Group Blog All Blog
|
มือที่สาม ฉันมีเธอ.....มาตลอด นับแต่เกิดเติบใหญ่จนวัยปูนนี้ พระเจ้าสร้างให้เธอมาคู่กับฉันเพราะมันสมบูรณ์แบบ เธอ...ทำหน้าที่มาอย่างดีตลอดมาและเสมอมา ฉัน....ไม่เคยเหงาเพราะทุกๆเดือนเธอจะมาเยี่ยมเยียน เธอ....ไม่เคยบ่นเวลาที่ฉันมีงานให้เธอทำแม้จะระยะเวลาอันยาวนาน เธอ....ดูแลลูกๆของฉันให้ปลอดภัยเหมือนเป็นเจ้าบ้านที่ดีเชียวหล่ะ เธอ...มักจะเห่กล่อมลูกๆของฉันให้นอนหลับสบาย ฝันดี เธอ....ไม่เคยบ่นเวลาที่ลูกๆ ของฉันใช้กำลังกับเธอไม่ว่าหนักหรือเบา เธอ...บาดเจ็บทุกครั้งที่ฉันยกเลิกงานที่ให้เธอดูแล ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ เธอร้องไห้ เสียเลือดและน้ำตามากมาย ฉันทำลายความผูกพันธ์ระหว่างเธอกับลูกๆของฉันด้วยการพรากจากกัน แต่เธอก็ยังใจดีทำงานให้ฉันอีกไม่เคยปฏิเสธเลยทั้งๆที่รู้ว่ามันจะลงเอย ด้วยความเจ็บปวดเหมือนเช่นที่ผ่านมา.......เธอดีกับฉัน แล้วอยู่มาวันหนึ่ง...... เธอก็เริ่มวอกแวก เพราะเธอเบื่อฉันใช่ไหม เธอเปิดประตูให้คนแปลกหน้าเข้ามาร่วมชายคา เธอมีสองใจ...แต่มันทำให้ฉันเจ็บปวดเหลือคณานับ เธอทำร้ายฉัน ทั้งๆที่เธอไม่สามารถจากฉันไปได้ เธอเริ่มทำตัวแย่ขึ้นทุกวัน...ทุกคืน...ทุกเดือน.... ฉันเริ่มเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน และคลางแคลงใจกับการกระทำของเธอ และแล้วการลาจากที่ฉันต้องจำใจตัดใจเลือกทางเดิน.... เพราะเธอไม่สามารถเลือกฉัน...ตัดเขา เพราะมันฝังรากจนยากที่เลิกลา... คนที่ต้องตัดใจและเลือกทางก็ต้องเป็นฉัน..... ความดีของเธอที่ผ่านมาฉันจะเก็บเอาไว้ไม่ลืมเลือน ความจริงฉันรักเธอมากเลยนะ .... ฉันไม่เคยท้อแท้อย่างนี้มาก่อน... มีทั้งความหวาดกลัว...หวาดระแวง...เสียใจ..กับการที่จะต้องขาดเธอ เพราะเธอเป็นเสมือนเพื่อนแท้คนเดียวที่ฉันมี แต่เธอก็ทำร้ายฉันได้ลงคอ ด้วยการนำมือที่สามเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน...... ฉันทนไม่ได้หรอก..... และเวลาของเราก็หมดลง ฉันเลือกที่จะตัดขาดกับเธอ เพื่อให้ดำรงชีวิตใหม่ให้ได้ .....ชีวิตที่ไร้เธอ และฉันก็คิดได้ว่าไม่ใช่ฉันคนเดียวหรือคนแรกที่เจอมรสุมชีวิตแบบนี้ คนอื่นที่ประสบชะตาเช่นกับฉัน เขาก็ยังอยู่ได้ปราศจากคนทรยศเยี่ยงเธอ ดังนั้น....ฉันยอมแยกทางกับเธอ... ให้เธอได้สุขสมหวังกับมือที่สามฉันเรียกแบบนั้น คืนนั้นฉันบอกกับตัวเองว่า...ถึงเวลาต้องปล่อยเธอไปได้แล้ว... ฉันจำได้ว่า ฉันหลับไหลไปพร้อมกับน้ำตา.... .....เพราะเธอจะออกไปจากชีวิตฉันทันทีที่ฉันหลับไหล... ....เมื่อฉันตื่นขึ้นมา....ปราศจากเธอ...มันอ้างว้างเหมือนกัน.... ฉันปลอบตัวเอง...ว่าไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร...ทุกอย่างจะดีขึ้น ฉันนอนเจ็บปางตาย...อยู่สามอาทิตย์.... พับผ่าสิยังไงฉันก็ลืมเธอไม่ลงสักที.... ฉันต้องทำใจให้เข้มแข็งและดำเนินชีวิตที่ไร้เธอ อยากจะรู้เหมือนกันว่าอะไรจะเกิดกับฉันบ้างนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป....... ลาก่อน...มดลูกที่รักของฉัน ลาก่อน...เนื้องอกมือที่สามคนรักใหม่ของเธอ ลาก่อน...ความเจ็บปวดที่เธอทำกับฉันเอาไว้เสมอมา... สวัสดีกับชีวิตใหม่ที่สดใส...(ฉันหวังเช่นนั้นจริงๆ ) แหะๆ ๆ ๆ มาแนวนี้หนุก ๆ คะ อย่าคิดมาก ชีวิตที่ขาดเธอฉันก็ต้องสู้ๆ ๆ ต่อไปคะ ...... โดย: bestjitlada วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:0:45:28 น.
สวัสดีค่ะ แวะมาชมบล็อก ว่างๆ แวะไปเยี่ยมชมบล็อกสถานที่ท่องเที่ยว ของน้ำชาได้ค่ะ
ThailandTravel.bloggang.com สถานที่ท่องเที่ยว l จองโรงแรม โดย: nonguide วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:1:16:24 น.
