ขออนุญาติเปิดเผยโฉมหน้า เธอผู้นั้นเลยนะคะ
(เธอผู้ส่งยิ้มหวานๆให้ฉัน ขึ้นรถเธอมาอย่างงงงง)
เธอคือเพื่อนบล๊อกคนนึงค่ะใช้ชื่อล๊อกอินว่า "phaclam"
เธอมาเป็นพลขับให้เพื่อกาลนี้โดยเฉพาะ
(ขอขอบคุณมิตรภาพที่เกิดขึ้น ในครั้งนี้ด้วยนะคะ)
อยู่กันคนละฝั่งฟ้า ไม่นึกว่าจะมาเจอกันได้...
ส่วนอีกคนก้อเพื่อนบล๊อกของเราเช่นกันค่ะ
หลายๆคนคงรู้จักเขาดีในชื่อล๊อกอินว่า "เป็ดสวรรค์"
ต้องขออภัยไม่มีภาพที่เห็นใบหน้าชัดเจนกว่านี้แล้ว
ตอนแรกเลยไม่ได้ลง มีเสียงแว่วมาว่า ทำมัยเหลือคนเดียว
เลยต้องไปหามาลง น้ำหนักจะได้ไม่เอียงค่ะ
แต่ในที่สุดเราสามคน ก้อเป็นอันว่าตกลงกันได้
ว่าจะขึ้นไปดูบนเขาวังสัก 1 รอบ เพื่อที่จะสำรวจพื้นที่สำหรับคืนนี้
ที่จะขึ้นไปดูแสงสียามค่ำคืนที่จะสว่างไสวไปทั่วทั้งพระนครคีรี
เขาวังแห่งนี้ฉันเคยมาหลายครั้งแล้ว เมื่อนานมากแล้ว
มาแล้วไม่ชอบคือ ลิงเยอะมาก เดินต้องคอยระวัง
ช่วงหลังดีหน่อยมีรถไฟฟ้าขึ้นด้านหลังได้
เลยไม่เคยเดินขึ้นด้านหน้าอีกเลย และไม่เคยมาตอนมีงานเลย
พอดีได้ข่าวว่า เขาเก็บลิงไปไว้ที่ไหนซักแห่ง ค่อยโล่งใจหน่อย
กลัวๆอยู่เหมือนกัน
สำรวจพอคร่าวๆ ใครคนนึงบ่นหิวข้าว เลยไปทานข้าวกันที่นี่ค่ะ
ชายหาดแห่งนี้ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก คนส่วนใหญ่นิยมไปเที่ยวชะอำ
กันมากกว่า เพราะว่าเลยไปอีกไม่ไกล ที่แห่งนี้จึงดูเงียบสงบนัก
ลมทะเลพัดมาสัมผัสกาย เหมือนกับดีใจที่เรามาเยือน
แต่สัมผัสนั้นช่างรุนแรงจนเรารู้สึกเหนียวตัว พร้อมกับหนาวนิดๆ
เมื่อเราทานข้าวกันเรียบร้อย ก้อกลับไปขึ้นเขาวังกันอีกครั้ง
เริ่มมีไฟแสงสีแล้วค่ะ