Bloggang.com : ผู้สาวเมืองยศ : ลูกผู้ชาย (The Philadelphian)

ลูกผู้ชาย (The Philadelphian)

ผู้แต่ง Richard Powell
แปลโดย เทศภักดิ์ นิยมเหตุ

จากปกหลัง และ ตัดตอนจากคำนำ ฉบับมติชน

“การเป็นผู้ดีได้นั้น มิใช่แค่การร่ำรวยมีเงินมีทอง แต่ต้องอาศัยการสืบสายเลือดของชาติตระกูล”

พวกเธอปักหลักอยู่ที่นี่กันมาสามชั่วคน
จนความเป็นชาวฟิลาเดลเฟียฝังแน่นอยู่ในสายเลือด
พวกเธอต่างพยายามปีนป่ายให้สูงสุดเท่าที่จะเอื้อมถึง
ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตระกูลมีชื่อติดอยู่ในทำเนียบฟิลาเดลเฟีย
แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครทำได้

แอนโทนี่ จัดสัน ลอว์เรนซ์
เป็นความหวังของทุก ๆ คน เขามีสายเลือดของ 4 ตระกูลรวมกัน
สายเลือดที่ทุกคนเชื่อว่าจะนำเขาไปสู่จุดสูงสุดในชีวิต
แอนโทนี่จะทำได้หรือไม่ แอนโทนี่จะทำอย่างไร
นี่คือบทพิสูจน์ของ “ลูกผู้ชาย”

ลูกผู้ชาย แปลจาก The Philadelphian ของ Richard Powell เป็นเรื่องราวความพยายามของคนในตระกูลทั้งสี่รุ่น มาร์กาเร็ต โอ’ดอนเนลล์ (1857-1860), แมรี่ โอ’ดอนเนลล์ (1889-1894), แคเธอรีน จัดสัน (1913-1914) และแอนโทนี่ จัดสัน ลอว์เรนซ์ (1921-1956) ที่ผลักดันตัวเองให้ได้ขึ้นมายืนยังจุดสูงสุด เนื้อเรื่องฉายให้เห็นภาพการต่อสู้ดิ้นรนในสังคมชาวฟิลาเดลเฟีย และการปลูกฝังความเชื่อและค่านิยมที่ผูกอยู่กับคำว่า “ผู้ดี” รวมถึงการใช้เล่ห์เหลี่ยมชิงไหวชิงพริบในอาชีพทนายความ ผู้เขียนดำเนินเรื่องได้อย่างมีรสชาติและตัวละครเต็มไปด้วยสีสัน ผสานกับฝีมือการแปลชั้นครูของเทศภักดิ์ นิยมเหตุ จึงทำให้เรื่องนี้เข้มข้นชนิดที่อ่านแล้ววางไม่ลงเลยทีเดียว

****************************

จากเจ้าของบล็อก

จำได้ว่าอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนเรียนวิชาวรรณกรรมวิจารณ์ สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เป็นการถูกบังคับอ่าน เนื่องจากอาจารย์บอกว่าจะออกในข้อสอบ
เพราะถูกบังคับให้อ่านนี่เอง ทำให้ไม่อยากจะแตะเลย พอได้หนังสือมาก็วางไว้ก่อน และนิสัยเสียประจำตัวคือจะเปิดตอนสุดท้ายดูก่อน และชอบอ่านแบบพลิกหลัง พลิกกลาง พลิกหน้า ทำให้ยิ่งอ่านไม่รู้เรื่องไปกันใหญ่ จนใกล้จะถึงวันสอบ จึงตัดใจเอามาอ่านชนิดที่เปิดจากหน้าแรก ซึ่งพอได้เปิดอ่านจากหน้าแรกแล้วไซร้ เรื่องมันตรึงจนต้องอ่านให้จบจนถึงหน้าสุดท้าย และเริ่มอ่านรอบสองทันที (คืนนั้นไม่ได้นอนเลย)

ต่อไปนี้ระวัง spoil นะคะ เพราะการเขียนถึงเรื่องนี้ ถ้าไม่เขียนถึงเนื้อเรื่อง จขบ. จะเขียนไม่ออก

