ท่านพุทธทาส : คุณค่าของ "ไม่ประสบความสำเร็จ" (ล้มเหลว) "...เมื่อประสบความสำเร็จ สิ่งแรกก็คือดีใจ จนลืมตัว และโง่ลงไปบางอย่าง สำหรับจะประมาท หรือสะเพร่าในอนาคต ความสำเร็จ เป็นครูที่ดีน้อยกว่า ความไม่สำเร็จ ความไม่สำเร็จ แต่มีเสน่ห์จนคนทั่วไป เกลียดความไม่สำเร็จ ...เมื่อไม่ประสบความสำเร็จ เราจะได้อะไร ที่มีค่ามากกว่า เมื่อประสบความสำเร็จไปเสียอีก ถ้าเป็นจิตนิยม แต่เราไม่รู้-ไม่รู้สึก ถือเอาไม่ได้ แต่คนทั่วไป มองมันในแง่ลง เห็นเป็นความเสียหาย และเกิดทุกข์ใหม่เพิ่มขึ้นอีก เป็นโชคร้ายไปเสียโน่น ...ถ้าต้อนรับความไม่สำเร็จ อย่างถูกต้อง มันจะมอบความรู้ ที่จะทำให้ประสบความสำเร็จ ถึงที่สุดในกาลข้างหน้า จนกลายเป็นผู้ทำอะไร สำเร็จไปหมด..." ท่านพุทธทาส https://www.facebook.com/ThanPhuththThasPhikkhuSwnMokkh?fref=ts   Create Date : 12 ธันวาคม 2556     0 comment Last Update : 31 ธันวาคม 2556 16:07:02 น.     Counter : 3058 Pageviews.   Share Tweet

Boy : "ความสำเร็จ" กิน "ความล้มเหลว" เป็นอาหาร "ความสำเร็จ" กิน "ความล้มเหลว" เป็นอาหาร ถ้าอยากได้ความสำเร็จใหญ่ๆ เราต้องป้อน "ความล้มเหลว" ให้มันสองเท่า แล้วความสำเร็จจะโตไวจนคาดไม่ถึง แทบจะเป็นสูตรสำเร็จของหนังตลาดเลยก็ว่าได้ ที่ตัวละครหลักจะต้องพบกับความล้มเหลวซ้ำซาก แล้ววันนึงเค้าก็ค้นพบเคล็ดวิชาหรือบทเรียนอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นก็พัฒนาตัวเอง จนเอาชนะอุปสรรคได้ในที่สุด ฟังดูเป็นพล็อตที่น้ำเน่าน่าเบื่อนะครับ แต่ผมอยากจะบอกว่าชีวิตจริงมันเป็นแบบนั้นเป๊ะเลย ชีวิตจะประเคนบททดสอบให้เราซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดูสิว่าเราจะอึดแค่ไหน ระหว่างนั้นเราจะเหมือนเห็นลำแสงอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ทำให้เราเข้าใจว่า มันไม่ใช่ความล้มเหลว แท้จริงมันเป็นเพียง "ผลตอบรับ" ของสิ่งที่เราทำลงไป ว่าเราต้องปรับปรุงอะไรตรงไหน อย่างไร ใครบางคนบอกไว้ว่า ถ้าเอากล้องจุลทรรศน์มาส่องความสำเร็จดู เราจะพบความล้มเหลวอยู่ในนั้นเต็มไปหมด หลายครั้งโอกาสก็แปลงร่าง มันมาในรูปของความล้มเหลว "ชั่วคราว" ครับ! มันแค่ชั่วคราว อย่าเอามันไปค้างคืน ถ้าวันนั้นผมปล่อยมือให้ไหลลู่ร่วงดิ่งลงเหว ไม่อยากจะคิดเลยครับว่าวันนี้ชีวิตผมกับครอบครัวจะเป็นอย่างไร มองย้อนกลับไปถึงเพิ่งจะเข้าใจวันนี้นี่เอง ใช่ครับ วันนั้นผมยังล้มเหลวไม่พอ ถ้าวันนี้เรากำลังล้ม แล้วมีคนเดินมาบอกเราว่า "ทำไม่ได้หรอก" ขอให้มันเป็นเพียงความคิดเห็นของเค้าเท่านั้น อย่ายอมให้มันเป็นความคิดเห็นของเรา บอกเค้าไปเลยครับว่า เรากำลังป้อนอาหารยี่ห้อ "ความล้มเหลว" อยู่ เดี๋ยวความสำเร็จโต ก็จะได้รู้กัน เอ้า! ได้เวลาป้อนอาหารเช้าให้ความสำเร็จแล้วครับ มามะ ออกไปล้มเหลวกัน https://www.facebook.com/thisisboysthought?fref=ts   Create Date : 12 ธันวาคม 2556     0 comment Last Update : 31 ธันวาคม 2556 16:07:32 น.     Counter : 979 Pageviews.   Share Tweet

