All Blog
มือที่สาม





ฉันมีเธอ.....มาตลอด
นับแต่เกิดเติบใหญ่จนวัยปูนนี้
พระเจ้าสร้างให้เธอมาคู่กับฉันเพราะมันสมบูรณ์แบบ
เธอ...ทำหน้าที่มาอย่างดีตลอดมาและเสมอมา
ฉัน....ไม่เคยเหงาเพราะทุกๆเดือนเธอจะมาเยี่ยมเยียน
เธอ....ไม่เคยบ่นเวลาที่ฉันมีงานให้เธอทำแม้จะระยะเวลาอันยาวนาน
เธอ....ดูแลลูกๆของฉันให้ปลอดภัยเหมือนเป็นเจ้าบ้านที่ดีเชียวหล่ะ
เธอ...มักจะเห่กล่อมลูกๆของฉันให้นอนหลับสบาย ฝันดี
เธอ....ไม่เคยบ่นเวลาที่ลูกๆ ของฉันใช้กำลังกับเธอไม่ว่าหนักหรือเบา
เธอ...บาดเจ็บทุกครั้งที่ฉันยกเลิกงานที่ให้เธอดูแล
ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ เธอร้องไห้ เสียเลือดและน้ำตามากมาย
ฉันทำลายความผูกพันธ์ระหว่างเธอกับลูกๆของฉันด้วยการพรากจากกัน
แต่เธอก็ยังใจดีทำงานให้ฉันอีกไม่เคยปฏิเสธเลยทั้งๆที่รู้ว่ามันจะลงเอย
ด้วยความเจ็บปวดเหมือนเช่นที่ผ่านมา.......เธอดีกับฉัน

แล้วอยู่มาวันหนึ่ง......
เธอก็เริ่มวอกแวก เพราะเธอเบื่อฉันใช่ไหม
เธอเปิดประตูให้คนแปลกหน้าเข้ามาร่วมชายคา
เธอมีสองใจ...แต่มันทำให้ฉันเจ็บปวดเหลือคณานับ
เธอทำร้ายฉัน ทั้งๆที่เธอไม่สามารถจากฉันไปได้
เธอเริ่มทำตัวแย่ขึ้นทุกวัน...ทุกคืน...ทุกเดือน....
ฉันเริ่มเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน และคลางแคลงใจกับการกระทำของเธอ
และแล้วการลาจากที่ฉันต้องจำใจตัดใจเลือกทางเดิน....
เพราะเธอไม่สามารถเลือกฉัน...ตัดเขา เพราะมันฝังรากจนยากที่เลิกลา...
คนที่ต้องตัดใจและเลือกทางก็ต้องเป็นฉัน.....
ความดีของเธอที่ผ่านมาฉันจะเก็บเอาไว้ไม่ลืมเลือน
ความจริงฉันรักเธอมากเลยนะ ....
ฉันไม่เคยท้อแท้อย่างนี้มาก่อน...
มีทั้งความหวาดกลัว...หวาดระแวง...เสียใจ..กับการที่จะต้องขาดเธอ
เพราะเธอเป็นเสมือนเพื่อนแท้คนเดียวที่ฉันมี แต่เธอก็ทำร้ายฉันได้ลงคอ
ด้วยการนำมือที่สามเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน......
ฉันทนไม่ได้หรอก.....
และเวลาของเราก็หมดลง ฉันเลือกที่จะตัดขาดกับเธอ
เพื่อให้ดำรงชีวิตใหม่ให้ได้ .....ชีวิตที่ไร้เธอ
และฉันก็คิดได้ว่าไม่ใช่ฉันคนเดียวหรือคนแรกที่เจอมรสุมชีวิตแบบนี้
คนอื่นที่ประสบชะตาเช่นกับฉัน เขาก็ยังอยู่ได้ปราศจากคนทรยศเยี่ยงเธอ
ดังนั้น....ฉันยอมแยกทางกับเธอ...
ให้เธอได้สุขสมหวังกับมือที่สามฉันเรียกแบบนั้น

