Group Blog
 
All blogs
 
ตูว่าแล้ว ในที่สุดตูก็ซวย..จนได้..เพราะเห็นเพื่อนนี่เอง


โอว..ว...ว บ่ายนี้ทำไมมันร้อนอย่างนี้เนี่ย แทบจะแก้ผ้านั่งอัปบล็อกแล้วนะเนี่ย แต่อายอ่ะ อายตัวเองเดี๋ยวรู้ว่ากำลังเตรียมตัวที่จะรอน้ำท่วมจากเขื่อนแตกที่เมืองกาญจน์ (ก็พกห่วงยาง ติดตัวไว้หลายเส้นเชียวละ ก็เพื่อความปลอดภัยของชีวิตที่มีค่า อิอิ แก้ตัวได้ดีมาก ๆ ) ว่าไปก็หวั่น ๆ อยู่นะนี่ว่าเมื่อไรมันจะแตกเสียที บ้านจะได้มีทะเลสาป (สาปให้เป็นน้ำจืดไง) ผมว่าน่าจะร่มรื่นแล้วก็สวยดีออกใฝ่ฝันจังอยากมีบ้านที่อยู่คู่กับทะเลสาบ จะได้มีญาติผู้ใหญ่มาเยี่ยมบ้าน ทั้งงู ทั้งตะขาบ ทั้งเพื่อนเก่าร่วมสปีชี่ย์ (ตั๊วเฮีย ไงครับ เอ้ย ตัว เอี้ย ไง จำเพื่อนเก่าผมบ่ได้เหรอครับ) ออกจะน่าตื่นเต้นดีออก ชอบ ๆ

พูดถึงเรื่องตั๊วเฮียแล้วเมื่อวานก็เพิ่งจะได้ไปเจอ เจอกันทั้งบ้านเลยอ่ะ กะลังนั่งรถออกไปลั๊นซ์ กันนอกบ้าน แหม ๆ มายืนส่งจูบ ทักทายกันซะกลางถนนเลย แม่ก็เกือบจะไปทักทายด้วยการเอาล้อรถยนต์ไปลูบหลังมันเสียแล้ว ก็คิดว่าเพื่อนผมเนี่ยมันจะฉลาดเหมือนลูกตัวเองได้ไง เผอิญว่ามันมีรถสวน (สวนไรก็ไม่รู้ กล้วย อ้อย หรือสับปะรด อันนี้ก็ไม่ทราบได้ แต่เดา ๆ ดูแล้วผมว่าน่าจะเป็นสวนทวาร นะครับท่าจะเหมาะ จะได้โล่ง ตุ๊ด ดี...แฮ่ ๆ ไม่แน่นท้องด้วย) ก็เลยไม่หยุดรถ เพราะคิดว่ามันคงจะต้องวิ่งหนีไปเอง แต่ท่าทางมันจะขี้เกียจเหมือนลูกที่บ้าน เลยทำหน้าตายใส่ แถมยังมาทำทะเล้นยืนแลบลิ้นใส่อีกต่างหากเลยต้องจำยอมหักหลบ จนเกือบตกถนนลงไปนอนนับดอกบัวหลวงในคูน้ำข้างทางเสียแล้ว แหม ดีออกจะได้ดอกบัวไปไหว้พระด้วยเพราะวันนี้วันพระง่ะ (ใช่ป่าวว๊านี่)

....เฮ้อ เหนื่อย แฮ่ก ๆ ๆ อุตส่าห์วิ่งลงไปดู ปฏิสนธิ เอ้ย ไม่ใช่ ปฏิทินเว้ย (เวงกำ..คิดแต่เรื่องอย่างว่าอยู่เรื่อยเชียว) ที่ชั้นล่าง เพราะไม่อยากจะพิมพ์อะไรผิด ๆ ลงไป เสียชื่อหมด...แต่ดั้น เป็นปฏิทินที่ไม่ยอมบอกว่ามีวันพระอยู่เหรอป่าว เลยขี้เกียจจะวิ่งขึ้นไปชั้น 3 เหนื่อย ร้อนด้วยล่ะ เลยไหน ๆ ลงมาชั้นล่างแล้ว แก้ร้อนหน่อย ด้วยการเอาน้ำแข็งใส่โซดาผสม เฮลบลูบอย (แปลว่าเด็กนรกสีน้ำเงินเหรอ ว้า อิอิ ไม่หรอกมั้ง) เอาหลอดใส่ ขึ้นมาดูดหน้าคอมเสียเลย อิอิ ได้อารมณ์ Summer Sale มาก ๆ เลยครับ.. ขอกลับเข้าเรื่องก่อน..นะครับ

