Group Blog
 
All blogs
 
ถึงคราวต้องชี้ ชะตากรรม...ตัวเอง..ซะแล้วสิ

จะว่าไป ผมเองก็สอนที่วิทยาลัยนี้มาตั้งแต่ ปี 2543 จนมาถึงวันนี้ ก็ ปี 2550 รวมแล้วก็ 8 ปีเข้าไปแล้ว..แก่ฉิบ..อ๋ายเลย....ในตำแหน่งขี้ข้า(ราชการ) ไม่ใช่ข้าราชการนะเพราะช่วงแรก ๆ เป็นครูอัตราจ้าง..ก่อน จะไม่ใช่ขี้ข้า ได้ไง ใช้งานยังกับก่อนสมัย ร.5 อีก (ยังไม่ได้เลิกทาส).....โดนเอาเปรียบสารพัด...แต่ก็ยอมให้เขาเอาเปรียบ เพราะไม่อยากจะอยู่ไกลบ้าน..อ่ะสิ ขออนุญาต ตีน(เท้าก็ได้อ่ะ) ความเสียหน่อย (ใครเคยอ่าน มาแล้ว ข้ามสีน้ำเงินนี่ไปเลยนะ เดี๋ยวจะหาว่า หล่อ อวบ ไม่เตือน)

เพราะชีวิตผมนี่ ตั้งแต่จบ ป.6 มา ก็อยู่ไม่ติดบ้านเลย เพราะชีพจรลงส้งติงตลอด....ถ้าใครเคยอ่านบล็อก เก่า ๆ จะรู้ชะตากรรมของผม ที่จะต้องระ ห้าบวกหนึ่ง....(หกไง)..ระเหิร..ตั้งแต่เรียน ม.1 - ม.4 ที่ กทม. มาเรียนปวช.1 - ปวส. 2 ที่ราชบุรี (ขนาดอยู่บ้านตัวเอง ยังห่างจากบ้าน ตั้ง 30 กว่ากิโล(กรัม ไม่ได้นะ ตกคณิตเหรอ ต้องเป็น เมตร สิจ๊ะที่รักจ๋า).....มาต่อ ป.ตรี ก็ ปู๊น..น.น..น นะก่า...เจียงใหม่...แหม...เมินขนาดเน๊าะ...ป.โท ก็ไปเรียนโน่น ลาดกระบัง.....มาทำงานแรก ๆ ก็ที่ เทคโนฯสยาม ทำมาได้ไงตั้ง 3 ปี ไปกลับทุ๊กวัน..น่าสงสาร จริง ๆ ฮือ ๆ ๆ ... จนได้มาทำงานที่วิทยาลัยนี้แหละ ที่ใกล้บ้านมาก ๆ หากจากบ้านแค่ 8 กิโลเอง...ไปกลับก็แค่ 16 - 17 กม. เอง

จนปี 2549 ถึงจะได้สอบมาเป็นพนักงานราชการ จนปัจจุบัน...ถามว่ารักที่นี่ไหม รักมาก ๆ แต่ด้วยความต้องการพื้นฐานของชีวิต ตามที่มาสโลว์ (Maslow) นักจิตวิทยาทฤษฎีมานุษยนิยม ได้แบ่งความต้องการของมนุษย์ออกเป็น 5 ขั้นเรียงตามลำดับ ดังนี้

ขั้นที่ 1 ความต้องการทางกาย (Physiological Needs) คือความต้องการปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิต ( ผมมีแล้วทั้งเสื้อผ้า ก็มีใส่ไม่ได้โป๊เปลือยนี่จะได้ไม่มีใส่ ส่วนเรื่องเงินก็พอมีบ้าง ถึงแม้มันจะมีน้อยไปหน่อยก็ยังถือว่ามีนี่นะ อิอิ ส่วนความรัก อิอิ เค้าก็ไม่ใช่คนโฉด เอ้ย โสดสักกะหน่อย มีคุณนุ้ย คอยเป็น กาม เอ้ย กำลังจายให้อยู่แล้ว ชิม่ะ ตัวเอ๊ง..ง.ง. (เสียง เหมือนตัวไรว้า เอ๊ง ๆ เอ๋ง ๆ เนี่ยะ บ้า หมีแพนด้าต่างหาก อิอิ)
ขั้นที่ 2 ความต้องการความ มั่นคงปลอดภัย (Safety and Security Needs) คือความต้องการที่จะมีชีวิต ที่มั่นคง ปลอดภัย ( มีแล้วครับ ที่บ้านมีเซฟตี้คัทอ่ะ ตัดตอนตาย เตือนหลังวายวอด เอ้ยไม่ใช่ ตัดก่อนตาย เตือนก่อนวายวอดต่างหาก ส่วนเรื่องความมั่นคงนี่ง่อนแง่นเล็กน้อย เพราะการงานผมยังไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไร ก็จำเป็นต้องการความมั่นคงในชีวิต ไงละ)
ขั้นที่ 3 ความต้องการความรักและการเป็นที่ยอมรับของกลุ่ม (Love and Belonging Needs) มนุษย์เมื่อเข้าไปอยู่ในกลุ่มใดก็ต้องการให้ตนเป็นที่รักและยอมรับในกลุ่มที่ตนอยู่ (ใช่ ๆ แต่ตอนนี้เพื่อนหักหลัง...แต่ยังดีที่มีเด็ก ๆ ไว้ให้สอน ไว้คอยระบาย ขอให้เด็ก ๆ รักก็พอ)
ขั้นที่ 4 ความต้องการได้ รับการยกย่องจากผู้อื่น (Self -Esteem Needs) เป็นความต้องการในลำดับต่อมา ซึ่งความต้องการในชั้นนี้ถ้าได้รับจะก่อให้เกิดความภาคภูมิใจใจตนเอง (ยกย่องมาก ขนาดเอามีดมาปักหลังเลย แทงหลังทะลุกลางหัวใจเลย แสบมากอดีตเพื่อนผม)
ขึ้นที่ 5 ความต้องการในการเข้าใจและรู้จักตนเอง (Self-Actualization Needs) เป็นความต้องการชั้นสูงของมนุษย์ ซึ่งน้อยคนที่จะประสบได้ถึงขั้นนี้ (นี่แหละความปรารถนา เศรษฐกิจพอเพียง ของในหลวงไง ไม่ใช่ไม่เชื่อในทฤษฎีของในหลวงนะ แต่มาสโลว์บอกว่า.....อ่านข้างล่างดิ

