พี่คะ 2 - 3 วันมานี้ไม่ค่อยดีเลย


สงสัยว่าวันนี้คงต้องกินยาแก้ปวดแล้วล่ะ


เฮ้อ.. ทำเก่งอยู่ได้ไม่กี่วัน น่าอายจริงๆ


จริงๆ แล้ว วันก่อนสองก็เกือบจะกินแล้วนะ


แต่ก็เปลื่ยนใจไปกินพาราแทน และก็ไม่รู้ว่าสองคิดไปเองรึเปล่า แต่กินไปแล้วมันก็เฉยๆ ..แป่ว..



พี่คะ..


วันที่ 5 นี้ สองมีนัดที่ รพ.ก แต่สองก็คงจะไม่ได้ไป


เพราะจะต้องทำสิทธิ์ย้ายไป รพ.ข แทน


และสองก็คงจะไม่ได้ไป รพ.ก อีกแล้ว


ความหวังที่จะได้เจอพี่อีกสักครั้งจบแล้ว


สิ้นสุดเวลาแห่งการรอคอยแล้วสินะคะพี่



พี่คะ.. มันถึงเวลาที่สองจะต้องกล่าวคำอำลากับพี่จริงๆ แล้วหรือคะ


สองยังไม่ได้ทำใจเลย


แต่สองก็จะยังคงเขียนบล๊อกถึงพี่ต่อไปนะ


จะเขียนจนกว่าสองจะเขียนไม่ไหว


ถึงเวลาแห่งการรอคอยจะหมดลงแล้ว


แต่ความเชื่อในโชคชะตาของสองยังคงมีอยู่


และสองจะรอต่อไป



ตั้งแต่สองกลับมาจาก รพ.ข เวลาของสองเหมือนจะเริ่มนับถอยหลัง


สองอยากจะเขียนบล๊อกทุกวัน ถึงปวดก็อยากจะเขียน


ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของทุกๆ วัน ก็อยากจะเขียนบล๊อก


พี่คะสองกลัว กลัวว่าสักวันนึง สองตื่นมาตอนเช้าแล้วจะไม่สามารถเขียนถึงพี่ได้อีก


สองไม่อยากจะต้องพบกับวันที่หัวใจยังคงทำงาน แต่ร่างกายไม่ตอบสนอง


คงจะทรมานในความรู้สึกมากกว่าร่างกาย


..เผลอเป็นไม่ได้ เข้าโหมดหดหู่อีกละ (^^!!)..



สองมีเรื่องแปลกจะเล่าให้พี่ฟัง


คุณหมอที่ รพ.ข กำชับ + บังคับให้สองทำสิทธ์บัตรทองมาให้ได้


สองก็สงสัย ทั้งๆ ที่ รพ.ข จะมีกระดาษแปะเอาไว้แทบจะทั่วทั้งห้องตรวจว่า


หากหมอได้รับคนไข้ใช้สิทธิ์ใบส่งตัว ก็ให้ออกใบส่งตัวกลับไปรักษาที่ รพ.เดิม


ในทุกกรณี


เอาแล้ว..


หรือคุณหมอจะกึ่งบังคับให้สองกลับไปรักษาที่ รพ.ก กันนะ


แต่ครั้งล่าสุดที่โดนบังคับให้ทำแบบนี้ พอได้อนุมัติสิทธิ์ปุ๊บ


ไอ้สองก็โดนจับนอน รพ.ปั๊บ  โดนเจี๋อนทันที (T-T)


ก็อย่างว่าแหละนะ ต่อไปนี้สองต้องเจาะเลือดบ่อยๆ


ตรวจอย่างอื่นอีกเยอะแยะ


แล้วใหนจะเรื่องยาที่ต้องกินอีก


ค่าใช้จ่ายคงไม่ใช่น้อยๆ



พี่ช่วยเป็นกำลังใจให้สองด้วยนะคะ


คิดถึงพี่จังนิ

สอง.