|
|
วันนี้ผมแปลงร่างเป็นคนเหนืออีกแล้ว ทำไงได้ ก็มันอยากจะ...อู้..อ่ะ
วันนี้ก็อุตส่าห์ตื่นมาแต่เช้า....กะว่าจะออกกำลังกายเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อสุขภาพ และเพิ่มความหล่ออีกสักนิด ซึ่งจริง ๆ แล้วตัวของผมเองก็มีอยู่มากพออยู่แล้ว...แต่จะให้เพิ่มมากยิ่งขึ้นไปอีกซักกะหน่อย แต่...ไม่เป็นดังเป้าประสงค์ เพราะจู่ ๆ ความขี้เกียจ ก็มาเคาะหัวใจซะงั้น เลยไม่ดีกว่าเท่านี้ก็หล่อจนแทบจะจุกอกตายอยู่แล้ว ไม่ออกแล้วกำลังกงกำลังกาย เปิดตูดเข้าห้องน้ำไปเลยดีกว่า 555
มาโรงเรียนสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือสแกนลายนิ้วมือ วันนี้อ้ายเด็กเวงเจ้าเก่าไม่มากีดขวางแล้วเหรอว่ะ แหม คิดถึงมันขึ้นมาเลยเชียว อ้ายเด็กเวง...มาแล้วเสียงหวอเตือนการเข้าแถว ไปเช็คชื่อนักเรียนดีกว่า...พอเดินไปที่แถว แป่ว อ้ายเด็กเวง หายไปไหนหมดฟร่ะ...มีนักเรียน ปวส. 1 อิเล็กฯ ก็มีเพียงแค่ 15 คน แต่นี้ ไม่มีสักกะตัว พระเจ้า..โดนสาปให้สูญพันธุ์รึไงหว่า...แน่ ๆ ๆ สายตาเหลือบไปเห็นเด็กคนนึงหลบเข้าไปพรางตัวเป็นตุ๊กแกอยู่กับเด็ก ปวส. 2 ซะงั้น...เราเลยต้องเอาตะเกียบไปคีบมันออกมาเข้าแถวซะงั้น ทำยังกับพาหมาไปเดินสวนสาธารณะในสิงคโปร์ซะงั้น เพราะถ้าจูงหมาไปไหน ต้องพกถุงพลาสติกกับตะเกียบไว้คีบอึหมาด้วยไม่งั้นโดนปรับ...เลยเอาตะเกียบไปคีบเด็กคนนั้นลากไปเข้าแถว..เด็กบอกว่า ก็ผมเขินอ่ะอยู่คนเดียว จะบ้าเหรอ อยู่กันเต็มสนามขนาดนี้บอกว่าอยู่คนเดียวได้ไง ......แหม ๆ รึจะโกหกครูบ้า เอ้ย บาอาจารย์เหรอไง....มาม่ะ ถ้าไม่กล้าเดี๋ยวครูต่อแถวเป็นเพื่อนให้เอาป่ะ ๆ แหม พูดยังไม่ทันขาดคำมีนักเรียนมาเพิ่มอีก 6 คน กระหืดกระหอบมาซะงั้น เลยไม่ได้เข้าแถวเป็นเพื่อนพวกมันเลย...เพราะหน้าตาอย่างเรา ก็พอไปวัดไปวาตอนดึก ๆ ได้ (ขืนไปกลางวัน เขาก็เห็นรอยเท้าหงษ์ของเราอ่ะสิ...อ้าว ต้องเป็นหงษ์สิ ผมออกจะขาวตี๋ ซะขนาดนี้ จะให้เป็นกาได้ไง ไม่ใช่น้องครีมช๊อคนะเออ..เกลียดจริง ๆ อิโฆษณาเหยียดสีผิวนี้ง่ะ ทำไมดำแล้วผิดเหรอไง ว้า ...แต่ดีนะที่เราขาว) ก็แหม ๆ ก็หน้าเค้าออกจาเด็ก (โข่ง) คือ ๆ กันแหละน่า กลมกลืน กันน่าดู...