มาสโลว์ได้กล่าวเน้นว่า ความต้องการต่าง ๆ เหล่านี้ต้องเกิดเป็นลำดับขั้น และจะไม่มีการข้ามขั้น ถ้าขั้นที่ 1 ไม่ได้รับการตอบสนอง ความต้องการในลำดับขั้นที่ 2-5 ก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้ การตอบสนองที่ได้รับในแต่ละขั้นไม่จำเป็นต้องได้รับทั้ง 100% แต่ต้องได้รับบ้างเพื่อจะได้เป็นบันไดนำไปสู่การพัฒนาความต้องการในระดับที่สูงขึ้นในลำดับขั้นต่อไป ผมยังคาอยู่ที่ขั้นที่ 3 เลย จะให้ผมทำตามขั้นที่ 5 ก่อน ก้อเลยยังทำไม่ได้ อ่ะครับ ในหลวง ผมขอโทษทีนะครับ ดังนั้น ผมจะทำในขั้น ที่ 3 ก่อน แล้วค่อยมา ขั้น 4 ขั้น 5 เศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงนะครับ.......เพราะฉะนั้น ผมเลยต้อง ไปสอบบรรจุเอาไงละครับ ซึ่งทางสาขาอิเล็กทรอนิกส์ เขาจะเอา 26 อัตรา สอบวันที่ 6 ต.ค.นี้ ผมก็เลยต้อง จัดสรรเวลา ว่าง ๆ มานั่งอ่านหนังสือสอบไงครับ ตอนนี้ ก้อเริ่ม ๆ อ่านไปบ้างแล้ว แต่ ก็ยังไปไม่ถึงไหน ถ้าตอนนี้ผมอยู่อนุสาวรีย์ชัยฯ ก็คงนั่งจ่อ อยู่แถว ๆ ป้ายรถเมล์นั่นแหละ ยังไม่ได้ขึ้นเลย เพราะเริ่มอ่านไปแค่ บทเดียวเอง 5555.....

ลืมบอกไป ข้อสอบข้อเขียน 100 คะแนน แบ่งเป็น
หมวดวิชาครู 60 คะแนน
หมวดวิชาเฉพาะสาขา (อิเล็กทรอนิกส์) 40 คะแนน
ซึ่งตัวกระผม....จะต้องกัดฟัน กัดกราม กัดลิ้น กัดริมฝีปาก กัดลิ้นไก่ อ่าน ๆ ๆ ๆ ๆ หนังสือเข้า แล้วก็.....ต้องทำให้ได้ 60 % ของทั้ง 2 หมวด เวงกาม...จะทำได้ไหมเนี่ยะ.....

และที่สำคัญที่สุด ถ้าผมเกิดติด อันดับที่ 1 - 20 ก็คงจะดีเป็นแน่แท้ เพราะคงไม่ได้บรรจุที่ 3 จังหวัดภาคใต้ อิอิ แต่ถ้าโชคดีน้อยลงมาหน่อยคือติด อันดับที่ 21 - 26 คงจะต้องรู้ชะตากรรมตัวเอง ว่าได้ไปอยู่ที่ ยะลา ปัตตานี นราธิวาส แน่นอน....แรก ๆ ผมก็ว่าจะไปนะถ้าติด...แต่ เจ๊บิ๊ก นักเรียนทอม ปวส. 2 ของผมเอง เป็นคนพื้นเพ แถวนั้น บอกว่า อาจารย์ คิดดีแล้วเหรอ มันมีอะไรมากกว่าที่อาจารย์คิดนะ ขนาดเจ๊บิ๊กเมื่อก่อนแกก็ทำงานอยู่ที่ ปัตตานี เองยังอยู่ไม่ได้ ยังต้องเตร็ดเตร่มาเรียนต่อ ปวส. ที่วิทยาลัยผมเลย เออ จริงหว่ะ....แล้วเจ๊บิ๊ก ก็บิ๊ว อารมณ์ให้ผม ไม่อยากไป เลือดรักชาติแบบครูจูหลิง ของผม หายไปในบัดดล...แต่ถ้าไม่ติด 1 ใน 26 ผมก็คงต้องกินแห้วกระป๋องต่อไป คือทำงานในตำแหน่งเดิม ๆ ที่วิทยาลัยนี้ต่อไป...(แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้อยู่ใกล้ ๆ บ้าน).......