Wibool Jung : คนรวยเป็นผู้รับที่ยอดเยี่ยม คนจนเป็นผู้รับที่ยอดแย่ ถ้าจะให้ผมฟันธงถึงสาเหตุอันดับหนึ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถบรรลุศักยภาพสูงสุดทางการเงินของตัวเองได้ ผมก็จะขอบอกว่า คนส่วนใหญ่เป็น "ผู้รับ" ที่แย่ เขาอาจเป็นผู้ให้ที่ดีหรือไม่ดีก็ได้ แต่ที่แน่ๆคือ พวกเขาเป็นผู้รับที่แย่ และเพราะพวกเขารับได้แย่ พวกเขาจึงเลือกที่จะไม่รับ! คนเรามีปัญหากับการเป็นผู้รับด้วยเหตุผลหลายประการ ประการแรกเลยคือ หลายคนรู้สึกว่าตนเองด้อยค่าหรือไม่คู่ควร อาการของโรคนี้แพร่ระบาดอย่างกว้างขวางในสังคมของเรา ผมขอเดาว่ากว่า 90% ของประชากรโลกต่างมีความรู้สึกที่ว่าตัวเองไม่ดีพอวิ่งพล่านอยู่ในกระแสเลือด แต่สิ่งสำคัญคือ คุณต้องตระหนักไว้ว่า ความรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการสร้างฐานะและจากมุมมองทางการเงิน มันอาจเป็นแรงกระตุ้นอย่างดีเสียด้วยซ้ำ ความรู้สึกว่าตัวเองมีค่าหรือไม่ ล้วนเป็น "เรื่องราว" ที่เราสร้างขึ้นเอง ก็อย่างที่บอกไปแล้ว ไม่มีสิ่งใดมีความหมายหรอก นอกจากความหมายที่เรามอบให้มันเอง ไม่มีใครเดินเข้ามาประทับตรา "มีค่า" หรือ "ไร้ค่า" บนตัวคุณได้หรอก คุณเองนั่นแหละที่เป็นคนทำ คุณสร้างมันขึ้นมาเอง คุณเป็นคนตัดสินเอง คุณคนเดียวเท่านั้นที่เป็นผู้กำหนดว่าคุณจะมีค่าหรือไม่ มันเป็นมุมมองของคุณ ถ้าอย่างนั้น ทำไมคนเราถึงทำกับตัวเองอย่างนี้? ทำไมคนเราต้องสร้างเรื่องขึ้นมาว่าตัวเองไร้ค่า? มันเป็นธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ ซึ่งมีระบบป้องกันตัวเองที่จ้องแต่จะหาสิ่งผิดปกติ คุณสังเกตุไหมว่าพวกกระรอกไม่ต้องกังวลกับเรื่องเหล่านี้เลย? คุณพอจะนึกภาพกระรอกบอกกับตัวเองว่า "ฉันจะไม่สะสมลูกนัทเตรียมไว้สำหรับหน้าหนาวในปีนี้ให้มากนักเพราะฉันมันไร้ค่า" ได้ไหม คงเป็นไปได้ยากหน่อย เพราะสัตว์ที่มีระดับสติปัญญาต่ำไม่เคยทำเรื่องแบบนั้นกับตัวเอง มีแต่สัตว์โลกที่มีวิวัฒนาการล้ำหน้าอย่างมนุษย์เท่านั้นแหละที่สามารถตั้งข้อจำกัดให้กับตนเองได้ หนึ่งในคติพจน์ของผมคือ "ถ้าต้นโอ๊กสูงร้อยฟุตมีความคิดและจิตใจเหมือนมนุษย์ มันก็คงจะสูงได้เพียงสิบฟุต!" คำแนะนำของผมก็คือ เนื่องจากการแต่งเรื่องของคุณขึ้นมาใหม่นั้นง่ายกว่าการเปลี่ยนแปลงความรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า จงเริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนเรื่องราวของคุณแทน มันได้ผลรวดเร็วและแน่นอนกว่ากันมาก ลองสร้างเรื่องราวใหม่ๆ ที่ส่งเสริมตัวคุณเองและดำเนินชีวิตไปตามนั้น โลกนี้มีเงินอยู่มากมาย นับล้านล้านดอลลาร์ มันมีอยู่ล้นเหลือและต้องไหลไปที่ไหนสักแห่ง และเมื่อมีคนไม่เต็มใจรับส่วนแบ่งของเขาหรือเธอ เงินส่วนนั้นก็ต้องตกไปเป็นของคนที่เต็มใจจะรับ ผมจะสอนบทสวดภาวนาพิเศษที่ผมคิดขึ้น มันอาจดูเหมือนเรื่องเล่นๆ ก็จริง แต่บทเรียนที่ได้รับนั้นสำคัญยิ่ง บทสวดมีดังนี้ "ข้าแต่สวรรค์เบื้องบน...