แต่เนื่องด้วยความมีสติ (ไม่สมประกอบ) ของแม่ เลยทำให้พวกเราทั้งหมด มี 1 2 3 4 5 6 และ 7 รวมทั้งหมด 5 คน (แล้วมรึงจะนับเกิน ทำห๊า อะไรว่ะนี่) พลาดจากการลงไปเก็บดอกบัวหลวงไปไหว้พระอย่างเฉียดฉิว เลยขับต่อไปจนถึงที่ร้านอาหารคุณสาน (อีสาน มันดูหยาบ ๆ ไงก็ไม่รู้ ไม่เข้ากับกิริยามารยาท ที่ท่านหม่อมยาย คอยพร่ำสอนมาตั้งแต่เล็ก ๆ จนโต) ของอ้ายเด่นลูกศิษย์ของแม่ผม แล้วก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนที่ผมสอนอยู่ด้วย แต่มันเรียนพาณิชย์ ไม่ยอมเรียนช่างอิเล็กฯ สม ๆ ไม่ได้เป็นลูกศิษย์ ครูดีดี อย่างผม 555 เสียใจด้วยนะเด่นเอ้ย 555 ....อ้าว ร้านมันเงียบกริบ ปิดซะงั้น สงสัยไม่อยากจะแอ้มเงินที่บ้านตู เวงกำ เลยต้องให้แม่ปุเลง ๆ เลยไปที่โพธาราม ไปกินอาหารคุณสาน ต่างอำเภอทำให้เงินทองรั่วไหลออกจากอำเภอบ้านโป่งได้ไงเนี่ย แต่ทำไงได้ ไหน ๆ ก็มาทางนี้แล้วเลยไม่ยอมให้เสียเที่ยว เลยได้ไปนั่งท้าลมร้อน โซ้ยอาหารคุณสาน ที่ร้าน "แจ่มใส" โห คนเพียบ เต็มทุกโต๊ะเลย บรรยากาศก็ร้อนมาก ๆ แต่ว่าร่มรื่น เพราะมีต้นไม้เยอะ แล้วก็มีทั้งคลอง มีทั้งคูน้ำ ผ่านร้าน ได้อารมณ์ร่มรื่นมาก ๆ แต่อากาศร้อนโคตร ๆ แต่ไม่เป็นไรอากาศไม่เป็นอุปสรรคต่อการรับประทานของบ้านผม แน่นอนคอมเฟริม เลยสั่งเมนูสะท้านลมร้อนมันไปเสียเลย มีทั้งไก่ทอด คอหมูย่าง เนื้อแดดเดียว ลาบหมู ลาบเนื้อ ต้มแซ่บเนื้อไม่เอาใส้ ข้าวผัดทะเลจานใหญ่ ข้าวเหนียว แล้วก็รอที่จะมานั่งกิน ๆ ๆ ๆ ๆ แต่..อย่าคิดว่าไม่มีอุปสรรคอะไรนะครับ เพราะเหลือบไปทางซ้าย บนโต๊ะมีแต่น้ำเป (เป เปรมิกา) ล่า (หมอประกิตเผ่า) (ไปแหลมอะไรเรื่องของครอบครัวเขาละนี่) มองไปทางโต๊ะขวามีแต่น้ำอัดลม (ตด) มองไปทางโต๊ะหน้า มีแต่โต๊ะว่าง ๆ ไม่มีแม้แต่คนมานั่ง (ก็แน่ละสิโต๊ะนั้น เป็นโต๊ะว่าง เพราะเขาติดป้ายไว้ว่า จองแล้ว ก็เลยไม่มีคนสิ เพราะเขายังไม่มา อย่ามามุก ๆ) มองไปข้างหลัง ก็ ก็เจอคูน้ำสิจ๊ะ เพราะโต๊ะนี้มันโต๊ะสุดท้ายแล้ว (จะมาบอกทำไมว่ะนี่ ...ก็จะได้รู้ไงว่าทำเลที่นั่งโต๊ะนี้ ดีออก อิอิ ก็คนมันอยากเหล้า เอ้ย เล่านี่นา)