.......แต่ถ้าติดอันดับ 1 ใกล้สุดของผมก็คงจะต้องเป็น ที่ประจวบฯ หรือไม่ก็ สมุทรปราการ นอกนั้น ก็อุทัยธานี ตรัง สกลนคร ลำพูน แม่ฮ่องสอน ชุมพร ระนอง พังงา เพชรบุรี ลพบุรี พะเยา หนองคาย ชลบุรี ชัยภูมิ นครพนม ปราจีนบุรี สระแก้ว สระบุรี หนองบัวลำพู เพชรบูรณ์ นั่นผมก็ไม่หวั่น แม้วันมามากหรอก เพราะผมใช้ โซฟีแบบกระชับ (ถึงแม้จะไกลบ้านแต่ศรีทนได้ เพื่อความมั่นคงในชีวิต ตามขั้นที่ 3 ของมาสโลว์ ดังนั้นผมต้อง สู้ ๆ ๆ ตาย อ่ะ....อยากติด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ แต่ถึงแม้ว่าติด อันดับที่ 21 - 26 ที่จะต้องลงไป 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมก็คงไม่ปฏิเสธหรอก ขอให้ติดด้วยเทิด....จะไม่ลืมพระคุณเล้ย..ย.ย.. เพราะคนที่จบอิเล็กทรอนิกส์มานี่ มันก็ไม่ใช่ ขี้ ๆ อ่ะนะ วิชามันยากพอตัว หวังว่าชะตากรรมนี้ของผมคงจะลงเอย ที่ 1 ใน 26 ก้อแล้วกัน เราจงตั้งหน้าตั้งตา ทำมันให้ดีที่สุด เพราะคนที่กำหนดชะตาชีวิตของเราก็คือตัวเรา พยายามเข้านะ ตัวเอง เราต้องชนะตัวเองให้ได้ก่อน...ผมต้องทำให้ดีที่สุด..ผมสัญญา....เออ...ว่าแต่ว่าที่บนบานที่ไหน ดี ๆ ขลัง ๆ บ้าง วานบอกที จะใช้ ทางไสยศาสตร์เข้าช่วยด้วยอ่ะครับ จะได้มีกำลังใจ เพิ่มขึ้น วานบอก...ผมที....อิอิ...



Create Date : 04 กันยายน 2550
Last Update : 4 กันยายน 2550 15:24:26 น. 6 comments
Counter : 322 Pageviews.
Share

 
ขอให้สำเร็จนะค้าบบบบ...ได้ไปแถวริมฝั่งโขงก็ดี..นะ


โดย: ลิงจ๊ากจ๊าก วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:17:32:08 น.  

 
ขอบคุณนะครับที่อวยพร ขอให้สมพรปากนะครับ สาธุ แล้วผมจะไม่ลืมพระคุณคุณ ลิงจ๊าก ๆ เลยละครับผม


โดย: เต๋า...เต๋า... IP: 125.24.253.230 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:18:02:54 น.  

 
มุกเยอะจริงๆว่าแต่ใช้โซฟีด้วยเหรอตัวเอง ก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะสู้ๆ เรื่องบนบานไม่ค่อยถนัดเพราะไม่เคยบนใช้ความสามารถล้วนๆเคยได้ยินมั้ยถ้าเรามีความมั่นใจซะอย่างก็เหมือนเรามีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว มั่นใจเข้าไว้


โดย: นก IP: 77.177.25.149 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:18:59:20 น.  

 
ขอบใจนกมาก ๆ เลยนะก๊าบบบบบ


โดย: เต๋า...เต๋า... IP: 125.27.214.40 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:21:02:18 น.  

 
ยาว ขี้เกียจอ่าน


โดย: นงเลิฟ (อาลีอา ) วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:21:58:05 น.  

 
ครูขา..เขียนย๊าวยาว ...แต่หนุกดีค่ะ

หวังว่าคงสอบได้นะคะ

แต่ก่อนอื่น...ขึ้นรถระยังคะ .?
.นี่กันยาแล้ว ป้ายหน้าจะตุลาแล้ว
หวังว่าคงอ่านหนังสือทันนะคะคุณครู


โดย: ซซ วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:23:48:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เต๋า...เต๋า...
Location :
ราชบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs
[Add เต๋า...เต๋า...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.