หากใครมีโอกาสได้รับบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่พวกเขาไม่เต็มใจที่จะรับ โปรดส่งมันมาให้ฉันแทนด้วยเถอะ! ฉันเปิดกว้างและยินดีรับพรทุกประการจากท่าน ขอบคุณ" ถ้าคุณมีวิธีหาเงินให้ได้มากๆ ก็จงมีเงินให้มากๆ เข้าไว้ สร้างฐานะให้ร่ำรวยแล้วช่วยเหลือคนที่ไม่มีโอกาสเหมือนอย่างคุณ ซึ่งนั่นฟังดูมีเหตุผลมากกว่าการเป็นคนถังแตกและไม่สามารถช่วยเหลือใครได้เลย เมื่อคุณเปิดกว้างต่อการรับอย่างแท้จริง ชีวิตในด้านอื่นๆ ของคุณก็จะเปิดกว้างไปด้วยโดยปริยาย หลักการอีกข้อที่ผมใช่บ่อยๆก็คือ "วิธีที่คุณจัดการกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง คือวิธีที่คุณจัดการกับทุกๆ เรื่อง" เมื่อคุณกลายเป็นผู้รับเงินที่ยอดเยี่ยม คุณก็จะเป็นผู้รับที่ดีในทุกด้าน...และเปิดรับทุกอย่างที่สวรรค์ประทานมาให้ในทุกๆ ด้านของชีวิต สิ่งเดียวที่คุณต้องจำไว้ก็คือ การกล่าวคำว่า "ขอบคุณ" ทุกครั้งที่คุณได้รับพรอันประเสริฐทั้งหลาย ขอบคุณแนวคิดดีๆ จาก คุณวิบูลย์ จุงค่ะ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=wbj&month=10-2008&date=15&group=36&gblog=8   Create Date : 12 ธันวาคม 2556     0 comment Last Update : 31 ธันวาคม 2556 16:08:03 น.     Counter : 651 Pageviews.   Share Tweet

ดังตฤณ : เป้าหมายชีวิต • ชีวิตคน ลาดลงสู่ความลุ่มลึก ของสิ่งที่ตัวเองทำมากขึ้นทุกที แต่ถ้าไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ชีวิตก็ลาดลงสู่เหวลึก ของความไร้สาระแก่นสารเข้าไปทุกวัน • ถ้าจะใช้ชีวิตให้คุ้ม ต้องทุ่มเทกับการมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ "ใช้ชีวิตซ้ำอยู่ในหัว" และไม่ใช่ "ใช้ชีวิตล่วงหน้าอยู่ในฝัน" แล้วไปพบที่จุดจบว่า ชีวิตนี้ไม่มีอะไรให้จับต้องได้จริงสักกี่เดือนกี่ปี .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. • วิธีทำชีวิตให้ดีที่สุด คือจัดการกับวันนี้ ก่อนวางแผนถึงวันหน้า ไม่ใช่เอาแต่พะวงถึงวันหน้า ก่อนจัดการกับวันนี้ • วางแผนไปข้างหน้า เรียกว่าใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย กังวลไปล่วงหน้า เรียกว่าจมอยู่กับชีวิตที่สูญเปล่า .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. • จะเชื่อ หรือคิดฝัน เกี่ยวกับความสำเร็จอย่างไรก็ได้ แต่คุณจะไม่มีทางประสบความสำเร็จเลย หากไม่ลงมือทำจริง ในสิ่งที่ตัวเองรักจะทำให้สำเร็จ • อนาคตของคุณ มีโอกาสเกิดขึ้นตามคำทำนาย น้อยกว่าเกิดขึ้นตามการทำเอง • คนเลือกเส้นทาง หนทางพิสูจน์คน #ดังตฤณ  //www.facebook.com/dungtrin   Create Date : 12 ธันวาคม 2556     0 comment Last Update : 31 ธันวาคม 2556 16:08:31 น.     Counter : 895 Pageviews.   Share Tweet