เรื่องราวของทั้ง 4 รุ่นนี้ สามรุ่นแรกของตระกูลคือผู้หญิง ซึ่งหนทางของผู้หญิงที่จะขึ้นมาอยู่แถวหน้าในวงสังคมในสมัยต้นศตวรรษที่ 20 นั้นยากยิ่งนัก ทางที่ทำได้ส่วนใหญ่ก็คือต้องแต่งงานกับผู้ชายที่อยู่ในตระกูลที่สูงกว่า แต่ผู้ดีก็มักจะมองผู้หญิงที่ฐานะเท่าเทียมกัน หนทางของพวกเธอจึงต้องค่อย ๆ ไต่เต้าไปอย่างยากลำบาก

รุ่นที่ 1 มาร์กาเร็ต ต้องเริ่มจากเป็นคนใช้ตามบ้านและต้องท้องไม่มีพ่อ

รุ่นที่ 2 แมรี่ได้รับการอบรมจากแม่คือมาร์กาเร็ตจนทำให้เธอคาดหวังในการแต่งงานไว้สูงจนเกือบขึ้นคาน แต่สุดท้ายก็ได้แต่งงานกับอาจารย์ในโรงเรียนคนหนึ่งที่อาจจะไม่ร่ำรวยมากแต่ก็นับว่าดึงเธอขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง

รุ่นที่ 3 แคทเธอรีน เธอรักคนที่ไม่เหมาะสม แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเพื่อที่จะดำรงฐานะของตระกูลไว้มากกว่าการเรียกร้องของหัวใจตัวเอง ส่วนตัวเจ้าของบล็อกรู้สึกขัดใจกับแม่แคทเธอรีนเป็นอย่างมาก และสงสารไมค์สุด ๆ รู้สึกว่าไมค์เป็นตัวละครที่มาเร็วกว่ากาลเวลา เพราะถ้าเป็นช่วงท้ายของศตวรรษที่ 20 ไมค์ซึ่งตอนหลังเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้าง (ที่เขาเรียกว่าเศรษฐีใหม่) จะเป็นคนที่แคทเธอรีนปฏิเสธไม่ได้แน่นอน

เรื่องราวแบ่งเป็น 4 ช่วงก็จริง แต่ส่วนใหญ่ของเรื่องจะอยู่ที่รุ่นที่ 4 คือ แอนโทนี่ ลูกผู้ชายคนแรกที่เป็นความหวังของผู้หญิงทั้ง 3 คน (ทวด ยาย แม่) การอบรมเลี้ยงดูในแบบฉบับของชาวฟิลาเดลเฟีย ทำให้แอนโทนี่ทำในสิ่งที่ทุกคนคาดหวังไว้ให้เขาเป็น ซึ่งแบบฉบับเหล่านี้ไม่ได้มีแต่ในเฉพาะตัวของแอนโทนี่ แม้กระทั่งภรรยาของเขาก็ยังอยู่ในแบบฉบับของชาวฟิลาเดลเฟียเช่นกัน

เขายิ้มและลุกขึ้นเดินไปหาเธอ บางทีเธอก็อาจจะไม่ได้ตัดสินใจเองเช่นเดียวกัน บางทีทุกอย่างได้ถูกตัดสินใจไว้ให้เธอหมดแล้วอย่างค่อยเป็นค่อยไป ตั้งแต่ที่เธอแรกเกิด เพื่อให้เธอกระทำแต่สิ่งที่ทุกคนคาดหมาย

การทำแต่สิ่งที่ทุกคนคาดหมายนี้เองเป็นเรื่องที่นิยายเรื่องนี้เน้นย้ำถึงความเป็นชาวฟิลาเดลเฟีย ซึ่งบางครั้งทำให้คนอ่านอย่างเราสับสนเหมือนกันที่ตอนแรกนึกตัวละครจะทำอีกแบบแต่กลับเป็นอีกแบบ เช่น ตอนที่แอนโทนี่จะต้องอ่านร่างคำปราศรัยจบการศึกษาชั้นมัธยม โดยที่เขาได้รับการชี้นำจากอาจารย์คนหนึ่งให้เขียนคำปราศรัยในอีกรูปแบบที่ผิดจากขนบเดิม ตอนแรกเริ่มคุณครูคนนี้ทำให้เรานึกถึงคุณครูคีตติ้ง ในภาพยนตร์เรื่อง ครูครับ...เราจะสู้เพื่อฝัน แต่บังเอิญเรื่องนี้คือ The Philadelphian ไม่ใช่ ครูครับ...เราจะสู้เพื่อฝัน เราจึงไม่ได้เห็นฉากสะเทือนอารมณ์แบบนั้น แต่ครูคนนี้ไม่ใช่กบฏที่แท้จริงอย่างในเรื่องนั้นด้วย

