช็คไม่เด้งด้วย เออ ตรงนี้รวมถึงพระเอกด้วยที่ยังอุตส่าห์จ่ายเช็คเป็นค่าจ้างเปิดเผยความจริงเหมือนกัน 
จุดสุดท้ายที่เจอ จุดนี้โดนเด็กแถวนี้แซวว่าสงสัยมาจากประสบการณ์จริง เรื่องกระดูกข้อเท้าแตกจากการกลิ้งตกเขาของนางเอก แล้วนางเอกเราก็เข้าเฝือก ทำให้นางเอกต้องโขยกเขยกออกมารับแขก ว่าแต่ไม้ค้ำอยู่หนายยยยยยยย ใส่เฝือกแล้ว ต้องมีไม้ค้ำด้วยดิ  เท่านั้นยังไม่พอเหตุการณ์ที่นางเอกเข้าเฝือกต่อเนื่องกับที่พระเอกถูกยิง อ้างอิงจากคำพูดของพระเอกก่อนที่ออกไปถูกยิงที่บอกกับลุงปันว่านางเอกยังไม่หาย เหลืออาการที่ข้อเท้า แสดงว่านางเอกก็ยังเข้าเฝือกอยู่ชัวร์ (ขนาด ผสมย. เป็นแค่ข้อต่อ ไม่ถึงขั้นกระดูกแตก ยังเข้าเฝือกตั้ง 3 สัปดาห์ อาการอย่างนางเอกน่าจะไม่ต่ำกว่าเดือน อย่างรูนี่ย์ นักเตะผีแดงกระดูกข้อเท้าแตกยังเข้าเฝือกตั้ง 6 สัปดาห์นะตัวเอง) ดังนั้นการที่นางเอกไปดูแลพระเอก พอพ่อพระเอกพยายามจะลุกจากเตียงแล้วนางเอกเราก็เข้าไปประคอง อ๊ากกกกกกก นางเอกยังไม่ได้ตัดเฝือกไม่ใช่เหรอ ต่อให้ตัดเฝือกแล้วก็ยังต้องดูอาการอีกพัก แค่เดินเองก็จะไม่รอดแล้ว ยังจะไปประคองคนอื่น จะสามารถมากไปแล้วนะ เอ๊ะ หรือนางเอกเราเป็นซุปเปอร์วูแมน
เรื่องนี้มีคนชมเยอะแล้ว ผสมย. ไม่ชมดีกว่า อ๊ากโดนตีหัว ที่จริงเรื่องนี้เขียนสนุกนะคะ เป็นนิยายที่เป็นนิยายจริง ๆ เรื่องลื่นไหลได้ดีมากสำหรับนักเขียนใหม่ อาจจะมีหลุดบ้างเล็กน้อย เรื่องนี้น่าจะมีภาคต่อเรื่องของอาขิ่น เพราะรู้สึกว่าบทจะเปิดให้เป็นพระเอกต่อไปได้ คนนี้ ผสมย. ช้อบชอบ
******************************
ช่วงนี้เหมือนจะพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก ผสมย. เพิ่งถอดเฝือกขาขวาไปไม่นาน ตอนนี้ก็ยังเดินขึ้นลงบันไดสูง ๆ ไม่ได้ ยังเสียวแป๊บ ๆ อยู่เลย เมื่อคืนก่อนยังซ่าปีนขึ้นไปเช็คหนังสือบนตู้ ตอนขาลงเอาเท้าซ้ายลงก่อน ไปเหยียบเอากระป๋องกาวที่เป็นกระป๋องเหล็ก ทำให้เป็นแผลลึก เลือดสาดเป็นทางยาว ตั้งแต่ตู้หนังสือถึงห้องน้ำ มีกองเลือดขนาดย่อม ๆ ในห้องน้ำ จนน้องชายตกใจไปด้วย ตอนนี้เลยกลายเป็นคุณยายแก่ ๆ ที่เดินไม่ค่อยได้เพราะขาเดี้ยงทั้ง 2 ข้าง แต่ยังต้องไปทำงาน เพราะลาหยุดบ่อยมาก หยุดนานมากด้วย เรื่องมันเศร้า งือ ๆ
Create Date : 16 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 17 สิงหาคม 2550 0:28:50 น. |
|
32 comments
|
Counter : 6563 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 124.120.189.226 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:0:31:26 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:0:55:39 น. |
|
|
|
โดย: piccy วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:12:35:55 น. |
|
|
|
โดย: lalabel วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:13:45:26 น. |
|
|
|
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ อ้าว..ล็อกอินไม่ติดหรือ? IP: 61.7.190.245 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:17:14:21 น. |
|
|
|
โดย: xbjo IP: 218.47.37.149 วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:8:38:27 น. |
|
|
|
โดย: นัท IP: 203.156.70.81 วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:12:49:35 น. |
|
|
|
โดย: แม่มดพันปี วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:13:10:34 น. |
|
|
|
โดย: Daranee IP: 203.113.56.11 วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:19:35:07 น. |
|
|
|
โดย: พี่เมฆ IP: 203.113.56.8 วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:22:32:10 น. |
|
|
|
โดย: kiss IP: 125.24.155.114 วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:10:32:25 น. |
|
|
|
โดย: kiss IP: 125.24.155.114 วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:10:49:01 น. |
|
|
|
โดย: MOMIJI_99 วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:19:25:19 น. |
|
|
|
โดย: สายลมอิสระ วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:15:23:47 น. |
|
|
|
โดย: หนูไม (ryuzaki ) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:20:58:39 น. |
|
|
|
โดย: ตะพานหิน IP: 222.123.82.235 วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:4:08:37 น. |
|
|
|
โดย: น้ำหวาน IP: 203.150.121.12 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:15:13 น. |
|
|
|
โดย: amlazy IP: 203.113.33.13 วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:0:29:39 น. |
|
|
|
โดย: Pim1081009 IP: 58.8.11.212 วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:16:31:48 น. |
|
|
|
โดย: คนอ่านนิยาย IP: 125.24.25.152 วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:21:09:17 น. |
|
|
|
โดย: ชอบ IP: 125.24.62.243 วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:30:34 น. |
|
|
|
โดย: tina IP: 125.24.62.243 วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:34:51 น. |
|
|
|
โดย: หนอน IP: 125.24.62.243 วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:40:27 น. |
|
|
|
โดย: โอ IP: 125.24.62.243 วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:42:41 น. |
|
|
|
โดย: 545 IP: 58.10.103.70 วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:17:09:21 น. |
|
|
|
โดย: koi IP: 10.0.0.242, 58.147.68.154 วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:11:47:25 น. |
|
|
|
โดย: pple IP: 182.232.121.9 วันที่: 22 เมษายน 2554 เวลา:0:11:10 น. |
|
|
|
โดย: pple IP: 182.232.121.9 วันที่: 22 เมษายน 2554 เวลา:0:13:12 น. |
|
|
|
โดย: คนของกาลเวลา IP: 118.175.124.22 วันที่: 30 กันยายน 2554 เวลา:16:12:10 น. |
|
|
|
โดย: กิ๊ก IP: 1.47.74.65 วันที่: 18 พฤษภาคม 2558 เวลา:17:47:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ว่าแต่อาเจ๊...เจ็บตัวบ่อยนี่โดนนักเขียนที่ไปรีวิวเขาไว้
สาปแช่งเอาหรือเปล่า? ฮุ ฮุ