344. รุกสยาม ในพระนามของพระเจ้า : กรรณิกา จรรย์แสง แปล
รุกสยาม ในพระนามของพระเจ้า
ผู้แปล: กรรณิการ จรรย์แสง
แปลจาก : Pour la plus grande gloire de Dieu
de Morgan Sporte's
Editions du Seuil, 1993
กรุงเทพมหานคร สำนักพิมพ์มติชน 2551
ราคา 380.00 บาท
วันนี้ ได้ไปที่ ร้านหนังสือ นายอินทร์ ที่ ศูนย์การค้า เซ็นทรัล แอร์พอร์ต พลาซ่า เชียงใหม่ เจอหนังสือเรื่อง รุกสยาม ในพระนามของพระเจ้า ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 3 คิดว่าเป็นหนังสือที่น่าสนใจ ถึงแม้ว่าปกหลังจะเขียนว่า เป็น นวนิยายยั่วล้อประวัติศาสตร์ แต่เนื้อหาที่เปิดอ่านคร่าวๆด้านในน่าสนใจมาก
จากปกหลังของหนังสือเล่มนี้
นวนิยายยั่วล้อประวัติศาสตร์สุดแสบสันต์
ชะตากรรมพิพักพิพ่วนชวนหัว ของสมณทูตตะวันตกในชุดเครื่องทรงเต็มยศ สารพัดลูกล่อลูกชน หมายยึดสยามเป็นอาณานิคม แต่กลับถูกซ้อนกลตลบหลัง โดยเหล่าขุนนางตัวร้าย
หลากชั้นเชิงของเหล่าชนชั้นศักดินา ที่ยกออกมาประชันกันอย่างถึงพริกถึงขิง.
ถึงแม้ว่า จะได้เคยอ่าน พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา เล่ม 2 ฉบับ พระจักรพรรดิพงศ์ (จาด) ฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง พ.ศ. 2504
และ ประชุมพงศาวดาร เล่ม 50 (ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ 80) จดหมายเหตุฟอร์บัง ฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง พ.ศ.2513
และ วันสังหาร เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ โดย "ลอง ธารา" ของ สำนักพิมพ์ฉัตรรพี
ซึ่งก็ได้รับความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวในสมัยอยุธยา และ แต่ละเล่มก็มีมุมมองที่แตกต่างกันไป
ฉบับ รุกสยาม ในพระนามของพระเจ้า น่าสนใจมาก เริ่มต้นด้วย คำนำของผู้เขียนก็เร้าใจ รูปภาพประกอบภายในก็สุดสวยและสุดยอด และ หนังสือมีถึง 716 หน้า
ที่น่าประทับใจได้แก่ ประโยคทองต่างๆในหนังสือเล่มนี้ เริ่มต้นจาก
จากคำนำสำนักพิมพ์
ฝรั่งรุกอุกอาจเอื้อม เอาสยาม สนั่นทัพโอ่พระนาม แอบอ้าง กลทูตกึ่งสงคราม กลศึก กลกลอกกำปั่นย่าง สยบย่ำ อยุธยา
สำนักพิมพ์มติชน
หากแม้นการบังคับควบคุมใจมนุษย์ทำได้ง่ายพอๆกับการใช้ภาษาแล้วไซร้ เจ้าผู้ปกครองคงจะรักษาบัลลังก์ของตนไว้ได้อยู่รอดปลอดภัยดอก...
สปิโนซา, ความเรียงว่าด้วยรัฐศาสนศาสตร์, ค.ศ. 1670
"ชาวสยามเรียกตัวเองว่า ไท อันหมายความว่าเป็น "อิสระ" และ ดูจะพึงพอใจนักที่ได้ชื่อว่าเป็น "คนไท" ซึ่งมีความหมายเดียวกับคำว่า "ฟร็องซ์" อันเป็นชื่อที่บรรพบุรุษชาวโกลัวซ์ของเราเรียกตัวเอง เมื่อแสดงเจตจำนงที่จะปลดปล่อยตัวเป็นอิสระจาการยึดครองของพวกโรมัน"
ซิมง เดอ ลาลูแบร์, ราชอาณาจักรสยาม, 8.L. 1691
ที่ฝรั่งเศสปัจจุบันนี้ ทั้งพระเจ้าแผ่นดินและองค์ราชันล้วนมีผลประโยชน์ร่วมกัน
จดหมายเหตุการเดินทางครั้งที่สองของบาดหลวง ตาซาร์ด, ค.ศ. 1689
ข้าพเจ้ารู้ดีด้วยว่า เป็นไปไม่ได้ ที่จะขจัดการถือเรื่องโชคลาง ออกจากใจชาวบ้าน
สปิโนซา, ความเรียงว่าด้วยรัฐศาสนศาสตร์, ค.ศ.1670
อะไรเล่า ที่พอนับได้ว่าเป็นจริง เห็นจะมีอยู่อย่างเดียวเท่านั้น คือ (ในโลกนี้) ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน
เดซ์การ์ด , อภิธรรมวิจิกิจฉา, ค.ศ. 1647
ตัวขุน (le Roi) นั้นเดินได้ตาเดียวเหมือนวิธีเล่นของทางเรา แต่จะเดินไปทุกทิศไม่ได้ ได้แต่เดินหน้า ถอยหลัง หรือ ไปข้างเหมือนอย่างตัวหมากหอสูงของเรา และจะเดินตาทแยงเหมือนอย่างตลกหลวงของเราก็ไม่ได้ นอกจากนี้ ยังจะออกนอกเขตพื้นที่สี่ช่องตารางเหลี่ยม อันเป็นสนามประลองยุทธ์หรือพระราชวัง ซึ่งในตารางหมากรุกของเราใช้เป็นที่วางตัวหมากพระราชากับพระราชินี และเบี้ยของพระราชากับเบี้ยของพระราชินีก็ไม่ได้ และ จะไม่มีการเดินข้ามตัวหมากกันด้วย
ชิมง เดอ ลาลูแบร์ การเล่นหมากรุกของจีน ใน ราชอาณาจักรสยาม, ค.ศ. 1691
Create Date : 14 สิงหาคม 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 3 ธันวาคม 2556 20:06:30 น. |
Counter : 2323 Pageviews. |
|
|
|