พอเลิกแถวรีบไปคว้ามือเด็กที่เมื่อวานที่ยังไม่ได้ยกถังน้ำคนนั้นมาคนนึง...มาชดใช้เวง ชดใช้กรรมเสียเพราะเมื่อวานไม่ได้ยก วันนี้เลยแถมให้เลยคือให้ยกคนเดียว 2 ถังเลยละกัน 5555 (หลอกใช้แรงงานเด็กอีกแล้วตรู ปวีณาจะจับผมฐานใช้แรงงานเด็กรึป่าวหว่านี่ ไมท่ได้ใช้นะ เด็กเต็มใจทำให้ต่างหากเล่า จริงไหม อ้าย แมน....(ต้องเอามีดจี้หลังมันเอาไว้ด้วย มันจะได้ตอบว่า ใช่....5555 พ้นข้อกหล่าวหา ซะงั้น))...พอให้เด็กยกน้ำเสร็จแล้ว..ก็แอบอู้..มาเล่นเนตแป๊บนึงมาแอบดูบล็อกอิอิ..มาดันซะหน่อยจะได้รู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ไงล่ะ...ซึ่งจริง ๆ คาบแรกผมต้องสอนเวลา 8.20 น. แต่ตอนนั้นก็ 8.21 น. แล้ว แหม ๆ เข้ามาดันบล็อกแป๊บนึงนะ....พอดันเสร็จก็ ถอยรถออกจากที่จอดรถไปแวะจอดกลางทางที่โรงอาหารก่อน....พอเดินเข้าไปโรงอาหารตอนนั้น 8.40 น.แล้ว...ไปเจอเด็ก สาว ๆ ไม่สิต้องบอกว่า ทอม ๆ ถึงจะถูกกว่ามั้งนี่ พวกนี้เรียนอยู่ชั้น ปวช.2 ของแผนกผม นั่งกันอยู่ 4 คน...มีนังนิด นังแนน นังชมพู่ นังกมลทิพย์ นั่งอยู่ พอเจอหน้าเรา มันก็บอกว่า นี่ไงอาจารย์ พอเราได้ยินปุ๊บ ก็เริ่มการชักสีหน้าทำเป็นเคร่งเครียด พร้อมทำเสียงเข้มว่า เนี่ยมันกี่โมงแล้ว ห๊า ไปเลย ไปขึ้นเรียน รอพวกเอ็ง 4 ตัวนี่แหละน่ะ นี่นะอุตส่าห์ มาตาม ไปเลย ๆ ไปรอที่ห้องเลย ไป๊...แล้วผมก็เดินหันหลังกลับไปที่รถ..แล้วก็แอบหลบอยู่ที่มุมตึก มองเห็นพวกมันว่าเดินไปทางตึกกันหมดแล้วหรือยัง พอเห็น ว่าไปแล้ว ก็ได้โอกาสขอตัวไปสั่งอาหารเช้า รับประทานเสียก่อน เพื่อบำรุงสมองตอนเช้า 55555 เป็นเด็กอู้ไม่ดี แต่เป็นครูอู้ได้เสมอ (แต่ต้องระวังตัวให้ดี ๆ ด้วย อย่าให้อิตาแป๊ะจับได้ ไม่งั้นละ โดนเครื่องประหารหัวสุนัขแน่ ๆ )...และแล้วเราก็ได้ทานอาหารเช้าก่อนไปสอนซะงั้น อิอิ
พอไปที่ห้องเรียนก็เช็คชื่อ ตรวจความเรียบร้อยของเด็ก ปวช.2 เลยมีทั้งหมด 24 คน 3 คาบแรกสอนวิชาดิจิตอลเบื้องต้น แต่ก็อู้ไปแล้วเกือบ ๆ 30 นาที 55555 โกงกิน เวลาราชการ 555...วันนี้เลยสอนเรื่องเกี่ยวกับระบบเลขฐานก่อน..ไม่ขอลงลึกก็แล้วกัน ....ตอนสอนก็มีทั้งตบ ทั้งเตะ ทั้งปาหนังสือใส่ ทั้งถีบเด็กนักเรียน เฮฮากันน่าดู โอ๊ย สารพัดวิธี เพื่อเอาเด็กพวกนี้ให้อยู่ แต่เราทำแบบไม่ใช่โหด ๆ นะ เราทำแบบติดตลก ให้มีเสียงหัวเราะบ้าง เด็ก ๆ มันจะได้ไม่เบื่อ หยอดมุกแต่ละมุกนี่ ก็เยอะวัน ๆ ต้องพยายามดูละครตลก ๆ คอยเก็บมุกมาใช้ในการสอนด้วยนา....