Judo Timeline เส้นทางยูโดของผมในปี 2014 มกราคม -เริ่มต้นฉลองปีใหม่ด้วยการไปซ้อมยูโดที่เบาะ SCAA ฮ่องกง เบาะนี้มีรุ่นพี่เป็นอาจารย์คุมเบาะสอนอยู่ที่นั้น สรุปคือโดนเรียงคิวรันโดริทั้งเบาะจนครบคน -ท้าทายความหนาวกับหิมะ โดยการไปซ้อมยูโดภาคฤดูหนาวที่โคโดกัง 10 วัน เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องท่าพื้นฐานของเนวาซะในรูปแบบต่างๆ ความโหดร้ายไม่ได้อยู่ที่การซ้อมแต่เป็นการตื่นตีสามปั่นจักรยานผ่านอุณหภูมิติดลบไปขึ้นรถไฟตอนตีสี่เพื่อไปให้ทันซ้อมตอนตีห้าครึ่งจนครบ10วัน -เข้าร่วมงานคากามิบิรากิ ปีนี้พิเศษตรงที่ได้รันโดริกับนักกีฬารุ่น-66อย่าง ฟุกุโอกะ มาซาอากิ ท่ามกลางสายตาของผู้คร่ำหวอดในวงการยูโดตั้งแต่ผู้อาวุโสสิบดั้งไปจนถึงเด็กน้อยไร้ดั้งไร้คิว งานนี้ขนาดเป็นแบบมิตรภาพ รันโดริแต่พองาม แต่ผมเต็มที่แล้วก็ทำให้ฝ่ายตรงข้ามได้แต่เซเสียหลักเพียงเล็กน้อยเท่านั้น กุมภาพันธ์ -เดือน2นี้เป็นfree month ไม่มีงานไม่มีเรียน แต่ดันมีสอบ (･･;) นอกเหนือจากการสอบ 2-3วันแล้ว ผมทุ่มเทไปกับการซ้อมโคเซ็นยูโด ที่เน้นหนักด้านเนวาซะ -การซ้อมครั้งสุดท้ายที่โตเกียวบูโดกัง รุ่นพี่ได้สอนท่าเนวาซะมาให้ท่านึงเป็นของขวัญการลาจาก ท่านี้มีชื่อว่า "นิชิมุระสเปเชี่ยล" (รุ่นพี่ไม่ได้ชื่อนิชิมุระ555 เพียงแต่ได้รับการถ่ายทอดมาอีกทีจากมือโปรทางด้านยูโดที่มีชื่อว่านิชิมุระ) มีนาคม -ต้นๆของเดือน3 มีแข่งเก็บแต้มเลื่อนดั้ง ชนะไป1คน ได้มาอีก1แต้ม เหลืออีก2แต้มก็จะมีสิทธิ์ไปสอบดั้งสองได้ แต่เวลามันเหลืออีกแค่เดือนเดียวก่อนกลับไทย (555 ขอไปลุ้นเอาเดือนหน้า สุดท้ายและท้ายสุดจริงๆ ว่าจะทำได้มั้ยกับดั้งสอง) -จำได้ว่ามีวันนึงเป็นวันอาทิตย์ (ที่สองของเดือนมีนาคม) จะเรียกว่าเป็นวันยูโดแห่งชาติก็ว่าได้ 9:00-11:30 ซ้อมยูโดที่มหาลัย (ชิบะ) 14:00-17:00 ซ้อมยูโดกับสำนักโคเซ็นยูโด (ไซตามะ) 18:30-20:30 ซ้อมยูโดที่ซัตเตะคลับ (ไซตามะ) เหนื่อยสุดในรอบปีคงหนีไม่พ้นวันยูโดแห่งชาติ -ไปไกลถึงมหาลัยบูโด แถวเมืองคัสสึอุระ จังหวัดชิบะ กับงานสัมมนาศิลปะการต่อสู้ ที่เป็นการรวมตัวกันของศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นเช่น คาราเต้ เส้าหลินเคมโป ซูโม่ คิวโด นากินาตะ ไอคิโด และแน่นอนมียูโดรวมอยู่ด้วย (ไม่งั้นผมคงไม่ไป) ได้ลองฝีมือกับนักกีฬายูโดของมหาลัยบูโดอีกครั้ง (ปีที่แล้วแพ้ยับปีนี้ขอแก้ตัว) สรุปคือผมที่อัพเกรดชิพอินเทลเพนเที่ยมตัวใหม่มา พัฒนาทั้งท่ายืน ท่านอน และชิงจับ ขึ้นกว่าปีที่แล้ว ยังไม่สามารถทุ่มนักกีฬามหาลัยได้อย่างเป็นชิ้นเป็นอันเลย (เศร้าวะ) -ได้มีโอกาสต้อนรับเพื่อนคนไทยที่มีแรงบันดาลใจไปซ้อมยูโดด้วยถึงญี่ปุ่นคนนึง พาไปเหนื่อยที่โคเซ็นยูโด กับพาไปให้อาจารย์ทุ่มที่โคโดกัง -ได้มีโอกาสต้อนรับ ประสานงานดูแลนักเรียนนายร้อย (ชาย1หญิง3) ที่ไปปักหลักซ้อมที่โคโดกัง1อาทิตย์ ฟูจิตะเซนเซลงมาเป็นคลาสสอนพิเศษให้ด้วยตนเอง -ได้มีโอกาสเจอกับโค้ชหลายท่าน ทั้งชาวไทย ชาวลาว และอีกหลายประเทศ รวมถึงมีโอกาสได้รันโดริด้วย ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีและสามารถเอาการซ้อมในตอนนั้นมาประยุกต์ปรับใช้กับท่ายูโดของตนเอง เมษายน -ระเบิดฟอร์ม สไตล์หมาจุกตูด+ดินพอกหางหมู เก็บรวดทีเดียว3แต้มในการแข่งขันเก็บแต้มเลื่อนดั้งที่โคโดกัง -ตุนแต้มไว้เต็มกระเป๋าแล้ว ก็ท่องเที่ยว ไปอเมริกา และไปอีก4-5 จังหวัดในญี่ปุ่น ก่อนที่จะมาสอบท่าทุ่มมาตรฐานนาเกะโนะกาตะ5ชุด กาต้าไม่น่าห่วงเพราะซ้อมมาตลอด6เดือน ตั้งแต่ปีที่แล้ว ที่เป็นปัญหาคือใครจะมาเป็นอุเกะ แล้วคนที่เป็นอุเกะต้องเป็นโทริได้ด้วย โทริในความหมายผมคือคนที่ผมต้องมั่นใจได้ว่าไม่ทุ่มมั่วและเป็นคนที่ผมจะปล่อยวางให้ทุ่มได้อย่างเชื่อใจ -ตามล่าหาอุเกะ ตัวเลือกมีอยู่หลายตัว แต่ในใจผมมีแค่คนเดียว คล้ายๆกับว่าในแต่ละรุ่นที่มาซ้อมในส่วนของโรงเรียนโคโดกังจะมีรุ่นละคนที่เป็นหุ่นอุเกะได้ดีมากๆ (แต่ก็มีรุ่นละคนเหมือนกันที่เป็นคนทุ่มได้เชี้ยมากๆเช่นกัน) ใจผมมีคนเดียวเท่านั้นคือสุดยอดอุเกะรุ่นล่าสุด (ที่เหลือคือมารยา108กับการหลอกล่อให้มาซ้อมจนเข้าขากันก่อนสอบจริง) พฤษภาคม -กลับมาไทยอย่างถาวร เรื่องยูโดถ้ามีโอกาส ไปซ้อมได้จะรีบไป ไล่จองบัตรคิวอยู่ในหัวมากมาย ม.ธุรกิจบัณฑิตย์ ม.จุฬา ม.เกษตรศาสตร์ ไทย-ญี่ปุ่น กกท และที่อยากไปมากๆคือเบาะอิปปงยูโดคลับที่ขอนแก่น -ใบประกาศนียบัตร ดั้งสองของโคโดกัง ส่งตามมาถึงบ้านที่เมืองไทย มิถุนายน -ได้มีโอกาสไปซ้อมยูโดกับน้องๆโรงเรียนนายร้อยตำรวจที่สามพราน นครปฐม ที่นี่ผมได้ทบทวนความรู้ยูโด รวมถึงได้เรียนรู้อีกหลายมุมของยูโดผ่านทางน้องๆและอาจารย์หลายๆท่าน -มีโอกาสแอบไปดูการแข่งขันยูโด (รายการอะไรซักอย่างของพวกนายร้อยทหารตำรวจ จำชื่อไม่ได้) นอกจากเก็บรายละเอียดเรื่องเกี่ยวกับผู้เข้าแข่งขันแล้ว ยังมีโอกาสได้เจอกับบุคคลท่านนึง รันโดริแล้วผมยอมรับและถือว่าเป็นสุดยอดการปัดที่สุดของเมืองไทยท่านนึง (เหมือนเคยคือเรียนรู้ เก็บรายละเอียดและสอบถามเคล็ดลับ ส่วนใช้จริงได้มั้ยเรื่องนั้นไม่ได้คิด555) กรกฏาคม -ตะลุยญี่ปุ่น ซ้อมที่มหาลัยเทนริ เรียนรู้ยูโดสไตล์การเล่นที่ดุดันของเด็กมหาลัยที่นั้น -เดินทางต่อไปซ้อมที่โรงเรียนมัธยมนาดะ บ้านเกิดของอาจารย์คาโน่ จิโกโร่ รวมถึงไปซ้อมที่มหาลัยโคนันที่โกเบ -ซ้อมยูโดซัมเมอร์คอร์สที่โคโดกัง ตั้งแต่เช้าถึงเย็น 5วันติด วันสุดท้ายมีแข่งกระชับมิตร แพ้ไปตามฟอร์มแบบทุเรศซะด้วย (*_*) สิงหาคม -ผลกระทบจากการไปซ้อมที่ญี่ปุ่นเกือบทุกวันตลอด 2อาทิตย์ทำให้ ระหว่างการซ้อมหมอนรองกระดูก ซี7 กดทับเส้นประสาท หลังเจ็บเหมือนมีคนขี่หลังตลอดเวลา มือซ้ายเรี่ยวแรงหายไปกว่าครึ่ง ช่วงซ้อม the show