พรุ่งนี้แล้ว สำหรับการแข่งยูโดครั้งแรกที่ตั้งใจอย่างเป็นทางการ

ถึงจุดนี้ตอนนี้อะไรที่คิดว่าทำได้ก็ทำไปหมดแล้ว วันนี้เลยปลงเลิกซ้อมเลยดีกว่าการแข่งครั้งนี้มันมาเร็วกว่าที่คาดไว้ถึง1เดือนทำให้แผนการซ้อมหลายๆอย่างต้องเปลี่ยนแปลงไป ทำให้ท่าที่ตั้งใจซ้อมมาใช้ในการแข่งยังไม่พร้อมแต่เวลาไม่เคยคอยใครก็ต้องลองดูว่าจะทำได้ซักเท่าไหน

เซโอนาเกะยังครึ่งครึ่งอยู่ เรียกได้ว่าไม่ได้มีความมั่นใจเต็มร้อยในการใช้ซะเท่าไหร่ต้องดูว่าตอนแข่งมันตื่นเต้นแล้วมันจะเรียกแรงออกมาได้ในจังหวะที่พอเหมาะกว่าการซ้อมรึเปล่าได้อุปกรณ์เสริมมาหนึ่งชิ้นมันคือสนับเข่าพอใส่เข้าไปแล้วแทบจะไม่รู้สึกถึงอาการบาดเจ็บเข่าที่เป็นอยู่ แต่ถึงตอนที่จะต้องถอดแทบไม่อยากถอดออกเลยจริงๆเพราะความรู้สึกเหนื่อยล้ามันกลับมาหลอกหลอนกันอีกครั้ง

ฮาเนโกชิทุกอย่างได้มาครบหมดแล้วแต่ก็ยังทำไม่ได้เพราะว่าคู่ต่อสู้มันไม่ใช่หุ่นที่จะมายืนเฉยๆให้ทุ่มพยายามสอบถามจากอาจารย์หลายๆท่านช่วยปรับแต่งให้มันออกมาใช้จริงได้มากที่สุดก็ยังต้องอยู่ที่โชคอยู่ที่จังหวะว่าจะสามารถเอาสะโพกดันเข้าไปได้มั้ยแล้วถ้าดันได้จะสามารถพลิกตัวช่วงบนมันเกิดองศาทุ่มได้รึเปล่า(ตื่นเต้นทีไรมันจะออกไปทางฮาไรโกชิซะทุกที)

อุจิมาตะมันก็ยังไม่สมบูรณ์อยู่ดีทุกอย่างแยกกันไปคนละทางจังหวะดึงทำได้แล้ว จังหวะเข้าทุ่มว่าจะเข้ายังไงหลังจากดึงก็พอรู้อยู่จังหวะตบขาเข้าไป จังหวะพลิกตัวทุกอย่างทำได้หมดแต่พอเอามารวมกันมันไม่ไหลลื่นใช้แล้วก็ทุ่มไม่ได้ยังดีที่ได้เรียนรู้จังหวะหลอกในการตบขาเข้าไปพอจะใช้ได้แต่ตัวช่วงบนทำยังไงก็ไม่ชิดกับคู่ซ้อมอยู่ดีตอนแข่งถ้าคิดจะใช้แล้วจะไม่ลังเลในการเข้ามันอาจจะช่วยให้ใช้ได้ไหลลื่นขึ้นซักหน่อย

ไทโอโตชิจังหวะมาจะพยายามไม่พลาดท่านี้ไม่ค่อยชอบใช้เพราะว่ากลัวคู่ต่อสู้สวนกลับ(ทำประจำเลยกลัวที่จะใช้เอง)กลับไปทบทวนท่าไทโอโตชิแล้วก็ตัดสินใจไว้แล้วว่าจะใช้ในจังหวะที่ขาซ้ายนำแล้วคู่ต่อสู้เดินตามเข้ามาหรือไม่ก็ใช้ในจังหวะที่2ต่อเนื่องจากท่าขา สำหรับผมส่วนใหญ่แล้วไทโอโตชิมักจะมาต่อจากโคโซโตการิ

โคอุจิการิ ท่านี้ใช้ได้เรื่อยๆแต่คู่ต่อสู้ที่ซ้อมด้วยกันอยู่ประจำหลายคนก็รู้และค่อยระวังอยู่ตลอดเวลาได้แต่กลับไปทบทวนแล้วอัพเกรดท่านี้ให้เป็นเลเวล2นั้นคือในจังหวะเกี่ยวถ้าไม่ล้มจะไม่เกี่ยวเฉยๆแต่จะเอาข้อเท้ากับหัวเข่าไปพันและล๊อคขาคู่ต่อสู้เอาไว้แล้วใส่น้ำหนักลงไปที่เข่าซักหน่อยนึงถึงไม่ล้มก็สามารถสร้างจังหวะถัดไปได้พอสมควร

โทโมนาเกะ ลืมไปได้เลยใจไม่กล้าพอเพราะพลาดแล้วหมายถึงโดนกดต่อในท่านอนไม่อยากเสียแรงไปกับท่านอนเพราะว่าชนะได้คนนึงในท่านอนก็จะหมดแรงที่จะไปจัดการคนต่อไป

