Group Blog All Blog
|
การแบ่งปัน
เป็นภาพที่สตรีอินเดีย ขณะให้นมลูกดื่มนม ก็แบ่งให้เจ้าลูกแพะตัวน้อยดื่มอีกข้างหนึ่ง เป็นภาพแห่งการแบ่งปัน...คนดื่มนมแพะ...ดื่มนมวัว..มีที่ไหนหรือจะเห็นภาพที่มนุษย์จะแบ่งปันกลับคืนแก่สัตว์ได้เช่นนี้ มีให้เห็นที่อินเดียเท่านั้น " ความเอื้อเฟื้อของมนุษย์หากมีต่อสรรพสัตว์ได้ เมตตาย่อมแผ่ไปในโลกกว้าง..เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก เมตตาพาให้มนุษย์แลสรรพสัตว์ อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข โลกนี้ย่อมน่าอยู่ไปอีกนาน " ท่านคมสรณ์-พระธรรมทูตอินเดีย จะแต่งจะเลิก...ลองอ่านดู
*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * เพื่อนส่งมาให้ อ่านแล้วบอกได้คำเดียวว่า ซึ้ง อีกครั้งหนึ่งที่เรียกน้ำตาได้อีก ...อยากให้คนที่กำลังจะแต่งงาน... ...คนที่กำลังคิดเลิกลา... ...คนที่กำลังมีใจเป็นอื่น ทิ้งให้คนที่ถูกเลิกลาไว้กับอดีต อ่านแล้วคิด และส่งต่อๆ ไปนะคะ เครดิตรูปภาพของ Kim Chittam *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *
7 อย่าและไม่รับคืน
ข้อคิดดีๆสำหรับคู่แต่งงานใหม่ *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * เพราะความแตกต่างของสองคนมาใช้ชีวิตร่วมกันแทบ24 ชั่วโมง เป็นคำสอนของบุพการีให้ครองรักกัน นำไปปฏิบัตินะคะ *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * อันบ้านเรือนใหญ่โต รโหฐาน มีเสาทาน หลายต้น พอทนไหว เกิดเป็นคน อยู่เดียว ก็เปลี่ยวใจ ต้องแต่งงาน กันไว้ อาศัยกัน ธรรมชาติ ของชีวิต พ่อคิดแล้ว ว่าลูกแก้ว คงต้องพราก จากอกฉัน ได้ออกเรือน มีคู่ครอง ฉลองวัน มีงานหมั้น วิวาห์ตาม ประเพณี เป็นเมียเขา พ่อขอสั่ง ไว้เจ็ดอย่า หนึ่งเป็นกงสุล ออกวีซ่า เขาจะหนี กำหนดเวลา ไปและกลับ ให้สามี มันไม่ดี อย่าไปทำ จะช้ำใจ อย่าที่สอง คิดเป็นนัก โบราณคดี ผัวเรานี้ แอบซ่อนเงิน ไว้ที่ไหน เที่ยวรื้อค้น ดูโน่นนี่ จะบรรลัย ลามปามไป แฟ้มงานผัว ตัวจะตรม อย่าที่สาม อย่าเป็นกรม สรรพากร เงินทุกบาท มีขั้นตอน น่าขื่นขม คอยจัดแจง เรื่องการเงิน แถมอบรม เมียคนไทย มักนิยม คิดว่างาม อย่าที่สี่ คิดเป็นผู้ พิพากษา ตัดสินโทษ ลงอาญา โดยไม่ถาม ชีวิตคู่ ยากตัดสิน อย่าวู่วาม คิดก่อนทำ สองประสาน บ้านมั่นคง อย่าที่ห้า ยื่นคำขาด กับสามี ทำแบบนี้ รังแต่จะ เป็นผุยผง ความรุนแรง เหตุบานปลาย จะเพิ่มวง นวลอนงค์ ลูกของพ่อ อย่าพึงทำ อย่าที่หก คิดว่าเป็น ดาราดัง เอาใจยาก ไม่ค่อยฟัง ช่างน่าขำ มีเรื่องมาก ให้ผัวทุกข์ ควรจดจำ ชีวิตคู่ ลูกอย่าทำ เป็นดารา อย่าสุดท้าย คิดเป็นหญิง เพียงคนเดียว ตลอดเสี้ยว ชีวิตของ คุณพี่ขา ต้องมีน้อง คนเดียว นะพี่ยา รักเท่านั้น มีคุณค่า มามัดใจ *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * หันมาบอก ลูกเขย ว่าพ่อขอ ถ้าถามพ่อ ได้ลูกเขย ถูกใจไหม วันมาขอ พ่อแม่มา พ่อถูกใจ ยกลูกให้ เอ็งเอาไป ไม่รับคืน พร้อมกับฝาก ลูกสาว ให้ช่วยสอน ยามเธองอน ช่วยฝึกหัด ค่อยขัดขืน พาครอบครัว ถาวรนาน ให้ยั่งยืน ความชื่นมื่น ผูกสมัคร รักนิรันดร์.. *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * *.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎*.:。✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ *✿* D *.:。✿*゚¨゚✎ * เป็นการอวยพรแบบสอน แนะนำลูกสาว ในการครองใจสามีให้อยู่หมัด พร้อมกับฝากฝังลูกเขยไปในตัวด้วย ประทับใจจังเลยค่ะ... Credit..... From คอลัมน์สบาย ๆ สไตล์ไมตรี นสพ. เดลินิวส์ พ่อครับผมขอโทษ
วันที่ 14 กุมภา ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผมเพื่อให้คนคนหนึ่ งทุก ๆ ปีในวันนี้ ก่อนวันที่ 14 กุมภา ผมเดินออกจากบ้าน ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานาน ทีเดียว ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น ผมเห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด "พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห พ่อหน้าซีดทันที " นายเหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด" "พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน" พ่อเงียบ ผมเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา ความโหโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ พ่อเบือนหน้า "พ่อขอโทษ มานี่....." พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า "พ่อจะเอาไปซักให้เอง" ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้าน เป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้าใคร หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม ยามเมือ่ผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป 14 กุมภาพันธ์ .... ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ผมยอมออกมาจากห้อง ผมไม่เห็นพ่อ ... เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี ผ้าเช็ดหน้าของผม ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม ยังแคร์ผมอยู่ พ่อ.... ผมอยากขอโทษครับ หันหน้าจะกลับเข้าบ้าน พบกับแม่...... แม่ร้องไห้มาแต่ไกล วิ่งมากอดผม " พ่อเสียแล้วนะ " ผมอึ้ง แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจามออกมา พ่อมองไม่เห็น "พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย " "ทำไมล่ะครับ" "พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน" ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง .... ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาดโอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำ ดีที่สุดแล้ว" ผมกอดแม่ ร้องไห้ วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป พ่อครับ ผมขอโทษ....... |
gymstek
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] Friends Blog
Link |