แต่วันนี้ติดใจอย่างนึง สอนมาหลายรุ่นแล้วตอบผิดกันตลอดเลยเด็กพวกนี้ 2 ยกกำลัง 0 ได้เท่าไร มันบอกว่าได้ 0 เออ ตูละเซ็ง..มันต้องได้ 1 ต่างหากเล่า เพราะอะไรยกกำลัง 0 ก็ย่อมได้ 1 จำไว้ซะด้วยนะทุกคน.....พอสอนเสร็จ 3 คาบ ก็ให้การบ้านไป 2 ข้อ ในคาบหน้าให้เอามาส่ง...แล้วก็ให้ออกไปเข้าแถวหน้าห้องเรียน ให้สลับที่กันตามความพอใจ แล้วให้นับ 1 2 3 ไปเรื่อย ๆ ใครนับได้เลขที่ 40 41 42 43 44 ให้ออกมา ทำความสะอาด จัดโต๊ะ ลบกระดาน ให้เรียบร้อย.....
คาบที่ 4 เด็ก ปวส. 2 มายืนเข้าแถวรอเรียนอยู่ด้านหลังแถว ปวช.2 แล้ว แหม ๆ เด็กปวส. 2 นี่ตั้งใจกันดีจัง....(ว่าไปก็แอบคิดถึง พวกเด็ก ปวส. 2 รุ่นที่แล้วจัง..ทั้งพวกนังทราย นังหลิน อ้ายปอนด์ อ้ายบ๊อบ พวกนี้ เป็นไงบ้างก็ไม่รู้ แต่ได้ข่าวว่าหลินได้งานที่โรงงานไปแล้ว อ้ายบ๊อบก็โดนทหารไปแล้ว คิดถึงอ้ายเด็กพวกนี้ ชะมัดเลย)...พอปล่อย ปวช.2 ไป ก็รับ ปวส. 2 เช็คชื่อ เช็คเครื่องแต่งกาย แต่มีเด็กอยู่คนนึงไม่ได้ใส่ถุงเท้ามา (เพราะผมนี่ส่วนมากจะเช็คเครื่องแต่งกาย ถ้าใครใส่ไม่ถูกต้องจะตัดคะแนนอย่างละ 1 คะแนน จากคะแนนดิบ เพื่อที่จะได้เป็นกุศโลบายให้นักศึกษาแต่งกายให้ถูกระเบียบ)...แต่ใส่จตุคาม มา 3 องค์.....กำลังจะหักคะแนนอยู่แล้วเชียว ได้ยินพวกเพื่อน ๆ มันบอกว่า จตุคามฯ ก็ไม่ช่วยเอ็งเลย ใส่มาได้ตั้ง 3 องค์ พอเราได้ยินเท่านั้นแหละ ได้ทีเลย...อ่ะ ๆ เพื่อเห็นแด่จตุคามฯ งั้นวันนี้ผมไม่หักคะแนน เอ็งละกัน ...ซะงั้น เลยผม....เด็ก ๆ คนอื่น เลยบอกว่า เออ ห้อยจตุคามนี่แล้วขลังดีนะนี่ อาจารย์ไม่หักคะแนนด้วย ขลัง จริง ๆ เว้ย....5555 ผมรู้อยู่แล้วว่าพวกมันต้องมามุกนี้ อุอุ เลยเล่นกับมันไปด้วยเลย 5555 พอเช็คชื่อเสร็จ ก็ปล่อยเลย ไม่สอนเพราะคาบเดียวขี้เกียจ อิอิ ....เพราะต้องนั่งทำตารางสอนให้อ้ายพวกเด็กเวง ที่มันตกค้าง...ตั้งเกือบ 10 คน ตกกันมาได้ เกือบคนละ 10 วิชา ต้องมานั่งจัดตารางให้พวกมันอีก...ที่จริงไม่ใช่หน้าที่ผมหรอกเป็นหน้าที่ของที่ปรึกษามัน แต่ที่ปรึกษามันทำไม่เป็น (ไม่เป็นแต่ไม่คิดจะทำมันก็ไม่เป็นอย่างนี้อยู่วันยังค่ำแหละเว้ย..ตู...ผมว่าจริง ๆ มันทำได้ แต่มันขี้เกียจมาก กว่า ผมก็เลยเห็นแก่เด็กละกัน ช่วย ๆ กันไป อะไร ช่วยได้ก็ช่วยอ่ะนะ) เลยมาจัดให้มัน...นัดพวกมันเอาไว้ บ่ายครึ่งให้มาเอา แล้วเอาไปลงเพิ่มตามรายวิชาที่จัดมาให้ ได้เลย......