การตัดสินใจในแต่ละเรื่องในชีวิตของลูกผู้ชาย แอนโทนี่ ได้ทำให้เขาได้กลายเป็นคนที่เขาต้องเป็น ซึ่งพออ่านถึงตอนจบแล้ว ยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าเรื่องนี้เขียนต่อไปหรือถ้าเรื่องนี้คือชีวิตจริง จุดสูงสุดของแอนโทนี่ที่จะขึ้นไปถึง มันไม่ใช่แค่ตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองฟิลาเดลเฟียเท่านั้น เขาน่าจะไปถึงตำแหน่งสำคัญระดับประเทศคือ ประธานาธิบดี

****************************

เรื่องนี้ถือว่าเป็นงานระดับมาสเตอร์พีซของทั้งผู้เขียนและผู้แปล นับถือว่าสุดยอดมาก ๆ ให้อารมณ์ที่แตกต่างจากเรื่อง แผ่นดินนี้เราจอง Pioneer, go home ซึ่งเป็นของทั้งผู้เขียนและผู้แปลคนเดียวไปอย่างสุดขั้ว คือดราม่าและขบขัน ซึ่งผู้ขียนเขียนได้ดีทั้งสองเรื่อง และผู้แปลก็แปลได้เข้าถึงจริง ๆ อยากให้นักแปลสมัยนี้แปลได้อย่างคุณเทศภักดิ์บ้าง จะหวังมากเกินไปไหม

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 10 พฤศจิกายน 2549 11:58:09 น.

28 comments

Counter : 900 Pageviews.

เรื่องนี้เคยอ่านแล้ว สุดยอดจริงๆ ครับ

โดย: เต็มที่ IP: 58.10.80.18 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:30:02 น.

ยังไม่เคยอ่านค่ะ

แต่คุณผสมย. แนะนำขนาดนี้ ต้องจดลงลิสต์เสียแล้ว

ว่าแต่..ของไทยที่แปลนี่เป็นของสนพ.ไหนคะ?

จะได้ไปหาได้ถูกง่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:46:03 น.

^
พิมพ์ครั้งล่าสุดเป็นของสำนักพิมพ์มติชนค่ะ แต่ค่อนข้างจะหายากสักหน่อยแล้วนะคะ เพราะมันนานมากแล้ว ตั้งแต่ปี 2539 งานหนังสือที่ผ่านมา มีคนไปตบตีแย่งเรื่องนี้กันที่บูธหนังสือมือสอง คือ piccy กับ พี่เมฆชรา

โดย: ผู้สาวเมืองยศ

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:53:49 น.

อ่านเมื่อนานมาแล้วค่ะ จำอะไรไม่ค่อยได้แล้วนอกจากว่าเราชอบแผ่นดินนี้เราจองมากกว่า

ตอนนี้อยากอ่านนายอำเภอดำมากๆๆๆๆ วันก่อนเห็นในเว็บ แต่มีคนซื้อไปแล้ว แง่งๆๆๆๆ

โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:54:50 น.

ไปตบตีแย่งชิงกับ Piccy มาได้ 1 เล่ม ยังมะได้อ่านง่ะ ...แต่มิวายไปรื้องานแปลของเทศภักดิ์ ฯ มาหมดบ้านเลยกะจะอ่านใหม่อีกรอบ ... มีบางเรื่องที่ลืม ๆ ไปแล้วก็มีนะครับ อย่าง ชายชาติทหาร / น้ำวน /หลายรักของโดบี้ ฯ ล ฯ สรุปแล้วน่าอ่านทุกเล่มที่แปลโดยนักแปลชั้นครูอย่างเทศภักดิ์ ฯครับผม ..

โดย: เมฆชรา

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:31:07 น.

ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ
ของสำนักพิมพ์อะไรคะ จะไปหามาอ่านมั่ง

โดย: BoOKend IP: 203.188.61.233 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:33:07 น.

^^ นักแปลคนโปรดเลย เล่มนี้

โดย: แม่มดพันปี

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:27:19 น.

อ่า..ถ้านานขนาดนั้นคงยากที่จะหาซื้อแล้วล่ะมั้งคะนี่

เง่อ..เสียดายจัง

สงสัยต้องไปหาอ่านในห้องสมุดแทนแล้วล่ะค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:45:57 น.