เดี๋ยวมาต่อนะครับ น้ำหวานหมด ลง ไปเติมเครื่องดื่ม ก่อน โฮะ ๆ ๆ ๆ

.....ก็ลองคิดดูสิครับ ว่าอาหารที่สั่งไปของบ้านผมเนี่ย จะได้กินวันนี้หรือพรุ่งนี้ (เว่อร์ไป ๆ) รู้แต่ว่าช้ามาก ๆ แต่ด้วยความช่างสังเกตของน้องสาวผมยัยตองเหลือบไปเห็นมีซุ้มน้ำปั่น ไอศกรีมวอลล์ ด้วย เลย หาแนวร่วม (ตลกบริโภค) ไปว่าใครจะเอาอะไรบ้าง เราบอกไม่กิน แต่แม่กินไอศกรีมสตอเบอแหล เอ้ย เบอรี่ ..อานัน กิน ไอศกรีมวานิลาช็อกฯฉิบ(หาย) เอ้ย ชิพ ..ยายไม่กิน ตองกิน ไอศกรีมช็อกโกแร่ด เอ้ย แล๊ต... ตองก็เลยเดินไปสั่ง...แหม ๆ เริ่ม ชักจะสนใจบ้าง เลยเดิน ตามไปสมทบ เพื่อไปสั่ง น้ำแมงโม้ปั่น เอ้ย น้ำแตงโมปั่น แต่ตองบอกว่าไม่เอาไอศกรีมเช๊อะเบ็ด เอ้ย เชอร์เบด ปั่น...ไม่ดีกว่าเหรอ..อ่ะ เอาก็เอา ดู ไฮ เหมาะกับเราดีด้วย...แต่ เวง กรรม ร้านบอกว่าทำไม่เป็น...อ่ะ ๆ อะไรว้า ทำน้ำปั่น แล้วก็ขายไอ้ติม แค่นี้ปั่นไม่เป็นเหรอไงฟร่ะ (รู้นะ ว่าขี้เกียจล้าง ที่ปั่นละสิ ขี้เกียจจริง ๆ เล้ย) อ่ะ อะ แตงโมปั่น ธรรมดา ๆ ก็ได้ฟร่ะ...เรื่องมากเดี๋ยวจะอดกิน... สรุปว่าคิดถูกแล้วละที่เอาพวกนี้มากินกันก่อน เพราะที่สั่งเพราะอาหารกว่าจะมาเกือบชั่วโมง พออาหารมาถึงเท่านั้นแหละครับ อย่างกับแร้งลงเลยอ่ะครับ พรึ่บพรั่บ ๆ ปิ๊ง..ง...ง เหลือแต่จาน นี่ถ้ากินจาน ชาม ช้อน ส้อม กินหย่วนโล้ว ได้จะกินให้ดูเลยนะนี่ (ขนาดกินไอศกรีมกันคนละ 2 ก้อน กับน้ำปั่น ไปแล้วนะนี่) ก็มันทั้งอร่อย ทั้งหิวนี่ครับ (แต่ละจานไม่ใช่เล็ก ๆ เลยนะครับ ใหญ่มาก) สรุปวันนี้เสียตังค์ไป 400 นิ๊ด ๆ ถูกจัง อานัน เป็นเจ้ามือครับ แจก ไพ่ ตัดไพ่ให้ เอ้ย ไม่ช่าย เป็นเจ้ามือจ่ายตังค์ ต่างหากละครับ ..อิอิ

...พอตอนนั่งรถกลับ ทำไมมันแน่นกว่าอิตอนมา หว๋านี่ เลยต้องเบียดกันไปอย่างงั้นแหละ สักพักแฟนโทรมาด้วย อิอิ ไม่เล่าหรอก เดี๋ยว น้ำตาลหก เพราะเมื่อวานในรถยังแซว ๆ กันอยู่เลย ว่า กินของหวานกันแล้ว ไม่ต้องเอามาเสริฟอีก ..จาอ๊วก..แหม ๆ ๆ

...กลับมาถึงบ้านก็มาอัปบล็อก ตอบเม้ง ๆ ของเพื่อน ๆ แอบไปตระเวนกวนติง บล็อกคนอื่น แถมยังต้องไปตามง้อคนแก่ 2 คน ทั้งไนท์แมร์ แล้วก็มอลลี่ ด้วย ก็แหม ๆ แค่ไม่ได้ใส่ชื่อลงในบล็อกก็งอนเสียแล้ว โอ๋ ๆ นิ่งเตะ นิ่งเตะ น่ะ ขอโทษด้วยนะครับ รีบอัปไปหน่อยตกใครไปก็ขอโทษ ไว้ ณ ที่นี้ด้วย นะครับ...

