Group Blog All Blog
|
พ่อครับผมขอโทษ  วันที่ 14 กุมภา ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผมเพื่อให้คนคนหนึ่ งทุก ๆ ปีในวันนี้ ก่อนวันที่ 14 กุมภา ผมเดินออกจากบ้าน ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานาน ทีเดียว ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น ผมเห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด "พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห พ่อหน้าซีดทันที " นายเหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด" "พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน" พ่อเงียบ ผมเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา ความโหโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ พ่อเบือนหน้า "พ่อขอโทษ มานี่....." พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า "พ่อจะเอาไปซักให้เอง" ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้าน เป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้าใคร หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม ยามเมือ่ผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป 14 กุมภาพันธ์ .... ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ผมยอมออกมาจากห้อง ผมไม่เห็นพ่อ ... เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี ผ้าเช็ดหน้าของผม ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม ยังแคร์ผมอยู่ พ่อ.... ผมอยากขอโทษครับ หันหน้าจะกลับเข้าบ้าน พบกับแม่...... แม่ร้องไห้มาแต่ไกล วิ่งมากอดผม " พ่อเสียแล้วนะ " ผมอึ้ง แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจามออกมา พ่อมองไม่เห็น "พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย " "ทำไมล่ะครับ" "พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน" ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง .... ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาดโอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำ ดีที่สุดแล้ว" ผมกอดแม่ ร้องไห้ วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป พ่อครับ ผมขอโทษ.......
แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ
นี่ล่ะครับ หัวอกของผู้เป็นพ่อ ที่รักลูก... ขอแสดงความเสียใจด้วย นะครับ โดย: **mp5**
 วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:15:59:29 น.ใจร้ายชะมัดเลยแม่หนูยิม
.. ช่วงนี้ไม่คอ่ยได้เข้าบล๊อกคะ ประปรายเพราะว่าเน็ตไม่สะดวกอย่างแรง ฝนฟ้าหายไปจากท้องฟ้าร้อนมากมายเชียวคะ โดย: ปันฝัน
วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:12:17:02 น.แม่หนูยิมคะ... ป๋องไม่อยู่หลายวันนะคะ... ไปไหน?? ไม่รู้?? ไปกี่วัน?? ไม่รู้?? เอาเป็น... กลับมาแล้วป๋องจะบอกนะคะ.. โดย: foreverlovemom
วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:12:29:21 น.*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*   ..HappY BrightDaY.. โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*
วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:19:33:58 น.พ่อบอกแม่ด้วยว่า
ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาดโอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว แง... อ่านแล้วอยากจะร้องไห้น่ะ โดย: โสดในซอย
 วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:22:40:04 น. |
gymstek
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] 
>
Friends Blog
Link |
||||||||||||
ขอโทษด้วยนะคะ
แค่อยากแบ่งปัน
ให้น้ำตาไหลกันทุกๆคน
อิอิ แม่หนูยิมคนนึงแระ