เมื่อก่อนพ่อก็มีครบชุด 10 เล่มที่คุณเทศภัคดิ์แปลค่ะ อ่านแผ่นดินนี้เราจองจนเปื่อยไปเลย พระจันทร์กระดาษก็ชอบมากๆๆ ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้ว ฮืออ กลับไปต้องค้นๆๆ

โดย: พัท IP: 87.203.69.145 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:10:11 น.

เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านเลย
ขออ่านบล็อกแบบข้าม ๆ ละกัน

จำได้ว่าอ่านสำนวนแปลของคุณเทศภักดิ์จากเรื่อง "น้ำวน" เป็นเรื่องแรก ปกสีแดง ไม่ชวนให้คาดหวังถึงความสนุก แต่อ่านจบแล้วสนุกแบบกรึ่ม ๆ ดี

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:55:21 น.

"ผู้แปลก็แปลได้เข้าถึงจริงๆ อยาก ให้นักแปลสมัยนี้ แปลได้อย่างคุณ เทศภักดิ์บ้าง"
เห็นด้วยมากครับ เพราะอ่านงานคุณเทศภักดิ์แล้วไม่เหมือนงานแปลเลย เหมือนเขียนเอง เรื่องแปลบางเรื่อง อ่านแล้วไม่สนุก ไม่รู้มาจากการแปลหรือเปล่า

ขอเข้าชมรมรักเทศภักดิ์ด้วยคนครับ

เล่่มนี้มีแล้ว ยังไม่ได้อ่านครับ

คุ้นๆ ว่ามีร้านเทศภักดิ์แถวสุขุมวิทยังมีอยู่ไหมครับ

โดย: คนขับช้่า (คนขับช้า

) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:37:31 น.

โดย: คนขับช้่า (คนขับช้า

) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:38:34 น.

ฮ่า เราไปตบตี ได้มาแล้ว 2 เล่ม
(ส่งไปบรรณาการท่านอา 1 เล่ม)

เล่มนี้ ตอนแรกเจ๊ให้หนูยืม หนูเอาไปหมกล่ะ กะว่าจะคืนโดยไม่อ่านซะแล้ว
อารมณ์ว่า ไม่เห็นน่าอ่านเลย

พอเปิด...เวรกรรม ไม่ต้องทำอะไรกันทีนี้
อ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นยันจบ หุหุ

โอ๊ย อยากได้ฟ้าใหม่ที่ซานมาโค ฮือๆๆ

โดย: piccy

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:00:31 น.

นั่นสิคะ
เคยเห็นร้าน เทศภักดิ์ แถวสุขุมวิท 101
(หรือตัวเลขใกล้ๆ นี่ล่ะค่ะ ) ยังมีอยู่ไหมนี่

อ่านที่ คุณผู้สาวเมืองยศ เขียนแล้วอยากอ่านเลยค่ะ

โดย: grappa

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:03:04 น.

ที่ร้านที่สุขุมวิท รู้สึกจะไม่มีแล้วนะคะ
เคยให้พี่ผู้สาวฯไปถามให้เหมือนกัน
(ตามมาหลายปีแล้ว)

ต้องบุกร้านหนังสือเก่าค่ะ
ขนาดเจเจ piccy หามาหลายปี ยังไม่มีเลย มาได้ที่งานหนังสือคราวนี้ แบบฟลุ้คๆนี่ล่ะค่ะ

โดย: piccy

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:07:10 น.

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่สงสัยคงจะหาอ่านยากซะแล้ว

โดย: หมูย้อมสี

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:00:51 น.

น่าสนใจจริงๆค่ะ

โดย: ศรีสุรางค์

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:56:36 น.

ร้านเทศภักดิ์ยังอยู่ค่ะ แต่ไม่มีหนังสือเรื่องนี้แล้ว
หาค่อนข้างยากสักหน่อยค่ะ

โดย: ผู้สาวเมืองยศ

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:36:51 น.

แหม มารื้อฟื้นความทรงจำ
กลับถึงบ้านจะต้องรื้อเอามาอ่านซะหน่อย
ความรู้สึกแวบแรก เหมือนกันเลยค่ะ ที่ไม่น่าจะชอบ แต่พออ่านแล้วกลับชอบแฮะ
ปล.คุณเทศภักดิ์ ใช้ภาษาได้ "ถึง" จริงๆค่ะ ยอมรับเลย

โดย: นางกอแบกเป้

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:18:11 น.