สักพัก ได้ยินเสียงแม่เรียก เต๋า....เต๋า...ต๋าว...ว..ว อยู่นอกบ้าน ว่าให้ช่วยกันไปทำน้ำที่โรงงานด้วยกันหน่อยเร็ว...ว.ว. ซะ ซะ ซวย...ย.ย แล้วไหมละ....เลยเรียกตองที่นั่งอยู่เครื่องคอมฯ ข้าง ๆ เราว่าไปด้วย กันป่าว ไปซวยด้วยกัน ตองบอกว่าขอขึ้นไปสวม กางเกงในก่อน เวงกำ น้องสาวตู วันนี้ที่ไปกินกันนี่ มรึง ไม่ได้ใส่ กกน. เหรอ เวง......พอไปถึงโรงงาน ก็ทั้งขัดถังน้ำ ล้างถัง เอาถังไปกรอกน้ำ ยกถังขึ้นรถ โอ้โห กล้ามขึ้นเลยอ่ะ ถังละ 20 ลิตร ก็ประมาณ 20 กิโล ยกขึ้นรถประมาณ 30 กว่าถังได้ เพราะเพื่ออานัน ที่ดอนเสลา สั่งมาต้องเอาไปส่ง เพราะดีลเล่อร์เวง นั่น ไม่ยอมไปส่งเขา เพราะออกไปวิ่งไปเอาน้ำเจ้าอื่น แต่ก็ไม่ยอมไปส่งให้ลูกค้าเก่า ๆ (ตานี่เวลาถูกใครว่ามาเขาจะทิ้งเลย ปล่อยให้อดน้ำเลย) เลยสงสารลูกค้า ต้องเอาไปส่ง..พอผ่านไปเท่านั้น ลูกค้าด่ากันขรมเลย ว่าทำไมปล่อยให้อดน้ำ (เหนื่อยนะเว้ย อย่าเพิ่งบ่น เหนื่อย ไหนจะต้องยกถังน้ำเอาไปให้เขาข้างในบ้านด้วย หนักฉิบ(หาย)...ร้อน ก็ร้อน เหนื่อย ก็เหนื่อย ยังจะมาบ่นอีก เดี๋ยวปล่อยให้อด เสีย เลย (เมื่อไรจะเปิดเทอมว้า 555 )) ....สรุปว่าส่งหมดแล้ว อยู่ดีดี ก็มีป้าข้าง ๆ บ้านสุดท้ายที่ไปส่ง เขาบอกว่า จะเอาบ้าง แล้วบ้านนู้น ก็จะเอา บ้านนี้ก็จะเอา ใจดีอีกแล้วแม่ตู....เลยต้องลากสังขารจากดอนเสลา ไปห้วยลึก(ที่โรงงานอยู่) ไกลกันมากไม่ต่ำกว่า 10 กิโล ..แล้วก็รับน้องสาวอีกคนชื่อต้อง ไปช่วยด้วย..ไปขัดถัง ล้างถัง ยกถัง ทำน้ำขวด ร้อนมาก เพราะห้องทำน้ำขวดเนี่ย จะต้องเอาผ้ายางปิดไม่ให้แมลงเข้า แถมมี 2 ชั้นด้วย ไม่ค่อยจะมีอากาศหายใจเลย ใครโดนทำรู้ไหม ผมนี่เอง เวง...คนอื่นนั่งขัดถัง ล้างถัง อยู่ด้านนอกมีลมโกรกด้วย ส่วนเรานึกซะว่าอยู่ซาวน่าไงงั้น แล้วต้องล้างขวด กรอกน้ำ ตอกฝา แพ็คใส่ถุง ยกออกไปเก็บ เทพพระเจ้า...แห่งความซวย มาประทับผมหรือไงเนี่ยะ...ทำ ๆ ไปสักพักใหญ่ ๆ ช่วงน้องสาวกะลัง ยกถังน้ำ 20 ลิตร ขึ้นไปบนรถ ได้ยินเสียง ดัง ตุ๊บ..บ..บ ไม่ใช่เสียงอะไรหรอก เสียง น้องตองล้ม เอาก้นลงไปจ้ำเบ้า ที่ห้องกรอกน้ำ โถ ๆ ๆ ก็พื้นมันลื่น ก็งี้แหละ เดินเข้าเดินออก ตั้ง 100 กว่ารอบ มันก็ต้องมีพลาดกันได้บ้าง ดีนะ ที่ใส่ กกน. แล้ว ไม่งั้น จะเจ็บมากกว่านี้อีก เพราะว่ามี กกน. มาซัพพอร์ท อีกตั้งชั้นนึงนะ อิอิ.....ขาที่จะเอาน้ำไปส่ง ก็เลยทิ้งแม่ เอาไว้ระหว่างทาง (ก็บ้านนั่นแหละ เดี่ยวหาว่าทิ้งกลางทาง) เพื่อให้ ไปทำกับข้าวที่บ้าน เพื่อกลับมาจะได้ โซโล่...เลย