must go on พอกลับถึงไทยถึงได้หายซ่าไปอยู่พักใหญ่ๆ -ทาคิยะเซนเซ เดินทางมาไทย ได้มีโอกาสเรียนรู้จูโนเกาตะ ถึงจะแค่ผิวเผินแต่ก็เป็นการปูพื้นฐานเริ่มต้นได้อย่างดีเยี่ยมในขณะที่จำศีลรักษาอาการบาดเจ็บ -นาคาสึเซนเซ เดินทางมาไทย มีโอกาสไปแอบเรียนรู้พื้นฐานยูโด ทบทวนความสำคัญของ คุสุชิ สกุริ คาเคะ และเทคนิคเฉพาะตัวของอาจารย์นาคาสึ กันยายน -ไปเที่ยวที่ภาคใต้ ระหว่างเส้นทางไม่ลืมที่จะขอไปแวะซ้อมที่โรงเรียนกีฬาจังหวัดตรัง ที่นั้นสายขาวหลายคนฝีมือไม่ธรรมดา ประสบการณ์ยูโดจัดได้ว่าเกินกว่าสายคาดไปเยอะแล้ว -อีกครั้งกับการเดินทางไปขอนแก่น จุดหมายคือเวียงจันทร์ประเทศลาว ของฝากจากลาวครั้งนี้คือเอ็นเข่าฉีกและยืด อาการบาดเจ็บที่คอหายสนิท....เป็นที่เข่าแทน ตุลาคม -พักยาว มีโอกาสไปญี่ปุ่นอีกครั้ง แต่สภาพร่างกายไปเอื้ออำนวย ได้แต่เฉียดๆไปแถวๆเบาะที่คุ้นเคยหลายแห่ง -อยู่ไทยรักษาตัวอยู่กับบ้าน ทำกายภาพบำบัด เสริมสร้างกล้ามเนื้อ เรียนรู้ฝึกซ้อมค้นคว้าภาคทฤษฏี เก็บรายละเอียดไปทีละนิด พฤษจิกายน -ไปซ้อมที่ขอนแก่น ในงานทำบุญเบาะประจำปี มีโอกาสเรียนรู้ท่าที่ชอบกับอาจารย์ที่ใช่(ท่าฮาเนโกชิ) คู่ซ้อมมีให้เชือด... เฮ้ยมีให้เลือก...หลากหลาย ได้เรียนรู้จากการรันโดริมากมาย ถึงแม้ว่าขาไม่พร้อมแต่ใจพร้อมครับ -มีโอกาสได้เจอะเจอกับ อาจารย์หลายท่านจากโคโดกัง+นักกีฬากาต้าทีมญี่ปุ่นฟูลทีม เสียดายที่เวลาและสถานที่ไม่ลงตัวเลยอดขอความรู้เพิ่มเติม T_T -มีโอกาสเดินทางไปซ้อมที่โรงเรียนกีฬาจังหวัดนครปฐม รันโดริน่ากลัวตรงที่น้องๆต่อคิวรอรันด้วย ธันวาคม -ศึกษาเพิ่มเติมภาคทฤษฏีเกี่ยวกับจังหวะต่อเนื่องและจังหวะสวนกลับ โดยเฉพาะเอาท่าในฝันออกมาปัดฝุ่นเริ่มฝึกซ้อมกันใหม่ (คราวนี้จริงจังครับ) นั้นคือท่าต่อเนื่องของโคอุจิการิ+โยโกโทโมนาเกะ -ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ กลัวอาการบาดเจ็บที่กำลังจะดูดีขึ้นแล้วไปเล่นซนจนกลายเป็นอาการเรื้อรังหรือเจ็บเพิ่ม เดือนนี้ไม่หวือหวา ซ้อมแต่พอตัว รันโดริแต่พอดี ปีหน้าฟ้าใหม่ ไม่ขออะไรมากมาย ขอแค่ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่หัก ซ้อมยูโดได้อย่างสบายใจ เป้าหมายในใจยังเหมือนเดิมคือ -เก็บแต้มเลื่อนดั้งไปตามกฏกติกาที่โคโดกังวางเอาไว้ -ค้นคว้าลงลึกไปในท่าทุ่มที่สนใจและชอบเป็นการส่วนตัว -กาต้าชุด คาตาเมะกาตะ ที่จะเริ่มต้นเรียนรู้ในปีหน้า   Create Date : 24 ธันวาคม 2557 1 comments Last Update : 24 ธันวาคม 2557 17:03:45 น. Counter : 1375 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีปีใหม่ 2015 ค่ะ ขอให้คุณศักดิ์ประสบแต่ความสุข มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง และสมปรารถนาในทุกสิ่งที่ตั้งใจไว้ในปีใหม่นี้นะคะ Sweet_pills   โดย: Sweet_pills 31 ธันวาคม 2557 23:06:29 น.