แหม เหมือนกันเลยแฮะ หนังสือที่บังคับให้อ่านนี่เกิดอาการแพ้ซะเฉยๆงั้นแหละ

ยังไม่เคยอ่านเล่มนี้ค่ะ แต่อ่านที่เขียนวิจารณ์แล้วต้องหามาอ่านมั่งดีกว่า

ชอบเรื่องDead Poet Societyมากๆ ดูตั้งหลายรอบ
ตอนท้ายที่นักเรียนพร้อมใจกันยืนบนโต๊ะส่งครูKeating ดูแล้วขนลุกทุกที

โดย: haiku

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:12:01 น.

เห็นรีวิวนี้แล้วคิดถึงความสนุกจากการอ่านหนังสือแปลของคุณเทศภักดิ์ขึ้นมาเลยค่ะ

โดย: เคียงจันทร์ IP: 125.24.162.33 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:37:13 น.

มาอ่านค่ะ

พักนี้อาจจะหายๆไปบ้างนะคะ
เพราะเปิดเทอมแล้วอะค่ะ

กลับไปตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อ ฮือ

ฝากความคิดถึงให้คุณจขบ.นะคะ
แล้วจะแว่บมาอ่านบ่อยๆค่ะ ^^

โดย: โรส (int_gal) IP: 202.44.8.100 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:21:22 น.

จะอัพยังงงงง

ยังลับมีดไม่เสร็จเหรอ?

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:34:28 น.

ชอบมากเลยพี่

จริงๆ ชอบงานแปลของคุณเทศภักดิ์เกือบทุกเรื่อง
โดยเฉพาะเรื่องที่จับคู่กับ Richard Powell
มีงานแปลสำคัญๆ ของแกเกือบทุกเรื่องนะคะ
เรียงตามลำดับความชอบก็แผ่นดินนี้เราจอง ฟอร์ราลอน (ที่เป็นทหารอ่ะ จำชื่อเรื่องไม่ได้) น้ำวน อเล็กซานเดอร์ บอทส์ ลูกผู้ชาย ฟ้าใหม่ในซานมาร์โค เสรีภาพเจ้ากรรม เรื่องหลังนี่ชอบน้อยสุด 555

เรื่องหาหนังสือของแก มติชนเอามาพิมพ์ใหม่ซักสามสี่ปีมั้งคะ
สั่งซื้อได้นิคะ ลดราคาเยอะด้วยอ่า

โดย: ปป IP: 203.154.148.50 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:56:06 น.

เมื่อไหร่จะอัพอ่ะ รออ่านนานแย้วนะผู้สาว ฯ

โดย: เมฆชรา

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:07:00 น.

อ่านเรื่องแปลของคุณเทศภักดิ์ ทุกเรื่อง (ยกเว้นนายอำเภอดำ, เสรีภาพเจ้ากรรม ซึ่งไม่สนุก, ชายชาติทหาร ซึ่งไม่มี) แล้วไม่ต่ำกว่า 4 รอบ บางเรื่องไม่ต่ำกว่า 6 รอบ
สนุกมาก หาไม่ได้อีกแล้วสำนวนแบบนี้
พยายามหาหนังสือต้นฉบับภาษาอังกฤษที่คุณเทศภักดิ์แปล มาอ่านเทียบดู เพราะอยากรู้ว่าจะสนุกแค่ไหน, คุณเทศภักดิ์มีวิธีพัฒนาภาษาอย่างไร, อยากสะสม,... แต่แพงมั่ก เลยยังใจไม่ถึง ยังไม่ได้ซื้อ

โดย: ซือหม่าปู้ผิง IP: 203.159.0.10 วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:12:42:15 น.

เนื้อเรื่องเข้มข้น ผลงานแปลชั้นเยี่ยม
เฮ้อ.. คนที่ยืมของเราไปถึงไม่คืนไง..

โดย: อั๊งอังอา

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:14:01:16 น.

อาจารย์เพิ่งจะบอกว่าให้ลองหาดู

เลยอยากอ่านมากเลย

ยังพิมพ์อยู่รึป่าวอ่ะ

โดย: ja_a IP: 58.9.159.239 วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:19:25:13 น.