เข้มแข็งนะคะ
ทุกอย่างต้องดีขึ้นค่ะ เดี๋ยวก็หายเจ็บนะ โดย: อบอุ่นในหัวใจ วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:8:18:22 น.
เกือบน้ำตาไหลไปแล้วแม่หนูยิม เจอตอนจบแล้วก็ ฮ่า ฮ่า
โดย: พจก้อย (Power_Moji ) วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:20:17:06 น.
สวัสดีค่ะคุณยิม .. ขอบคุณนะคะแวะที่เยี่ยมชมที่บล๊อก ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
โดย: Aellikojaidee IP: 202.91.18.206 วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:21:41:38 น.
เขียนดีค่ะ น่าติดตาม เล่นกับความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นของชาวบ้าน ตอนจบ~ เราโดนน๊อคสลบ โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:22:51:39 น.
ยถา ทณฺเฑน โคปาลา คาโว ปาเชติ โคจรํ
เอวํ ชรา จ มจฺจุ จ อายุ ปาเชนฺติ ปาณินํ ผู้เลี้ยงโคย่อมต้อนฝูงโค ไปสู่ที่หากินด้วยพลองฉันใด ความแก่และความตาย ย่อมต้อนอายุของสัตว์มีชีวิตไปฉันนั้น มีความสุขกาย สุขใจ สุขภาพแข็งแรง ตลอดไป...นะคะ อุแหมมมมม.... หลงอ่านอยู่ตั้งนาน ที่แท้เรื่องมดลูกนี่เอง... อย่าไปซีเรียสเลยค่ะ ปอป้าน่ะเฉือนทิ้งไปตั้ง ๒๐ กว่าปีแล้ว..ค่ะ เมื่อไม่รักดี ก็ปล่อยเขาไปเหอะ... โดย: พรหมญาณี วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:11:00:32 น.
ดีจ้าแม่หนูยิม
อ่านๆดู เหมือนมีปัญหาอะไรบางอย่างในชีวิตนะ ยังไงก็ต้องสู้ๆๆ อดทนนะตัวเอง โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:11:01:29 น.
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ
ขอให้มีความสุข และสุขภาพแข็งแรงขึ้นทุกวันค่ะ โดย: อบอุ่นในหัวใจ วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:8:44:31 น.
โถ น่าสงสารจัง ตอนแรกตกใจ ต่อมาก็ต้องยิ้ม แหม เข้าใจเล่นนะ แบบนี้ต้องเขียนนิยายเรื่องใหม่ๆได้เจ๋งมากขึ้นเรื่อยๆแล้วละ เพราะจินตนาการได้เก่งจริงๆ ทำเอาคนอ่านตกใจไปตามๆกันด้วยความเข้าใจผิด ฮิฮิ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:22:25:57 น.
ตอบ gymstek
อุ้มลูกน้อยตามหาสามีเหรอ พี่เคยเจอเหมือนกันวันขื่นขม เมียที่รักแสนแสบแทบเป็นลม ร้าวระบมใจพี่นี้ละเมอ โดย: ก้อนเงิน วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:22:50:27 น.
ตอบคุณ gymstek
เมื่อแรกพบสบตาผวาตื่น โอ้ขวัญยืนงามนักรักเต็มที่ พอเห็นน้องใจแกว่งแรงไม่มี แปลกฤดีทำไมใจตะลึง น้องคมขำทำซึ้งตรึงใจนัก เพียงพบพักตร์ใจล้าพาฝันถึง หวังเพียงพบอีกครั้งยังคะนึง เพราะรักจึงฝากกลอนอ้อนออกมา โดย: ก้อนเงิน วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:23:03:28 น.
สวัสดีครับแม่หนูยิม
เขาจะกลับมาอีกหรือเปล่า ไม่รู้นะ โดย: panwat วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:13:30:55 น.
โดย: ก้อนเงิน วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:33:18 น.
เอตํ ภยํ มรเณ เปกฺขมาโน ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ
ผู้เล็งเห็นภัยในมรณะนั้น พึงทำบุญอันนำความสุขมาให้ มีความสุขกับการเตรียมพร้อมในทุกสิ่ง ตลอดไป...นะคะ ปอป้ากลับมาพร้อมกับสุขภาพกายที่สบายดีแล้ว...ค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม...นะคะ โดย: พรหมญาณี วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:58:43 น.
Thai Comment - Facebook Banners ถึงมาดึกเท่าไรใจยังนึก น้องรู้สึกอะไรใครพร่ำเพ้อ ไม่ได้ลดระดับสำหรับเธอ สิ่งที่เจออย่าเห็นเป็นส่วนเกิน เมื่อวานพี่มาเที่ยวเทียวหาน้อง ได้แต่มองแลตาพาห่างเหิน พี่อี๋อ๋อกับใครไม่เพลิดเพลิน เท่ามาเดินคู้น้องมองหนูยิม โดย: ก้อนเงิน วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:11:24 น.
Thai Comment - Facebook Banners ถึงแม้ฝนจะตกไม่ตกใจ พี่จะไปแต่เช้าเฝ้าคูหา จนจบงานหน่วยนับจึงกลับมา อย่ารอหนาพรุ่งนี้พี่ดึกแน่ น้องแต่งตัวรอพี่ที่บ้าน อีกไม่นานพี่มาอย่าชะแง้ ตรงเวลาแน่นอนวอนดวงแด ขอเพียงแต่น้องจ๋าอย่าลืมเลือน โดย: ก้อนเงิน วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:40:28 น.
|
gymstek
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] Friends Blog
Link |