ฤดูหนาวที่ร้อน
มันไม่ใช่เรื่องแปลก
ที่ "ฤดูหนาว" ของปีนี้
มันจะ "ร้อน" ขึ้นมาบ้าง

เราอยู่กับฤดูหนาวที่หนาว
กับฤดูร้อนที่หนาว
กันมาพอสมควรแล้ว

แม้แต่ช่างของทรู
ที่เข้ามาดูอาการ
ของอินเทอร์เน็ต
ที่ออฟฟิศผม
ก็ยังแอบบ่น
"วันนี้ร้อนจริง ๆ พี่"

ด้วยความเห็นใจ
ผมจึงหยิบน้ำอัดลมในตู้เย็น
ให้น้องกระป๋องนึง
หวังว่า ...
มันจะทำให้น้อง
รู้สึกดีขึ้นบ้าง

สายโทรศัพท์ของผมเริ่มเปื่อยแล้ว
ผมอาจจะต้องเปลี่ยนเสียที
และผมมีความคิดว่า
ผมคงจะต้อง "ทำเอง"

ผมเคยชิน
กับการที่มี "พ่อ"
เป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง
เรามีคนงาน
ที่พอจะมาช่วยหยิบจับ
เคลื่อนย้ายอะไรต่าง ๆ
หลังจากพ่อเสีย
ผมก็มี "ญาติอีกคน"
ซึ่งเป็นผู้รับเหมาเช่นกัน
ผมไม่เคยไว้ใจใคร
ญาติมารับเหมาทำบ้านให้ผม
บางอย่างถูก บางอย่างแพง
บางครั้งงานล่าช้า
และผมต้องคอยคุมช่างเอง
ผมก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไร
ถือว่ารักษา "ญาติ"
ที่เหลือเพียงคนเดียวเอาไว้

อย่างที่ผม
ได้เคยเล่า
เรื่องที่ "ญาติคนนี้"
เป็นผู้รับเหมาทำร้านให้ผม
จนเสร็จล่าช้ามาในคราวก่อน
ตอนนี้เหมือนเราจะตัดขาดกันแล้ว

ผมหาช่างใหม่ได้แล้ว
หลายคนอยู่ได้
โดยที่ไม่มีญาติเป็นผู้รับเหมา
ผมก็ด้วยเช่นกัน
แต่มันก็รู้สึกแปลก ๆ
ที่เราเองนั้น
ไม่มีญาติเหลืออยู่เลย
แม้แต่คนเดียว

หรือ "เรามันโง่เอง"

ผมโตมากับการมีญาติเยอะ ๆ
เรามีการรวมญาติกันบ่อย
ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมเบื่อหน่าย
ผมคิดว่าเด็ก ๆ ทุกคน
ย่อมต้องเบื่อหน่ายแน่
เมื่อก่อนครอบครัวผมจน
พ่อแม่ผมเรียนน้อย
ตำแหน่งการงานไม่สูงนัก
ผมกับน้องจึงเหมือน
ต้องทำเป็น "เด็กล่องหน"
แอบไปเล่นกันในที่เงียบ ๆ
ที่ไม่มีใครเห็น
สิ่งที่ทุกคนไม่สามารถว่าพวกเราได้
ก็เพราะว่า
พวกเรา "เรียนเก่ง"
กว่าเด็กทุกคนในนั้น

การสนทนาระหว่างญาติ
คือ อวดรวย อวดภูมิ
มันมีอยู่แค่นี้
ผู้ใหญ่บางคนถึงจบโท
จากเมืองนอกเมืองนา
กลับมีมุมมองที่แคบมาก

"ไก่ KFC ไม่เห็นมีดีอะไร
มีแต่เด็กโง่ ๆ ที่เห่อ
และชอบไปกิน"
ลุงผมพูดอย่างอวดรู้
เหมือนเกิดมาแล้ว "แก่เลย"
อย่างนั้นแหละ

ไก่ KFC เนี๊ยะ
ในตอนที่มันมาใหม่ ๆ
มันก็อร่อยกว่าไก่ทอดอื่นจริง ๆ
แต่ร้านพวกนี้
มันไม่ใช่แค่ร้านอาหาร
มันเหมือนเป็นที่นัดเจอ
นัดรวมกลุ่มเพื่อน ๆ
สถานที่สะอาด
มีของกิน มีแอร์
เด็กมันก็ชอบสิ
ผมยังชอบเลย
จะให้เด็กมันไปซื้อไก่ทอดข้างทาง
นั่งคุยกันแทะไก่ริมทางเท้า
มันก็คงจะสวยงามดีหรอก

ผู้ใหญ่อย่างนี้แหละ
ที่รวมตัวกันอยู่ในวงรวมญาติ
ผมดีใจ
ที่พ่อผมมักจะเป็นผู้ฟัง
แล้วหัวเราะสับทับไปเรื่อย
นั่นอาจจะเป็นเพราะ
พ่ออาจจะไม่มั่นใจ
เพราะตัวเองเรียนไม่สูง
เหมือนคนอื่น ๆ ในนี้

ความนอบน้อมในหมู่ญาติ
ทำให้พ่อได้งานดีดี
และกลายเป็นผู้รับเหมาในที่สุด
พ่อมีโอกาสได้งานใหญ่โต
สร้างคอนโด โรงงาน
รู้จักกับคนรวย ๆ
จริง ๆ แล้วญาติพวกนี้
ก็มีบุญคุณ
และประโยชน์กับเรา
อย่างมากมายทีเดียว

ถึงตรงนี้
ผมก็ถึงบางอ้อว่า
การรวมกลุ่ม
เพื่อ "เสแสร้ง" ใส่กัน
ที่ผมมองว่า "มีความสุขกันหรือ"
ตอนนี้ผมรู้แล้ว
ว่าพวกเขาทำกันไปทำไม

ก็เหมือนอย่าง "ญาติ" ผมคนนี้
ที่ก็รับงานต่อเติมซ่อมแซม
จากญาติและเพื่อนเขาทั้งนั้น

ผมถึงได้บอกไง
ว่าตัวเองนี่มัน "โง่" จริง ๆ

ผมชักอยากจจะ
กลับไปร่วม "เสแสร้ง"
กับพวกเขาอีกครั้งแล้ว
ไม่อยากจะบอกเลยว่า
ผมนั้น "เก่ง" ในเรื่องนี้
มากจริง ๆ
แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ทำมัน
หากไม่ใช่สาระสำคัญ
ของชีวิต

โดยส่วนตัวผมนั้น
เป็นห่วง "แม่" ที่สุด
ถ้าไม่มีผมกับน้อง
แม่ก็จะไม่เหลือใคร
นี่คือสิ่งที่
อย่างน้อยผมน่าจะรู้จักคนให้มาก
เพื่อที่จะยังพอไว้วาน
ให้เขาช่วยดูแม่
เวลาที่พวกผมไม่อยู่

ก็เพราะชีวิต
มันเอาแน่อะไรไม่ได้

ผมจะทำยังไง
เพื่อกลับไปรวมญาติอีกครั้งดีนะ





Create Date : 11 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2557 16:00:17 น.
Counter : 852 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Guynes
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ
พฤศจิกายน 2557

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
8
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
11 พฤศจิกายน 2557
All Blog