จริงๆอ่านมาตั้งหลายเดือนแล้วล่ะ แต่พอดีอยากเขียนถึง

ฉากของเรื่อง เวลส์ ยุครีเจนซี่
ลินเน็ต ธรีนเน เป็นสาวสวยหยาดฟ้าผู้สามารถหลอกล่อบุรุษให้หลงใหลไม่ว่าจะเป็นเจ้าชายหรือสามัญชน เมื่อโชคร้ายบวกกับความเข้าใจผิดทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานะน่าอับอายในวงสังคม บิดาของเธอจึงต้องรีบหาสามีให้เธอโดยด่วน มีข่าวเล่าลือว่า เพียรส์ เยลเวอตัน เอิร์ลแห่งมาร์แชนท์ กำลังมองหาภรรยา ผู้เป็นบิดาจึงจับลินเน็ตใส่รถม้าไปหา “สัตว์ป่า” แห่งเวลส์ ผู้นี้ทันที ลินเน็ตมั่นใจว่าเมื่อเพียรส์ได้พบเธอ เขาจะต้องมนต์เสน่ห์เป็นลูกไก่ในกำมือได้ง่ายๆ แต่ทันทีที่ได้พบกับนายแพทย์อัจฉริยะปากจัดอารมณ์ร้าย ลินเน็ตก็สำนึกว่าเพียร์ไม่ใช่สามีที่เธอหวังเอาไว้

ถ้าหรี่ตาข้างหนึ่งแล้วมองแบบเอียงๆ มันก็คือ AU fanfic ของ House M.D. ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้ด้อยค่าอะไรเลยนะ เพราะสำหรับแฟนหมอเฮาส์อย่างเราแล้ว เป็นอะไรที่เฮฮาปาร์ตี้มาก

ปกติเราไม่อ่านรีวิวก่อนล่วงหน้า เล่มนี้ก็เช่นกัน พออ่านไปเจอเพียรส์ตอนแรก ก็เริ่มตะหงิดๆ หมออัจฉริยะ ขาเป๋ถือไม้เท้า ปากจัด ถนัดวินิจฉัยโรค นี่มันเฮาส์นี่หว่า ขาดไปอย่างเดียวคือติดไวโคดิน เพราะไม่ใช่แค่คาแรคเตอร์นะที่ EJ เอามา แม้แต่ “เสียง” ของเฮาส์ ก็มาสวมอยู่ในตัวเพียรส์ด้วย อ่านไปได้ยินสำเนียงกระแทกแดกดันของ ฮิวจ์ ลอรี่ (ดาราที่เล่นเป็น เฮาส์) ก้องอยู่ในหัว แต่โอเคล่ะ ไม่เหมือนอยู่สองอย่าง เพราะเพียรส์เป็นพระเอกนิยายโรแมนซ์ เลยต้องหล่อ+บึก ^_- และสามารถลดดีกรีความงี่เง่าได้สำเร็จในตอนท้าย (ไม่งั้นอาจจะมีข่าวว่า สิบปีให้หลัง คุณภรรยาก็ปรี๊ดแตกเป่าขมองสามีดับอนาถ)



หมอเฮาส์นั้นยกเค้าตัวละครมาจากเชอร์ลอคโฮล์มอีกที โฮล์ม มีคู่หูเป็นวัตสัน ส่วนเฮาส์ซี้อยู่กับวิลสัน เพราะฉะนั้นเพียรส์ก็ต้องมีเพื่อนสนิทด้วย ชื่อเซบาสเตียน เรากำลังเล็งลัคนาว่าหมอนี่จะได้เป็นพระเอกในเล่มอื่นกะเค้ามั้ย เพราะมีวี่แววน่าปั้นอยู่ อ้อ นอกจากเซบาสเตียนแล้ว เพียรส์ยังมีลูกศิษย์บุคลิกคล้ายๆฟอร์แมน กับ เชส ในเรื่องเฮาส์ แต่ตั้งชื่อว่า Kibbles กับ Bitts อ่านเจอชื่อปุ๊บ สำลักพรูด (Kibbles’n’Bits เป็นชื่อยี่ห้ออาหารหมาน่ะ)

ลินเน็ตเป็นนางเอกที่แสบสันต์เหมาะสมกับเฮาส์ เอ๊ย เพียรส์ ดี รู้ทันกันตลอด~ ขำตอนที่ลินเน็ตโปรยเสน่ห์ใส่หนุ่มๆในปราสาท ขนาดเซบาสเตียนยังต้องมนตร์ ณ จังงัง มีเพียรส์คนเดียวที่รับรังสีความงามหมื่นเมกะวัตต์ของลินเน็ตได้ บุคลิกลินเน็ตทำให้เราคิดถึง ดร.คัดดี้ ในเรื่องเฮาส์ เล็กน้อย (ข้าพเจ้าเป็นแฟน House x Cuddy น่ะ) พอค้นในอินเตอร์เน็ตก็...แม่นแล้วนาย ขนาด TV Guide ยังเอามาทำการตลาดร่วมกันเชียว



ความประทับใจอีกอย่างก็คือ มันเป็นหนังสือรถไฟเหาะตีลังกา เวลาขึ้นก็บันเทิงสุดฤทธิ์ เวลาลงก็บีบหัวใจเหลือแสน (ปรบมือให้ EJ) สำหรับเราแล้ว คิดว่าถ้าไม่ใช่เรื่องที่สนุกที่สุดของ EJ ที่ได้อ่านก็ใกล้เคียงล่ะ ถูกใจตัวละครทั้งหลักและรอง (คู่พ่อแม่น่ารัก คุณพ่อบ้านสุดยอด) บทสนทนาเฉียบขาด มุขตลกคมคายในระดับกำลังดี (ไม่เสแสร้งจนเก๊เหมือนบางเล่ม) ลอจิกอ่อนไปบ้างแต่ไม่ถึงกับสะดุดมาก (ถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไมลินเน็ตรู้ช้าจังว่าเพียรส์ไม่ได้ไร้สมรรถภาพ และอยากดร็อปคิกส์เพียรส์ตอนไล่ลินเน็ต) ประเด็น บิวตี้ กับ บีสต์ ก็ทำได้น่าชื่นชม เป็นหนังสือที่อ่านแล้วมีความสุข

ถ้าจะมีจุดติงก็คือ ถึงแม้ EJ จะพยายามระดมข้อมูลทางประวัติศาสตร์เข้ามา แต่อารมณ์ของเรื่องมัน โซ ป๊อบคัลเจอร์ โมเดิ๊น โมเดิ้น จนฝืดคอเหมือนกันที่จะบอกว่าอยู่ในศตวรรษที่ 19

น่าเสียดายที่อ่านไว้นานแล้ว และไม่ใช่อีบุ๊ค เลยไม่สามารถยกประโยคตลกๆมาให้ดูได้ (โดยเฉพาะเวลาเพียรส์กับลินเน็ตประคารม) สรุปว่าเป็นหนังสืออุดมอารมณ์ขันเล่มหนึ่ง และถ้าชอบหมอเฮาส์ ก็น่าจะอ่านเรื่องนี้สนุกไปด้วย

ไปเจอรูปเต็มๆของหน้าปก ยกเว้นสีชมพูที่นีออนเกิน ก็สวยดีเหมือนกันนะ