นั่งจัดจนเวลาล่วงมาที่ 12.30 น. แฟนโทรมา..แต่ผมกะลังง่วนกับการจัดตารางให้เด็กแต่ละคนอยู่ เพราะเด็กพวกนี้มันไม่ได้ตกวิชาเดียวกัน แต่ละคนก็ตกกันคนละวิชา ต้องมานั่งจัดให้แม่งทุกคน ไม่เป็นไร ศรี ทนได้....คุยไป จัดไป แต่สมองแยกส่วนไม่ถูก เลยเอาไว้ก่อน เดี๋ยวบ่ายขึ้นมาทำใหม่..เลยเดินไปโรงอาหาร.....ทานข้าวก่อน
ช่วงบ่ายก็มานั่งจัดต่อ จนถึงเวลา 13.20 น. ยังไม่เสร็จเลย..เลยบอกเด็กที่มาเอาตารางสอนว่าที่เหลืออีก 3 คนพรุ่งนี้ค่อยมาเอานะ ขอตัวไปสอนก่อน....เลยไปสอนวิชาไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ เด็ก ปวส.1 กลุ่ม ม.6 ก่อน จริง ๆ ต้องสอน 3 คาบ แต่สอนได้แค่ 2 คาบ ก็ปล่อยแล้ว ไงไม่รู้ขี้เกียจอ่ะ ...เลยไปตีแบดที่โรงอาหารรอเวลาเลิก อิอิ...พอได้เวลาก็เหงื่อโทรมกายจะไปสแกนนิ้วกลับ เผอิญ มีอาจารย์คนนึงมาชวนไปเอาเครื่องมือช่างของเด็กที่สั่งซื้อไว้ที่ตลาด ว่าให้ไปช่วยกันยกหน่อย เออ ไปก็ไปว่ะ..คนดี นิสัยดี แถมยังหล่อ อย่างเรา มีรึจะปฏิเสธ......กลับมาอีกทีก็ 5 โมงครึ่งแล้ว แสกนนิ้วกลับบ้านดีกว่า
ว่าจะรอดแล้วเชียวกำลังจะเดินขึ้นรถ...แม่ง อีตาแป๊ะ...เสือกลงมาจากรถพอดี เจอเข้าอย่างจัง เลยต้องไหว้มานไปที..มันดันยังมีหน้ามาถามเราอีกว่า เมื่อไรจะไปดูการต่อกล้องวงจรปิดที่การอาชีพซะที...เราก็ยิ้ม แหย ๆ พร้อมกับบอกไปว่าครับ ๆ (เออ มรึงจำไม่ได้รึไง ว่ากุเคยบอกมรึงไปแล้วไง ว่า กุไปดูมาแล้ว แม่ง อัลไซเมอร์ จริง ๆ เลย อิตาแป๊ะนี่ เฮ้อ... ตูละหน่าย ได้แต่แอบคิดนะ ใครจะกล้าพูดออกไป กันเล่า 5555 )....
กลับถึงบ้านแม่ชวนไปส่งน้ำ...ไปโรงงาน เหนื่อยมาก ๆ กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ ทุ่มกว่า ๆ แล้วก็อาบน้ำ แล้วก๊อมานั่งอัปบล็อก ณ ประการละฉะนี้.....อยู่นี่ไงละครับ ต๊ะเอง...
| Create Date : 15 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 15 พฤษภาคม 2550 21:21:26 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 340 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [