ยังอินกับเรื่องม่านประเพณีอยู่ แถมช่วงนี้บรรยากาศตรุษจีนยังไม่จาง ขออัพเรื่องจีน ๆ ต่ออีกสักบล็อคละกันค่ะ ในเรื่อง มีหลายตอนที่ตัวละครพูดจาตอบโต้กันด้วยบทกวี เลยนึกอยากเขียนพู่กันจีน หันซ้ายหันขวา นึกได้ว่ามีหนังสือรวบรวมตุ้ยเหลียน (กลอนคู่) อยู่เล่มนึง เลยหยิบมาเขียนแก้คันมือ แต่อย่าถามความหมายนะจ๊ะ ได้แต่เขียน แปลม่ายออก



Butterfly Lovers Violin Concerto 1st












ภาพจากเวบ hkmovieposter.blogspot.com


ม่านประเพณีเวอร์ชั่นที่ตัวละครดวลคำพูดด้วยบทกลอนแบบจริง ๆ จัง ๆ คงเป็นหนังที่หลินปอเล่นคู่กับเล่อตี้ หยิบบทกลอนและบทพูดบางตอนจากเวบ thummada.com มาให้ลองอ่านดูค่ะ ฉากนี้เป็นตอนที่ซานป๋อมาส่งอิงไถกลับบ้าน เป็นครั้งแรกที่สองคนต้องจากกัน หลังจากเรียนด้วยกันมาสามปี





ทุ่งหญ้าเขียวขจีดอกไม้บานสะพรั่ง
ผีเสื้อหลากสีสรรวนเวียนบินเคียงคู่
ตำนานรักแท้สืบขานนานมา
คือซานป๋อรักมั่นในจู้อิงไถ

สามปีร่ำเรียนร่วมหอ
ชนเข่าปรับทุกข์ต่างไม่กังขา
สิบแปดอำลาอาลัยอาวรณ์
จากกันที่หอจำพรากใครจะรู้
อา............อา..............

หอจำพรากจากกันแสนขมขื่น
ผีเสื้อจำแลงน้ำตาอาบปีกบินเวียนกลางบุปผา
ทุกข์ระทมสุดแสนรักไม่เสื่อมคลาย
ตราบฟ้าดินสลายไม่แยกจากกัน

ทุกข์ระทมสุดแสนรักไม่เสื่อมคลาย
ตราบฟ้าดินสลายไม่แยกจากกัน

กลอนกวี ร้อยกรองโดย คุณสข ๑









อันนี้เป็นบทพูด (เอ ที่จริงน่าจะเป็นบทร้องมากกว่าเนาะ) อิงไถพยายามบอกใบ้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิง เปรียบเปรยต่าง ๆ นานา แต่ซานป๋อก็ยังซื่อบื้ออยู่นั่นแหละ จนอิงไถออกปากว่าซานป๋อทึ่มได้ใจ

The Love Eterne 09 @ Yahoo! Video

ซานป๋อ : ส่งน้องเดินทางมาถึงริมบึง ปลาเงินปลาทองแหวกว่ายเคียงคู่มา
อิงไถ : ปลาน้อยแหวกว่ายไปมาไม่ห่างกัน แต่เราสองจำต้องแยกจากกัน

(อิงไถกล่าวจบก็นั่งถอนใจทำหน้าเศร้า ซานป๋อจึงถามว่า น้องพี่ไม่สบายใจเรื่องอะไร)

อิงไถ : ปลาน้อยแหวกว่ายไปมาไม่ห่างกัน
ซานป๋อ : หากไม่มีคนลงเบ็ดมันคงไม่แยกจากกัน
อิงไถ : หากเราสองเกิดเป็นปลาคงดีไม่น้อย
ซานป๋อ : ลมโชยผิวน้ำพากระเพื่อม นกยวนยางวนเวียนอยู่เคียงคู่
อิงไถ : ยวนยางคลอเคลียอยู่เคียงคู่ ไป ๆ มา ๆ ไม่ห่างกัน
พี่เหลียงเอย.....อิงไถหากเป็นอิสตรี พี่เหลียงใช่ยินดีอยู่เคียงคู่ดั่งนกยวนยาง
ซานป๋อ : อยู่เคียงคู่ดั่งนกยวนยาง แต่เสียดาย อิงไถหาใช่อิสตรี (อิงไถส่ายหน้าด้วยความเสียดาย)

เดินทางผ่านเขามาลูกแล้วลูกเล่า ถึงเขาเฟิ่งหวางอยู่เบื้องหน้า

อิงไถ : เขาเฟิ่งหวางมีดอกไม้บาน
ซานป๋อ : เสียดายขาดดอกโบตั๋นงาม
อิงไถ : พี่เหลียงหากชอบดอกโบตั๋น ในสวนบ้านน้องมีดอกงาม อยากชมโบตั๋นมาที่บ้านน้อง
ซานป๋อ : พี่ชายชมชอบดอกโบตั๋น ข้ามน้ำข้ามเขาหนทางไกล ใยบากบั่นเดินทางมาเพื่อดอกไม้
อิงไถ : พี่เหลียงเอย...... ดอกไม้บานชวนชมควรรีบชม อย่ารอให้ดอกร่วงโรยเสียดายเปล่า
อิ๋งซิน : มองดูสายน้ำอยู่เบื้องหน้า
สี่เก้า : มีหงส์ขาววนเวียนอยู่เคียงคู่
ซานป๋อ : ตัวผู้ว่ายวนอยู่นำหน้า
อิงไถ : ตัวเมียตามหลังเรียกพี่ชาย
ซานป๋อ : ไม่เห็นหงส์อ้าปากส่งเสียงร้อง มีหงส์ที่ไหนร้องเรียกพี่ชาย
อิงไถ : พี่ชายไม่เห็นหงส์ยิ้มเยาะ มันว่าพี่ชายโง่เป็นเป็ดทึ่ม
อิ๋งซิน : เบื้องหน้ามีขอนข้ามน้ำ

(อิงไถไม่กล้าข้ามขอนไม้ ซานป๋อจึงเข้าประคอง)

อิงไถ : เราสองเปรียบดังเทพธิดาโคบาลขึ้นสะพานวิหก

(เดินมาถึงวัดร้างแห่งหนึ่ง ทั้งสองเดินเข้าไปในวัด)

ซานป๋อ : ส่งน้องมาถึงวัดแม่กวานอิน กุมารีกุมารายืนอยู่สองฝั่ง
อิงไถ : เขาทั้งสองดูเหมือนคู่รักกัน จะมีใครมาช่วยจุดธูปให้
ซานป๋อ : กุมารากุมารีจะเป็นคู่รักกันได้อย่างไร

(อิงไถ ร้องอ๋อไม่ใช่คู่รักกันหรือ แล้วหันไปอีกทางถามว่า แล้วนั่นรูปปั้นใคร)

ซานป๋อ : นั่นคือกามเทพผู้จัดสรรเรื่องคู่ครอง
อิงไถ : เมื่อเป็นกามเทพ ใยไม่เอาด้ายแดงคล้องทั้งสองไว้
ซานป๋อ : กามเทพแม้จัดสรรเรื่องคู่ครอง แต่คนต้องมีวาสนาจึงครองคู่ รูปปั้นหุ่นไม้ไม่มีชีวิต จะครองคู่เหมือนคนได้อย่างไร
อิงไถ : พี่เหลียงเอย....เขาทั้งสองมีใจรักผูกพันธ์ แต่ยากที่จะเอ่ยออกจากปาก วอนเจ้าแม่กวนอินเป็นสื่อให้ มา มา มา เรามากราบไหว้ฟ้าดิน
ซานป๋อ : น้องเราพูดจายิ่งเลอะเทอะ ผู้ชายสองคนจะกราบไหว้ฟ้าดินได้อย่างไร

(เดินทางต่อมาถึงริมสระน้ำ)

ซานป๋อ : ส่งน้องมาถึงริมสระน้ำ
อิงไถ : น้ำในสระสะท้อนภาพสวยงาม
ซานป๋อ : มีวาสนาไกลพันลี้มาพบกัน
อิงไถ : ไร้วาสนาอยู่แค่เอื้อมยังคลาคลาด
ซานป๋อ : มองดูเราสองอยู่ในน้ำ
อิงไถ : ชายหนึ่งหญิงหนึ่งยิ้มละมัย
ซานป๋อ : ตัวพี่เป็นชายอกสามศอก ใยจึงเปรียบเทียบไปเป็นหญิง













หน้าประตูดอกไม้บานติดก้านดอก
ใกล้ประตูต้นไม้งอกชิดเหง้าโคน
(แสดงถึงความแนบชิดสนิทสนม)











รักขุนเขาหงส์จับคอนคบไม้
ใคร่สายน้ำ (เป็ด ) อวงเอียอาบกระแสสินธุ์
(แสดงความรักใคร่ใกล้ชิด)











ใจกว้างจักอาจเพิ่มอายุยืน
คุณธรรมสูงสามารถให้วัยวัฒนา
(อวยพรวันเกิด)











หมอแพทย์เก่งรักษาได้ทุกโรค
ใจภักดีอบอุ่นถ้วนทุกเคหา
(แสดงความจงรักภักดี)











ใจใฝ่อักษรศาสตร์ชักนำให้มาลีพลิ้วไหว
คะนึงถึงบทกวีให้พาปักษามาจำนรรจ์
(ศิลปวรรณกรรมโน้มนำสุขใกล้ชิดธรรมชาติ)











เกิดมาโชคดีได้ดื่มด่ำอักษร (เรียนหนังสือ)
ยามอยู่ว่าง ๆ ได้ตากแดดอ่อนละมุน
(การได้เรียนหนังสือนั้นเป็นคุณยิ่ง)











บทประพันธ์พาให้พบสีสันสุดสวย
การโอบกอดนำชักให้คิดถึงมากมาย
(แสดงถึงอิทธิพลคำประพันธ์)











ดื่มสุราพาให้พึงใจในปัจจุสมัย
อ่านตำราให้เรียนรู้ผิดพลาดในอดีต
(แนะนำให้เรียนรู้ประวัติศาสตร์)











วงวรรณกรรมนำให้ปราชญ์ใหม่มาเบ่งบาน
สวนศิลปกรรมนำพาให้มาลีเลิศหรู
(ศิลปวรรณกรรมทำให้คนเป็นนักปราชญ์)











วารวสันต์พรรณพฤกษาสดไสว
วารแดงสดใสแผ่นดินนั้นมั่นคง
(สรรเสริญพรรคคอมมูนิสต์...สีแดง)











ทุกเคหาหนแห่งมีแสงแดดและสายฝน
ทุกสถานบ้านคนทาบสะท้อนแสงแดงส้ม
(แสดงความอุดมสมบูรณ์อยู่ดีกินดีมีความสุข..สรรเสริญแดง)







แถมท้ายด้วยลายพระหัตถ์ของฮ่องเต้หมิงเสี้ยนจง (明宪宗) อยู่ในหนังสือเล่มข้างล่างนี้ คำบรรยายของอักษรเขียนไว้ว่า 明宪宗 : 題畫詩 น่าจะเป็นบทกวีประเภทหนึ่ง เห็นว่าสวยดี เป็นตัวบรรจงแบบที่ถนัด แต่เขียนแล้วก็ไม่ค่อยเหมือนต้นฉบับเท่าไหร่






กดที่ภาพดูไซส์ใหญ่ได้ค่ะ






ชั่วขณะวสันต์หวนอากาศอุ่น
ตามด้วยลมโชยเมฆไหล
หมื่นลี้บังเกิดกระจ่างกาล
ทั่วภาพวันนี้ปักษีมาบอกลาง
ว่าสมปรารถนาทั้งปี
มีแต่ความสำเร็จล้วน
(น่าจะใช้เป็นคำอวยพรตอนตรุษจีน)

เมื่อวานอัพบล็อคแล้วบอกว่าไม่รู้ความหมายของอักษรจีนที่เขียน วันนี้ก็มีคำแปลมาประดับบล็อกเรียบร้อย ต้องขอบพระคุณเพื่อนบล็อกใจดีอย่างคุณ Dingtech มาก ๆ ช่วงนี้ยุ่งทั้งงานราษฎร์งานหลวง แต่ยังเจียดเวลาช่วยแปลให้ คำแปลเพราะพริ้ง สละสลวยมาก ทำให้บล็อกนี้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ขอบคุณมากจริง ๆ ค่ะ


ไลน์จากคุณญามี่
กรอบจากคุณlozocat
บีจีจากเวบ chaparralgrafix.com

Free TextEditor