คืนนั้นฉันบอกกับตัวเองว่า...ถึงเวลาต้องปล่อยเธอไปได้แล้ว...
ฉันจำได้ว่า ฉันหลับไหลไปพร้อมกับน้ำตา....
.....เพราะเธอจะออกไปจากชีวิตฉันทันทีที่ฉันหลับไหล...
....เมื่อฉันตื่นขึ้นมา....ปราศจากเธอ...มันอ้างว้างเหมือนกัน....
ฉันปลอบตัวเอง...ว่าไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร...ทุกอย่างจะดีขึ้น
ฉันนอนเจ็บปางตาย...อยู่สามอาทิตย์....
พับผ่าสิยังไงฉันก็ลืมเธอไม่ลงสักที....
ฉันต้องทำใจให้เข้มแข็งและดำเนินชีวิตที่ไร้เธอ
อยากจะรู้เหมือนกันว่าอะไรจะเกิดกับฉันบ้างนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป.......

ลาก่อน...มดลูกที่รักของฉัน
ลาก่อน...เนื้องอกมือที่สามคนรักใหม่ของเธอ
ลาก่อน...ความเจ็บปวดที่เธอทำกับฉันเอาไว้เสมอมา...
สวัสดีกับชีวิตใหม่ที่สดใส...(ฉันหวังเช่นนั้นจริงๆ )




แหะๆ ๆ ๆ มาแนวนี้หนุก ๆ คะ อย่าคิดมาก
ชีวิตที่ขาดเธอฉันก็ต้องสู้ๆ ๆ ต่อไปคะ ......




Create Date : 19 มิถุนายน 2554
Last Update : 19 มิถุนายน 2554 10:32:50 น.
Counter : 1529 Pageviews.

25 comments
  





โดย: bestjitlada วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:0:45:28 น.
  
สู้ ๆ ต่อไปนะคะ ...
โดย: AellikoJaidee (AellikoJaidee ) วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:0:52:03 น.
  
สวัสดีค่ะ แวะมาชมบล็อก ว่างๆ แวะไปเยี่ยมชมบล็อกสถานที่ท่องเที่ยว ของน้ำชาได้ค่ะ

ThailandTravel.bloggang.com

สถานที่ท่องเที่ยว l จองโรงแรม
โดย: nonguide วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:1:16:24 น.
  
เข้มแข็งนะคะ
ทุกอย่างต้องดีขึ้นค่ะ
เดี๋ยวก็หายเจ็บนะ
โดย: อบอุ่นในหัวใจ วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:8:18:22 น.
  
แวะเข้ามาดู blog ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โดย: bbandp วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:11:47:44 น.
  
เกือบน้ำตาไหลไปแล้วแม่หนูยิม เจอตอนจบแล้วก็ ฮ่า ฮ่า
โดย: พจก้อย (Power_Moji ) วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:20:17:06 น.
  
แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ
โดย: **mp5** วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:20:48:22 น.
  
สวัสดีค่ะคุณยิม .. ขอบคุณนะคะแวะที่เยี่ยมชมที่บล๊อก ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โดย: Aellikojaidee IP: 202.91.18.206 วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:21:41:38 น.
  

เขียนดีค่ะ น่าติดตาม
เล่นกับความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นของชาวบ้าน

ตอนจบ~ เราโดนน๊อคสลบ
โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:22:51:39 น.
  
ยถา ทณฺเฑน โคปาลา คาโว ปาเชติ โคจรํ
เอวํ ชรา จ มจฺจุ จ อายุ ปาเชนฺติ ปาณินํ

ผู้เลี้ยงโคย่อมต้อนฝูงโค ไปสู่ที่หากินด้วยพลองฉันใด
ความแก่และความตาย ย่อมต้อนอายุของสัตว์มีชีวิตไปฉันนั้น

มีความสุขกาย สุขใจ สุขภาพแข็งแรง ตลอดไป...นะคะ



อุแหมมมมม....

หลงอ่านอยู่ตั้งนาน ที่แท้เรื่องมดลูกนี่เอง...

อย่าไปซีเรียสเลยค่ะ ปอป้าน่ะเฉือนทิ้งไปตั้ง ๒๐ กว่าปีแล้ว..ค่ะ
เมื่อไม่รักดี ก็ปล่อยเขาไปเหอะ...

โดย: พรหมญาณี วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:11:00:32 น.
  
ดีจ้าแม่หนูยิม

อ่านๆดู เหมือนมีปัญหาอะไรบางอย่างในชีวิตนะ ยังไงก็ต้องสู้ๆๆ อดทนนะตัวเอง
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:11:01:29 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

พักผ่อนมากๆ นะคะ จะได้แข็งแรงไวๆ
โดย: อบอุ่นในหัวใจ วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:16:51:35 น.
  
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
ขอให้มีความสุข และสุขภาพแข็งแรงขึ้นทุกวันค่ะ
โดย: อบอุ่นในหัวใจ วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:8:44:31 น.
  
โถ น่าสงสารจัง ตอนแรกตกใจ ต่อมาก็ต้องยิ้ม แหม เข้าใจเล่นนะ แบบนี้ต้องเขียนนิยายเรื่องใหม่ๆได้เจ๋งมากขึ้นเรื่อยๆแล้วละ เพราะจินตนาการได้เก่งจริงๆ ทำเอาคนอ่านตกใจไปตามๆกันด้วยความเข้าใจผิด ฮิฮิ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:22:25:57 น.
  
ตอบ gymstek

อุ้มลูกน้อยตามหาสามีเหรอ
พี่เคยเจอเหมือนกันวันขื่นขม
เมียที่รักแสนแสบแทบเป็นลม
ร้าวระบมใจพี่นี้ละเมอ
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:22:50:27 น.
  
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:22:36:48 น.
  
ตอบคุณ gymstek

เมื่อแรกพบสบตาผวาตื่น
โอ้ขวัญยืนงามนักรักเต็มที่
พอเห็นน้องใจแกว่งแรงไม่มี
แปลกฤดีทำไมใจตะลึง

น้องคมขำทำซึ้งตรึงใจนัก
เพียงพบพักตร์ใจล้าพาฝันถึง
หวังเพียงพบอีกครั้งยังคะนึง
เพราะรักจึงฝากกลอนอ้อนออกมา
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:23:03:28 น.
  
แม่หนูยิมครับ...โอเศร้าจริง...มดจ๋ามด
โดย: panwat วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:9:38:49 น.
  
สวัสดีครับแม่หนูยิม
เขาจะกลับมาอีกหรือเปล่า ไม่รู้นะ
โดย: panwat วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:13:30:55 น.
  
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:21:43:55 น.
  

Thai Comment - Facebook Banners

สวัสดียามค่ำครับ
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:33:18 น.
  
สวัสดียามค่ำคืนครับแม่หนูยิม
โดย: panwat วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:07:27 น.
  
เอตํ ภยํ มรเณ เปกฺขมาโน ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ
ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำความสุขมาให้

มีความสุขกับการเตรียมพร้อมในทุกสิ่ง ตลอดไป...นะคะ



ปอป้ากลับมาพร้อมกับสุขภาพกายที่สบายดีแล้ว...ค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม...นะคะ
โดย: พรหมญาณี วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:58:43 น.
  

Thai Comment - Facebook Banners

ถึงมาดึกเท่าไรใจยังนึก
น้องรู้สึกอะไรใครพร่ำเพ้อ
ไม่ได้ลดระดับสำหรับเธอ
สิ่งที่เจออย่าเห็นเป็นส่วนเกิน

เมื่อวานพี่มาเที่ยวเทียวหาน้อง
ได้แต่มองแลตาพาห่างเหิน
พี่อี๋อ๋อกับใครไม่เพลิดเพลิน
เท่ามาเดินคู้น้องมองหนูยิม
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:11:24 น.
  

Thai Comment - Facebook Banners

ถึงแม้ฝนจะตกไม่ตกใจ
พี่จะไปแต่เช้าเฝ้าคูหา
จนจบงานหน่วยนับจึงกลับมา
อย่ารอหนาพรุ่งนี้พี่ดึกแน่

น้องแต่งตัวรอพี่ที่บ้าน
อีกไม่นานพี่มาอย่าชะแง้
ตรงเวลาแน่นอนวอนดวงแด
ขอเพียงแต่น้องจ๋าอย่าลืมเลือน
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:40:28 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gymstek
Location :
ภูเก็ต  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]



>