แล้วก็ พากันไปส่งน้ำที่ดอนเสลา มี ผม เต๋าน่ารัก มีต้อง น้องสาวคนที่ 1เป็นสารถีคนขับ มีน้องตองน้องสาวคนที่ 2 ซึ่งตอนนี้ใส่กางเกงในเรียบร้อยแล้ว มีอานัน โจทย์ ที่เห็นแก่ ลูกค้าที่อดน้ำ เพราะเพื่อนอานันหมดเลย (ให้ทำงานคุ้มค่า 400 บาทค่าอาหารกลางวันไหมนี่ 5555) ไปยก ๆ จัด ๆ เก็บ ๆ แล้วก็กลับมาสลบ ไสล ที่บ้าน ไม่ไหว ตั้งแต่บ่าย 2 ถึง 2 ทุ่ม เหนื่อยชามัดเลย...ขอไปอาบน้ำก่อน ลงมาดินเนอร์ ละกัน...พอลงมาเหลือผมคนเดียว น้องสองคนไปเดินตลาดนัดกันเสียแล้ว..เหลือผม ฟาดของเหลืออยู่คนเดียว...ซวย จริง ๆ

...ยังไม่พอ เมื่อเช้านี้ เวอร์จินซอฟท์ โทรมาเลื่อนการรับของรางวัลไปจากวันพฤหัสนี้ ไปอีกพฤหัสหน้า เวงกำ ซวย มาก ๆ งานนี้ ต้องไปสแกนกีบที่โรงเรียนแล้ว เวงกำ แล้วตูจะหนีงานออกมารับของรางวัลได้ไง ฟ่ะ ตาแป๊ะ จ๋าลูกช้างจะทำไงดี ว่าแล้ว ทะแม่ง ๆ อยู่แล้วเชียว ว่า ตูต้องโดดงานมารับรางวัล ไม่เป็นไร......ทำทุกอย่างได้เพื่อเงินอยู่แล้ว.....5555 (ฝืนหัวเราะ) แล้วผมว่าเหตุการณ์แห่งความซวยนี้ ขอยกให้เจ้าเพื่อนเก่า ที่มาทำหน้าทะเล้น แลบลิ้นล่อหลอกอยู่กลางถนน ซึ่งมันอาจจะเป็นตัวการ ของการนำความสวย เอ้ย ความซวย ทั้งหมดนี้มาให้ผม..โทษมันอย่างหน้าด้าน ๆ เสียเลย 555 สบายใจดี


Create Date : 24 เมษายน 2550
Last Update : 24 เมษายน 2550 16:48:48 น. 3 comments
Counter : 307 Pageviews.
Share

 
ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหนค่า

ว่าแต่ว่า ซื้อหวยยังอะ


โดย: จมูกหมู81 วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:17:19:24 น.  

 
แวะมาอ่านมุข คับ โชคร้ายอาจจะกลายเป็นดีนะคับ


โดย: frank3119 วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:23:43:33 น.  

 
hehehe
เปรี้ยวมากสำหรับกิจกรรมในวันนี้
ไม่รู้จะคอมเม้นท์ว่าไง
เล่าได้เห็นภาพทุกช็อต
5555555555

talkative สุดๆ
งี้มาอยู่ใกล้จิ๊บไม่ได้นะ
แย่งกันเม้าท์ 55
เดี๋ยวตีกันตาย


โดย: จิ๊บเอง (มดน้อยในไร่ส้ม จิ๊บๆ ) วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:9:51:36 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เต๋า...เต๋า...
Location :
ราชบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add เต๋า...เต๋า...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.