แผนการเล่นในวันพรุ่งนี้ที่วางไว้คือ เริ่มต้นจะทักทายไปด้วยเซโอนาเกะก่อนถ้าจบได้ก็จบเลยถ้าไม่ได้ก็ต้องปรับเปลี่ยนกันต่อไป เริ่มจากชิงจังหวะในการจับให้ได้ก่อน ต้องพยายามใช้มือซ้ายคุมจังหวะของแขนขวาของคู่ต่อสู้ให้อยู่ระหว่างนั้นก็ก่อกวนด้วยขาทั้งโคอุจิ โออุจิ โคโซโต ฮิสะกุรุม่า เดอาชิบารัยจังหวะที่เดินหน้าเข้าไปจะใช้เฉพาะโคอุจิอย่างเดียวจังหวะที่ถอยหลังจะใช้เซโอนาเกะสลับกับอุจิมาตะแล้วก็เอาท่าต่อเนื่องมาใช้เผื่อฟลุ๊ค(อะไรมันจะฟลุ๊คได้ถึง10คน)

ท่าต่อเนื่องที่อัพโหลดเก็บไว้ในหัวสมองก็คือ

โคโซโตการิ + ไทโอโตชิ,

อิปปงเซโอ + โคอุจิการิ,

เซโอนาเกะ + โออุจิการิ,

โอโซโตการิ + ซาซาเอะ,

อุจิมาตะ + เดอาชิบารัย,

ฮิสะกุรุม่า + เดอาชิบารัย

ท่าจวนตัวแบบเสี่ยงใช้เมื่อหมดหนทางจริงๆ(สำหรับผมเสมอมันไม่ได้แข่งต่อ ก็ไม่ต่างอะไรกับแพ้ ดังนั้นไม่ชนะก็แพ้ไปเลยดีกว่าเลยขอเสี่ยงกับท่าตรงนี้ซักหน่อย) ที่อัพโหลดเตรียมตัวมามี3ท่า ฮิกิโกมิไคเอชิโอโซโตการิ(สลับฝั่ง) คาตะกุรุม่า(กฏของโคโดกังใช้ได้อยู่ครับ)

ตอนซ้อมคำพูดที่มักได้ยินบ่อยๆจากอาจารย์หรือจากเพื่อนๆกองเชียร์(เพื่อนมันพักเหนื่อยก็เลยมาเชียร์ให้คนที่ซ้อมอยู่เหนื่อยกว่าเดิม)คือ เซเมรุ(จู่โจมเข้าไป),ชาน-สึดะ(โอกาสมาแล้ว), เดกิรุ(ทำได้ ยังทำได้), ชิเมรุ(กดให้แน่น กดให้อยู่), ไคเอสึ(สวนกลับ พลิกกลับ)พรุ่งนี้ตอนแข่งจะพยายามนึกถึงคำพูดพวกนี้ในทุกจังหวะย่างก้าวเผื่อมันจะช่วยเตือนว่าตรงไหนควรเข้าตรงไหนควรบุกและตรงไหนไม่ควรยอมแพ้ จะแข่งแล้วถึงตอนนี้ไม่พร้อมมันก็ถูกบังคับให้พร้อมซะดีที่เตรียมปอดกับหัวใจให้มันรองรับการเล่นต่อเนื่องได้ประมาณ60นาที(มั้ง)ถ้าไม่แพ้หรือเสมอซะก่อนคงได้ใช้เต็มประสิทธิภาพก่อนแข่ง2ชั่วโมงครึ่งกินข้าวให้อิ่มซะก่อนแล้วจะไปแช่น้ำร้อนคลายกล้ามเนื้อก่อนที่จะเริ่มพันเทปเตรียมตัวทำสมาธิซัก10นาที แล้วจะไปขอเพื่อนเข้าท่าซักหน่อยให้มันอบอุ่นร่างกาย จากนั้นก็ลุยกันเลยดีกว่า

อาจารย์ท่านนึงเคยบอกไว้ว่า ก่อนแข่งให้คิดแค่ว่าถ้าคิดว่าซ้อมมาดีแล้วตั้งใจมาดีแล้วก็ไม่มีเหตุผลที่จะมาแพ้หรือว่ากลัวคิดแค่ว่าจะต้องชนะในการแข่งแล้วทำให้ดีที่สุด ส่วนสุดท้ายแล้วจะแพ้หรือชนะมันก็เป็นอีกเรื่องนึงอย่าไปใส่ใจตรงจุดนั้น(เผื่อใจไว้70เปอร์เซนต์แล้วครับสำหรับการพ่ายแพ้)หากจะขออะไรได้สักอย่างสำหรับการแข่งครั้งนี้ก็คงจะขอโอกาสเวลาซัก12วินาที(เฉลี่ยไปคนละ1.2วินาที x 10คน) เพราะท่าเซโอนาเกะของผมเข้าท่าครั้งละประมาณ1.2วินาที ถ้าหยุดคู่ต่อสู้ได้เหมือนทุ่มหุ่นเป็นเวลา1.2วินาทีแล้วคงจะใส่เซโอนาเกะเข้าไปได้พอดีรวมกันแล้วก็เป็น12วินาทีพอดี

When spring comes witheredtree sprouts start to peep out. All grasses and tree start to grow again withtheir new leaves. The big fish will grow up to be a giant bird and fly up tothe sky, making so many violent high waves. 

Create Date : 06 มีนาคม 2556		6 comments
Last Update : 6 มีนาคม 2556 12:04:11 น.
Counter : 1781 Pageviews.
Share Tweet