Boy : "ยุคแห่งความรู้" ยุคนี้คือ "ยุคแห่งความรู้" อย่างแท้จริง ความรู้ในโรงเรียนกำลังถูกท้าทาย และคนที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง กำลังถูกทิ้งห่างออกไปทุกทีๆ เพราะเราอยู่ในยุคที่ผมอยากจะเรียกมันว่า "ยุคศึกษาหาความรู้ด้วยตนเอง" ทุกวันนี้ถ้าเราอยากรู้อะไรสักเรื่อง เรามีทั้งอาจารย์กู (เกิ้ล) อาจารย์ยู (ทูบ) อาจารย์วิ (กิพีเดีย) ความรู้แทบจะทะลักทลายเป็นเขื่อนแตก เด็กฝรั่งนั้น สามารถเรียนสิ่งที่อาจารย์สอนทุกระดับชั้นจากโรงเรียนและมหาลัยดังๆ ผ่าน app ที่ชื่อ iTunes U ผมเจอวิดีโอความรู้ดีๆ ในยูทูบที่ดูทั้งชาติก็ไม่มีวันหมด ผมค้นหาคำความรู้ที่ต้องการ แล้วก็เจอกับเว็บไซต์เข้าท่ามหาศาล หรือถ้าอยากได้หนังสือฝรั่งสักเล่ม ก็ไม่ต้องเดินออกไปซื้อ แค่คลิกเดียว ไฟล์หนังสือก็มาอยู่ตรงหน้า พูดตรงๆ ยุคนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่ไม่ถูกสอนไว้ ขอเพียงแต่เรารู้ว่าเราอยากรู้เรื่องอะไรเท่านั้นเอง แต่ทั้งหมดที่ว่ามา ต้องอยู่ในเงื่อนไขว่าฟังหรืออ่านภาษาอังกฤษออกนะครับ ผมถึงบอกว่าคนที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง คุณกำลังแย่แบบไม่รู้ตัว เพราะคนทั้งโลกกำลังเรียนรู้ด้วยตนเอง และมีคนจิตกุศลมากมายที่พร้อมจะแบ่งปันความรู้แบบฟรีๆ คนที่ห้องสมุดใหญ่กว่า ยังไงก็มีโอกาสชนะสูง ส่วนความรู้ในโรงเรียนบ้านเรานั้น ผมไม่แน่ใจว่าทำไมถึงยังล้าหลัง ผมงงมากที่ลูกสาวผม 8 ขวบ ยังต้องเรียนภาษาไทยจากหนังสือ "ดรุณศึกษา" ซึ่งมีอายุกว่า 100 ปีแล้ว มันไม่ได้มีอะไรเชื่อมโยงกับเด็กเลย ยังไม่นับที่โรงเรียนนั้นสอนนักเรียนให้กลัวครู จึงไม่มีใครกล้าถาม ผมยังจำประโยคที่พี่โจ้ คอมเมนเตเตอร์เดอะสตาร์ ผู้เป็นคุณครูของนักเรียนมาหลายสิบปี ได้ดี พี่โจ้เล่าให้ผมฟังว่า "ครูบางคนหลบซ่อนความไม่เก่งของเค้าไว้ในความดุ" ผมว่ามีส่วนจริงอยู่ไม่น้อย ผมจึงสอนลูกเสมอว่าความรู้อยู่นอกห้องเรียน ในห้องเรียน เรียนให้พอผ่าน แต่นอกห้อง ความรู้เราต้องค้นหา และภาษาอังกฤษสำคัญมาก สำหรับผู้ใหญ่อย่างเราๆ ท่านๆ โลกนี้กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล แต่คนที่ไม่รู้ตัว ก็จะไม่รู้ตัวต่อไปว่าวันนี้เรากำลังแข่งกับคนทั้งโลก ไม่ใช่แค่คนไทย เขื่อนความรู้กำลังแตกทะลัก และ "ความรู้" ก็คือ "ทุน" ของยุคนี้ อย่างผมเองไม่มีปัญญาจะไปซื้อคอนโดหรูเป็นสิบๆ ห้อง แต่ทุกวันนี้ผมก็มี passive income เทียบเท่ากับคนที่มีคอนโดหรูให้เช่าเป็นสิบๆ ห้อง เพราะผมมีทุนคือ "ความรู้" นั่นเอง ย้ำอีกทีว่าเรากำลังอยู่ใน "ยุคศึกษาหาความรู้ด้วยตนเอง" ใครหยุดศึกษาหาความรู้ ไม่นานจะถูกทิ้งไว้จนไม่เห็นฝุ่น หรือไม่ก็กลายเป็นแรงงานราคาถูก ความรู้ที่เรียนในโรงเรียนมันอายุสั้นครับ โลกเปลี่ยนแปลงทุกวัน วันละหลายครั้งด้วย อย่าให้หนังสือเล่มสุดท้ายที่อ่านคือวิชาสุดท้ายที่สอบตอนปี 4 เพราะความรู้นั้นมันล้าหลังไปนานแล้วครับ https://www.facebook.com/thisisboysthought/posts/168713880005219   Create Date : 12 ธันวาคม 2556     0 comment Last Update : 31 ธันวาคม 2556 16:09:00 น.     Counter : 536 Pageviews.   Share Tweet