เป็นไทแก่ตัว
สุดท้ายบ้านก็เสร็จ!

วันนี้ผมวิ่งวุ่นกับการเปลี่ยนคืนก๊อกน้ำ
และซื้อของนิดหน่อย
การติดตั้งราวและชั้นวางของ
ช่างเก็บงานที่เหลืออยู่
และสุดท้ายก็เก็บของออกจากพื้นที่

การทำบ้านทำให้ผมเรียนรู้หลายอย่าง
ถ้าอยากให้บ้านสวยและได้อย่างใจ
คุณต้อง "คุมงาน" เอง
จริงแล้วผู้รับเหมาทำบ้านผมเป็นญาติกัน
แต่แค่ผู้รับเหมาวิ่งไปซื้อของ ... ก็ทั้งวัน
เขาไม่มีเวลามาคุมลูกน้องให้เราหรอก

แต่ถ้าคุณไม่มีเวลาดูช่าง
คุณควรจะมีการเขียนหัวข้องาน
รายละเอียด
รวมถึงแปลนของหน้างานไว้อย่างละเอียด
ตอนเช้าบริฟงาน
กลางวันหรือเย็นคุณแวะมาดูเสียหน่อย
ว่าช่างทำตามแบบหรือไม่
หรือทำตามแบบแล้วแต่มันไม่สวย
ไม่เวิร์ค ... ก็ควรบอกผู้รับเหมา
เพื่อขอแก้งาน

การทำบ้าน
ทำให้ผมเผยร่าง "คุณชายจอมเนี๊ยบ"
ให้กับช่างและอาผู้ซึ่งเป็นรับเหมา
อย่างที่ไม่มีใครเคยรู้มาก่อน
ผมเป็นลูกค้าที่ทำการบ้านมาก่อน
ไม่ว่าจะเป็นวิธีการปูกระเบื้อง
ซ่อมกระเบื้อง
การติดตั้งตู้ครัว หรือ ท็อปครัว
ขนาดของเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ติดตั้ง
รวมถึงราวและชั้นต่าง ๆ
ผมจะค่อนข้างแม่น 
เพราะวัดเป็นสิบ ๆ รอบ
และซื้อของเอง
ช่างจะมามั่วติดของ
โดยไม่มีการวัด "ไม่ได้เด็ดขาด"

ถ้าคุณไม่ดูช่างมักจะลักไก่มั่วนิ่ม
"เอาง่าย" ว่างั้นเถอะ

เหมือนตอนจะติด "เครื่องดูดควัน"
ได้ยินเสียงช่าง "ยิงเลยยิงเลย"
(คือยิ่งสว่านเจาะรูฝังพุก)
ผมบอก "เห้ย" คุณวัดหรัอยัง
ทั้ง ๆ ที่ผมแปะกระดาษกาวเป็นแถบ
ไว้เป็นไกด์เพื่อติดตั้งโดยแท้
ช่างก็ทำหน้าอึน ๆ
ผมถาม "คุณรู้ไหมว่ามันกว้างเท่าไหร่"
ช่างไม่รู้
รีบเอาตลับเมตรมาวัดเป็นการใหญ่

ที่ยกตัวอย่างเป็นเรื่องโคตรง่าย
การวัดก่อนการติดอะไรสักอย่างบนกำแพง
เป็นอะไรที่ "ใคร ๆ ก็ทำกัน"
ผมคิดว่างั้นนะ
อย่างว่า "ไม่ใช่บ้านเขา" 
เขาก็ทำให้มันเสร็จ ๆ ไป

นี่ยังไม่นับเรื่องทำอะหลั่ยหาย
ทำให้ผมต้องวุ่นโทรไปขออะหลั่ยใหม่
จากศูนย์เครื่องกรองน้ำ
และต้องขับรถไปรับ
ไกลถึงแถวสุขุมวิท 67 นู่น
ทั้ง ๆ ที่กำชับอยู่ทุกวัน
"ระวังของในซองนี้หายนะ"
"มันต้องหายแน่ ๆ เลย"
และ สุดท้ายมันก็หายจริง ๆ

ครัวเสร็จ ก็ชื่นใจ
ล้วงหยิบมือถือ
กะจะถ่ายรูปเอาไปโชว์เพื่อนซะหน่อย

แม่หน้าเป็นตูด "เดี๋ยวแม่จัดเอง"
แต่เดี๋ยวค่อยจัดนะ 
วันนี้เหนื่อยมาก จะถ่ายรูปอะไรอ่ะ?"
ทำหน้าเหนื่อย ๆ เหวี่ยง ๆ ใส่ผม

ประเด็นคือ ผมก็ไม่ได้บอกให้แม่ต้องจัดของ
ไม่ได้หวังว่าต้องจัดให้สวยแล้วถ่าย
แล้วที่พูดมันเหมือนกับ
ครัว ๆ นี้มันกลายเป็น "ของแม่" คนเดียวไปเสียแล้ว

ผมก็ค่อนข้างเซ็งปนน้อยใจเล็ก ๆ
คือ ใจผมกะจะทำครัวเล็ก ๆ ไว้ใช้เองอยู่แล้วหล่ะ
คงยกครัวสวย ๆ ให้แม่ไว้ใช้แหละ
แต่ผมก็เป็นคนวิ่งเต้น
ดูแลการทำครัวนี้มากับมือ
ดูจนไม่เป็นอันทำงาน
คิดจนหัวแทบแตก
จะติดอะไรที่ไหน ทำอะไร
ซื้อของคืนของก็ "ผม" คนเดียว

พอครัวเสร็จ
เจ้าถิ่นก็เริ่มจับจองครอบครองกันเลย

แต่ตอนนี้ผมไม่คิดอะไรมากแล้วครับ
มีหลายอย่างที่แม่ซื้อหรือทำให้เรา
โดยที่เค้าก็ไม่ได้เป็นคนใช้มัน
นี่ก็ถือว่าทำให้แม่
เห็นเขาจัดข้าวของแล้วก็มีความสุขดี

แต่ปัญหาอยู่ที่ ... ทำครัวเสียสวย
ถ้าผมไม่ใช้งาน
จะกลายเป็นมาบ่นน้อยอกน้อยใจ
หลายคนไม่เข้าใจ
รวมถึงน้องของผม
ว่าทำไมจะใช้ครัวร่วมกันไม่ได้
ทำไมไม่อะลุมอลวยกัน 

แค่วันแรกก็ทะเลาะกันแล้ว
แค่เรื่องจัดของในครัวนะครับ

แม่ก็แก่มากแล้ว
อะไรที่มันหลีกเลี่ยงการทะเลาะกันได้
จะเป็นการดีต่อตัวเขาเอง
แล้วก็ "ผม" ด้วย
ผมอยากจะมีสมองโล่ง ๆ
เอาไว้คิดงาน
มากกว่ามาอารมณ์เสีย
กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

หวังว่าที่บ้านผมคงจะเข้าใจ












Create Date : 25 กรกฎาคม 2556
Last Update : 25 กรกฎาคม 2556 21:12:16 น.
Counter : 619 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Guynes
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ
กรกฏาคม 2556

 
1
3
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
 
 
25 กรกฏาคม 2556
All Blog